|
Spotkanie z
pielgrzymami przybyłymi na konsekrację bpa Wiktora Skworca. 6 I 1998
W uroczystość Objawienia Pańskiego
wieczorem Ojciec Święty przyjął w Sali Klementyńskiej
na audiencji pielgrzymów z Polski, którzy przybyli na
konsekrację bpa Wiktora Skworca, ordynariusza diecezji tarnowskiej. Obecni
byli m.in. abp Damian Zimoń, bp Jan Wieczorek, bp Józef Gucwa, bp
Władysław Bobowski, bp Piotr Bednarczyk, bp Jan Kopiec oraz delegacje
z Katowic i Tarnowa. Jan Paweł II wygłosił do zgromadzonych
przemówienie, które zamieszczamy poniżej.
Drodzy Bracia w Biskupstwie,
Drodzy Bracia i Siostry.
1. Serdecznie witam was wszystkich, którzy przybyliście tutaj z
archidiecezji katowickiej i diecezji tarnowskiej, aby uczestniczyć w
liturgii święceń biskupich nowego ordynariusza tarnowskiego.
Pozdrawiam szczególnie nowo wyświęconego biskupa Wiktora. Słowa
pozdrowienia kieruję również do obecnego tu księdza
arcybiskupa Damiana, księży biskupów z Tarnowa i Gliwic, a także
do kapłanów i sióstr zakonnych. Witam pana wojewodę
katowickiego, panów prezydentów Katowic, Tarnowa i Nowego Sącza
oraz przedstawicieli władz terytorialnych obu regionów.
Dziękuję wam za tę obecność. Jest ona nie tylko
znakiem przyjaźni i serdecznego oddania dla nowo wyświęconego
biskupa, ale również świadectwem wiary. Oto bowiem pragnęliście
uczestniczyć w tajemnicy wybrania kapłana do szczególnej posługi
w Kościele Chrystusa.
2. Z ustanowienia Chrystusa, w mocy Ducha Świętego, każdy
biskup, jako prorok Nowego Przymierza, jest więc głosicielem
Ewangelii i stróżem wiary; jako kapłan jest pierwszym
szafarzem środków uświęcania; a jako pasterz jest znakiem
jedności wspólnoty Kościoła. Przez wzgląd na to Boże
wybranie, potrójną misję i potrójną odpowiedzialność,
każdy biskup godzien jest nie tylko szacunku ze strony wiernych, ale nade
wszystko ich duchowego wsparcia. I właśnie wasza tu obecność
jest wyrazem tego współuczestnictwa w trudzie apostolskiej posługi
biskupa Wiktora przez waszą życzliwość, modlitwę,
przyjacielską radę czy braterskie słowo pokrzepienia. U progu
trzeciego tysiąclecia potrzeba szczególnie tego świadectwa
zjednoczenia wiernych wokół biskupów, których mądrości
i świętości Chrystus zawierzył swe dzieło zbawienia.
Biskupie Wiktorze, wchodzisz w Kościół wielkiej tradycji
wiary i pobożności. Bogaty dojrzałością duchowieństwa
tarnowskiego i wypróbowanej wiary Ludu Bożego. Prowadź go z
wiarą i nadzieją w nowe tysiąclecie.
Kościołowi katowickiemu dziękuję za przygotowanie
biskupa dla Tarnowa. Wspierajcie go na tej nowej drodze.
Wszystkim z serca błogosławię.
|