Rozdzial
1 Intro| powstałe prawdopodobnie w połowie XV stulecia, a zachowane
2 Intro| XV stulecia, a zachowane w kopii sporządzonej na początku
3 Intro| sporządzonej na początku XVI w. Rękopis liczący 426 kart
4 Intro| końca wojny znajdował się w Bibliotece Kapituły Greckokatolickiej
5 Intro| Kapituły Greckokatolickiej w Przemyślu (stąd nazwa);
6 Intro| przechowuje go Biblioteka Narodowa w Warszawie. Jest to biblijno-apokryficzna "
7 Intro| uwzględniająca m.in. przemilczany w Ewangeliach okres dzieciństwa
8 Intro| rozbudował i uzupełnił m.in. w oparciu o Vita beatae virginis
9 Intro| Rozmyślania przemyskiego podajemy w transkrypcji pierwodruk:
10 Intro| niemiecki przekład, wyd. W. Twardzik i F. Keller, Weiher-Freiburg
11 1 | nigdy nie opuści, kiedy w nim mają nadzieję, tegodla
12 1 | smętek obroci sie tobie w wielikie wesele, wszytek
13 1 | i> będzie już poświęcono w żywocie swej matki. Tej
14 1 | Tać będzie poświęcona w żywocie matki swej, bo nie
15 1 | święty i dostojny, wroć sie w dom twoj, aby uci<e>szył
16 1 | brzemienna". Anna zosta[wi]wszy w domu wieliki zamęt i wieliki
17 1 | mieli. Z wielikim łkanim w<e>s<t>nąwszy i podniowszy
18 1 | nąwszy i podniowszy oczy w niebo i zawołała ku Bogu
19 1 | stworzył wszystki rzeczy <...> w ustawieniu <...> i oprawiłeś
20 1 | dziwy <...> przeliczne w morzu, a na ziemi <...>
21 1 | mego a obrociż moj płacz w wiesiele".~ ~
22 3 | dziewice i o wlaniu dusze w jej święte ciało~ ~Tegodla
23 3 | krotkim czasie Anna poczęła w swem świętym żywocie ten
24 3 | wieliką troskę. A gdyż już w żywocie święte Anny płod
25 3 | tedy Bog wlał duszę świętą w to ciało i oblał ją swą
26 4 | tem, iże dziewica Maryja w żywocie swej matki była
27 4 | ciało święte było wyobrażono w żywocie jej matki, Duch
28 4 | grzechu. Tako iże Duch Święty w niej odpoczywał i napełnił
29 9 | wiesielim karmili to dzieciątko w służbie i w miłości bożej.
30 9 | to dzieciątko w służbie i w miłości bożej. Nie tako,
31 9 | była widziana. Kiedykolwiek w kolebce albo w pieluchach
32 9 | Kiedykolwiek w kolebce albo w pieluchach leżała, nigdy
33 10 | A jako <...> przyszli w kościoł i chcieli ofiarować
34 10 | wielebne dziecię będzie [z]w żywocie, i że ma być wielkiej
35 10 | oni wrociwszy się do domu w Nazaret z swoim miłem dzieciątkiem
36 10 | czesnym obyczajom, kaźniąc w dobrych skutcech, by chowała
37 10 | aby we skutce wiarę miała, w słowie prawdę, a też by
38 10 | nieustawiczna albo płocha, nigdy w prozności albo w lekości
39 10 | nigdy w prozności albo w lekości serca nie przystąpiła,
40 10 | przystąpiła, ale zawżdy w służbie bożej swe serce
41 12 | zakonem. Tych miało być w liczbie dwanaście a z takiem
42 12 | iże tamo by<dlą>c mieli w czystości służyć Bogu wszechmogącemu,
43 12 | były postawione, aby miały w stroży kościoł a też by
44 12 | by<dli>ły [barzo] zawżdy w służbie boże, psalmy, pienie
45 12 | wszechmogącemu. Takoż na każdy dzień w służbie boże są tamo bydliły
46 12 | myśl miała i nauczała się w krotkiem czasu Mojżeszowego
47 12 | świętych prorokow barzo w krotkiej chwili nawykła,
48 12 | Dawidowo, Psalmy będąc jeszcze w młodości wielmi pamiętliwie
49 12 | pamiętliwie umiała i dzie<r>żała w tajemnicy [v]swego serca <...>
50 12 | swego serca <...> Jeszcze w jej młodości wszystki księgi
51 13 | Kiedyż dziewica Maryja w tym świętem zborze <bydliła>,
52 13 | miedzy ciniem i jako gwiazda w nocy świci, tako świ[a]tła
53 13 | miłowały <...> a też ją w wielikiej czci dzierżały
54 14 | Maryja kiedy posługowała w kościele, częstokroć uciechę
55 14 | posługowała z jinymi pannami w kościele, przygodziło sie,
56 14 | samę czczyca była <...> w kościele, szedszy i poklękła,
57 14 | tako cicha i pokorna być. W onym rozkosznym widzeniu
58 14 | kościoł. A jako smiotła proch w gromadę, nie majęcy tako
59 14 | zebrać i pobrała przed się w suknią, i poniosła. A zatem
60 15 | przeświatłą, bo nijednego zakału w jej źrzenicy nie było. Białość
61 15 | źrzenicy nie było. Białość w oczu była jako mleko białe <...>.
