Rozdzial
1 Intro| zachowane w kopii sporządzonej na początku XVI w. Rękopis
2 Intro| przez późniejszego skryptora na końcu zabytku transkrybujemy
3 Intro| końcu zabytku transkrybujemy na podstawie edycji: Rozmyślanie
4 1 | wielikiego wesela przymi dzisia i na wiek wiekom od Boga wszechmogącego.
5 1 | jinymi dziewicami <...> na kożdy dzień Bogu miłemu
6 1 | miłemu służyła. Ta dziewica na czystsza będzie, <...> pocznie
7 1 | moc jego krolewstwa stanie na wieki. Tego dla, mężu święty
8 1 | ućwirdził <wody>, jeż są na niebiesich [i przykazałeś
9 1 | postawiłeś siedm płanet na niebiesiech i przykazałeś
10 1 | i barzo szyrokie morze a na jego głębokości założyłeś
11 1 | przeliczne w morzu, a na ziemi <...> źwierzęta <...>,
12 7 | człowieka raczył stworzyć na Twe święte oblicze i dałeś
13 7 | więcej niżli inszy lud ktory na tym świecie i wybrałeś ji
14 7 | dziecię będzie podwyszono na szwem świecie, bo Tobie
15 7 | wszechmogący raczył się na nie oźrzeć i dał im nadobny
16 8 | tego czasu nie ukazała sie <na ziemi>, ale była tako wielika
17 9 | ofiarowali baranka <rocznego> na to, by je poświęcili Bogu
18 10 | stopień u tego kościoła, na ktore bez pomocy wstąpiła~ ~
19 10 | Maryja już była ostawio na i trzy lata już była popełniła,
20 10 | matki przez szwej pomocy na ony stopienie sama weszła
21 10 | matką i położywszy ofiarę na ołtarz i skłoniła głowę,
22 11 | Maryja po siedmi lat da<na> do kościoła ku służbie
23 12 | wielikiego pokolenia. Ty istne na to były postawione, aby
24 12 | i nagotowały <...> a by na święte dni kościoł przyprawiały
25 12 | Bogu wszechmogącemu. Takoż na każdy dzień w służbie boże
26 13 | miedzy cirniem, tako kwitła <na de wszytki> miła Maryja.
27 14 | i tako pokorne, poczęła na nie silno patrzyć miłościwie,
28 14 | podołek i osuła on proch na ziemię. Tedy jisty kapłan
29 15 | przeze wszej zawady. Włosy na powiekach były malutko wstoczony,
30 15 | się były ścisły jeden włos na drugi, jakoby nadobnego
31 15 | smarsku nijednego nie było na nim. Włosy jej święte były
32 15 | święty głowy wisiał aże na pas <...>, zawżdy dobrze
33 15 | też nie było widzieć żył na jej świętej szyi. Ręce jej
34 34 | we trzech leciech, kiedy na tem świecie lud nauczał.
35 34 | pisano, kiedy miły Jesus był na tem świecie. Przeto zazdrościwy
36 35 | rodzaj i płeć człowieka, na skonaniu nie chcąc zagubić,
37 35 | skonaniu nie chcąc zagubić, jiż na swe święte oblicze raczył
38 35 | prawego człowiek miał zginąć na wieki a miłosierdzie boże
39 35 | muszym z swego mocnego stolca na doł zstępić i smiłować sie
40 35 | nimi przez mego miłego syna na świat zesłanie. Idziż rącze
41 35 | widział kierz Mojżeszow na puszczy, jenże ogień gorzał
42 35 | nowiny niebieskie rady. Na dziesz ją, a ona w malutkim
43 35 | zwana, ale matka wszech na świecie będących <...>,
44 35 | tej dziewicy będzie daw<a>na chwała. Z tej cokoli będzie
45 35 | cokoli będzie dobrego, będą i na niebie i na ziemi dzieci.
