Rozdzial
1 3 | wszechmogący obeźrał ich wieliką troskę. A gdyż już w żywocie
2 5 | anjelskiego. Takoż ta oba wieliką radość i wielikie wiesiele
3 8 | na ziemi>, ale była tako wielika światłość jako we dnie,
4 13 | Boga wszechmogącego <...> a wielika nieprzyjaciołka wszem grzechom <...>
5 14 | obakać a uźraw światłość wieliką około jej, poszedł nie rzekąc
6 15 | nadobnością okrasił, iże jej ciało wieliką krasą ućcił, bo była ciała
7 36 | sługa twej sługi?" Tako wtem wieliką myśl miała, bo wszytko swe
8 38 | z wielikim weselim i z wieliką radością powiedając a rzekąc,
9 40 | wszytkimi <...>" "<...> Iże mi wieliką rzecz uczynił, jen jest
10 41 | przyszła w słowo. Tako z wieliką żałością chciał precz uciec
11 43 | świątości, służąc jej z wieliką czcią i z bojaźnią bożą
12 47 | nocy przyszli do Betleem z wieliką tłuszczą luda, bo tedy było
13 62 | Jednego dnia cirpieli są wieliką gorącość słoneczną, iż od
14 62 | Maryja kiedy ji uźrała, wieliką żądzą jęła jego pożędać
15 67 | gospodę swoję i miał o nich wieliką pieczą a by im dał potrzeby,
16 86 | dawali abo wzajem pożyczali a wieliką cześć jej ukazali miniąc,
17 99 | ich bożnicach i czynili im wieliką cześć a w wielikiem dostojeństwie
18 104| i wrociły sie do domu z wieliką radością, dziwując sie temu
19 106| za nim dzieci naśladowały wielika tłuszcza. Tako są weszli
20 131| Jesusowej ~ ~Brodę miał wieliką, nieco obdłużą, włosow miękkich
21 144| powiedział o z<m>a<r>twemwstaniu, wieliką boleścią musiłabych umrzeć,
22 149| obrocił wodę w wino, a potym w Wieliką Noc, czusz we trzechdziesiąt
23 149| święty Jan, a <w> drugą Wieliką Noc, czusz w trzechdziesiąt
24 150| niebiosa otworzyły a światłość wielika Jesukrysta ogarnęła i wszytek
25 150| ić ijednego <jedno> przez wieliką potrzebę. A jako sie to
26 171| Jesukrystusowi, bo ten to krol miał wieliką niemoc a barzo długi czas <
27 171| ten istny krol miał niemoc wieliką a barzo długi czas i wiele
28 172| słyszeli wielikie dziwy i wieliką twoję moc, ktorąż czynisz
29 327| być a oni wszytcy mieli wieliką radość <mowiąc>: "Azabychmy
30 327| by sie nie oddalał na tę wieliką mękę?" ~ ~
31 328| posłał, nie dawaj sie na taką wieliką mękę, bo będzielić patrzyć
32 328| trudny męki, będzieć mieć wieliką żałość i wielikie udręczenie". ~ ~
33 329| Maryja usłyszawszy to z wieliką żałością od niego po szła,
34 400| pokazał Gabryjeł archanjoł z wieliką światłością i poklęknął
35 400| przed swem stworzycielem z wieliką czcią, i począł rycerz krola
36 430| dziewicze i rozkoszne, z wieliką niełaską i z wielikim gniewem
37 530| witnice, rzuciwszy sie z wieliką okrutnością poczęli drzeć
38 533| miotły, ktorych leżała kupa wielika, a ty wszytki oń zbito,
39 536| człowiecze, rozpamiętaj, kako wieliką mękę cirpiał za nas, aby
40 536| kiedy albo słyszał tako wieliką mękę, jaka była Pana naszego
41 545| jako trędowaty, aże przed wieliką młdością nie mogł na nogach
|