62 15 | a rumione jako roża. <W> pościu dziewica Maryja
63 15 | poczesna <...>, bo nie była w pościu barzo leniwa ani
64 15 | kwapiąc <...>, ale wszytko <w> umiar. Poszłali albo chodziła,
65 34 | ktoreż nie są popisany w potwirdzonych księgach,
66 34 | ktoreż nie są popisany w księgach cztyrz ewanjelist,
67 34 | jakole prostem pisaniem w jedny księgi. Napirwe z
68 34 | święty Jeronim przeminił w łacińskie pismo; jemuż dobrze
69 34 | wszakoż nic fałszywego w nich <...> I k temu mi też
70 34 | mi też pomaga Honoryjus w księgach, ktoryż słową Źwierciadło
71 34 | Źwierciadło świętej cerkwie. <W księgach Skolastyki istoryjej>
72 35 | podobnem uczynił, zastarzał sie w grzesze; tegożem stworzył
73 35 | stworzyciela rozkazanie, pocznie w sobie myślić rzekąc: "To
74 35 | nad rozum sięga, bo ten w chierubim groźny, w serafin
75 35 | ten w chierubim groźny, w serafin miłowanim gorący
76 35 | tako wieliki i tako mocny w żywot napokorniejszy <...>
77 35 | osięgnąć nie może, by sie mogła w małem tem żywocie schować?"
78 35 | dokonało, co jemu ślubiono w tem poselstwie? Wszakoś
79 35 | dziatkini, osobnym darem w swe starości przeciwo wszemu
80 35 | dziewicy będę Twe poczęcie w jej świętym żywocie, a Ciebie
81 35 | zaszczyceniem nie będzie w czystości urażona. Tegodla,
82 35 | rady. Na dziesz ją, a ona w malutkim domku bydlęcy,
83 35 | ale już kroluje i panuje w pałacoch niebieskich. Tejci
84 35 | porodzicielka. Wszakoż ostanie w całości dziewicze a takoż
85 36 | dziewica Maryja siedziała sama <w> swej łożnicy, robięcy swą
86 36 | Maryja sama zamknąwszy się <w> swej komorze robiła a miedzy
87 36 | wszytko swe serce i duch w niebiosa obrociła, a zatem
88 37 | Dawidow i będzie krolewać w domu Jakobowym na wieki".
89 37 | anjoł: "Duch Święty wstąpi w cię i ogarnie cie moc Boga
90 37 | ciotka, też poczęła syna <w> swej starości, a temu już
91 38 | pokolenia Dawidowa ogarnęła w swoj żywot krola nieba i
92 39 | jako Syn Boży <z>stąpił w żywot błogosławionej dziewice
93 39 | dziewice i o poczęciu jego w żywocie dziewice Maryje
94 39 | słowu <z>stąpił Syn Boży w jej żywot, opuścił się Bog
95 39 | Święty oświcił i nagotowił w niej przybytek Synu Bożemu.
