Rozdzial
1 Intro| do końca wojny znajdował się w Bibliotece Kapituły Greckokatolickiej
2 Intro| południowo-kresowej, odznacza się bogatą skalą słownictwa,
3 1 | ust; bo twoj smętek obroci sie tobie w wielikie wesele,
4 1 | dziewicą zawżdy ostanę, aby sie popełniło pismo starych
5 1 | święty i dostojny, wroć sie w dom twoj, aby uci<e>szył
6 1 | wieliki płacz imiała, męcęcy się o kaką przytczą męża swego
7 1 | jednego dnia do ogroda, aby się modliła i wzywała Boga wszechmogącego,
8 1 | człowieczy, przykazałeś jim sie <...> mnożyć. Ziemia daje
9 1 | biada mnie nędznej! Czemum się urodziła, kiedym ja sama
10 1 | ucieszniku miłosierny, racz sie nade mną zmiłować, ucieszy
11 3 | ten płod wielebny. Dopirko się im obiema wielikie wiesieli
12 4 | ten wielebny płod, niżli się porodził, już był oblany
13 5 | dano uzdrowienie; tedy to sie poznali i uźreli, iż była
14 5 | wiesiele mi<e>li, weselący się <z> narodzenia takiego błogosławionego
15 7 | imię Twoje". Tedy zebrawszy się przyjaciele i sąsiedzi do
16 7 | ku Joachymowi wiesielili się s nimi, iże Bog wszechmogący
17 7 | Bog wszechmogący raczył się na nie oźrzeć i dał im nadobny
18 8 | o tych znamionach, ktore sie ukazały przy narodzeniu
19 8 | dziewice~ ~Tego dnia, kiedy się dziewica Maryja narodziła,
20 8 | gwiazdy, tej nocy, kiedy się urodziła dziewica Maryja,
21 8 | tego czasu nie ukazała sie <na ziemi>, ale była tako
22 8 | pośrod miesiąca ukazała się jakoby jedna gwiazda barzo
23 9 | Mojżeszowego. Potym <...> wrociwszy się <...> z wiesielim karmili
24 9 | pieluchach leżała, nigdy się nie skalała podług obyczaja
25 9 | obyczaja dziecięcego, ale sie zawżdy czyście chowała. ~
26 10 | dzieciątko Maryja wyrwawszy się ku drzwiom z ręku swojej
27 10 | i skłoniła głowę, jakoby się <...> polecała Bogu. Tu
28 10 | wiele rodziny a wszystcy się temu dziwowali rzekąc, kakie
29 10 | Wszyccy kapłani dziwowali się temu nasilnie a radowali
30 10 | temu nasilnie a radowali się z jej matką i takież z Joachymem
31 10 | tako oni wrociwszy się do domu w Nazaret z swoim
32 10 | nędznymi i nad smętnymi by się slutowała a by ubogim pomoc
33 11 | 11. Tu sie pisze o tem, iże dziewica
34 12 | natemmieście szły i modliły się Bogu wszechmogącemu. Takoż
35 12 | każdy młodzieniec wielmi się radował, ktoremu to sie
36 12 | się radował, ktoremu to sie mogło do stać, iżby jemu
37 12 | we wszem dobrem zgadzała sie z nimi, iże wszystkim tem
38 12 | przyłożyła, barzo rychło się nauczyła, bo była barzo
39 12 | wszemu myśl miała i nauczała się w krotkiem czasu Mojżeszowego
40 13 | zborze <bydliła>, widziała sie wszech naśmierniejsza i
41 13 | wszytki> miła Maryja. Jako się lilija zuści nad inne kwiecie,
42 13 | zuści nad inne kwiecie, tako się zuściła dziewica Maryja
43 13 | święta a wszytka się była wydała ku służbie Boga
44 13 | swych towarzyszek czyniła się niszą, każde czyniła <cześć>
45 14 | w kościele, przygodziło sie, iże miała umiatać kościoł.
46 14 | nabożnie i wielmi gorące jęła się Bogu modlić. Tedy się jej
47 14 | jęła się Bogu modlić. Tedy się jej anjeli pokazali a przynieśli
48 14 | miłościwie, myśląc sobie, aby się mogła jego śmierze niektorą
49 14 | wspomionąwszy i pochwaciła się barzo rychło, i poczęła
50 14 | wecz zebrać i pobrała przed się w suknią, i poniosła. A
51 14 | dziewica Maryja naczęła się lękać, aby jej świętych
52 15 | nos nie barzo zeszłe, ale się były ścisły jeden włos na
53 15 | ruse albo żołte a zuściały się jako barwa tego kamienia
54 15 | a poczestnie, podniowszy się nadobnie <...> a głowę maluczko
55 34 | 34. Dokonały się <pirwe> księgi o świętej
56 34 | dziewicy Maryjej. Poczyna sie prolog i wtore księgi o
57 34 | potwirdzonych księgach, a szakoż sie stały przez Jesu krysta.
