Rozdzial
1 1 | smętek obroci sie tobie w wielikie wesele, wszytek płacz twoj
2 1 | powietrze. Tyś to stworzył wielikie i barzo szyrokie morze a
3 3 | wielebny. Dopirko się im obiema wielikie wiesieli poczęło, iże Bog
4 5 | ta oba wieliką radość i wielikie wiesiele mi<e>li, weselący
5 14 | śmiary i jego krasy i też wielikie pokory nikt wypowiedzieć
6 34 | Też są rozmaite skutki i wielikie dziwy, ktoreż nie są popisany
7 35 | tenże przez wieliki błąd i wielikie zgrzeszenie aby <nie> zaginęli,
8 41 | Zasmęciwszy sie nasilnie jął wielikie udręczenie mieć nie telko
9 41 | umorzyć albo zbawić tej wielikie mierzączki, a wszakoż swe
10 48 | weźrawszy na ziemię uźrzy <w> wielikie światłości anjeły dzierżąc
11 60 | idąc po drodze cirpieli są wielikie niedostatki, głod, chcienie
12 60 | gorącość słoneczną, zimno, wielikie przewały, grady, wiatry,
13 60 | lasy, błądzenie, strachy wielikie od zbojec, we dnie gorącość,
14 60 | dnie gorącość, a w nocy wielikie zimno cirpieli, od wielikiej
15 62 | natychmiast wyrzuciło sie źrzodło wielikie i napili sie i wszemu dobytku
16 122| były barzo małe ani teże wielikie, ale były w umiar. Jego
17 134| silno wielebne, ale potem od wielikie drogi a od wielikiego chodzenia
18 149| lata, <ścięt>, a trzecie Wielikie Nocy, <czusz> we trzechdziesiąt
19 160| niektorzy minią, iże pirwe Wielikie Nocy po krzczeniu miły Jesus
20 172| dobre. O tobiesmy słyszeli wielikie dziwy i wieliką twoję moc,
21 324| powiedać o swej męce, kako wielikie i ktore męki miał cirpieć.
22 325| nasilnie poczęła płakać i wielikie udręczenie miała. A jako
23 325| kakoś mi tedy obiecował wielikie wesele rzekąc: "Zdrowa,
24 326| ale twoja miłość żałości wielikie dożdała. Bog z tobą jest
25 328| będzieć mieć wieliką żałość i wielikie udręczenie". ~ ~
26 330| dziecię, nie daj mi tako wielikie żałości prze cię cirpieć.
27 330| wykupić, nie cirpiawszy tako wielikie boleści ani tej okrutnej
28 332| usłyszawszy to jedwe od wielikie żałości przemowiła: "Ach
29 349| żałościw być. Widząc to wielikie udręczenie swej namilejszej
30 530| płakali, patrząc na jego wielikie udręczenie i żałość jego
31 545| ktore było barzo szyrokie i wielikie, jako to ji mogł wszytek
|