96 39 | wiekuiście urodzony zgarną<ł> się w żywocie błogosławionej dziewice
97 39 | zamki jej czystoty, poczęła w swym żywocie, jen na niebie,
98 39 | jen na niebie, na ziemi, w morzu teże stworzył wszytki
99 40 | natychmiast wstawszy i weszła w dom Zacharyjasza a też o
100 40 | iże Elżbieta, je ciotka, w starych lecich będęcy poczęła
101 40 | porodzić miała swoj płod, w takie starości będąc. Tegodla
102 40 | przybywały i poszła barzo rącze w gory, gdzie był Zacharyjasz
103 40 | jej anjoł powiedał, weszła w dom Zacharyjaszow a uźrawszy
104 40 | miesięcy, jakoś poczęła syna w twem żywocie i porodzisz
105 40 | Miłosierdzie jego z pokolenia w pokolenie idzie wszytkim
106 41 | i noszącą już dzieciątko w swem żywocie. Zumiawszy
107 41 | odwieszczona albo by nie przyszła w słowo. Tako z wieliką żałością
108 41 | sie to bostwem stało, co w niej widział, powiedając
109 41 | karmienie brała, ktoreż w południe przynaszano. My
110 43 | towarzyszkę swą <...>, bo to, co w niej widzisz, już ci sie
111 43 | odpuściła <...>, ucieszając w jej płaczu. To od niej odzierżawszy,
112 43 | oblubienicę swoję Maryją w swe opiekanie i pocznie
113 46 | rzekła: "Żywie Bog ojc<o>w naszych, przed Jego obeźrzenim
114 46 | młodości uczyniła, iżbych w tego ślubie <ostała>, jen
115 46 | radością a z wielikiem weselim <w jej dom> wołając a rzekąc
116 47 | Augusta, iże każdy człowiek w tej włości mieli przyć do
117 47 | nadobne dzieciątko, obleczone w światłe odzienie jako śnieg
118 47 | Jesukrysta, i wwiodł ji w jeden dom pospolny, jenże
119 48 | by wszytką myślą i sercem w niebie była. Wtenczas natychmiast
120 48 | weźrawszy na ziemię uźrzy <w> wielikie światłości anjeły
121 48 | objąć, ale wziąwszy je <w> swoj płaszczyk i przytuliła
122 48 | i obwinęła je i położyła w jaśli. Jozef wrociw sie
123 48 | już porodziwszy Syna Boga w Trojcy Jedynego, natychmiast
124 48 | chwalił Boga Wszechmogącego w jego wielikiej mocy [...].~
125 52 | dziewice Maryje czyste, w Rzymie uźrana studnia żywa
126 52 | państwo na niebie i na ziemi i w morzu". Tedy cesarz kazał
127 52 | świadectwo święte Trojce i w Jezukrystusowem synu Bożem
128 52 | zakwitnąwszy i dały owoc. ~Tej nocy w baworskiej ziemi w mieście
129 52 | nocy w baworskiej ziemi w mieście Tuszem spadł grad
130 52 | rostajał, ale ji położyli w ziemię, gdzie sie modlili
131 59 | Jezusem~ ~Wstawszy Jozef w nocy osiodłał osła, wziąwszy
132 59 | Ejiptu dowiedzion, tedy był w jednem roce, kiedy uciekał
133 60 | zbojec, we dnie gorącość, a w nocy wielikie zimno cirpieli,
134 62 | dobytek, a już ni mieli wody w s[w]ych łagwicach, co byli [
135 62 | a już ni mieli wody w s[w]ych łagwicach, co byli [
136 65 | turze a łanie, podawając swe w<y>mię <...> dając, aby tym
137 67 | sie nad nimi przyjęli je w gospodę swoję i miał o nich
138 67 | pieczą a by im dał potrzeby, w piciu i w jedzeniu jest
139 67 | dał potrzeby, w piciu i w jedzeniu jest je wielmi
140 67 | dał, a wielmi sie kochał w krasie onego miłego dzieciątka,
141 67 | raniony, ten nalewając wody w rany <krew> sobie umywał,
142 67 | Maryją> i poszedł dalej w swoję drogę. Tako gospodarz
143 70 | pokojem przedziesz i wnidziesz w tę ziemię, do ktoreś posłan.
