Czesc, Rozdzial, Paragraf
1 Wst | a nawet ogólnoludzkiej, nie tylko objąć w sposób szczególniejszy
2 Wst,1 | tego dzieła Bożego, albo nie zna zupełnie przepotężnej
3 Wst,2 | przedstawiamy nieco szerzej, nie tylko nie jest przestarzałą,
4 Wst,2 | nieco szerzej, nie tylko nie jest przestarzałą, lecz
5 Wst,3 | i nietykalną. Małżeństwo nie zostało ani ustanowione
6 Wst,3 | ludzi, lecz przez Boga; nie przez ludzi, lecz przez
7 Wst,3 | wzmocnione i wyniesione; prawa te nie mogą więc podlegać żadnym
8 Wst,3 | mężczyzną a pewną niewiastą, nie powstaje inaczej, jak na
9 Wst,3 | małżeństwa tak konieczny, że nie można go zastąpić żadną
10 Wst,3 | osobą, czy też zamiaru tego nie mieli. Istota sama małżeństwa
11 Wst,3 | Istota sama małżeństwa nie podlega wolności człowieka,
12 Wst,3 | w kontrakcie małżeńskim, nie byłoby prawdziwego małżeństwa” 7.
13 Wst,3 | prędzej i ściślej, niż ciała, nie przemijającym afektem zmysłów
14 Wst,3 | stawia je ocałe niebo wyżej nie tylko od kojarzeń się zwierząt,
15 Wst,3 | przyrodzonym, w których nie ma ani rozumu ani zdecydowanej
16 Wst,3 | Przy wyborze rodzaju życia nie ma wątpliwości, że w mocy
17 Wst,3 | na początku ustanowione, nie wolno żadnemu ludzkiemu
18 I | Doktora Kościoła, którego nie tak dawno temu uczciliśmy
19 I | że poza węzłem małżeńskim nie ma być cudzołóstwa z żadną
20 I | zaś, że związek małżeński nie ma być rozrywany i mąż rozwiedziony
21 I | rozwiedziony lub żona rozwiedziona nie mają zawierać nawet ze względu
22 I,1,a | by ludzie rozmnażali się, nie tylko w tym celu, by istnieli
23 I,1,a | tym, że zadaniem ich jest nie tylko rodzenie i zachowanie
24 I,1,a | ludzkiego na ziemi, a nawet nie tylko wychowywanie pewnej
25 I,1,a | uświęcenia na dzieci swe przelać nie mogą (przecież przyrodzone
26 I,1,a | jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu
27 I,1,a | przez Boga, który zużyją nie tylko na korzyść swoją i
28 I,1,b | Dobrodziejstwem wydania na świat nie wyczerpuje się jednak jeszcze
29 I,1,b | okazał Bóg najmędrszy, gdyby nie udzielił zarazem prawa i
30 I,1,b | dziedzinie życia nadprzyrodzonego nie może w sposób wystarczający
31 I,1,b | życia rozpoczęli i stąd nie mogą dzieła rozpoczętego
32 I,1,b | potomstwa” 21. ~W końcu nie możemy dla wysokiej godności
33 I,2,a | tylko stronie się należy, nie można jej odmówić ani żadnej
34 I,2,a | żadnej innej osobie dozwolić; nie można też przyznać drugiej
35 I,2,a | nielicującemu, nigdy zgodzić się nie można. ~Dlatego wierność
36 I,2,a | Wedle woli jego małżeństwo nie istniało inaczej, jak pomiędzy
37 I,2,a | nieco złagodził, to jednak nie ulega wątpliwości, że prawo
38 I,2,a | nauczał, mówiąc: A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało” 22. ~
39 I,2,a | Chrystus Pan pragnął potępić nie tylko jakikolwiek, czy to
40 I,2,a | Słów tych Chrystusa Pana nie może znieść nawet zgoda
41 I,2,a | ani złamać ani nadwyrężyć nie może24. ~Aby wierność małżeńska
42 I,2,b | miłością, by się miłowali nie tak, jak się cudzołożnicy