58 35 | 35. Dokonał sie prolog a poczyna sie żywot
59 35 | Dokonał sie prolog a poczyna sie żywot błogosławionej dziewicy
60 35 | miłosierdzie boże przykłoniło sie k naszemu zgrzeszeniu i
61 35 | archanjołowi, przez niegoż się moc boża rozumie, a wezw<
62 35 | podobnem uczynił, zastarzał sie w grzesze; tegożem stworzył
63 35 | na doł zstępić i smiłować sie nad nimi przez mego miłego
64 35 | jednym rozumem ogarniony. Ten się tako wieliki i tako mocny
65 35 | myślą osięgnąć nie może, by sie mogła w małem tem żywocie
66 35 | rzekąc: "Co myślisz? Czemu się smęcisz? Azaliś pirwej poselstwa
67 35 | Zacharyjasza ode mnie? Czemu sie dziwujesz? Wszakoś był posłan
68 35 | chciał wierzyć <...> Aza sie to jemu nie dokonało, co
69 35 | dziewicy. Najdziesz ją modlęcy sie Bogu; przystępiż k niej
70 36 | czyniła albo myśliła~ ~Stało sie, jednego dnia dziewica Maryja
71 36 | Maryja sama zamknąwszy się <w> swej komorze robiła
72 36 | będzie Bog moj mowić". Tedy sie zdrowie naszego odkupienia
73 37 | jest to usłyszała, smęciła sie podług swego dziewiczego
74 37 | dziewiczego sromu, lęknąwszy się poczęła myślić, jakie by
75 37 | niej rzekąc: "Nie lękaj sie, Maryja, znalazłaś miłość
76 37 | ciebie, powiedz mi, jako sie to stanie, a ja męża nigdy
77 37 | ja sługa Boża, stani mi sie podług twego słowa".~
78 38 | posromnie poklęknął i pokłonił sie dziewicy Maryje, a ona sie
79 38 | sie dziewicy Maryje, a ona sie jemu zasie odkłoniła. Tako
80 38 | rzekąc, iże dzisia stało sie wieliki<e> wesele na niebie
81 39 | Boży w jej żywot, opuścił się Bog Wszechmogący <k> czystej
82 39 | wiekuiście urodzony zgarną<ł> się w żywocie błogosławionej
83 39 | rodzaja człowieczego i uczynił sie człowiekiem. Maryja dziewicą
84 40 | Zacharyjaszow a uźrawszy sie z swą ciotką i wielmi pokornie
85 40 | wielmi pokornie ukłoniwszy sie i pozdrowiła ją rzekąc: "
86 40 | Przyszłam k tobie, abych sie weseliła twemu ucieszeniu.
87 40 | jego narodzenie, też bych <sie> weseliła jego urodzeniu
88 40 | pozdrowienie, rzuciwszy sie k niej i obłapiwszy ją i
89 40 | pokolenie idzie wszytkim bojącym sie. Uczynił moc swoją prawicą,
90 41 | pisze~ ~Jozef wrociwszy się nalazł Maryją brzemienną
91 41 | swem żywocie. Zumiawszy sie on i lęk sie nasilnie i
92 41 | Zumiawszy sie on i lęk sie nasilnie i pocznie sie dziwować,
93 41 | lęk sie nasilnie i pocznie sie dziwować, co by sie to stało.
94 41 | pocznie sie dziwować, co by sie to stało. Zasmęciwszy sie
95 41 | sie to stało. Zasmęciwszy sie nasilnie jął wielikie udręczenie
96 41 | udręczenie mieć nie telko sam o sie, ale o swą oblubienicę Maryją,
97 41 | dziewica. Nie wiedząc, co by sie to stało, iż jest juże ciężka,
98 41 | nie zasmucił, a wiarował sie tego nasilnie, by sie to
99 41 | wiarował sie tego nasilnie, by sie to nie zjawiło aby Maryja
100 41 | świaczcząc innymi pannami, iż sie to bostwem stało, co w niej
101 41 | powiedając wszytko, co sie stało. Jine dziewice dawały
102 42 | przyszedł k niej mieniąc sie anjołem i zdradził ją".