144 70 | wielikiem weselim poszedł w swoję drogę i przyszedł
145 78 | Iże Jozef siedm lat był w Eipcie i z Maryją ~ ~Siedm
146 78 | Siedm lat Jozef mieszkał w Eipcie będąc <z dzieciątkiem>
147 78 | i bisiorem oprawiała, bo w tym była dobrze umiejąca,
148 80 | 80. Czcienie o tem, w ktorym lecie był miły Jesus,
149 80 | pełna każde słowo mowił a <w> żadnym słowie nie wątpił. ~ ~
150 81 | 81. W ktorem lecie był miły Jesus,
151 86 | Czcienie o tem, jako są mowili w Eipcie, iżeby Maryja była
152 99 | nosząc dzieciątko ustawili w ich bożnicach i czynili
153 99 | czynili im wieliką cześć a w wielikiem dostojeństwie
154 99 | eipskiego onych obrazow w swoich bożnicach mieli,
155 101 | przyszedł do Żydowstwa~ ~Czciemy w piśmie, iże Jesus miał [
156 101 | z Eipta. Tamo będąc rosł w swojech leciech, we cnocie
157 101 | swojech leciech, we cnocie i w mądrości, i w słu[b]żbie
158 101 | we cnocie i w mądrości, i w słu[b]żbie bożej. Wszem
159 101 | sie wszyscy dziwowali a w jego nadobnych o byczajoch
160 101 | zumiawszy sie kochali. Bo w dziecięcem stadle tako sie
161 101 | pokorny. Rozlana miłość była w jego uściech, iż był umow<
162 101 | zebrali, bo sie kochali w jego krasie <...> a w jego
163 101 | kochali w jego krasie <...> a w jego cnych obyczajoch, bo
164 102 | Jesukrystusowi~ ~Dzieci żydowskie w Nazaret Jesusa nad sobą
165 102 | podnieśli, gdy są widzieli kogo w ktorą cześć wstępując albo
166 102 | wstępując albo nosząc sie w dostojeństwie <...> Tegodla
167 102 | drudzy doliczali, aby dyjabła w sobie <miał>. Drudzy mowili,
168 102 | czarnoksiężnik, mieniąc, iże nawykł w Eipcie czarnoksięstwa; niektorzy
169 104 | szedł <...>, nosząc dzban w ręku, gdzież silno dziwną
170 104 | Bo ten istny dzban, co w ręku nosił, rozbiwszy i
171 104 | rozbiwszy i naczyrpał wody w podołek swego odzienia i
172 104 | swego odzienia i nosił jako w wiedrze i nijedna kropia
173 104 | dzbany i jęły czyrpać wodę <w> podołki. Ale woda podług
174 104 | całe, i dzbany, ktore sie w małe skorupy słamały, były
175 105 | Tedy on, wziąwszy węgla w łono swej suknie, poniosł.
176 105 | nam, bychmy brali ogień w suknie, i zeżgliśmy suknie
177 106 | Jezusowi, rzekąc iże on krzyw w jego śmierci. Maryja wiedząc
178 106 | sie nikt nie pogarszał, w tej potwarzy, a też bych
179 109 | kiedy przyszedł k temu słowu w obiecadle, jeż słową el,
180 109 | albo Bog opłciony, alboś w człowiece dyjabłem uczynion.
181 114 | ani żadnego krajania było w niej znać. Jeszcze Jesus
182 114 | Jesus a nigdy jej nie s<w>łoczył, ależ czasu śmierci
183 117 | Jozef jako stary a barzo w robocie człowiek natychmiast
184 117 | człowiek natychmiast wpadnie w niemoc, iże jemu już idzie
185 117 | namilejszy nasz opiekalnik silno w trudnej niemocy leży a idzie
186 117 | sie stało, iże Jozef umarł w tej niemocy. Tako dziewica
187 117 | miała i ubrawszy sie we wdo<w>ie odzienie, jako tedy był
188 117 | płaczęcy a narzekając. Takoż ji w kościele pochowano, a ona
189 119 | wielebnego~ ~Jako miły Jezus w obyczajoch był wielebny,
190 119 | obyczajoch był wielebny, tako w swem ciele krasny. Bo nade
191 119 | wesołego, a barzo krasnego, iż w nim nie było ni jednego
192 120 | białość słoneczna więcej sie w nim świeciła; a takoż był
193 120 | był jako lilija nadobny w jego stadle dziecinnym,
194 120 | dziecinnym, ale kiedy był w męstwie, nieco był szod
195 122 | teże wielikie, ale były w umiar. Jego święte oczy
196 124 | szyrokie <ani rzadkie>. Gęste w nich włosy miał a też krotkie. ~ ~
197 125 | też nie był miąszy, ale w umiar, podobny a silnie
198 125 | długi ani krotki <...>, a w czas mało okrągły, to jest
199 130 | pokorny. Nie był nieustawiczny w rzeczy albo w mowie <...>,
200 130 | nieustawiczny w rzeczy albo w mowie <...>, nie było słowo
201 131 | Podbrodek był u niego zakryty w pośrodku, był też na okrąg
202 132 | światłą a białą jako mleko, w czas miąszą a barzo nadobną.
