Rozdzial

 1 1  |          a trawę rozkosznie idęcy iz ziemie, uźrała też drzewa
 2 5  |          to sie poznali i uźreli, iż była płeć niebieska podług
 3 8  |           miesiąc zawżdy zastąpa, iż nie świci jako insze gwiazdy,
 4 35 |          Jana, jegoś ty swą mocą, iż tobie rychło nie chciał
 5 41 | oblubienicę Maryją, iże wiedział, iż jest ona czysta i dostojna
 6 41 |      wiedząc, co by sie to stało, iż jest juże ciężka, pocznie
 7 41 |        świaczcząc innymi pannami, iż sie to bostwem stało, co
 8 41 |   południe przynaszano. My wiemy, iż jest czysta a niepokalana
 9 46 |    prosząc jej, aby im odpuściła, iż to złe porozumienie mieli
10 47 |           Maryją szli do Betleem, iż byli z pokolenia <Juda>
11 47 |       jako mogł[y], a ubaczywszy, iż sie już przybliża czas dziewice
12 59 |       Herod tegodla długo czekał, iż nie posiekł dzieci, aby
13 62 |       wieliką gorącość słoneczną, iż od chcienia picia już sie
14 101|           stadle tako sie wodził, iż by wszytkie przeszedł swym
15 101|       miłość była w jego uściech, iż był umow<n>y a barzo rozprawny[
16 107|         sługą z Jozefowym~ ~Jozef iż był cieśla, dał słudze swojemu
17 107|        smęcien. Powie jemu sługa, iż ukrocił drzewa, ktoreż mu
18 117|          Ubacząc dziewica Maryja, iż jej opiekalnik tako wielką
19 119|       przyrodzenie tako okrasiło, iż oblicza silno wesołego,
20 119|       wesołego, a barzo krasnego, iż w nim nie było ni jednego
21 135|          poczęte znamienito jest, iż jest było ciało wielebne
22 135|        tego jest dobrze bacz<yć>, iż to dostojne ciało naczystszem
23 135|     przyrodzenym tako są opłciły, iż są ciału swego stworzyciela
24 143|          dostojnymi ludźmi, a też iż był jeszcze swoich zwolenikow
25 144|          nie może być, kiedy wim, iż tobie taka męka ma być".
26 172|           słuch, chromem czynisz, iż chodzą, oczyszczasz trędowate, <
27 172|           nałożył. Też to słyszę, iż cie Żydowie nienaźrą a radzi
28 173|           niemocy, masz wiedzieć, iż nie jest podobno, abych
29 173|  zwolenika jednego a polecę jemu, iż cie uzdrowi a wroci tobie <
30 290|            jego i rzekła>: "Wimy, iż ten jest syn <nasz> a też
31 324|           Tako im też powiedział, iż sie to miało stać [a] w
32 325|            Wszakoż już sie bliży, iż mię będą nade wszytek lud
33 336|           Jesusa albo wymowienie, iż to inako być nie mogło ~ ~
34 349|          i poczęła gorzko płakać, iż od jej wielikiego płaczu
35 434|      istne odzienie na sie lekko, iż je byli porzucili nie dbając
36 530|          Niektorzy się dziwowali, iż są jego nie żałowali, iż
37 530|          iż są jego nie żałowali, iż tak niemiłościwie mogli
38 533|        trudno i tako okropno bić, iż od głowy aż do ziemie nie
39 549|       gadanie z Piłatem i ukazał, iż by ni miał mocy sędzić jego,