103 43 | mogł uciec od niej, pokazał sie jemu anjoł rzekąc: "Jozefie,
104 43 | Dawidow, sługo boży, nie lękaj sie wziąć <Maryją>, swą oblubieńcę,
105 43 | co w niej widzisz, już ci sie Duchem Świętym poczęło,
106 47 | poszłasta do Betleem, kędyż sie miał krystus narodzić podług
107 47 | płaczący, a dru<g>i wieselący sie". Odpowiedział Jozef i rzekł
108 47 | proznych słow". Tedy pokazało sie jemu nadobne dzieciątko,
109 47 | widziała pogański weselący sie, iże przystąpili ku Bogu,
110 47 | będzie wszemu ludu". A gdyż sie przybliżyli ku wrotom blisko
111 47 | mogł[y], a ubaczywszy, iż sie już przybliża czas dziewice
112 48 | poklęknąwszy na swe kolana, poczęła sie modlić i myślić o tajemnicach
113 48 | na swe kolana i pocznie sie modlić, tajemnice niebieskie
114 48 | krolestwa niebieskiego, bo sie jej widziało, by wszytką
115 48 | dzieciątko, nieco lęknąwszy sie i poklękła zasie dając chwałę,
116 48 | położyła w jaśli. Jozef wrociw sie nalazł dziewicę Maryją już
117 52 | o tych znamionach, ktore sie działy po wszemu światu
118 52 | światu widziany, kiedyż sie miły Jezus narodził, ktoreż
119 52 | Tej nocy, kiedy światłość sie ukazała temu światu, kiedy
120 52 | ukazała temu światu, kiedy sie narodził Jezus z tej dziewice
121 52 | Tedy począł pytać, co by sie to miało przydać. Sybilla
122 52 | Powiedam to tobie, iże sie narodził krol wieliki z
123 52 | obraz na słupie i kazał sie przed nim modlić wszemu
124 52 | jako Bogu. ~Tej nocy, kiedy sie syn Boży narodził, po wszemu
125 52 | położyli w ziemię, gdzie sie modlili swojim bogom i leżał
126 52 | dopiro jął tajać, przez jeż sie wypisuje dostojne opłcenie
127 59 | niosł potrzeby, czym by się byli żywili po drodze jidąc;
128 60 | 60. O cudziech, ktore sie działy przez Jesukrysta
129 60 | Niektory cuda popisany, ktore sie na tej drodze działy; a
130 60 | wielikiej roboty częstokroć sie smęczyli a domu niejednego
131 60 | drzewem leżeli; tako <...> sie zrobili idąc <...> ~ ~
132 61 | jaskini a smokowie na nie sie są wyrwali. De infantia
133 61 | głębokiej. Tako tamo wyrzucili się na nie smokowie s onej jaskini
134 61 | silnie okropne <...>; tako sie oni silnie lękną. Ale dzieciątko
135 61 | dzieciątko Jesus wyrwawszy sie z ręku matki i stał przeciw
136 62 | iż od chcienia picia już sie byli spragli i jich dobytek,
137 62 | pod niem barzo utrudziwszy sie. Tako dzieciątko miły Jezus
138 62 | tako natychmiast wyrzuciło sie źrzodło wielikie i napili
139 62 | źrzodło wielikie i napili sie i wszemu dobytku dali. ~
140 62 | swej miłej matki, nie mogł sie wzdzierżeć, aby jej dał
141 62 | wielikiem weselim, a najadszy sie schowali ostatek sobie na
142 63 | wiedzion do Ejiptu~ ~Zbieżeli się źwirzęta ku Jezusowi: łosiowie,
143 63 | źwirzęta wszelika zbieżała sie, dając cześć i chwałę a
144 63 | cześć i chwałę a modląc sie dzieciątku Jezu Krystusowi,
145 64 | cielestne mi<e>li, anjoł sie im pokazał i dał im chleb
146 65 | jako łanie i turze dawały sie doić, chciąc dać pokarm
147 65 | Jesukrystowi~ ~Zbieżeli sie turze a łanie, podawając
148 66 | tem, jako drzewa schylały sie, dając chwałę Jesukrystusowi
149 66 | wszelikiego drzewa nakłoniły sie są jemu, obracając sie ku
150 66 | nakłoniły sie są jemu, obracając sie ku dziecięciu. <...> dawały
151 66 | trawa na łąkach, wszytko się Jesukrystusowi kłaniało
152 66 | Jesukrystusowi kłaniało a tem sie modlili swemu Panu idącemu
153 67 | dzieciątkiem <...> a slutowawszy sie nad nimi przyjęli je w gospodę
154 67 | szczodre potrzeby dał, a wielmi sie kochał w krasie onego miłego
155 67 | matka jego. Tako przygodziło sie, iże zbojce tamo niektorzy
156 67 | Gospodarz z gospodynią jęli sie temu dziwować a wziąwszy
157 67 | gospodarz z gospodynią jęli sie smęcić, iże od nich tako
158 67 | iże od nich tako rychło sie pobrali, i szli są s nimi,
159 69 | 69. Jako ptacy kłaniali sie a modlili sie dziecięciu
160 69 | ptacy kłaniali sie a modlili sie dziecięciu Jesukrystusowi~ ~
161 69 | ptacy latali, kłaniając sie dziecięciu Jesukrystusowi
162 70 | pokrzepił Jozefa a jako sie jemu droga u krociła, ktorąż
163 70 | dwadzieścia i trzy dni ić, ta się im ukrociła, iże przez jeden
164 70 | źwierzęta. Tegodla, <widzili sie wam>, obroćmy się ku morzu,
165 70 | widzili sie wam>, obroćmy się ku morzu, azabychmy mogli
166 70 | drogi". Tedy anjoł pokazał sie Jozefo wi <rzekąc jemu>: "
167 70 | tej drogi[e] ciężkie silno się męcisz <...> Ja z nieba
168 78 | Maryją, matką jego, a żywili sie z rąk ich roboty, bo Joz<
169 78 | była dobrze umiejąca, a tym sie żywili z dziecięciem Jesusem.