203 134 | miłego Jesusa a o pościu ~ ~W młodości miły Jesus miał
204 134 | jemu, iże były sinie. Bo w jego piętach świętych przykre
205 135 | naszego, na dziewajmy sie, iże w tem nic nie grzeszemy ani
206 135 | przyjął słowo opłcione, w dziewiczym ciele poczęte
207 135 | dziewica poczęła stworzyciela w swoim żywocie a stworzyciel <
208 135 | przyrodzenim było wyłożono. Wszakoż w Jesukrystcie nie było pospolne
209 135 | ze czworga przyrodzenia w ciele naświęcszym miłe<go>
210 135 | czystsze a wielebniejsze niż w pospolnym ciele i<n>sze<
211 135 | przyrodzenia zjednały sie w jego świętym ciele, iże
212 135 | rodzeniu nic nie błądziły, aby w ktorych obyczajoch kiedy
213 135 | jego przyrodzona nigdy sie w nim nie przeminiła ani sie
214 135 | v]ktore boleści wrzodowe w nim po ruszyła. Nie uczyniła
215 135 | ruszyła. Nie uczyniła kry w jego piersiach nieczystoty
216 135 | elementa nigdy nie panowały w miłem Panie, ale są jemu
217 135 | służyły. Wszytko, cokoli w niem było wysze przyrodzenia,
218 135 | ciało swego stworzyciela w wielebnym stadle wykładały. ~
219 143 | 143. O tem, iże Jesus w młodości czynił cuda i znamiona
220 143 | a więcsza czynił <Jesus> w swej młodości, ktoreż były
221 143 | obchodził a co działał, tego w księgach potwirdzonych nie
222 143 | potwirdzonych nie najdziemy ani też <w nie>potwirdzonych <z pełna>
223 143 | ktore nie są popisany w tych księgach, ale bychmy
224 143 | bychmy tym łacnie uwierzyli w Jesukrysta, tuta ich nieco
225 144 | żydowskie krolestwo było poddano w niewolstwo, już ani krola
226 144 | a byłem rowien ojcu memu w tej isności wiekuistej".
227 144 | ale prze szwego początka w jednym bostwie z wieczności
228 144 | z wieczności przebywamy w rownej mocy boskiej". <Maryja>: "
229 144 | początek szwego stworzenia, w niemże są stworzony wszytki
230 144 | albo przebywał, albo ociec, w ktoremżeś ty był albo przebywał?"
231 144 | przebywał?" Jesus: "Bylismy w tej sławie nasz[v]ej Trojce,
232 144 | sławie nasz[v]ej Trojce, w tej żesmy i ninie nasze
233 144 | Jestesmy przed trzemi personami w jednym bostwie i w jednej
234 144 | personami w jednym bostwie i w jednej istności rownej mocy,
235 144 | trzy person[y] jeden Bog w istności, jakoż jest to,
236 144 | sam> moje dzicię?" Jesus: "W jednej personie moje bostwo
237 144 | bostwo sie zgromadziło a w twem żywocie i w twym ciele
238 144 | zgromadziło a w twem żywocie i w twym ciele ogarniono. Wiekuisty
239 144 | jest prawo, ktore ma być w twej śmierci, aby odkupił
240 144 | zamkniony, wywiodę i przymę w wiekuisty mir". Maryja: "
241 144 | Maryja: "Co sie stanie nad t<w>em ciałem, ktoreż ostanie [
242 144 | Jesus: "Ciało moje będzie w grob [będzie] włożono i
243 144 | wiernych, <ktorzy będą> w mie wierzyć a tobie prze
244 144 | wźwiąwszy k sobie posadzę w mem krolestwie".~ ~
245 145 | pisma najdzie o Jesukryście w księgach w tych, czegoż
246 145 | o Jesukryście w księgach w tych, czegoż tu nie pisano,
247 145 | pisze święty Euzebijusz w księgach, ktore <zową> Skolastyka
248 145 | Jesukrystowi o swej niemocy w epistole, a Jesus jemu odpisał
249 145 | Takież święty Paweł piszę w epistole do Koryntyjej dolicza,
250 145 | Pisze, iże pokazał sie> w swojem człowiectwie, wszakoż
251 145 | myą] zjawiono i popisano w księgach potwirdzonych.
