Rozdzial

501 174  |               bożem, <jest prawdziwe> a już wielikim cudem <na>
502 174  |             przez ziela jednym słowem a ręki włożenim jestem uzdrowion".
503 174  |               rzeczy i skarby odmowił a tego nic nie wziąw, ale
504 174  |              niekielko dni albo chwil a przepowiedał wiarę Jesukrystusowę
505 174  |     przepowiedał wiarę Jesukrystusowę a krzcił wszytki wierzące,
506 174  |               wszytki wierzące, dziwy a cudy rozmaitemi poćwirdzał
507 290  |               ślepemu od narodzenia~ ~A mijając miły Jesus uźrał
508 290  |              Niektorzy mowili: "Ten", a drudzy: "Niekakiej, aleć
509 290  |              aleć podobny jemu jest". A on zawołał i rzekł: "Jaciem".
510 290  |            zawołał i rzekł: "Jaciem". A oni rzekli jemu: "Kako<ć>
511 290  |             staw Syloe i umyjże sie!" A szedszy umyłem sie i widzę".
512 290  |          szedszy umyłem sie i widzę". A oni jemu rzekli: "Gdzie
513 290  |             rzekli: "Gdzie jest ten?" A on im odpowiedział: "Nie
514 290  |   licemiernikom, ktory był jest ślep. A było w sobotę, kiedy miły
515 290  |           licemiernicy, jako widział. A on <im> rzekł: "Położył
516 290  |              Położył mi błota na oczy a umywszy sie widziałem".
517 290  |             ktory soboty nie święci". A drudzy rzekli: "Kako może
518 290  |           ktory otworzył twoje oczy?" A on rzekł: "Prorok jest wieliki[
519 290  |              Żydowie, aby on był ślep a przeźrał, ależ wezwali jego
520 290  |                iż ten jest syn <nasz> a też sie ślep urodził, ale
521 290  |             niechać sam za sie mowi". A to mowili <rodzina je go>,
522 290  |             to wiem, iżeciem był ślep a już widzę". A oni potem
523 290  |        iżeciem był ślep a już widzę". A oni potem rzekli jemu: "
524 290  |                 Nie wimy, skąd jest", a on otworzył moje oczy. Ale
525 290  |           tego, ktory jest sługa boży a czyni jego wolą, tego Bog
526 290  |               żeś sie wszytek urodził a ty nas chcesz uczyć?" I
527 290  |               iże ji precz wyrzucili <a nalazwszy ji> i rzekł k
528 290  |          Odpowiedziawszy on i rzekł: "A ktory jest, miły Panie,
529 290  |             Panie, bych wierzył weń?" A miły Jesus rzekł jemu: "
530 290  |               tobą mowi, i ten jest". A on odpowiedziawszy i rzekł: "
531 290  |           rzekł: "Wierzę, Gospodnie". A padszy na swe oblicze i
532 298  |              krzcił, i mieszkał tamo. A wiele luda ku jemu przychodziło
533 298  |             luda ku jemu przychodziło a rzekąc, iże święty Jan <
534 298  |        Betanijej, z kastellum Maryjej a Marty, siostr [z] rodzonych.
535 298  |          Marty, siostr [z] rodzonych. A to była ta Maryja, ktora
536 298  |                ten ci jest niemocen". A miły Jesus u słyszawszy
537 298  |             tym istym mieścu dwa dni. A potem swem zwolenikom rzekł: "
538 298  |               chcieli cie kamionować, a ty tamo potem idziesz?"
539 298  |               śpilić, będzieć zdrow". A miły Jesus rzekł był o jego
540 298  |             rzekł był o jego śmierci, a oni m<n>ieli, by rzekł o
541 298  |              jawnie, iże Łazarz umarł a weselę sie prze was, abyście
542 298  |             było wiele Żydow do Marty a do Maryjej ciesząc je z
543 298  |          rzekąc: "Wstanie brat twoj". A Marta rzekła: "Wiem, iże
544 298  |              aczby umarł, będzie żyw. A wszelki, ktory [nie] wierzy
545 298  |              ktory [nie] wierzy w mie a żyw jest, nie umrze na wieki.
