Rozdzial

 1 1  |    Przyszedwszy k niemu pozdrowił ji rzekąc: "Zdrow bądź, Joachymie,
 2 1  |              ku Bogu wszechmogącemu <rzekąc>: "Gospodnie, stworzycielu
 3 7  | wszechmogącego i piała pienie wesołe rzekąc: "Chwalę Ciebie i wielbię,
 4 10 |          wszystcy się temu dziwowali rzekąc, kakie to wielebne dziecię
 5 10 |         matką i takież z Joachymem a rzekąc: "Toć was Bog wszechmogący
 6 14 |       wieliką około jej, poszedł nie rzekąc żadnego słowa.~
 7 35 |               pocznie w sobie myślić rzekąc: "To poselstwo przedtym
 8 35 |       wszechmogący przemowił k niemu rzekąc: "Co myślisz? Czemu się
 9 35 |              temu anjoł odpowiedział rzekąc: "To wiem, miły Gospodnie,
10 35 |              niebieskie <z>rządzenie rzekąc: "Zdrowa bądź, miłości pełna,
11 37 |         wszego rodzaju człowieczego, rzekąc: "Zdrowa bądź, miłości pełna,
12 37 |              Tedy anjoł rzekł k niej rzekąc: "Nie lękaj sie, Maryja,
13 38 |        wieliką radością powiedając a rzekąc, iże dzisia stało sie wieliki<
14 40 |       ukłoniwszy sie i pozdrowiła ją rzekąc: "Zawitaj Bog, ciotuchno
15 40 |              zawołała wielkim głosem rzekąc: "Błogosławiona si ty miedzy
16 41 |           dawały wielebne świadectwo rzekąc, iże Maryja jest czysta
17 42 |           zdradził ją". Takoż płakał rzekąc: "Ach mnie nędznemu! Ktorem
18 43 |               pokazał sie jemu anjoł rzekąc: "Jozefie, synu Dawidow,
19 46 |        weselim <w jej dom> wołając a rzekąc jej: "Bądź imię boże błogosławiono,
20 47 |            Jan Złotousty o tem pisze rzekąc~ ~Kiedyż czas przyszedł
21 69 |       Jesukrystusowi i krolem zwali [rzekąc]. Głosem człowieczem swojego
22 69 |   stworzyciela poznawszy chwalili ji rzekąc: "Zdrow bądź, krolu i Panie
23 70 |         anjoł pokazał sie Jozefo wi <rzekąc jemu>: "Jozefie, sługo Boga
24 104|              im, ono wszyscy słyszą, rzekąc, aby każde słomienie natychmiast
25 105|             stały na ulicy płacząc a rzekąc, iże sam czarownik nam szkodę
26 106|            jimą dawać winę Jezusowi, rzekąc iże on krzyw w jego śmierci.
27 106|              k niemu mowić, łaskawie rzekąc: "Powidz mi, synku miły,
28 106|              a przede wszemi żałował rzekąc: "Aniś mię zepchnął ani
29 109|        mowiło i odpowiedział mu tako rzekąc: "Alboś anjoł albo duch,
30 117|        pocznie jego z płaczem prosić rzekąc: "O miły synu, namilejszy
31 117|            Jesus odpowiedział k temu rzekąc: "O miła matko, ten jest
32 117|          Wszytki Żydowki cieszyły ją rzekąc: "O miła pani, nie miej
33 144|           jego pytać dziewica Maryja rzekąc: "Namilejszy synu moj, jestli
34 144|       początek, jiż to Mojżesz pisał rzekąc, iże na początku stworzył
35 149|             święty Jan odmawiał jemu rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon
36 149|     ewanjeliją świętego Macieja tako rzekąc: "Po trzechdziesiąt lat
37 149|          odmawiać Jesusowi krzczenia rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon
38 150|           Boga ojca z nieba słyszeli rzekąc: "To jest moj syn namilejszy,
39 174|             swem wstąpieniu na niebo rzekąc: "Idzi do Edyssy, do tego
40 174|         siedzieć i począł jego pytać rzekąc: "Ty-li jeś zwolenik Jesusow,
41 290|          pytać jego zwolenicy <jego> rzekąc: "Mistrzu, kto zgrzeszył,
42 290|       przeźrał>. I poczęli ich pytać rzekąc: "Toli jest wasz syn [boży], <
43 298|          luda ku jemu przychodziło a rzekąc, iże święty Jan <wżdy> nijednego
44 298|         posłały siostry jego k niemu rzekąc: "Gospodnie, owa ktoregożeś
45 298|              Jesus jej odpowie dział rzekąc: "Wstanie brat twoj". A
46 298|              wyszła, naśladowali jej rzekąc, iże idzie do grobu płacząc <
47 298|             zawołał wielikiem głosem rzekąc: "Łazarzu, wynidź sam!"
48 325|              i szła na swą modlitwę, rzekąc do Gabryjeła anjoła: "O
49 325|            obiecował wielikie wesele rzekąc: "Zdrowa, zdrowa Maryja,
50 328|          przywitał ją barzo łaskawie rzekąc: "Witaj, ma miła przyjaciołko!"
51 330|          jego wielmi pokornie prosić rzekąc: "Moj miły synu i me miłe
52 336|            barzo łaskawie swej matce rzekąc: "Matko, pirwy człowiek
53 399|         ukazana. I począł sie modlić rzekąc: "Abba, pater, jakoby rzekł:
54 399|            Krystus barzo upomina, to rzekąc: "Ojcze, ojcze, wszytki
55 399|              ziemi począł sie modlić rzekąc: "Ojcze moj miły i krolu
56 400|             stworzenie stworzyciela, rzekąc: "O krolu przesławny, kakoż
57 403|           Księgach o wieczerzy bożej rzekąc: O Boże, my śpimy, a ty
58 430|            pisze dalej święty Łukasz rzekąc: Wojska pogańska i starosta
59 529|           sługi żydowskie i kazał im rzekąc: "Pojmicie tego Jesusa,
60 541|         mowić naśmiewając sie jemu i rzekąc: "Otoż ci korona twego krolewstwa
61 549|            pisze święty [Maciej] Jan rzekąc: "Nie miałby mocy nijednej