Rozdzial

 1 1  |        sie w dom twoj, aby uci<e>szył i uweselił twoję oblubieńcę,
 2 1  |     mieli. Z wielikim łkanim w<e>s<t>nąwszy i podniowszy
 3 5  |  radość i wielikie wiesiele mi<e>li, weselący się <z> narodzenia
 4 34 |    jego świętym żywocie, bo wi<e>dzieli, iże było dosyć potwirdzenia
 5 35 |       mocach przyrodzonych ani[e] jednym rozumem ogarniony.
 6 35 |      jestem ociec; dziwkę nawi<e>dzę a czynię ją matkę, dawaję
 7 38 |       dzisia stało sie wieliki<e> wesele na niebie i na ziemi,
 8 64 |      po karmienie cielestne mi<e>li, anjoł sie im pokazał
 9 67 |        byli wszyscy uzdrowieni[e]. Gospodarz z gospodynią
10 70 |    wszechmogącego, z tej drogi[e] ciężkie silno się męcisz <...>
11 80 |      od swego urodzenia, ale j<e>szcze dwu lat ni miał, począł
12 86 |   barzo miłowali a cokolwie wi<e>dzieli ku jej potrzebie,
13 149|        być uzdrowion. Jemuż rz<e>kł Jesus: "Niechaj ninie,
14 150|         ktorzyż potem byli krz[e]czeni w imię trzech person,
15 150|     krzczenia inszem dał. Bo j<e>nże ji był posłał <krzcić
16 160|       cerekwie, ktoraż to mini[e], by sie stało to istne
17 160|     sie stało to istne cudo na E<p>ifaniją, to jest na Świeczki[
18 160|   ifaniją, to jest na Świeczki[e] albo na Szczodry Dzień,
19 160|       Duch <na puszczą>", mini<ę> "natychmiast", to <jest>
20 160|      sebrał i kazanie na gor<z>e[czsze] przed uczynienim
21 171|   ktory przebywał podle rzeki <E>ufrates w murzyńskiej ziemi,
22 172|       krol, Wokaniejski syn, t[e]oparka[now], dobremu Jesukrystusowi,
23 174|      zwolenik, ktoregoż mi obi<e>cał posłać Jesus. <...>
24 290|    rzekł: "Prorok jest wieliki[e]". Nie wierząc temu Żydowie,
25 298|    szedszy nalazł ji już <cz>t<e>rzy dni w grobie leżącego.
26 298|      jużci śmierdzi, boć <cz>t<e>rzy dni leżał w gro bie".
27 403|        o nasze zbawienie mężni<e> bojowali, bo nie jest podobno,
28 405| zakonie, ktoregoż Mojżesz powy[e]szył na puszczy ~ ~Też miły