43 I,2,b | ową niezmierzoną miłością, nie dla swej korzyści, lecz
44 I,2,b | Nazywamy więc miłością nie to uczucie, które polega
45 I,2,b | obejmuje w społeczności domowej nie tylko wzajemną pomoc, lecz
46 I,2,b | małżeństwa, byleby się go nie brało w ciaśniejszym zrozumieniu
47 I,2,b | obowiązki małżeńskie tak, by nie tylko sprawiedliwość, lecz
48 I,2,c | Kościoła” 31. Posłuszeństwo to nie zaprzecza bynajmniej i nie
49 I,2,c | nie zaprzecza bynajmniej i nie znosi wolności, która słusznie
50 I,2,c | małżonki, matki itowarzyszki; nie nakazuje też posłuszeństwa
51 I,2,c | i kobiecą jej godnością; nie stawia jej też w końcu na
52 I,2,c | tylko rozwydrzonej wolności, nie dbającej o dobro rodziny,
53 I,2,c | Nigdy jednak i nigdzie nie wolno obalić lub naruszyć
54 I,2,c | ma być posłuszną mężowi, nie na sposób jednak służebnicy,
55 I,2,c | towarzyszki, tak by posłuszeństwu nie zabrakło ani uczciwości
56 I,2,c | małżeństw. Dlatego dziwić się nie możemy, że wierność małżeńską
57 I,3 | złączył, niech człowiek nie rozdziela” 33; i “każdy,
58 I,3 | Sakrament oznacza, że małżeństwo nie ma być rozrywane i mąż rozwodzący
59 I,3 | lub żona rozwodząca się nie mają nawet ze względu na
60 I,3 | prawdziwym małżeństwom, chociaż nie wszystkim w tej samej doskonałej
61 I,3 | złączył, człowiek niech nie rozłącza, wyrzeczone o małżeństwie
62 I,3 | pierwotnego słowami, które nigdy nie pójdą wniepamięć: “Co więc
63 I,3 | złączył, niech człowiek nie rozdziela”. Dlatego poprzednik
64 I,3 | przez żadną władzę świecką nie mógł być rozerwany. Chociaż
65 I,3 | żadnej władzy świeckiej nie podlega. Ilekroć zatem jest
66 I,3 | węzła wiekuistego, wówczas nie ma wogóle małżeństwa, lecz
67 I,3 | prawu Bożemu. Stosunku tego nie wolno ani zawierać, ani
68 I,3 | prawda zawarte, lecz jeszcze nie wykonane, to wyjątek ten
69 I,3 | wykonane, to wyjątek ten zależy nie od woli ludzi, ani od którejkolwiek
70 I,3 | rodzaju zastosowana być nie może z jakiegokolwiek bądź
71 I,3 | nierozerwalność, której rozluźnić nie może żadna powaga ludzka. ~
72 I,3 | Kościół, zaprawdę nigdy nie może być rozwiązana. Poucza
73 I,3 | Kościele, że żyjący od żyjącego nie może odłączyć się żadnym
74 I,3 | lub mężczyźni się żenią, nie wolno niepłodną porzucić,
75 I,3 | ktoś uczynił, winien jest “ nie według prawa ziemskiego (
76 I,3,a | nierozerwalności małżeństwa, nie może ujść uwagi tego, kto
77 I,3,a | prawdziwa bowiem miłość nie zna granic39. Nadto tworzy
78 I,3,a | nieszczęścia lub na starość nie opuści może małżonki, a
79 I,3,a | przypomina im nieustannie, że nie dla znikomych celów i służenia
80 I,3,a | długotrwałemu swemu zadaniu. Nie mniejsze spływa błogosławieństwo
81 I,3,b | Dla chrześcijan słowo to nie jest pustym i próżnym tylko
82 I,3,b | ściśle jest złączona, że nie może być pomiędzy wiernymi
83 I,3,b | prawdziwego małżeństwa, “by nie było tym samym sakramentem” 42. ~
84 I,3,b | śmierci. ~Sakrament ten bowiem nie tylko pomnaża w tych, którzy
85 I,3,b | pomnaża w tych, którzy łasce nie stawiają przeszkody, czynnik
