Rozdzial
1 6 | Błogosławion, <jenżeś> mię [nie] raczył nie oddalić
2 7 | eg]o plemię[nia], jiżeś mie dał, jegożeś mi pokazał
3 42 | A Jozef rzekł>: "A co mie zwodzicie, iżby ją anjoł
4 46 | tego ślubie <ostała>, jen mie stworzył; przez jegoż moc
5 65 | łanie, podawając swe w<y>mię <...> dając, aby tym on
6 106 | wszemi żałował rzekąc: "Aniś mię zepchnął ani rzucił, aniś
7 106 | rzekł k niemu: "Przeto iżeś mię wyprawił a prawdęś powiedział,
8 144 | prorokowie mowili, bo przez mię ma świat być odkupion". <
9 144 | ktore tyś rzekł, silno mię zasmęciło, bo słyszeć twą
10 144 | słow Symeonowych, kiedyś mie niosła do Jerusalem do kościoła
11 144 | wszakoż będzie przeciw mie ukazować swoję chytrość,
12 144 | Pokusami swemi będzie mię kusić a jego chytrością
13 144 | jego chytrością przyprawi mię ku śmierci, a jako będę
14 144 | wstąpiwszy na niebo komu mie tu samę zostawisz?" Jesus: "
15 144 | wiernych, <ktorzy będą> w mie wierzyć a tobie prze mię
16 144 | mie wierzyć a tobie prze mię będą barzo radzi służyć". <
17 172 | iżby przyszedł a uzdrowił mie od mej niemocy, ktorą ja
18 172 | Tegodla przydzi k nam, aby mie uzdrowił, to se mną będziesz
19 173 | a błogosławiony, iżeś w mię uwierzył a swoima oczyma
20 173 | uwierzył a swoima oczyma nigdy mię nie widział. Bo jest o mnie
21 173 | iże <wiele> będzie ich w mie wierzyć, jiż mie nigdy nie
22 173 | będzie ich w mie wierzyć, jiż mie nigdy nie widzieli, a ci
23 173 | ode mnie odstępują, ktorzy mie swoima oczyma widzieli.
24 173 | chcę wrocić k temu, ktory mie posłał, ku Bogu ojcu memu,
25 174 | krci wszytki, ktorzy będą w mie wierzyć, a takie uzdrow
26 174 | Tadeusz: "Jam jest, ninie mię k tobie posłał. Będzieszli
27 290 | czynić uczynki tego, ktory mie posłał, gdy jest dzień;
28 298 | martwych i żywot; kto w mie wierzy, aczby umarł, będzie
29 298 | wszelki, ktory [nie] wierzy w mie a żyw jest, nie umrze na
30 298 | Oczsze, dziękuję tobie, iżeś mie wysłuchał. A jam wiedział,
31 298 | wysłuchał. A jam wiedział, iże mie zawżdy słuchasz, alem rzekł
32 325 | Wszakoż już sie bliży, iż mię będą nade wszytek lud przeklinać.
33 326 | tego od siebie ni miał, bo mię posłała Święta Trojca każąc
34 330 | moj namilejszy. Pytaszli mię, kako to mogłoby sie stać,
35 331 | wszego świata, tedy przez mię ni ma być stracon człowiek,
36 331 | posłuszen swemu ojcu, jiże mię śle, syna swego, abych człowieka
37 332 | Proszę, twa matka, raczy mie jeszcze wysłuchać, nie daj
38 334 | Obiecałeś przy mnie być, a dziś mię chcesz samę zostawić w wielikim
39 334 | proszę ciebie za to, aby mie napr<z>od umorzył, pirwe
40 336 | tego nie uczynił, grozi mię im ściąć". Tedy błogosławiona
41 349 | miłość twą, ucieszy wżdy mie, gdy chcesz ić ku śmierci,
42 399 | bracie, możesz to prze mię uczynić". Takież miły Krystus
43 401 | Gospodnie, Gospodnie moj, czemuś mię opuścił?" I śpiał ty wszytki
44 402 | obiecując też umrzeć za mie, a krewkie ciało, to jest
45 402 | wszakoście mienili prze mię umrzeć [prze mię], a małej
46 402 | mienili prze mię umrzeć [prze mię], a małej godziny nie możecie
47 405 | możem rzec jemu: "Uzdrow mię, Gospodnie, a zdrow będę;
48 405 | Gospodnie, a zdrow będę; zbaw mię, a zbawion będę, iże sława
49 434 | widziałem ani był, ktory by mię poznał". ~ ~
50 547 | Biada mnie nieszczęsnej! Kto mię zbawił takiego nauczyciela,
51 Anna| niebieska manno.~Raczcie mię na wszelki czas wspomoc,~
52 Anna| skonaniu~ a domieśćcie mię anjelskiemu śpiwaniu.~
|