Rozdzial

 1 12 |         nauczyła, bo była barzo silno myśliwa a dobrego przyrodzenia.
 2 13 |      nich <...>, iże ją wszytki silno a osobnie miłowały <...>
 3 14 |         dziecię barzo nadobne i silno śmierne, iże jego śmiary
 4 14 |         pokorne, poczęła na nie silno patrzyć miłościwie, myśląc
 5 15 |     pościu dziewica Maryja była silno śmierna a barzo poczesna <...>,
 6 70 |          z tej drogi[e] ciężkie silno się męcisz <...> Ja z nieba
 7 104|     nosząc dzban w ręku, gdzież silno dziwną rzecz pokazał. Bo
 8 117|      namilejszy nasz opiekalnik silno w trudnej niemocy leży a
 9 119|       tako okrasiło, iż oblicza silno wesołego, a barzo krasnego,
10 120|     złączywszy sie z białością, silno ji krasiła, bo białość słoneczna
11 123|  Powieki jego były powleczony a silno wielebne, a wszakoż nie
12 129|         Jezusa~ ~Zęby jego były silno białe, jako abur światłe
13 130|    miłościwy, lubiezny, cichy a silno pokorny. Nie był nieustawiczny
14 130|         wielebnych ust, słodkie silno rozkoszy a niewyprawne wonie. ~ ~
15 131|      obdłużą, włosow miękkich a silno nadobną. Niewiele była zastąpiła
16 133| Paznokcie miał gładkie, białe a silno czyste, a wszytko jednakie,
17 134|        Jesus miał nogi krasne a silno wielebne, ale potem od wielikie
18 134|      było wartkie jego poście a silno urupne <...>, ale było silno
19 134|    silno urupne <...>, ale było silno poczesne a silno podobne.
20 134|       ale było silno poczesne a silno podobne. We wszech jego
21 144|         słowo, ktore tyś rzekł, silno mię zasmęciło, bo słyszeć
22 144| namilejszy, duch moj, jen <jest silno smęcien>, jest maluczko
23 174|     jemu chwałę a przyjąwszy ji silno łaskawie pozdrowił ji a
24 298|      Żydowie rzekli: "A jako ji silno miłował". A drudzy s nich
25 329| słyszawszy, natychmiast padwszy silno omdlała. ~ ~
26 401|     Krystus przy swej modlitwie silno omdlawszy, a wżdy sie dłużej
27 541|  morskiego, bardzo kończatego i silno ostrego, jako chcą tego,