170 79 | padną na ziemię <...>, ależ sie im kości utwirdzą, aby mogli
171 79 | stać, a tako po leku uczą sie chodzić. Ale miłe dzieciątko
172 81 | jego czas przyszedł, sam sie wzdzierżał a dalej ssania
173 86 | mądrości a krasie wielmi sie dziw<u>jąc mowili: "To jest
174 99 | są tego żałowali a wielmi sie smęcili przez Jesukrysta
175 101 | przyszedł do Nazareta, wrociwszy sie z Eipta. Tamo będąc rosł
176 101 | bożej. Wszem ludziem uczynił sie wdzięczny, miły a barzo
177 101 | lubiezny. Bo jego krasie sie wszyscy dziwowali a w jego
178 101 | nadobnych o byczajoch wszyscy sie kochali <...> i jego mądrości
179 101 | jego mądrości zumiawszy sie kochali. Bo w dziecięcem
180 101 | w dziecięcem stadle tako sie wodził, iż by wszytkie przeszedł
181 101 | wszyscy dzieci k niemu sie zebrali, bo sie kochali
182 101 | k niemu sie zebrali, bo sie kochali w jego krasie <...>
183 102 | cześć wstępując albo nosząc sie w dostojeństwie <...> Tegodla
184 102 | niemiłościwych Żydow poczęła sie zażegać przeciw dziecięciu
185 104 | chusty. Tako ony lęknąwszy sie <nie śmiały> wrocić do domow,
186 104 | słomienie natychmiast aby sie wrociło i przyłączyło sie
187 104 | sie wrociło i przyłączyło sie swemu stawu. Tako nagle
188 104 | nagle ony skorupy [nagle] sie samy zlepiły, a takoż ty
189 104 | potem całe, i dzbany, ktore sie w małe skorupy słamały,
190 104 | naczyrpały je wody, i wrociły sie do domu z wieliką radością,
191 104 | wieliką radością, dziwując sie temu dziwu wielikiemu.~
192 106 | Czcienie o dziecięciu, ktore sie swalilo [z] skały i zdechło,
193 106 | każdy swoje jigrę, ktora sie komu widziała. A Jezus siedział
194 106 | dziecię nieopatrznie i swalilo sie z onej gory, to jest skały,
195 106 | i poczną powiedać, kako sie stało. Od niemiłościw[ych]
196 106 | zasłużemy, a wszakoż by sie nikt nie pogarszał, w tej
197 107 | Ten istny nie rozmyśliwszy sie przerąbi ono drzewo i ukroci
198 107 | ukroci je, przeto bojęcy sie swego pana wielmi sie smęcił.
199 107 | bojęcy sie swego pana wielmi sie smęcił. Jesus wtenczas przydę
200 109 | rzecze ku mi strzowi: "Co sie przez to słowo mieni?" Mistrz
201 109 | Mistrz to usłysząc lęknie sie i nie wie, kiedy odpowiedzieć,
202 109 | Przez to słowo rozumi się ja sam s moim ojcem, bo
203 109 | bo el po żydowsku mieni sie Bog". Ale mistrz tego nic
204 114 | ciała rosła. Ta suknia nigdy sie nie pogorszyła ani od starości
205 117 | dzicię Jesukrysta i wrocili sie do Nazaret. Jozef jako stary
206 117 | jako żeńczyzna nie wiem sie opiekać, tegodla ja ciebie
207 117 | dotychmiast, a też iże <sie> ich odkupienie bliży".
208 117 | odkupienie bliży". Takoż sie stało, iże Jozef umarł w
209 117 | smętek miała i ubrawszy sie we wdo<w>ie odzienie, jako
210 117 | rozmaicie ją cieszyły <...> A to sie przeto działo, aby złemu,
211 119 | był nadobny, bo każdemu sie mił pokazał, a też wielmi
212 120 | ta rumioność, złączywszy sie z białością, silno ji krasiła,
213 120 | białość słoneczna więcej sie w nim świeciła; a takoż
214 126 | słączona z rumianością świeciły sie rozkosznie <...> albo jako
215 132 | garle ani garbu ktorego, ani sie też marszczyła, ale była
216 134 | wielikiego chodzenia pokaziły sie jemu, iże były sinie. Bo
217 135 | Jesukrysta naszego, na dziewajmy sie, iże w tem nic nie grzeszemy
218 135 | albo przyrodzenia zjednały sie w jego świętym ciele, iże
219 135 | swoim przyrodzenim nigdy sie nie przeciwiło, ale ciało
220 135 | Krew jego przyrodzona nigdy sie w nim nie przeminiła ani
221 135 | w nim nie przeminiła ani sie kiedy ugnieła, ani [v]ktore
222 135 | to przyrodzienie, ktoreż sie znamienuje kolera, nigdy
223 143 | popisany a też nie stały sie przed wiernymi albo dostojnymi
224 143 | światu wzjawiali, a też sie jeszcze Jesus nie chciał
225 143 | kako on był żyw albo jako sie na świecie dwadzieścia lat
226 144 | Bog i boży syn, ale kako sie przygodziło, iże moj syn,
227 144 | początka, nie jest poczynajęcy sie ani ktorego początka ma,
228 144 | istności, jakoż jest to, iżeś sie ty uczynił <sam> moje dzicię?"
