Czesc, Rozdzial, Paragraf
1 Wst,3 | ludzkiej, niemniej jest pewne, co już otwarcie zaznaczył śp.
2 I,1,a | nadprzyrodzonego przechodzi wszystko, co oko widziało, ucho słyszało
3 I,2,a | małżonków tak, że tego, co na podstawie tej, przez
4 I,2,a | drugiej stronie tego, na co jako sprzeciwiającemu się
5 I,2,b | b) Miłość małżeńska ~To, co św. Augustyn trafnie nazywa
6 I,3 | dobitnie tymi słowami: “Co więc Bóg złączył, niech
7 I,3 | Augustyn jasnymi słowami to, co nazywa dobrem sakramentu: “
8 I,3 | mierze; bo słowo Pańskie: Co tedy Bóg złączył, człowiek
9 I,3 | nigdy nie pójdą wniepamięć: “Co więc Bóg złączył, niech
10 I,3 | zachowywać” 36. ~Jeżeli co do trwałości małżeństwa
11 I,3 | jeżeli chodzi omałżeństwo co prawda zawarte, lecz jeszcze
12 I,3 | zawrzeć nowe małżeństwo, na co według świadectwa Zbawiciela
13 I,3,b | Jeżeli jednak, czyniąc, co w ich siłach, okażą, że
14 II | mógł się cieszyć prawami, co czyste macierzyństwo prawej
15 II,1,a | uzgodnić i usprawiedliwić to, co samo w sobie jest naturze
16 II,1,a | coś, upomina, byś czynił, co zdołasz, uprosił, czego
17 II,1,b | śmiercionośnej operacji, co, jak to wszystkim wiadomo,
18 II,1,b | na względzie to wszystko, co przemawia za indykacją społeczną
19 II,1,b | rozwój fizyczny potomstwa, co się zdrowemu rozumowi zupełnie
20 II,3,a | odwracają się od wiary lub co najmniej niesłychanie szybko
21 II,3,a | Zrywają się bowiem lub co najmniej rozluźniają węzły
22 II,3,b | małżeństwa stanowi wzmagająca się co dzień łatwość w uzyskaniu
23 II,3,b | poza tym wszystko to, co wspólne życie rodzinne utrudnia
24 II,3,b | ustawodawcy wola obalić nie mogą: “Co więc Bóg złączył, niech
25 II,3,b | się dopuszcza cudzołóstwa, co męża opuściwszy, za innego
26 III,1 | Twórca wszechrzeczy, Bóg, co przyczynia się do ich ustroju
27 III,2 | wyższemu, kto pragnie, żeby, co niższe jest, jemu podlegało.
28 III,2 | Bogu, tobie podległe ciało. Co sprawiedliwszą? Co piękniejszą?
29 III,2 | ciało. Co sprawiedliwszą? Co piękniejszą? Ty podległy
30 III,2 | stworzył, aby tobie służyło, co stworzone jest dla ciebie.
31 III,2 | jest konieczne, by tych, co świętym węzłem małżeńskim
32 III,4 | przysłużyć się pragną niektórzy, co samych siebie szumnie nazywają
33 III,5 | zasadę: że we wszystkim, co do małżeństwa się odnosi,
34 III,6,a| że w końcu to żąć będą, co siali88, mianowicie wewnątrz
35 III,6,a| do wspólnego życia, i że, co najgorsze, odnajdą siebie
36 III,6,a| nieszczęście, przypominając sobie, co w encyklice Naszej o wychowaniu
37 III,7 | wysiłkiem dążyć do tego należy, co już poprzednik nasz Leon
38 III,7 | myśleli o powstrzymaniu albo co najmniej zmniejszeniu późniejszych
39 III,7 | dzieciom nieślubnym (które co prawda chociażby dla uniknięcia
40 III,7 | materialnym, ale także w tym, co nazywamy słusznie dobrami
41 III,8 | przepisach swych uwzględniają, co prawo Boże ikościelne nakazuje,
42 III,8 | za moralnie dozwolone, na co ustawy państwa pozwalają
43 III,8 | też jeśli sumienie mówi im co innego, czynu tego się dopuszczają,
44 III,10 | światło serc i moc ducha, by, co w tym Liście Naszym o świętym
|