Czesc, Rozdzial, Paragraf
1 Intro | Ordynariuszów, pokój i jedność ze Stolicą Apostolską utrzymujących, ~
2 Wst | Czcigodni Bracia, poznać można, że Chrystus Pan, Syn Ojca Przedwiecznego,
3 Wst,1 | serca stwierdzić musimy, że wielu bardzo ludzi, niepomnych
4 Wst,2 | potwierdzamy, oświadczając, że encyklika ta, chociaż niektóre
5 Wst,3 | potwierdza słowami Pisma św., że nieprzerwany i nierozerwalny
6 Wst,3 | małżeństwa tak konieczny, że nie można go zastąpić żadną
7 Wst,3 | małżeńskiej wynikają, tak, że gdyby coś przeciwnego im
8 Wst,3 | się więc dusze i zrastają ze sobą; a zrastają się prędzej
9 Wst,3 | domowym. ~Stąd wynika też, że prawowita władza ma prawo
10 Wst,3 | życia nie ma wątpliwości, że w mocy jest każdego i podlega
11 I | Wierność małżeńska oznacza, że poza węzłem małżeńskim nie
12 I | osobą trzecią; potomstwo, że z miłością ma być przyjęte,
13 I | wychowane; sakrament zaś, że związek małżeński nie ma
14 I | nie mają zawierać nawet ze względu na potomstwo innego
15 I,1,a | Apostoła do Tymoteusza14: “Że celem rodzenia zawiera się
16 I,1,a | zastanowią się również nad tym, że zadaniem ich jest nie tylko
17 I,1,a | to rozważy, pozna zaiste, że do niej odnosi się w wyższym
18 I,1,a | o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na
19 I,1,b | Znaną bowiem jest rzeczą, że dziecko nawet w dziedzinie
20 I,1,b | Jasną jest jednakże rzeczą, że z rozkazu natury i Boga,
21 I,1,b | Augustyna: “Potomstwo oznacza, że ma się je z miłością przyjąć
22 I,1,b | dziecka, pominąć milczeniem, że uczciwe używanie uzdolnienia,
23 I,2,a | zachowaniu umowy małżonków tak, że tego, co na podstawie tej,
24 I,2,a | jednak nie ulega wątpliwości, że prawo ewangelii ową pierwotną
25 I,2,a | Trydencki orzekł uroczyście: “Że węzłem tym dwoje tylko się
26 I,2,c | Dlatego dziwić się nie możemy, że wierność małżeńską zaliczano
27 I,3 | sakramentu: “Sakrament oznacza, że małżeństwo nie ma być rozrywane
28 I,3 | rozwodząca się nie mają nawet ze względu na potomstwo zawierać
29 I,3 | Wynika stąd jasno, powiada, że małżeństwo już w stanie
30 I,3 | Bóg tak był ustanowił, że tworzyło na zawsze węzeł
31 I,3 | się zrósł z małżeństwem, że żadnej władzy świeckiej
32 I,3 | zawiera się je albo tak, że rzeczywiście jest małżeństwem
33 I,3 | małżeństwu; albo przypuszcza się, że zostało zawarte bez tego
34 I,3 | Chrystusie i w Kościele, że żyjący od żyjącego nie może
35 I,3 | Kościele Chrystusowym... że nawet w tych wypadkach,
36 I,3,a | przypomina im nieustannie, że nie dla znikomych celów
37 I,3,a | doświadczenia bowiem wiemy, że nierozerwalna trwałość małżeństw
38 I,3,b | tak ściśle jest złączona, że nie może być pomiędzy wiernymi
39 I,3,b | doskonali siły przyrodzone, tak, że małżonkowie nie tylko rozumieją
40 I,3,b | iwczyn obrócą, zwłaszcza że sakrament daje im prawo
41 I,3,b | Bożej obowiązuje prawo, że ludzie z sakramentów, przyjmowanych
42 I,3,b | co w ich siłach, okażą, że z łaską chcą współpracować,
43 II | niejako w pół drogi, sądząc, że choć w kilku punktach prawa
44 II | pominąć zupełnie milczeniem ze względu na dobro dusz i
45 II | ich błąd polega na tym, że uważają małżeństwo za wymysł
46 II | siły. Inni zaś przyznają, że w naturze ludzkiej drzemią
47 II | Niemniej i oni utrzymują, że małżeństwo samo, ponieważ
48 II | zasad. Twierdzą bowiem, że prawa, obrzędy, obyczaje,
49 II | się niektórzy tak daleko, że wymyślili sposoby współżycia,
50 II | unikając potomstwa, chyba że obie strony później swoje