86 I,3,b | przyrodzone, tak, że małżonkowie nie tylko rozumieją głęboko
87 I,3,b | przyjmowanych po uzyskaniu rozumu, nie dostępują pełnych owoców,
88 I,3,b | dostępują pełnych owoców, jeżeli nie odpowiadają łasce, współdziałając
89 I,3,b | ziemi, o ile małżonkowie nie używają sił nadprzyrodzonych
90 I,3,b | używają sił nadprzyrodzonych i nie pielęgnują ziaren łaski,
91 I,3,b | czynności kapłańskich, i nie pozostawia go nigdy bez
92 I,3,b | sakramentalnej, tak samo prawie (choć nie na podstawie charakteru
93 I,3,b | charakteru sakramentalnego) nie mogą wierni, raz węzłem
94 I,3,b | cudzołożnikami, jednak już nie jako znak chwalebnej łaski,
95 I,3,b | nawet po utracie wiary, nie traci znaku sakramentalnego,
96 I,3,b | złotym węzłem sakramentu nie w okowy okuci, lecz przyozdobieni,
97 I,3,b | okuci, lecz przyozdobieni, nie ubezwładnieni, lecz wzmocnieni,
98 I,3,b | dążą, by małżeństwo ich nie tylko przez moc i znaczenie
99 II | nieraz doznaje. ~Już bowiem nie pokątnie tylko, w skrytości,
100 II | grzesznego ani hańbiącego nie było. Ukazują się wydawnictwa,
101 II | łatwiej daje się ułowić. ~Nie wszyscy wszakże zwolennicy
102 II | czuwania, by dobre ziarno nie zanikało wśród chwastów,
103 II | naukę, nastawaj w porę, nie w porę [w razie potrzeby]
104 II | nieostrożnym zwrócić uwagę, nie możemy ich, chociaż wolelibyśmy
105 II | haniebnych tych występków nie dotykać, “jak przystoi świętym” 46,
106 II | małżeństwo za wymysł ludzki, nie za instytucję przez Stwórcę
107 II | prawach, tak mówią jedni, nie można się doszukać ani śladu
108 II | naturze, ograniczony być nie może i prawa jego sięgają
109 II | i przywileje małżeństwa, nie wiążąc się jednak węzłem
110 II | w prawowite małżeństwo. ~Nie brak i takich, którzy usilnie
111 II | ich w ustroju społecznym. Nie przychodzi im, zdaje się,
112 II | myśl, że w dążeniach tych nie wyczuwa się tej nowszej,
113 II,1,a | wystrzegać się go starannie, nie przez uczciwą wstrzemięźliwość (
114 II,1,a | potomstwem obarczyć się nie mogą, albo ze względu na
115 II,1,a | swój stan majątkowy. ~Ale nie ma doprawdy takiej, przyczyny,
116 II,1,a | pozbawia jego skuteczności. ~Nie dziw więc, że według świadectwa
117 II,1,a | ważnego przykazania Bożego nie pozostawiali w błędzie.
118 II,1,a | upominamy ich nadto, by sami nie zarażali się tymi zgubnymi
119 II,1,a | sprawach tych żadną miarą nie byli pobłażliwi. Jeśliby
120 II,1,a | przesadne o bezwstydnych bowiem nie chcemy wcale wspominać.
121 II,1,a | współczucia o tym myśleć? Kogo nie ogarnie podziw najwyższy
122 II,1,a | wynagrodzić i dać doprawdy miarę nie tylko natłoczoną, ale opływającą49. ~
123 II,1,a | wypadku bez winy, byleby nie zapomniała o obowiązku miłości
124 II,1,a | od grzechu powstrzymać. Nie można i tych małżonków pomawiać
125 II,1,a | już potomstwa spodziewać nie mogą dla powodów naturalnych,
126 II,1,a | opłakany stan majątkowy nie stał się przyczyną jeszcze
127 II,1,a | bardziej opłakanych błędów. Nie ma bowiem takich trudności,
128 II,1,a | Trydenckiego: “Niech nikt nie przychyla się do owego zuchwałego