546 298  |              wieki. Wierzyszli temu?" A Marta <rzekła jemu>: "Zawiernie,
547 298  |              przyszedł na ten świat". A jako to zmowiła, szedszy
548 298  |          rzekęcy: "Mistrzci przyszedł a zowie cie". A ona usłuszawszy
549 298  |               przyszedł a zowie cie". A ona usłuszawszy pochwaciła
550 298  |            Gdzieżeście ji położy li?" A oni rzekli <jemu>: "Gospodnie,
551 298  |       puszczać. Tedy Żydowie rzekli: "A jako ji silno miłował".
552 298  |               jako ji silno miłował". A drudzy s nich mowili: "Nie
553 298  |           oczy, aby i ten nie umarł?" A miły Jesus wżdy płacząc
554 298  |           sobie i przyszedł ku grobu. A tamo grob był wykowan z
555 298  |            Jesus: "Symnicie ka mień!" A Marta, siostra tego umarłego,
556 298  |             rzy dni leżał w gro bie". A miły Jesus rzekł jej: "Wszakociem
557 298  |           bożą".Tedy są sjęli kamień. A miły Jesus podniosszy swoje
558 298  |            tobie, iżeś mie wysłuchał. A jam wiedział, iże mie zawżdy
559 298  |       wierzyli, iżeś ty mnie posłał". A gdyż to zmowił miły Jesus,
560 298  |            podniosł, ktory był umarł, a związano jemu było ręce
561 298  |           ręce i nogi <prześciradłem, a oblicze jego chustą było
562 298  |            szli do Maryjej i do Marty a widzieli, iże to miły Jesus
563 298  |               uczynił, uwierzyli weń. A niektorzy s nich szedwszy
564 324  |          swemi zwoleniki do Betanijej a tamo jemu była wieczerza
565 324  |               wieczerza przyprawiona. A jako było po wieczerzy,
566 324  |     powiedział, iż sie to miało stać [a] w wieliki piątek.~ ~
567 325  |            wielikie udręczenie miała. A jako już było wieczor, po
568 325  |               Maryja, miłości pełna"? A ja dzisia pełna wszej żałości
569 326  |             zbawienie wiekuiste miał, a kto tobie będzie przeklinać,
570 327  |              w Betanijej przez ty dni a nie chodził do Jerusalem ~ ~
571 327  |             wielikonocnego jagnięcia, a rzekęcy: "Miły Jesukryście,
572 327  |             męki rozmaite wymyślają". A miły Jesus nie odpowiedział
573 327  |           miłą matkę dziewicę Maryją. A ona przy szedwszy padła
574 327  |             obiecał sie przy nich być a oni wszytcy mieli wieliką
575 328  |              i dając chwałę Bogu ojcu a prosząc, aby jemu dał taką
576 328  |        przemogł, ktoreż miał cirpieć. A uźrawszy ją i obrocił sie
577 328  |               i obrocił sie na stronę a wstawszy przeciw jej i przywitał
578 329  |               to o mnie przepowiedano a ninie mi rozkazano ocem
579 329  |            żałością od niego po szła, a przyszedszy i powiedziała
580 329  |      powiedziała wszytko matce bożej, a ona u słyszawszy, natychmiast
581 331  |            człowieka wybawił z piekła a też abych moc tę odjął.
582 332  |        świętego oblicza i wielebnego. A pytaszli, synku moj miły,
583 333  |             cztyrzysta i dwa członki, a we mnie jest ich takież,
584 334  |             Matka boża usłyszawszy to a o[d]mdlawszy na śmierć i
585 334  |           mdlawszy na śmierć i padła, a wstawszy i rzekła k niemu
586 334  |              iżci ciebie jednego mam, a też na ony słowa, ktorem
587 334  |            iżbych była pełna miłości, a wszakom wszwej żałości pełna.