51 II | zdaje się, nawet na myśl, że w dążeniach tych nie wyczuwa
52 II | tak zachwalanej kultury, że jest to raczej niewysłowione
53 II,1,a | pozwalają sobie jedni dlatego, że sprzykrzywszy sobie dzieci,
54 II,1,a | inni tym się zasłaniają, że ani wstrzemięźliwości zachować,
55 II,1,a | obarczyć się nie mogą, albo ze względu na siebie, albo
56 II,1,a | skuteczności. ~Nie dziw więc, że według świadectwa Pisma
57 II,1,a | niezłomnie zachowywanej, sądzili, że w obecnych czasach inną
58 II,1,a | nich utwierdził, niech wie, że będzie musiał Bogu, Najwyższemu
59 II,1,a | Sędziemu, zdać surowy rachunek ze sprzeniewierzenia się powołaniu
60 II,1,a | sprzeniewierzenia się powołaniu swemu, i że do niego odnoszą się słowa
61 II,1,a | doskonale Kościół święty, że nieraz jedna strona znosi
62 II,1,a | zabraniających czynów złych ze swej natury. Wjakichkolwiek
63 II,1,a | Ojców pod groźbą wyklęcia, że człowiek usprawiedliwiony
64 II,1,b | lekarskiego ci, którzy by ze względów leczniczych albo
65 II,1,b | zapędza się nieraz tak daleko, że używa trucizn przeciw zapłodnieniu,
66 II,1,b | ustawodawcze o tym zapominać, że to ich obowiązek stanąć
67 II,1,b | niech pamiętają o tym, że Bóg jest sędzią i mścicielem
68 II,1,b | niesłusznie zapominają o tym, że rodzina jest rzeczą ważniejszą,
69 II,1,b | ważniejszą, niż Państwo, że ludzie nie tyle dla ziemi
70 II,1,b | ciała albo go kaleczyć, ani ze względów eugeniki ani z
71 II,1,b | wynikiem ludzkiego rozumowania, że poszczególny człowiek częściami
72 II,1,b | ich przeznaczenia, chyba że tego wymaga zdrowie ciała
73 II,2,a | oba te dobra złączone są ze sobą. Poza tym jednak trzeba
74 II,2,a | najpierw ci, którzy sądzą, że można zgodzić się na uznanie
75 II,2,a | gwałtownym popędem płciowym, że się w ciasnych granicach
76 II,2,b | rzekomo przysługują prawa, a że wskutek tego niewolnictwa
77 II,2,b | fizjologiczna polega na tym, że niewiasty, gdy sobie tego
78 II,2,b | wykazaliśmy już dostatecznie, że tego nie można zwać emancypacją,
79 II,3 | znacznie przewyższa, nie dziw, że przeciw tej godności szczególnie
80 II,3 | Twierdzą więc najpierw, że małżeństwo, to rzecz ściśle
81 II,3 | następstwem zaś będzie to, że małżeństwo, obrane ze swego
82 II,3 | to, że małżeństwo, obrane ze swego charakteru świętego,
83 II,3,a | pierwszego twierdzenia wywodzą, że akt cywilny uważać należy
84 II,3,a | świętych, wywodzi się najpierw ze wspomnianego już pochodzenia
85 II,3,a | wyniesione na taką wyżynę, że się Apostołowi przedstawia
86 II,3,a | szkody. ~Stąd smutny objaw, że dzieci z małżeństw mieszanych
87 II,3,b | Wspomnieliśmy już, Czcigodni Bracia, że największą przeszkodą dla
88 II,3,b | ludzkich, drugie wypływające ze stosunków zewnętrznych (
89 II,3,b | przeróżny sposób. Najpierw ze względu na dobro obojga
90 II,3,b | ciężko, może być wyłączona ze związku, dla drugiej strony
91 II,3,b | Drugi powód przytacza się ze względu na dobro dzieci,
92 II,3,b | bezskuteczne z tego powodu, że zgorszone waśniami rodziców
93 II,3,b | stan rzeczy rozumiejącym, że przestępstw owych się dopuścili
94 II,3,b | krzywoprzysięstwem. Stąd bredzi się, że należy koniecznie ustawodawstwo
95 II,3,b | Jeśliby ktoś twierdził, że z powodu kacerstwa albo
96 II,3,b | Jeśliby ktoś twierdził, że Kościół się myli, kiedy
97 II,3,b | kiedy nauczał i naucza, że według nauki Ewangelii i
98 II,3,b | rozerwany być nie może i że druga strona, choćby niewinna,
99 II,3,b | zawrzeć nie może, dalej że dopuszcza się cudzołóstwa,