229 144 | jednej personie moje bostwo sie zgromadziło a w twem żywocie
230 144 | zasmęca to, cociem rzekł, boć sie ma we mnie wszytko popełnić,
231 144 | posłan, iże we mnie pismo ma <sie> popełnić, ktore święci
232 144 | O miły synku, rozkociło sie serce moje lękwszy sie a
233 144 | rozkociło sie serce moje lękwszy sie a to słowo, ktore tyś rzekł,
234 144 | człowieczy oddzieliwszy sie ode mnie i podał sie ku
235 144 | oddzieliwszy sie ode mnie i podał sie ku prawu pana złego ducha".
236 144 | obwiązan prawu dyjablemu, bom sie narodził przez grzechu pirworodnego
237 144 | moje serce prochna, smęcił sie duch moj a moja dusza lękła
238 144 | duch moj a moja dusza lękła sie". Jesus: "Słodka matko moja,
239 144 | swoje, ale lepiej slutuj sie nad rodzajem człowieczym.
240 144 | wiekuisty mir". Maryja: "Co sie stanie nad t<w>em ciałem,
241 144 | trzeciego dnia. Potem ja wrocę sie z duszą, wezmę ciało i będę
242 144 | zmartwychwstanę, takoż ci sie pokażę, matko moja namilejsza,
243 144 | A ku [m]mnie wrociszli się <kiedy>, sy<n>ku, czyli
244 145 | 145. Skonawają sie wtore księgi słodkiej a
245 145 | dziewicy Maryjej a poczynają sie trzecie księgi tej isnej
246 145 | smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi osobnie
247 145 | siedząc. <Pisze, iże pokazał sie> w swojem człowiectwie,
248 145 | ewanjelista. Tegodla <nadzieję sie>, iże przeciw Bogu nic nie
249 145 | ktory zły człowiek ni miał sie naśmiewać <...> ~
250 149 | krzczeniu Jesukrysta, ktore sie stało od świętego Jana trzeciegodzieścia
251 149 | obrz<ez>aniem? Ale przez sie rodzaj człowieczy rozumiał, <
252 149 | Jest praw[d]a śmiara podać sie więcszemu prze[d] Bog[iem], <...>
253 149 | iem], <...> opłwita podać sie mniejszemu; jakoby rzekł:
254 149 | mniejszemu; jakoby rzekł: Tegodla sie tobie mniejszemu podaję,
255 149 | albo skałę od Jerycha. A tu sie mieni, Jordan rzeka stała
256 149 | krzczono, ale wszytka zebrawszy sie [wszytka] około jego stała,
257 150 | niebios słyszan~ ~Stało sie, kiedy się krzścił wszy
258 150 | słyszan~ ~Stało sie, kiedy się krzścił wszy tek lud tej
259 150 | gołema kolanoma, i począł sie modlić Bogu ojcu, aby <dał>
260 150 | Trojcy> jedynego. A gdyż sie tako modlił, natychmiast
261 150 | tako modlił, natychmiast sie niebiosa otworzyły a światłość
262 150 | kacerze, ktorzy mowili, iżby sie miano krzcić i Ducha Świętego
263 150 | wieliką potrzebę. A jako sie to stało, to istne kacerstwo
264 150 | istne kacerstwo wrociło sie zasie k tej rzeczy, skąd
265 150 | moj syn namilejszy, w nim sie mnie dobrze ulubiło, czusz
266 150 | Aż od tego głosu stała sie światłość nad Jesu krystem <...>
267 150 | ninie przy krzcie: "Chcesz sie krzcić?", a drudzy pytają: "
268 150 | prosisz?" albo: "Chcesz sie krzcić?" A tem przyjęcim
269 160 | drugiem, podług tego jako sie działo. A dalej rozmaicie
270 160 | rzecz, minią, iże inegdy sie nie stała, lecz tej Wielikiej
271 160 | cerekwie, ktoraż to mini[e], by sie stało to istne cudo na E<
272 160 | dnia [kiedy krszczon] stały sie ty trzy rzeczy, ale po leci<
273 160 | biskup w kazaniu, ktore sie tako poczyna: Jako pokoleniu
274 160 | Jesukrystusowego, bo Epifanija mieni się oświecenie. Wszakoż prze
275 160 | ji mienią Epifanija, jeż sie stało przez gwiazdę, jakoby
276 160 | wtore zową Teofanija, jeż sie stało przy krzście bożem, <
277 160 | Betfanija po grecku od tego, co sie stało na swadźbie, jakoby
278 160 | bo "beth" po grecku mieni sie 'dom' po łacinie. Mimo to