588 334  |              Obiecałeś przy mnie być, a dziś mię chcesz samę zostawić
589 335  |              ćcił ojca i matkę swoję. A jakoż ty mnie ćcisz, miłe
590 336  |        wyciągnął rękę ku jego jabłku, a przeto ja mam ninie mękę
591 336  |              aż będą z krzyżem rowne. A też przeto mam uplwan być
592 336  |             to znam, iżeś moja matka, a mam cie sprawnie ćcić i
593 336  |               bo od niego mam bostwo, a od ciebie człowieczeństwo;
594 349  |         Jesukryst k wielkiej żałości. A gdyż dziewica Maryja ukoiła
595 349  |            Radniej bych miała śmierć, a przeto smiłuj sie nade mną,
596 349  |              miły syn gorsko wzdychać a żałościw być. Widząc to
597 349  |            jej <w> wielikiej żałości, a sam szedł do Jerusalem.
598 349  |         Maryja Magdalena i ine święte a dostojne żony przy niej
599 349  |       dostojne żony przy niej ostały. A gdyż dziewica Maryja sama
600 395  |             wioska na imię Jetsemani, a tamo był jeden ogrod, w
601 395  |               mieśce dobrze wiedział. A jako miły Jesus wszedł w
602 395  |         zwolenikom: "Posiedźcie tuta, a jać odejdę maluczko a pomodlę
603 395  |           tuta, a jać odejdę maluczko a pomodlę się, a wy sie też
604 395  |               maluczko a pomodlę się, a wy sie też modlcie, abyście
605 396  |             przedał miłego Jesukrysta a Żydowie ji kupili, aby ji
606 396  |               domu, gdzie wieczerzał, a gdy je go tamo nie naleźli,
607 399  |              przykryciem ciała ukazał a też, aczby to mogło być,
608 399  |          kiedy kogo pilno upominamy: "A bracie, bracie, możesz to
609 399  |         dobrowoleństwa twego sprawić, a przeto, jestli podobno,
610 399  |            odkupion, niebo otworzono, a wszakoż nie moja, ale twa
611 399  |               naucza naszę wolą karać a na bożą przepuszczać. Tu
612 399  |             poklęknął nagima kolan<om>a na ziemię a przykłoniwszy
613 399  |           nagima kolan<om>a na ziemię a przykłoniwszy swoje święte
614 399  |           oddal ten kielich ode mnie, a wszakoż stań sie wola twoja,
615 399  |          wszakoż stań sie wola twoja, a nie moja". I począł sie
616 399  |           krwawe kropie aż na ziemię, a w tem ukazał swoj smętek
617 400  |          krola podpomagać, sługa pana a stworzenie stworzyciela,
618 400  |              kakoż sie śmierci boisz! A wszakoś sie przezto[n] raczył
619 400  |            śmierć miedzy Bogiem ojcem a miedzy grzesznymi mir uczynił
620 400  |         miedzy grzesznymi mir uczynił a też by twa święta śmierć
621 400  |           wykupienie wszem grzesznym. A wszakoż nie przeciw twej
622 401  |            modlitwie silno omdlawszy, a wżdy sie dłużej modlił ~ ~
623 401  |            Tego psalmu> piał na poły, a tu ji przestał, bo wtenczas
624 401  |         poszedł, aże ciekł na ziemię. A gdyż dokonał tej modlitwy
625 402  |           upominał je o ich krewkość, a nawięcej świętego Piotra ~ ~
626 402  |           nawięcej świętego Piotra ~ ~A wrociwszy sie do onych trzech
627 402  |              mną czuć jednej godziny, a tyś rzekł, abyś se mną chciał
628 402  |              jakoby rzekł: Gotowyście a barzo rączy duch mieli,
629 402  |          obiecując też umrzeć za mie, a krewkie ciało, to jest mdło;
630 402  |           czemu, bracia miła, śpicie? A wszakoście mienili prze
631 402  |           prze mię umrzeć [prze mię], a małej godziny nie możecie
632 403  |             rzekąc: O Boże, my śpimy, a ty czujesz, modląc sie za
633 403  |               mamy czuć i modlić sie, a ty dobrze odpoczywasz, bo
634 403  |       wszechmogącego, czuje płaczęcy, a my śpi my odpoczywając.
