Rozdzial

 1 1  |            gniazda niosą, gdzie by swe dziatki mieli. Z wielikim
 2 9  |      szukają inych obcych mam, ale swe dzieciątko swymi pirsiami
 3 10 |         ale zawżdy w służbie bożej swe serce miała <...>~
 4 14 |         poklękła, i poczęła pełnić swe modlitwy, a wielmi nabożnie
 5 35 |          nie chcąc zagubić, jiż na swe święte oblicze raczył stworzyć,
 6 35 |          żałobam, bo już noc miała swe skonanie, bo z swe boskie
 7 35 |           miała swe skonanie, bo z swe boskie rady od swego wyszego
 8 35 |         stolca krolewskiego chciał swe nam <zesłać> wszechmogące
 9 35 |         dziatkini, osobnym darem w swe starości przeciwo wszemu
10 36 |            pospołu siedzieli <...> swe działo <...>. Maryja sama
11 36 |     wieliką myśl miała, bo wszytko swe serce i duch w niebiosa
12 40 |      bogate puścił prozne. Przyjął swe dzieciątko israelskie, wspomionąw
13 40 |  dzieciątko israelskie, wspomionąw swe miłosierdzie, ja koż mowił
14 41 |     wielikie mierzączki, a wszakoż swe boleści [a wszakoż swe boleści]
15 41 |     wszakoż swe boleści [a wszakoż swe boleści] i smętku nikako
16 43 |     poczęło, boć poczęła chowajęcy swe dziewictwo nieporuszone,
17 43 |         oblubienicę swoję Maryją w swe opiekanie i pocznie zmyślać
18 47 |         prozny <...> Jozef wwiodąc swe dobyczęta i uczynił im jaśli,
19 48 |         syna swego poklęknąwszy na swe kolana, poczęła sie modlić
20 48 |            Maryja, poklęknąwszy na swe kolana i pocznie sie modlić,
21 48 |         Dziewica Maryja, uźrzawszy swe miłe dzieciątko, nieco lęknąwszy
22 48 |    Jedynego, natychmiast padnął na swe kolana a dał chwałę dzieciątku
23 60 |       Jesus, syn boży, kiedy matce swe miłe nie był na pomocy,
24 65 |           turze a łanie, podawając swe w<y>mię <...> dając, aby
25 102|         dzieciątko miłe był poddan swe matce i Jozefowi, domnimanemu
26 132|           k niebu patrzył oczyma a swe serce <...> ku Bogu zawsze
27 134|          począł odrastać, nigdy na swe nogi nie obuwał. A wszakoż
28 174|       Uźrąc to natychmiast padł na swe oblicze przed nim i dał
29 290|            Gospodnie". A padszy na swe oblicze i dał jemu chwałę.~ ~
30 298|        Jesus, uźręcy ji i padła na swe kolana i na swe oblicze
31 298|           padła na swe kolana i na swe oblicze ku jego nogam i
32 332|         dziecię, to jeś zatwardził swe serce, iże nie chcesz być
33 399|        kako sie modlił, padwszy na swe oblicze ~ ~Tako miły Jesus
34 399|        rzucić, i padł na ziemię na swe oblicze, aby śmiarę swej
35 400|         światłością i poklęknął na swe kolana przed swem stworzycielem
36 404|         kiedy węża biją, tedy wyda swe wszytko ciało a głowę skryje.
37 404| natychmiast skrył swą głowę, czusz swe święte bostwo; bo głowa
38 415|          nim wieczerzał a on tobie swe ciało dał, wszakoś wtory
39 430|     zakładając nogam Jesukrystowem swe sprostne golenie, przetoż