279 172 | 172. Tu sie poczyna epistoła, ktorą
280 172 | przyć a proszę cie, aby sie nie leni? i iżby przyszedł
281 172 | przezpieczno, nie bojąc sie ich zdrady i ich przeciwności,
282 172 | tako iże w niem obyjdziewa sie oba dobrze a tobie dam w
283 173 | tą chwilą przyszedł, bo sie rychło ma popełnić, naczem
284 173 | a jako to popełnię, tako sie chcę wrocić k temu, ktory
285 174 | Będzieszli weń wierzyć, popełni sie twoja wszytka wola a twoje
286 174 | przyjął płeć człowieczą i jest sie prze nas narodził z czystej
287 174 | luda a takież nie bał bych sie mocy cesarskiej, wszytkie
288 174 | Podobniej jest nam uwiarować sie ich". Tako tu mieszkaw niekielko
289 290 | czyli rodzina jego, iże sie ślep urodził?" Odpowiedział
290 290 | ale by uczynki boże były sie w nim zjawiły. Ja muszę
291 290 | rzekł jemu: "Idzi, umyj sie w stawie Syloe, ktore <sie>
292 290 | sie w stawie Syloe, ktore <sie> wykłada posłanem". Tedy
293 290 | posłanem". Tedy on szedł i umył sie i przyszedł zasie widząc.
294 290 | oni rzekli jemu: "Kako<ć> sie otworzyły oczy?" Odpowiedział
295 290 | Idzi w staw Syloe i umyjże sie!" A szedszy umyłem sie i
296 290 | umyjże sie!" A szedszy umyłem sie i widzę". A oni jemu rzekli: "
297 290 | błota na oczy a umywszy sie widziałem". Tedy niektorzy
298 290 | ktorego wy mowicie>, iżby sie ślep urodził? Kakoż już
299 290 | ten jest syn <nasz> a też sie ślep urodził, ale jako już
300 290 | pytajcie jego, niechać sam za sie mowi". A to mowili <rodzina
301 290 | mowili <rodzina je go>, iże sie Żydow bali; bo Żydowie już
302 290 | Żydow bali; bo Żydowie już sie byli sprzysięgli, iże ktokolwie
303 290 | otworzył jego oczy, ktory sie ślep urodził. Jedno iżby
304 290 | jemu: "W grzesze<ch>żeś sie wszytek urodził a ty nas
305 298 | chodzić we dnie, nie urazi sie, bo widzi światłość tego
306 298 | kto chodzić w nocy, urazi sie, bo światłości ni ma <w
307 298 | iże Łazarz umarł a weselę sie prze was, abyście wierzyli,
308 298 | ona usłuszawszy pochwaciła sie natychmiast i przyszła k
309 298 | kiedy są uźreli Maryją, iże sie tako rącze pochwaciła i
310 298 | ktorzy s nią byli, poruszył sie duchem ku płaczu i smęcił
311 298 | duchem ku płaczu i smęcił sie sam w sobie, i rzekł: "Gdzieżeście
312 298 | wynidź sam!" Natychmiast sie podniosł, ktory był umarł,
313 324 | Tako im też powiedział, iż sie to miało stać [a] w wieliki
314 325 | niewiastami"? Wszakoż już sie bliży, iż mię będą nade
315 325 | będzie wisieć na krzyżu, kamo sie mnie będzie dzieci, stradnej
316 327 | smętku. Tako na środę obiecał sie przy nich być a oni wszytcy
317 327 | kako za jutra odprosić, by sie nie oddalał na tę wieliką
318 328 | Magdalenę ku swemu synu, by sie nie dał na tak trudną mękę~ ~
319 328 | Magdalenę proszęcy, azaby sie już namyślił, iżby sie nie
320 328 | azaby sie już namyślił, iżby sie nie dał tako sromotnie umęczyć.
321 328 | A uźrawszy ją i obrocił sie na stronę a wstawszy przeciw
322 328 | twoja matka prosi, smiłuj sie nad nią, nie daj dalej je
323 328 | poczęciu posłał, nie dawaj sie na taką wieliką mękę, bo
324 330 | twe święte oczy, nie daj sie na tę sromotną mękę kr<z>
325 330 | Pytaszli mię, kako to mogłoby sie stać, toć ja tobie powiem,
326 331 | moc tę odjął. Wiem, iżby sie mogło stać dobrze, ale nie
327 332 | miłemu Jesukrystusowi, aby sie nie dał tako trudno męczyć ~ ~
328 332 | chcesz być przez tego, aby sie nie dał na taką trudną mękę.