129 II,1,a | przykazań Bożych przestrzegać nie może. Bóg bowiem rzeczy
130 II,1,a | bowiem rzeczy niemożliwych nie nakazuje, a nakazując coś,
131 II,1,a | zdołasz, uprosił, czego nie zdołasz, a On pomoże, byś
132 II,1,b | łonie matki, indykacje ich (nie wszyscy bronią tej samej)
133 II,1,b | tej samej) uznały i karami nie ścigały. Żąda się nawet
134 II,1,b | głosowi przyrodzonemu: “Nie będziesz zabijał” 52. Życie
135 II,1,b | nikt, nawet państwo, nigdy nie będzie miało prawa. Niedorzecznie
136 II,1,b | obejmuje jedynie winnych. Nie wchodzi tu także w grę zasada
137 II,1,b | mógłby nazwać napastnikiem?). Nie ma też żadnego tzw. prawa “
138 II,1,b | Jeśli oboje są takimi, nie można doprawdy nazywać ich
139 II,1,b | takimi byli, współżycie ich nie było małżeństwem, lecz nierządem.
140 II,1,b | lecz nierządem. Jeśli zaś nie oboje są takimi, powiem
141 II,1,b | wynikło dobro?” 54. ~W końcu nie powinny rządy i ciała ustawodawcze
142 II,1,b | państwowe owych maleństw nie tylko nie bronią, lecz ustawodawstwem
143 II,1,b | owych maleństw nie tylko nie bronią, lecz ustawodawstwem
144 II,1,b | trosce o cele eugeniki, nie ograniczają się niektórzy
145 II,1,b | zdrowemu rozumowi zupełnie nie sprzeciwia, lecz stawiają
146 II,1,b | rozrodczej. Zabiegu takiego nie wolno dokonać ani z wyroku
147 II,1,b | ludzkiemu i nigdy go ta władza nie miała, ani według sprawiedliwości
148 II,1,b | według sprawiedliwości mieć nie może. ~Wyznawcy takich poglądów
149 II,1,b | niż Państwo, że ludzie nie tyle dla ziemi i doczesności
150 II,1,b | tylko zrodzą potomstwo, nie wolno ich winić za zawieranie
151 II,1,b | odradzać się powinno. ~Państwu nie przysługuje żadna bezpośrednia
152 II,1,b | ciałem podwładnych. Jeśli nie ma winy i tym samym powodu
153 II,1,b | powodu do kary cielesnej, nie wolno mu naruszyć całości
154 II,1,b | okaleczenie ciała: “Sądom ludzkim nie przysługuje nigdy prawo
155 II,1,b | przyrodę są przeznaczone. Nie można ich niszczyć lub kaleczyć
156 II,2,a | dopuszczających fałszywe i wcale nie bezgrzeszne przyjaźnie z
157 II,2,a | jednego małżeństwa zadowolić nie mogą. Bogobojnych zatem
158 II,2,a | małżonków surowe poglądy, nie pozwalające na żadne zmysłowe
159 II,2,a | potwierdzenie w przykazaniu Bożym: “Nie będziesz cudzołożył” 57
160 II,2,a | przykazania Bożego zmienić nie mogą. Jak bowiem jeden i
161 II,2,a | której ani jedna kreska nie zaginie, aż się wszystko
162 II,2,b | już dostatecznie, że tego nie można zwać emancypacją,
163 II,2,b | obowiązkom się poświęcać. ~Nie w tym wszakże mieści się
164 II,2,b | interesy całej rodziny. Nie wolno także nadwyrężyć zasadniczego
165 II,2,b | społeczności rodzinnej. Nie założył jej autorytet ludzki,
166 II,2,b | tej społeczności zmienić nie mogą. ~Nowożytni nieprzyjaciele
167 II,2,b | trwałej jednomyślności dusz, nie poruszy się pod nawałnicą,
168 II,2,b | nawałnicą, a tym bardziej nie runie. ~
169 II,3 | tamte znacznie przewyższa, nie dziw, że przeciw tej godności
170 II,3 | ściśle świecka i ludzka, nie podlega zatem żadną miarą