635 403  |         podobno, aby krol był w boju, a sługa odpoczywał w łożu. ~ ~
636 404  |           mędrcy przyrodzonego pisma, a jest jeden wąż mały przez
637 404  |                ktoremu dzieją saltra, a ten człowieka barzo miłuje
638 404  |              tego to czasu męki jego, a tego jest rozum taki, bo
639 404  |           tedy wyda swe wszytko ciało a głowę skryje. Takież miły
640 404  |         świętej cerekwie jest Krystus a głowa Jesukrystowa jest
641 404  |             Jesukrystowa jest bostwo, a tę głowę bostwa skrył miły
642 405  |                Uzdrow mię, Gospodnie, a zdrow będę; zbaw mię, a
643 405  |               a zdrow będę; zbaw mię, a zbawion będę, iże sława
644 405  |        miłością boskiego miłosierdzia a wzbudza ji, by nie urażon
645 415  |            całował miłego Jesu krysta a kako sie miły Krystus barzo
646 415  |      krystusowi obłapił ji i całował, a miły Krystus miłościwie
647 415  |            Widząc skonałą zgłobę jego a zjawiając grzech jego rzekł: "
648 415  |              znamię miru, tracisz mir a mnie śmierć oprawiasz. Złe
649 415  |       mężobojstwo. Opuści znamię miru a konaj, coś począł!" A Judasz
650 415  |            miru a konaj, coś począł!" A Judasz nie odpowiedział
651 415  |             tej nocy s nim wieczerzał a on tobie swe ciało dał,
652 415  |             był, jemu on nogi umywał, a za takie sprosne myto przedałeś
653 434  |          naśladował miłego Jesukrysta a tako kiedy połapion, opuścił
654 434  |              Krystus nad ine miłował, a ten <od> tego czasu podrożnikiem
655 434  |            zruciwszy odzienie uciekł, a potem natychmiast wziąwszy
656 434  |            porzucili nie dbając jego, a on oblekwszy sie i wrocił
657 434  |             twoja? Zwolenicy uciekają a znani i przyjaciele precz
658 486  |          wielikim głosem jedno słowo, a zatym padła za martwe. Tu
659 486  |      wypuściła dziewica bogosławiona, a ten jemu więtszą mękę zadał,
660 503  |          obiesił nędznie i skrzepł ~ ~A takoż porzuciwszy ty istne
661 503  |               juże jawnie chce ukazać a podobną męką ukazuje, iże
662 503  |             kościołu pieniądze wrocił a sam siebie szybienicy oddał,
663 503  |              siebie szybienicy oddał, a w tem więcej zgrzeszył niż
664 503  |       Jeronima by był miał skruszenie a prawą spowiedź, Bog by był
665 503  |               urwał ten istny powroz, a upadł a takoż skrzepł, a
666 503  |             ten istny powroz, a upadł a takoż skrzepł, a brzuch
667 503  |              a upadł a takoż skrzepł, a brzuch sie jemu rozkocił
668 503  |             bożym wstanim z martwych, a niektorzy, iże usłyszawszy
669 529  |              ji i więżcież ji u słupa a pokaźnicież jego tako, ażciby
670 529  |            dobrze pomścił ich krzywdy a dosyć uczynił ich gniewu",
671 530  |         niemiłościwie mogli ji siepać a też iże jemu tako sromotnie
672 530  |           Marta i ine rozmaite panie, a tych sie miły Jesus barzo
673 533  |          mieśce na jego świętym ciele a szwytko jego święte ciało
674 533  |        świętym żywocie wszytki kości. A to sie przeto stało, aby
675 533  |          sześćdziesiąt i dwoje kości, a takież ich zliczono w miłem
676 533  |             zliczono w miłem Jesusie. A tam nie był nijeden staw,
677 533  |            osobnego razu nie cirpiał, a każdy raz krew osobno przelał,
678 533  |              raz krew osobno przelał, a każdy raz trzy razy w sobie
679 533  |          ktorych leżała kupa wielika, a ty wszytki oń zbito, drugie
680 533  |             barzo ciężkie od ciężkich a trudnych rzeciądzow i od
681 535  |          niemiłościwie wiążąc, stałam a me ciało na mnie wszystko
682 535  |           mnie wszystko było zeschło. A kiedym uźrała, iże już biorą
