Rozdzial

 1 1  |            trawę rozkosznie idęcy iz ziemie, uźrała też drzewa rozkosznym
 2 1  |     głębokości założyłeś ućwirdzenie ziemie. Ryby morskie, dziwy <...>
 3 6  | wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemie i rzekł: "Bogosławion Bog
 4 7  |            moj, stworzycielu nieba i ziemie <...> Chwalę Ciebie, iżeś
 5 14 |          podołek i osuła on proch na ziemię. Tedy jisty kapłan chciał
 6 36 |            Błogosławiłeś, Gospodnie, ziemię twoję" aże do tego wirsza: "
 7 36 |           Boga do miasta galilejskie ziemie, jemuż jimię Nazaret, do
 8 38 |             swoj żywot krola nieba i ziemie, naszego Zbawiciela, i uczyniła
 9 48 |            niebieską, a weźrawszy na ziemię uźrzy <w> wielikie światłości
10 52 |          rostajał, ale ji położyli w ziemię, gdzie sie modlili swojim
11 62 |     dzieciątko miły Jezus jął palcem ziemię kopać, tako natychmiast
12 69 |          bądź, krolu i Panie nieba i ziemie, synu Maryje dziewice, stworzycielu
13 70 |          przedziesz i wnidziesz w tę ziemię, do ktoreś posłan. Mieszkajże
14 70 | przepowiedział, i wszedł do eipskiej ziemie.~ ~
15 79 |         rękoma a częstokroć padną na ziemię <...>, ależ sie im kości
16 106|             to jest skały, padnie na ziemię i zdechnie. Użrąc to jine
17 144|           ojca, stworzyciela nieba i ziemie, a byłem rowien ojcu memu
18 144|        początku stworzył Bog niebo i ziemię?" Jesus rzekł: "To wierny
19 144|          gwiazdy <...> i ućwirdzenie ziemie". Maryja pyta: "Przedtem
20 150|              wszy tek lud tej istnej ziemie od świętego Jana w Jordanie,
21 150|              i spuściło światłość na ziemię, a Duch Święty zstąpił z
22 171|             lud i w bogactwo obfite [ziemie] nasilnie, ten istny krol
23 173|               stworzycielowi nieba i ziemie. A jako wstąpię w niebo,
24 290|             miły Jesus, plunąwszy na ziemię i uczynił błoto z ślin i
25 298|        Pojdźmy <zasie> do żydowskiej ziemie". Tedy zwolenicy rzekli
26 399|     kamieniem ręką rzucić, i padł na ziemię na swe oblicze, aby śmiarę
27 399|       poklęknął nagima kolan<om>a na ziemię a przykłoniwszy swoje święte
28 399|           padały krwawe kropie aż na ziemię, a w tem ukazał swoj smętek
29 401|          niego poszedł, aże ciekł na ziemię. A gdyż dokonał tej modlitwy
30 415|             na oblicze krola nieba i ziemie, jen jest studnia i początek
31 430|            mękę nie przepuścili jego ziemie dopaść ci, ktorzy powroz
32 533|       okropno bić, iż od głowy aż do ziemie nie było całe mieśce na