Rozdzial
1 1 | nadzieję, tegodla posłał k niemu anjoła z niebios Gabryjeła <...>
2 1 | Gabryjeła <...> Przyszedwszy k niemu pozdrowił ji rzekąc: "
3 3 | świętą miłością, i przyłączył k temu ciału świętemu <duszę>,
4 12 | podle kościoła Salomonowego, k niem przysadzona wielebna
5 12 | albo perłami ściegać <...> K czemu myśl przyłożyła, barzo
6 34 | fałszywego w nich <...> I k temu mi też pomaga Honoryjus
7 34 | Filipus, swojem pismem też mi k temu działu pomogli, bo
8 35 | posłał anjoła Gabryjeła k niej s niebios~ ~Bog wszechmogący,
9 35 | miłosierdzie boże przykłoniło sie k naszemu zgrzeszeniu i uczynił
10 35 | iże jest ten, ktoregom k mej twarzy podobnem uczynił,
11 35 | mego; idzi ku zwolonemu k<o>rzeniu mego narodzenia;
12 35 | Bog wszechmogący przemowił k niemu rzekąc: "Co myślisz?
13 35 | tako niepodobnie myślisz?" K temu anjoł odpowiedział
14 35 | Twego przesławnego bostwa?" K temu Bog odpowiedział: "
15 35 | moja swolona dziwka, nim k je żywotu świętemu zstąpię,
16 35 | modlęcy sie Bogu; przystępiż k niej poczestnie i poklęknąwszy
17 36 | wtenczas była, kiedy anjoł k niej przyszedł, coli czyniła
18 37 | miłego Jesusa~ ~Kiedy wszedł k niej anjoł Gabryjeł, pozdrowił
19 37 | pozdrowienie. Tedy anjoł rzekł k niej rzekąc: "Nie lękaj
20 39 | et cetera~ ~Natychmiast k temu słowu <z>stąpił Syn
21 39 | opuścił się Bog Wszechmogący <k> czystej i nieporuszonej
22 40 | tobie mir z nieba! Przyszłam k tobie, abych sie weseliła
23 40 | pozdrowienie, rzuciwszy sie k niej i obłapiwszy ją i zawołała
24 40 | miłosierdzie, ja koż mowił k naszem ojcom, ku Abramowi
25 42 | być, iże ktokoli przyszedł k niej mieniąc sie anjołem
26 46 | to złe porozumienie mieli k niej. I dowiedli ją wszyscy
27 47 | barzo rącze, chcąc wezwać k temu baby albo panie, iżby
28 48 | swoj płaszczyk i przytuliła k sobie, a potem wziąwszy
29 67 | ich, gdyby zasie szli, aby k nim stąpili. ~ ~
30 70 | Ja z nieba posłan k tobie, bych cie uweselił <
31 101 | wielebnych. <...> wszyscy dzieci k niemu sie zebrali, bo sie
32 104 | Studnia była blisko Nazareta, k niej że chodziasze często <
33 106 | jidzie do niego i jimie k niemu mowić, łaskawie rzekąc: "
34 106 | uczynił". Dziecię miłe rzekł k niemu: "Przeto iżeś mię
35 107 | smęcił. Jesus wtenczas przydę k nie mu uźrzy ji barzo smętnego
36 107 | przyprawimy miarę". Parobek rzecze k niemu: "Miłe dziecię, drzewo
37 109 | chciał uczyć, kiedy przyszedł k temu słowu w obiecadle,
38 117 | Miły Jesus odpowiedział k temu rzekąc: "O miła matko,
39 117 | takiego smętku! Bożać wola k temu była, wszyscy umrzemy
40 129 | śnieg łyszczące. Nie były k sobie nierownie stojące <...>
41 132 | nakłonił, bo zawsze miał [szyję k niebu] <głowę pod niesioną>,
42 132 | pod niesioną>, bo zawsze k niebu patrzył oczyma a swe
43 132 | zawsze głowę, oblicze a oczy k niebu częstokroć podnosił,
44 144 | tobie gotow zjawić". Maryja k niemu rzekła: "Synu miły,
45 144 | albo ktora potrzeba k temu przypędziła, iżeś ty
46 144 | z tobą idąc a wźwiąwszy k sobie posadzę w mem krolestwie".~ ~
47 150 | kacerstwo wrociło sie zasie k tej rzeczy, skąd że było
48 171 | poselny, prosząc jego, aby k niemu raczył przyć a uzdrowić
49 172 | śmierć. Tegodla przydzi k nam, aby mie uzdrowił, to
50 173 | tym, iżeś mi pisał, abych k tobie przyszedł a takie
51 173 | nie jest podobno, abych k tobie tą chwilą przyszedł,
52 173 | popełnię, tako sie chcę wrocić k temu, ktory mie posłał,
53 174 | Tadeusz: "Jam jest, ninie mię k tobie posłał. Będzieszli
54 174 | wieczny przezeń pościgniesz". K temu odpowiedział krol i
55 290 | a nalazwszy ji> i rzekł k niemu: "Ty wierzysz syna
56 298 | Tegodla posłały siostry jego k niemu rzekąc: "Gospodnie,
57 298 | tamo nie był; ale pojdzimy k niemu. Tedy święty Tomasz,
58 298 | sie natychmiast i przyszła k niemu. Bo jeszcze był mi
59 326 | Znam to, krolewno, iżem k tobie orędował, ale<m> tego
60 328 | dziewica błogosławiona posłała k niemu świętą Maryją Magdalenę
61 328 | Maryja Magdalena przyszedszy k nie mu nalazła ji klęczęcy
62 330 | nic nie mieszkała i szła k niemu sama, i poczęła jego
63 334 | padła, a wstawszy i rzekła k niemu trzecie: "Miły synku,
64 335 | niebieskie. Toć, matko, znam, iże k tobie cokolić orędował anjoł <...>,
65 349 | gorzkimi łzami przystąpiła k niemu i odwiodła ji od swego
66 349 | pobudził sie miły Jesukryst k wielkiej żałości. A gdyż
67 349 | dziewica Maryja sama przyszła k sobie albo opłonęła i urozumiała,
68 395 | wszedł w ogrod, tedy rzekł k swem zwolenikom: "Posiedźcie
69 415 | miły Krystus barzo pokornie k niemu nachylił ~ ~Tych słow
70 415 | łaskawie nachyliwszy sie k niemu i dał mu sie całować
71 434 | oblekwszy sie i wrocił sie k nim jako w nocy i przyłączył
72 434 | w nocy i przyłączył sie k tym tłuszczam, ktore wodziły
73 536 | Jesukrysta! Słuchaj, kakąć miłość k tobie miał, kiedyć taką
74 Anna| corki syna jedynego~ i k temu zbawiciela i odkupiciela
75 Anna| świętej Anny panno,~ i k temu tej panny niebieska
|