100 II,3,b | niewierną zwalnia i bierze inną, że także ta się dopuszcza cudzołóstwa,
101 II,3,b | zatem rzeczą zupełnie pewną, że węzeł małżeński, nawet z
102 II,3,b | tego wynika niewątpliwie, że wszelkie inne powody, słabsze
103 II,3,b | rozejście niezupełne, tj. takie, że węzeł pozostaje cały i nienaruszony.
104 II,3,b | ludzkiej. ~“Następnie zaś, - że użyjemy znów słów poprzednika
105 II,3,b | się na niebezpieczeństwo, że je mężowie opuszczą, gdyby
106 II,3,b | przeto łatwy stąd wniosek, że rozwody są największym wrogiem
107 II,3,b | państw całych. Rodzą się one ze skażonych obyczajów społeczeństwa -
108 II,3,b | to zło, skoro się zważy, że przyjąwszy za zasadę możliwości
109 II,3,b | niechybnie dojdzie do tego, że żądza rozwodzenia się w
110 III | bolejąc jednocześnie nad tym, że ludzkie namiętności, błędy
111 III,1 | nowo do pierwotnego stanu, że wróci do Boskiej normy,
112 III,1 | Prawo to Opatrzności Bożej, że urządzenia Boże i przyrodzone
113 III,2 | Niewzruszone to bowiem prawo, że kto Bogu ulega, opanować
114 III,2 | nadprzyrodzone, obiecują sobie, że za pomocą świeckich nauk
115 III,2 | doprowadzą ludzi do tego, że poskromią żądze ciała. Nie
116 III,3 | iznieprawiając; a to tym więcej, że małżonkowie, chcąc zachować
117 III,3 | zuchwale rozumowi swemu ufał, że niczego za prawdę uznać
118 III,3 | słuszne mieć przekonanie, że pozostałe dekrety albo błędy
119 III,3 | uczonego czy nieuczonego jest, że we wszystkich sprawach wiary
120 III,4 | wierności. ~Wtedy spełni się, że wierni z całej duszy dziękować
121 III,4 | hańbiącej niewoli pożądliwości; że dalej zniechęcą się i całym
122 III,5 | świętą i poważną zasadę: że we wszystkim, co do małżeństwa
123 III,5 | przepisów trzymać się będą; że pragną wspierać się wzajemną
124 III,5 | przypominają sobie wytrwale, że do obowiązków i godności
125 III,5 | wysiłek, polegający na tym, że według sił pracują gorliwie
126 III,6,a | Zaprzeczyć bowiem nie można, że mocny fundament małżeństwa
127 III,6,a | folgowali, istnieje obawa, że w małżeństwie takimi będą,
128 III,6,a | byli przed małżeństwem; że w końcu to żąć będą, co
129 III,6,a | niechęć do wspólnego życia, i że, co najgorsze, odnajdą siebie
130 III,6,a | się to również do tego, że rodzice dla ukochanych dzieci
131 III,6,a | wobec potomstwa być powinni: że mianowicie ojciec naprawdę
132 III,6,a | ojcem, matka naprawdę matką; że dzięki ofiarnej miłości
133 III,6,a | umieścił. Stąd też wyniknie, że synów łatwiej wychować będą
134 III,6,a | dzielnych i dobrych chrześcijan, że zaprawią ich duchem Kościoła
135 III,6,b | społeczeństwa i państwa, które jak ze źródła zmałżeństwa wypływa.
136 III,7 | tym napotyka trudności, że niedostatek wgospodarstwie
137 III,7 | wyznaczać tak małe płace, że w danych warunkach na wyżywienie
138 III,7 | Chrystusowi w ubogich udzieli ze swego, otrzyma nader obfitą
139 III,7 | majętność tego świata i widział, że brat jego cierpi niedostatek,
140 III,7 | takiego stanu rozpaczy, że nie mając nic do stracenia,
141 III,7 | chcielibyśmy zaznaczyć, że nie tak bardzo rzadko z
142 III,7 | przydziela się jej tak skąpo, że wydaje się wymuszoną od
143 III,7 | małżonków; historia bowiem uczy, że dobro państwa i doczesne
144 III,8 | Boga się nie lękają, ani ze strony ustaw ludzkich żadnej
145 III,8 | Nikt nie wątpi, powiedział, że założyciel Kościoła Jezus
146 III,8 | podtrzymują przyjazne i zgodne ze świętą władzą kościelną
147 III,8 | uzasadnienie tego pewnika, że nawet w naszych czasach (
|