171 II,3 | małżeńskiego, pozwalając nie tylko na rozejście się małżonków
172 II,3,a | orędzie i godzimy się na nie wyraźnie. Do niego przeto
173 II,3,a | Religijny ten pierwiastek nie jest z zewnątrz narzucony,
174 II,3,a | narzucony, lecz wrodzony: nie od ludzi przejęty, lecz
175 II,3,a | katolicka z małżeństwa takiego nie odnosi jakiejś szkody. ~
176 II,3,b | nowopogańskiego poglądu na świat, nie pouczeni smutną rzeczywistością,
177 II,3,b | dzieci, które albo całkiem nie doznają prawidłowego wychowania,
178 II,3,b | swego zadania spełnić już nie mogą. Poza tym ustawy winny
179 II,3,b | wymuszonego współżycia oraz by nie wystawiać coraz bardziej
180 II,3,b | ustawodawcy wola obalić nie mogą: “Co więc Bóg złączył,
181 II,3,b | złączył, niech człowiek nie rozdziela” 66. Gdyby zaś
182 II,3,b | jednej strony rozerwany być nie może i że druga strona,
183 II,3,b | która powodu do cudzołóstwa nie dała, za życia drugiej strony
184 II,3,b | innego małżeństwa zawrzeć nie może, dalej że dopuszcza
185 II,3,b | niech będzie wyklęty” 69. ~Nie mylił się Kościół i nie
186 II,3,b | Nie mylił się Kościół i nie myli się, tak nauczając.
187 II,3,b | cudzołóstwa rozerwanym być nie może. Z tego wynika niewątpliwie,
188 II,3,b | mężowie opuszczą, gdyby nie chciały się poddać ich lubieżności” 71. ~
189 II,3,b | społeczeństwa nic tak się nie przyczynia, jak zepsucie
190 II,3,b | rozwodów na przyszłość, nie zdoła się narzucić żadnych
191 II,3,b | jeżeli te dążenia się nie zmienią, to nieustannie
192 II,3,b | rodziny i cała ludzkość, żeby nie popaść nędznie bardzo...
193 III,1 | przez zdrową filozofię, a nie mniej przez świętą teologię:
194 III,2 | namiętności swych poskromić nie zdoła, zanim przed Bogiem
195 III,2 | zanim przed Bogiem się nie ukorzy, dlatego o to przede
196 III,2 | stworzone jest dla ciebie. Nie uznajemy bowiem, ani nie
197 III,2 | Nie uznajemy bowiem, ani nie zalecamy takiej kolejności:
198 III,2 | Ty podległy Bogu, nigdy nie uzyskasz, by Tobie podlegało
199 III,2 | Tobie podlegało ciało. Jeśli nie podlegasz Bogu, znęca się
200 III,2 | wszechświata uwielbiać i uczcić nie chcieli, powiada: “Dlatego
201 III,2 | buntowniczej pożądliwości poskromić nie może” 79. ~Ponieważ więc
202 III,2 | należyty sposób ułagodzone być nie mogą, jeżeli umysł sam nie
203 III,2 | nie mogą, jeżeli umysł sam nie złoży wpierw swemu Stwórcy
204 III,2 | praw Bożych w małżeństwie nie łamali, zachęcają ich przede
205 III,2 | że poskromią żądze ciała. Nie chcemy przez to powiedzieć,
206 III,3 | omałżeństwie, bez którego nie ma mowy o jego odnowieniu,
207 III,3 | przepisy te mogli poznać. Nie trudno jednak zrozumieć,
208 III,3 | prawa Bożego. ~Żeby zatem nie jakieś zmyślone ani zniekształcone
209 III,3 | skażenia obyczajów. Żeby nie pozbawić się pomocy Bożej,
210 III,3 | okazać winni to posłuszeństwo nie tylko uroczystym orzeczeniom
211 III,3 | szeroko dziś omawianych, nie ufali zbytnio własnemu sądowi
212 III,3 | tzw. autonomii uwieść się nie dali. Nie można bowiem pogodzić