329 332 | jeszcze wysłuchać, nie daj sie tako wżdy męczyć, bo wim,
330 332 | pytaszli, synku moj miły, kako sie to mogło stać, powim ci,
331 334 | ziemi i niebu przeminąć sie niżli twemu słowu. Tegodla,
332 334 | patrzyć na twe męki, rozkruszy sie moje serce we mnie". ~ ~
333 335 | krolewstwa niebieskiego, aliż sie ja dam naprzod umęczyć,
334 335 | matko, moja pomoc, cieszy sie sama w sobie".~ ~Czwarte
335 335 | przeszła. Moj miły synu, racz sie smiłować nade mną, bych
336 336 | targać na krzyżu Żydom, aż sie w nich każda żyła starga,
337 336 | Ach me miłe dziecię, stań sie podług wolej twojej, kiedy
338 349 | dziewica Maryja nasilnie sie lękła. Tu z gorzkimi łzami
339 349 | wielikiego płaczu pobudził sie miły Jesukryst k wielkiej
340 349 | gdyż dziewica Maryja ukoiła sie sama i mogła wymawiać słowa,
341 349 | jako me serce i dusza zdrga sie przed twema oczyma od wielikiego
342 349 | śmierć, a przeto smiłuj sie nade mną, bo stracęli ciebie,
343 395 | często bywał na noc i modlił sie Bogu ojcu. Judasz też to
344 395 | odejdę maluczko a pomodlę się, a wy sie też modlcie, abyście
345 395 | maluczko a pomodlę się, a wy sie też modlcie, abyście nie
346 395 | prawem człowieczeństwie, iże sie daję na śmierć wieść, wszakoż
347 396 | kupili, aby ji umęczeli, aby sie nam grzesznym dostał przez
348 396 | napirwej ukazał, nadziewając sie, aby jeszcze był w domu,
349 399 | Jesus napirwej odłączył sie od swych apostołow i kako
350 399 | od swych apostołow i kako sie modlił, padwszy na swe oblicze ~ ~
351 399 | trzech apostołow odłączył się tako daleko, jakoby mogł
352 399 | jako wierny człowiek lękał sie śmierci i nie chciał umrzeć,
353 399 | pirwej ukazana. I począł sie modlić rzekąc: "Abba, pater,
354 399 | tę mękę, wszakoż nie stań sie moja wola, ale twa; jakoby
355 399 | przeto, jestli podobno, stań sie, aby mnie nie umarwszy,
356 399 | wszakoż nie moja, ale twa stań sie wola, czusz nie człowiecza
357 399 | wola, czusz nie człowiecza sie popełni wola, ale sie stań
358 399 | człowiecza sie popełni wola, ale sie stań podług bożego wyłożenia".
359 399 | święte lice ku ziemi począł sie modlić rzekąc: "Ojcze moj
360 399 | krolu niebieski, możeli sie to stać, oddal ten kielich
361 399 | ode mnie, a wszakoż stań sie wola twoja, a nie moja".
362 399 | twoja, a nie moja". I począł sie przemagać, aż pot[em] krwawy[
363 399 | wszech [v]stawow kurząc sie pot krwawy poszedł jako
364 400 | Gabryjeł archanjoł <pokazał> sie miłemu Jesukrystusowi przy
365 400 | jego ~ ~Wtenczas pokazał sie jemu anjoł s nieba podpomagając
366 400 | miłościwie wierzyć temu, iże sie jemu tedy pokazał Gabryjeł
367 400 | krolu przesławny, kakoż sie śmierci boisz! A wszakoś
368 400 | śmierci boisz! A wszakoś sie przezto[n] raczył na ten
369 401 | silno omdlawszy, a wżdy sie dłużej modlił ~ ~Tako wtem
370 401 | omdlawszy, potem dłużej począł sie modlić, le przeto dłużej
371 401 | modlić, le przeto dłużej sie modli, iże bliżej ku śmierci
372 402 | jako miły Jesus wrociwszy sie po pirwej modlitwie ku swym
373 402 | świętego Piotra ~ ~A wrociwszy sie do onych trzech apostołow
374 403 | świętego Biernata, abychmy sie tej nocy modlili, by nas
375 403 | śpimy, a ty czujesz, modląc sie za nas. Wzbudź nas, Gospodnie,
376 403 | iże mamy czuć i modlić sie, a ty dobrze odpoczywasz,
377 403 | żądzą i dostatek, abychmy sie z tobą modlili i bychmy
378 415 | miłego Jesu krysta a kako sie miły Krystus barzo pokornie
379 415 | dbając Judasz i wytrącąc sie ze wszego ludu, przystąpiwszy
380 415 | barzo łaskawie nachyliwszy sie k niemu i dał mu sie całować
381 415 | nachyliwszy sie k niemu i dał mu sie całować w swoje święte usta.