252 145 | zazdrościwy mnie nijeden w tym nie uwłoczył ani ktory
253 149 | po lecie>, obrocił wodę w wino, a potym w Wieliką
254 149 | obrocił wodę w wino, a potym w Wieliką Noc, czusz we trzechdziesiąt
255 149 | lata, jęt święty Jan, a <w> drugą Wieliką Noc, czusz
256 149 | drugą Wieliką Noc, czusz w trzechdziesiąt i wtorego
257 149 | coż liczą za poł roka. Ale w dziesiąte omelijej mowi
258 149 | wszytki grzechy może przyjąć, w zakonie bydlił, aby nikt
259 149 | pełnić nie może"" A dalej: "W trzechdziesiąt lat prawdę
260 149 | iżby krzczon mian być, a on w żywocie był poświęcon i
261 149 | nie ciekła dalej, dokąd w niej Jesukrysta krzczono,
262 149 | Jesukrystusowi, kiedy krzczon w Jordanie, dając jemu cześć
263 150 | ziemie od świętego Jana w Jordanie, a miły Krystus
264 150 | rzeki nag, jako krzczon w wodzie, i poklęknął w piasku
265 150 | krzczon w wodzie, i poklęknął w piasku gołema kolanoma,
266 150 | ktorzyż potem byli krz[e]czeni w imię trzech person, czusz
267 150 | a Ducha Świętego, Boga <w Trojcy> jedynego. A gdyż
268 150 | Duch Święty zstąpił z nieba w gołębiczem odzieniu, to
269 150 | Świętego przyjąć <jedno> w dzień Świczek a nigdy nie
270 150 | jest moj syn namilejszy, w nim sie mnie dobrze ulubiło,
271 150 | mnie dobrze ulubiło, czusz w tobie i przez cię lubość
272 150 | przed nim>, kiedy na puszczy w osobności żywot wiodł, też
273 160 | miły Jesus obrocił wodę w wino, tegodla iże święty
274 160 | pirwego lata; przeminił wodę w wino tegoż dnia, ale po
275 160 | to mowi Maksymus biskup w kazaniu, ktore sie tako
276 160 | dzisia wezwan na swadźbę wodę w wino obrocił, przetoż ten
277 160 | obrocił, przetoż ten dzień w starych księgach rozmaite
278 160 | stało na swadźbie, jakoby w domu uczynione, bo "beth"
279 171 | przebywał podle rzeki <E>ufrates w murzyńskiej ziemi, a tedy
280 171 | edyzeńskie miasto, ktoreż jest w lud i w bogactwo obfite [
281 171 | miasto, ktoreż jest w lud i w bogactwo obfite [ziemie]
282 171 | tego dolicza Euzebijusz w księgach, ktoreż zową Skolastyka
283 172 | patryjarsze wielikiemu w ziemi jerosolimskiej, zdrowie
284 172 | czsne a dobre a lud jest w nim mądry a śmierny, tako
285 172 | mądry a śmierny, tako iże w niem obyjdziewa sie oba
286 172 | sie oba dobrze a tobie dam w niem [dam] dzierżeć państwo
287 173 | Abagarowi~ ~Jesus jemu pisał w swoich liściech, obiecując
288 173 | ty a błogosławiony, iżeś w mię uwierzył a swoima oczyma
289 173 | iże <wiele> będzie ich w mie wierzyć, jiż mie nigdy
290 173 | i ziemie. A jako wstąpię w niebo, tako tobie poślę
291 174 | krci wszytki, ktorzy będą w mie wierzyć, a takie uzdrow
292 174 | krześcijańską albo bożą a w imię boże uzdrawiać niemocy,
293 174 | Abagarus pocznie myślić w sercu, iże to jest ten człowiek
294 174 | do Tadeusza: "Ja wierzę w Jezusa, iże jest prawy Bog
295 174 | Tadeusz włożył nań rękę a w imię Jesukrystusowo natychmiast
296 290 | by uczynki boże były sie w nim zjawiły. Ja muszę czynić
297 290 | rzekł jemu: "Idzi, umyj sie w stawie Syloe, ktore <sie>
298 290 | moi[ch], i rzekł mi: "Idzi w staw Syloe i umyjże sie!"