213 III,3 | autonomii uwieść się nie dali. Nie można bowiem pogodzić się
214 III,3 | niczego za prawdę uznać nie chce, czego sam z istoty
215 III,3 | czego sam z istoty rzeczy nie poznał, a Kościół, powołany
216 III,4 | pouczenie słowem i pismem, nie raz ani powierzchownie,
217 III,5 | pouczenie przez Kościół samo nie wystarcza, by małżeństwo
218 III,5 | zachowywać wiernie czystość, nie naruszać nigdy stałości
219 III,5 | chociaż sakramentalnego nie wyciska znamienia, trwa
220 III,5 | która jest sakramentem nie tylko w chwili, gdy się
221 III,5 | wydajność, a zaniedbane żadnych nie dają wyników, tak też należy
222 III,5 | Niech więc małżonkowie nie zaniedbują sakramentalnej
223 III,5 | położenia i życia, niech nie rozpaczają, lecz stosują
224 III,5 | nałożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni,
225 III,6,a| małżeństwa. Zaprzeczyć bowiem nie można, że mocny fundament
226 III,6,b| narzeczeni przez całe życie nie ponosili kar za nierozważny
227 III,6,b| chrześcijańsku wybór uczynili, nie pod wpływem ślepej i nieopanowanej
228 III,6,b| ustanowił. Niech na koniec nie omieszkają zasięgnąć w sprawie
229 III,6,b| rodziców, niech tej rady nie lekceważą, aby w oparciu
230 III,7 | warunkach na wyżywienie rodziny nie wystarczają. Trzeba się
231 III,7 | Jeśli zaś sami zadaniu temu nie sprostają, trzeba zawczasu
232 III,7 | chorobami, utrzymania zapewnić nie mogą, chrześcijańska miłość
233 III,7 | uzupełniło, czego biednym nie wystarcza, by bogaci zwłaszcza
234 III,7 | i niepotrzebnie majątku nie trwonili, lecz użyli go
235 III,7 | inaczej, poniesie karę96. Nie na próżno bowiem napomina
236 III,7 | Jeżeli jednak prywatna pomoc nie wystarcza, jest obowiązkiem
237 III,7 | zwłaszcza obdarzone dziatwą, nie mają odpowiednich mieszkań;
238 III,7 | mąż pracy i chleba znaleźć nie może; jeżeli środki codziennej
239 III,7 | kłopotach macierzyństwa nie ma odpowiedniego pożywienia,
240 III,7 | rzeczy; nikt dziwić się nie może, jeżeli małżonkowie
241 III,7 | takiego stanu rozpaczy, że nie mając nic do stracenia,
242 III,7 | małżonków i rodzin zaniedbywać nie mogą, jeżeli państwu i dobru
243 III,7 | znacznej szkody wyrządzić nie chcą; dlatego w ustawodawstwie
244 III,7 | władzy. Przy tej sposobności nie bez głębokiego żalu chcielibyśmy
245 III,7 | chcielibyśmy zaznaczyć, że nie tak bardzo rzadko z odwróceniem
246 III,7 | zabezpieczenie małżeństwa i rodziny nie tylko pod względem materialnym,
247 III,7 | doczesne szczęście obywateli nie może być bezpieczne i trwać
248 III,8 | narzucająca się ludziom, nie mogą zapewnić zachowania
249 III,8 | pozwalają lub czego karami nie ścigają, albo też jeśli
250 III,8 | dopuszczają, ponieważ ani Boga się nie lękają, ani ze strony ustaw
251 III,8 | ustaw ludzkich żadnej groźby nie widzą; stąd sobie samym
252 III,8 | współdziałania z Kościołem nie wyniknie też dla praw i
253 III,8 | świetnie Leon XIII: “Nikt nie wątpi, powiedział, że założyciel
254 III,8 | pod przewodnictwem wiary nie sprzeniewierzy się nigdy
|