382 415 | O Judaszu zdrajca, kakoś sie nie lękł położyć usta swoje
383 415 | przeklęty Judaszu, gdzieś sie nauczył temu znamieniu zdradzenia?
384 415 | przeklęty zdrajca, czemuś sie śmiał tknąć oblicza Jesu
385 415 | Jesu krystowego? Czemuś sie nie lękł położyć twych ust
386 430 | całowanim zdrajce, rzuciwszy sie jako lwowie rzujący, jęli
387 430 | ofierze albo ku ubiciu przed sie ciągnąc; niektorzy poślad
388 434 | 434. Tu sie pisze o tem, jako święty
389 434 | wziąwszy to istne odzienie na sie lekko, iż je byli porzucili
390 434 | dbając jego, a on oblekwszy sie i wrocił sie k nim jako
391 434 | on oblekwszy sie i wrocił sie k nim jako w nocy i przyłączył
392 434 | jako w nocy i przyłączył sie k tym tłuszczam, ktore wodziły
393 486 | rzeciądzmi, i poruszyło sie w niej wnętrze wszytko nad
394 503 | 503. Tu sie pisze o tem, kako sam sie
395 503 | sie pisze o tem, kako sam sie Judasz obiesił nędznie i
396 503 | czusz w rozpacz, i obiesił sie sidłem. Mowi tu Beda, iże
397 503 | miłego Jesukrysta i obiesił sie powrozem łakomstwa, ale
398 503 | On ale szedszy i obiesił sie i skrzepł na powietrzu.
399 503 | skrzepł na powietrzu. Bo sie mieni, iże sie urwał ten
400 503 | powietrzu. Bo sie mieni, iże sie urwał ten istny powroz,
401 503 | takoż skrzepł, a brzuch sie jemu rozkocił i wypłynęły
402 503 | Jesukrysta całował. Ale tegoli sie [tego] dnia obiesił, czyli
403 503 | smartwychwstanie, ktorego sie nie nadział, bieżał i obiesił
404 503 | nadział, bieżał i obiesił sie; ktore nie jest dobrze poćwirdzono. ~ ~
405 529 | nielutościwi Żydowie rzucili sie na śmiernego baranka miłego
406 530 | środ witnice, rzuciwszy sie z wieliką okrutnością poczęli
407 530 | zwlekli ji, aże stał nag, jako sie urodził od matki, barzo
408 530 | od matki, barzo wieliko sie tego sromaję, iże tako sromotnie
409 530 | sromotną mękę. Niektorzy się dziwowali, iż są jego nie
410 530 | ine rozmaite panie, a tych sie miły Jesus barzo sromał,
411 533 | Bo tako nędzno bit, aże sie częstokroć mięso biczmi
412 533 | żywocie wszytki kości. A to sie przeto stało, aby sie popełniło
413 533 | to sie przeto stało, aby sie popełniło proroctwo krola
414 535 | jestem od rozumow, bo mi sie widziało, iżby ostry miecz
415 535 | po małej chwili ocuciwszy sie uźrałam ciało jego wszytko
416 536 | było mieśca całego. A to sie stało przeto, by sie pismo
417 536 | to sie stało przeto, by sie pismo napełniło, ktore pisano
418 536 | biczowan, a to przeto, by sie pismo napełniło, i że szatan
419 536 | kropi krwie, a ty, acz ci sie przygodzi co maluczko przeń
420 541 | głowę aże do mozgu i oblał sie potem krwią z jego świętej
421 541 | poczęli mowić naśmiewając sie jemu i rzekąc: "Otoż ci
422 541 | krolewstwa dostojna, czyńże sie krolem miedzy wami". Ale
423 545 | kamieniem twardości, tożby sie nad nim smiłowali, ale jedwo
424 545 | ale jedwo ji uźrą, smiłują sie nad nim i puszczą ji". Takoż
425 545 | imiejcie dosyć na tem, żałujcie sie jego, bo by on był Bogiem,
426 545 | Tegodla proszę was, poruszcie sie niektorem żałowanim jego
427 547 | sromotnie obleczonego, zumiawszy sie, straciwszy mowę i padła
428 547 | Maryja Magdalena, rzuciwszy sie ku szyi dziewicy Maryjej
429 547 | tenci nikakiej nie widzi mi sie, by twoj syn był a moj mistrz
430 549 | mej dobrowolności a bać sie mnie i prosić, abych cię
431 549 | ukrzyżować cie i puścić", sam sie osądza i potępia, bo kiedyż
432 549 | nie wiedząc albo bojąc sie cesarza, ale mowisz iże
433 MB | dzieweczka Boża, stań mi się podług słowa twego"; i uwierzyłaś,
434 MB | ubłagając Syna twego, iże sie raczył narodzić, za nami
|