683 535  |           miecz serce moje przeszedł, a po małej chwili ocuciwszy
684 536  |               piersiach aże do kości. A też na wszytkim jego świętym
685 536  |           skory, ktore by nie zdrano. A tako wiele krwie wyszło
686 536  |               nie było mieśca całego. A to sie stało przeto, by
687 536  |         Żydowie, rozmaicie jemu łając a złymi słowy barzo sromocąc,
688 536  |           złymi słowy barzo sromocąc, a takoż dwojako był biczowan,
689 536  |           takoż dwojako był biczowan, a to przeto, by sie pismo
690 536  |       dostojnego Jopa trudnemi ranami a jego żona biczowała ji trudnemi
691 536  |             od biczowania szatanowego a boleść smętka miał w sercu
692 536  |               barzo szaradnymi słowy. A też im ciało naszego miłego
693 536  |           świętej jednej kropi krwie, a ty, acz ci sie przygodzi
694 536  |        cirpieć, natychmiast szemrzesz a krwie Jesukrystowej oczyma
695 536  |               krwią miłego Jesukrysta a rozpamiętaj to trudne stanie
696 541  |             barzo trudno koronowan ~ ~A gdyż był w to istne odzienie
697 541  |         posadzili ji na jednem stolcu a splotwszy koronę albo wieniec
698 541  |           krwią z jego świętej głowy, a Żydowie i słudzy Piłatowi
699 545  |             Piłata po tem ubiczowaniu a kako ji Piłat ukazał tako
700 545  |           ukazał tako ubiczowanego ~ ~A jako przywiedzion do Piłata
701 545  |              uźrawszy ji tako zbitego a snędz[z]onego, a ono jego
702 545  |              zbitego a snędz[z]onego, a ono jego święte oblicze
703 545  |            jedno ji uźrą tako zbitego a tako umęczonego, kromia
704 545  |             skaradego, tako uplwanego a nędzno koronowanego kazał
705 545  |               osądzon być ku śmierci. A przeto iże mowicie, by przeciw
706 545  |            umęczonego, nago aż po pas a koronę tarnową na głowie
707 545  |         biczowanego, tako stłuczonego a oskaradzonego? Jakoby rzekł
708 545  |               męki, boć jest człowiek a nie źwierzę, a wy też będąc
709 545  |               człowiek a nie źwierzę, a wy też będąc ludźmi takie
710 545  |      przywieść, abyście ji puści li". A zatem kazał ji oblec w tę
711 547  |              jakoby trzeciej godziny. A tedy dziewica błogosławiona
712 547  |             padła takież jako umarła, a potem gdy wstała Maryja
713 547  |               mi sie, by twoj syn był a moj mistrz miły, boć on
714 547  |             był prześwietlszy słońca, a tenci jest trędowaty i wszytkich
715 547  |             twoj był krasszy anjołow, a ten jest wszech ludzi niepodobniejszy;
716 547  |             iże wierzymy, aby on był, a nie jestci". A takoż wszyscy,
717 547  |            aby on był, a nie jestci". A takoż wszyscy, ktorzy byli
718 547  |      błogosławioną, takież narzekali. A dziewica błogosławiona podług
719 549  |               żędać mej dobrowolności a bać sie mnie i prosić, abych
720 549  |            niewinnie go nie wyzwolił. A mogł jemu rzec miły Krystus
721 549  |               ale mowisz iże mam moc, a pomoc nie chcesz, przeto
722 549  |      niewinnego nie zbawisz śmierci". A <z> tej rzeczy, czusz z
723 549  |                poł albo karty jednej, a to przeto, iże też tam końca
724 Anna |     niewieścim barzo sławetna,~       a Bogu i jego anjołom i duszam
725 Anna |            bądź Anno miłościwa~       a wszytkim ludziom lutościwa.~
726 Anna |             będąc pozdrawiali,~       a w twym smętku pocieszali.~
727 Anna |              jesteś podarzona,~       a z twej corki niewymownie
728 Anna |              przy mym skonaniu~       a domieśćcie mię anjelskiemu
729 MB   |             Ducha Świętego uczyniłaś, a anjołowi zwiastowanemu odpowiedziałaś: "
730 MB   |           rzeka wod żywiących, płynąc<a> na wszytki nabożnie proszące.