Rozdzial

 1 7  |    ziemie <...> Chwalę Ciebie, iżeś z wiekuistności <dobry>
 2 7  |      Chwalę Ciebie, Gospodnie, iżeś Ty człowieka raczył stworzyć
 3 7  |   żywiący <...> Chwalę Ciebie, iżeś miłował nas więcej niżli
 4 106|    miłe rzekł k niemu: "Przeto iżeś mię wyprawił a prawdęś powiedział,
 5 109|     ode mnie wyknąć, bo widzę, iżeś czarnoksiężnik albo dyjabeł,
 6 117|       Ale widzisz, miły synku, iżeś jeszcze młoda ja jako żeńczyzna
 7 144| stworzenie". Maryja: "Co jest, iżeś uczynił pamięć Trojce? Ktora
 8 144|       istności, jakoż jest to, iżeś sie ty uczynił <sam> moje
 9 144|   potrzeba k temu przypędziła, iżeś ty cielestność przyjął?"
10 172|    cuda i znamiona, ja wierzę, iżeś Bog albo syn boży, ktoregoż
11 172| niemiłościwy wierzyć nie chce, iżeś ty przyszedł prze ich zbawienie
12 173|        jeś ty a błogosławiony, iżeś w mię uwierzył a swoima
13 173|        oczyma widzieli. O tym, iżeś mi pisał, abych k tobie
14 298|      Gospodnie, jam uwierzyła, iżeś ty krystus, syn boży, ktoryżeś
15 298|        Oczsze, dziękuję tobie, iżeś mie wysłuchał. A jam wiedział,
16 298|       mnie stoi, aby wierzyli, iżeś ty mnie posłał". A gdyż
17 325|        ji ode mnie. Pamiętasz, iżeś mi rzekł tedy: "Błogosławiona
18 326|   anjoł: "Znam ja to, znam ja, iżeś zdrowa krolew<na> i pełna
19 336|       Matko miła, też to znam, iżeś moja matka, a mam cie sprawnie