299 290 | ktory był jest ślep. A było w sobotę, kiedy miły Jesus
300 290 | ktory był ślep i rzekł im: "W tym jest dziwna rzecz, iże
301 290 | Żydowie i rzekli jemu: "W grzesze<ch>żeś sie wszytek
302 298 | Łazarza wskrzesił czterzy dni w grobie leżącego~ ~Potem
303 298 | Ale będzieli kto chodzić w nocy, urazi sie, bo światłości
304 298 | sie, bo światłości ni ma <w nim>". Tako zmowiwszy miły
305 298 | nalazł ji już <cz>t<e>rzy dni w grobie leżącego. Ale Betanija
306 298 | wstanie we wstaniu s martwych w sądny dzień". Miły Jesus <
307 298 | s martwych i żywot; kto w mie wierzy, aczby umarł,
308 298 | wszelki, ktory [nie] wierzy w mie a żyw jest, nie umrze
309 298 | mi ły Jesus nie przyszedł w wieś, ale był <jeszcze>
310 298 | Żydowie, ktorzy są byli s nią w domu ciesząc ją, kiedy są
311 298 | płaczu i smęcił sie sam w sobie, i rzekł: "Gdzieżeście
312 298 | miły Jesus wżdy płacząc sam w sobie i przyszedł ku grobu.
313 298 | boć <cz>t<e>rzy dni leżał w gro bie". A miły Jesus rzekł
314 324 | Czcienie o tem, jako miły Jesus w Wieliki Wtorek przyszedł
315 324 | iż sie to miało stać [a] w wieliki piątek.~ ~
316 327 | Jesusa, aby s nimi został w Betanijej przez ty dni a
317 327 | nie chodzi do Jerusalem w ten czwartek, bociem wiele
318 327 | jego, by je nie ostawił w takiem smętku. Tako na środę
319 328 | przywitanie nieco miała radości w swem sercu i poczęła orędować
320 330 | ktorychżeś ty używał, i na żywot, w ktorem jesteś noszon. Proszę
321 333 | człowieka, bo mowi Dawid w swem czcieniu, iże każdy
322 333 | czcieniu, iże każdy człowiek ma w sobie siedmdziesiąt cztyrzysta
323 334 | mię chcesz samę zostawić w wielikim udręczeniu, bo
324 335 | moja pomoc, cieszy sie sama w sobie".~ ~Czwarte napominanie
325 335 | na to, coś ty przykazał w starem zakonie i w nowem
326 335 | przykazał w starem zakonie i w nowem każdemu człowieku,
327 335 | odzierżeć, aby nie plwano w twoje święte oczy". ~ ~
328 336 | na krzyżu Żydom, aż sie w nich każda żyła starga,
329 349 | jako dziewica błogosławiona w poślednim umowieniu miała <
330 349 | to patrzyć i odszedł jej <w> wielikiej żałości, a sam
331 395 | Kako miły Jesus wszedł w ogrod pod Gorą Oliwetną~ ~
332 395 | a tamo był jeden ogrod, w ktoremże miły Jesus często
333 395 | A jako miły Jesus wszedł w ogrod, tedy rzekł k swem
334 395 | modlcie, abyście nie weszli w pokuszenie, czusz aby pokusa
335 395 | kakokolwie mnie widzicie w prawem człowieczeństwie,
336 396 | szukał miłego Jesusa napirwej w domu, bo mnimał niewierny
337 396 | tamo miły Krystus jeszcze w domu mieszkał, w ktorem
338 396 | jeszcze w domu mieszkał, w ktorem wieczerzał ~ ~Kiedyż
339 396 | nadziewając sie, aby jeszcze był w domu, gdzie wieczerzał,
340 396 | Poskoczcie rychło, najdziemy ji w ogrodzie". Tako są tam natychmiast
341 399 | wiem, iże wszytki rzeczy są w tobie podobne, tegodla możesz
342 399 | podług bożego wyłożenia". W tem nas naucza naszę wolą
343 399 | krwawe kropie aż na ziemię, a w tem ukazał swoj smętek i
344 401 | psalmy aże do tego psalmu: <"W tobieśm, Gospodnie, imiał
345 403 | Mowi tu święty Biernat w Księgach o wieczerzy bożej
346 403 | Gospodnie, bysmy nie weszli w pokuszenie. Wiem, Panie
347 403 | jest podobno, aby krol był w boju, a sługa odpoczywał
348 403 | boju, a sługa odpoczywał w łożu. ~ ~
349 405 | przykład onego węża miedzianego w starem zakonie, ktoregoż
350 415 | niemu i dał mu sie całować w swoje święte usta. Widząc
351 415 | myto przedałeś i podał ji w ręce [v]niemiłościwych Żydow
352 415 | znamieniu zdradzenia? Nie w szkole Jesukrystowej, ale
353 415 | szkole Jesukrystowej, ale w szkole dyjabłowej, jen w
354 415 | w szkole dyjabłowej, jen w tobie kroluje. O nieszczęsne
355 415 | wszemi zdrajcami swych panow! W tem, iże niewierny Judasz
356 430 | poznawszy miłego Jesukrysta w mowie i upewnieni Judaszowem
357 430 | wystąpiły; niektorzy krzywki w jego bok i w jego łono potajemnie
358 430 | niektorzy krzywki w jego bok i w jego łono potajemnie biczując;
359 434 | i wrocił sie k nim jako w nocy i przyłączył sie k
360 486 | rzeciądzmi, i poruszyło sie w niej wnętrze wszytko nad
361 503 | istne pieniądze śrebrne w kościele i wszedszy, czusz
362 503 | kościele i wszedszy, czusz w rozpacz, i obiesił sie sidłem.
363 503 | siebie szybienicy oddał, a w tem więcej zgrzeszył niż
364 503 | dnia obiesił, czyli potem, w tem wątpią [w tem]. Niektorzy
365 503 | czyli potem, w tem wątpią [w tem]. Niektorzy mowią, iżby
366 533 | uwiązali, iżby był mogł zliczyć w jego świętym żywocie wszytki
367 533 | mistrowie przyrodzenia, iże w każdem człowiece cztyrzysta
368 533 | kości, a takież ich zliczono w miłem Jesusie. A tam nie
369 533 | przelał, a każdy raz trzy razy w sobie miał: jeden raz od
370 536 | co uderzyli pęgą i uwiązł w ciele, to oni wysiepnęli
371 536 | był tako silnie ubit, iże w jego wszytkim żywocie, począwszy
372 536 | do wirzchu głowy nie było w nim zdrowia, czusz nie było
373 536 | ktore by nie urażono, bo w każdą ranę dziesięć razow
374 536 | bo miał wiele tysięcy ran w swo jem żywocie. Przed tym
375 536 | słowy. I cirpiał boleść w ciele od biczowania szatanowego
376 536 | szatanowego a boleść smętka miał w sercu od biczowania języka
377 541 | koronowan ~ ~A gdyż był w to istne odzienie sprostne
378 541 | wcisnęli ją dwiema drągoma w głowę tako silnie, iże ty
379 545 | musił wstępić miły Jesus w jedno okno, ktore było barzo
380 545 | takie męki, ktore widzicie w tem człowiece, imają was
381 545 | A zatem kazał ji oblec w tę istną pawłokę sprosną.~
382 549 | to wszytko było położono w jego mocy, nijednej wymowy
383 Anna | bądź Anno święta,~ w rodzaju twym barzo wzięta,~
384 Anna | Anno szlachetna,~ w rodzaju niewieścim barzo
385 Anna | będąc pozdrawiali,~ a w twym smętku pocieszali.~
386 Anna | anjelskiej.~Szczęsne było twe <w> małżeństwo wstąpienie,~
387 Anna | błogosławiona,~ wielkimi dary w niebie jesteś podarzona,~
|