46 35 | dobrego, będą i na niebie i na ziemi dzieci. Tegodla, anjeli,
47 36 | swą robotę, sukała złoto na jedwab i pawłoki, a pawłokę
48 36 | będzie Emanuel, s nami Bog na wieki".Tedy błogosławiona
49 37 | krolewać w domu Jakobowym na wieki". Maryja odpowiedziała: "
50 38 | stało sie wieliki<e> wesele na niebie i na ziemi, bo jedna
51 38 | wieliki<e> wesele na niebie i na ziemi, bo jedna dziewka
52 39 | poczęła w swym żywocie, jen na niebie, na ziemi, w morzu
53 39 | żywocie, jen na niebie, na ziemi, w morzu teże stworzył
54 41 | obyczajmi i swem żywotem, na każdy dzień była na modlitwie,
55 41 | żywotem, na każdy dzień była na modlitwie, mowięcy z Bogiem
56 41 | świętymi anjołmi, od anjoła na każdy dzień karmienie brała,
57 43 | go] ku służbie jego a też na to, by tobie napirwe było
58 43 | rodzaja człowieczego, a na to cie też wybrał, by tobie
59 47 | będęcy brzemienna siedziała na osiełku a wołu myślili przedać
60 47 | osiełku a wołu myślili przedać na strawę i na ine rzeczy i
61 47 | myślili przedać na strawę i na ine rzeczy i potrzeby. Pośrod
62 47 | Jozef <...> pojął osiełka, na ktorem siedziała dziewica
63 48 | syna swego poklęknąwszy na swe kolana, poczęła sie
64 48 | dziewica Maryja, poklęknąwszy na swe kolana i pocznie sie
65 48 | światłością niebieską, a weźrawszy na ziemię uźrzy <w> wielikie
66 48 | Jedynego, natychmiast padnął na swe kolana a dał chwałę
67 52 | tej nocy uźrał gwiazdę na niebie, a pośrod jej uźral
68 52 | nadobne, nosząc dzieciątko na ręku. Tedy począł pytać,
69 52 | dziewice, jen ma państwo na niebie i na ziemi i w morzu".
70 52 | jen ma państwo na niebie i na ziemi i w morzu". Tedy cesarz
71 52 | cesarz kazał swoj słup zrucić na cześć i na chwałę narodzonemu
72 52 | swoj słup zrucić na cześć i na chwałę narodzonemu krolowi,
73 52 | kazał był uczynić swoj obraz na słupie i kazał sie przed
74 52 | trzy godziny, nie ciekąc na doł. Tej nocy stary Korab
75 52 | stary Korab Nojego, jen był na gorach armańskich, dał świadectwo
76 52 | dziewica jedna, noszęcy dziecko na ręku. Tego nikt zagadnąć
77 59 | wiodł z sobą dwa osły: na jednym siedziała Maryja
78 60 | cuda popisany, ktore sie na tej drodze działy; a kto
79 60 | kiedy matce swe miłe nie był na pomocy, a zwłaszcza przy
80 60 | mieli ani jej naleźli, ale na każdą noc pod drzewem leżeli;
81 61 | przyszli do jaskini a smokowie na nie sie są wyrwali. De infantia
82 61 | Tako tamo wyrzucili się na nie smokowie s onej jaskini
83 62 | pod nimże siedzieli, a na samem wirzchu jego wisiał
84 62 | sie schowali ostatek sobie na drogę. Tedy to jistne święte
85 64 | Czcienie o chlebie, co im anjoł na drodze dawał. Teofilus o
86 64 | tako im częstokroć czynił na drodze. ~ ~
87 66 | Kwiecie polne <...>, trawa na łąkach, wszytko się Jesukrystusowi
88 67 | przydą, a wielmi ranieni na zboju i uciekli przed swymi
89 69 | Jest jeden rodzaj ptaszy na imię szpak <...>, jen jął
90 70 | kakosmy wiele złego cirpieli na tej drodze, głod, cirpienie,
91 79 | począł prosto stać a chodzić na swych nogach przeze wszej
92 79 | poczną łazić, potem staw na nogi drżą nogama i rękoma
93 79 | rękoma a częstokroć padną na ziemię <...>, ależ sie im
94 81 | kładą nieco gorskiego na swoje piersi, aby ony ukusiwszy
95 86 | Jesus syn Jupitrow. Gloza na Jeremijasza pro<roka> ~ ~
96 87 | Jezusa krolem, wstawiwszy na jego głowę koronę klękały
97 87 | koronę klękały czestnie na swa kolana przed nim, ukazując
98 99 | eipszczy uczynili obraz Maryje na cześć a na pamięć Jesusowi~ ~
99 99 | obraz Maryje na cześć a na pamięć Jesusowi~ ~Pogaństwo
100 105 | śmiały do domu, ale stały na ulicy płacząc a rzekąc,
101 106 | dziecię miły Jezus wyszedł na pole a za nim dzieci naśladowały
102 106 | tłuszcza. Tako są weszli na jedną gorę wielmi przykrą
103 106 | gory, to jest skały, padnie na ziemię i zdechnie. Użrąc
104 108 | miły Jezus zawieszał dzban na promieniu słonecznym~ ~Kiedy
105 108 | pić, tako zawiesiwszy sąd na promieniu słonecznym i ciągnął
106 117 | starych ojcow, ktorzy siedzą na piekielnych otchłaniach,
107 117 | Jozefowo i nieśli do kościoła na marach. Dziewica Maryja
108 117 | paniami też szła za nim na pogrzeb wielice płaczęcy
109 119 | też wielmi wdzięczny, a na źreniu każdemu mił. Bowim
110 123 | nieustawiczne, ale śmierne. Włosy na jego powiekach nie były
111 131 | zakryty w pośrodku, był też na okrąg podług swej wymierności,
112 132 | A też ni miał gruczoła na garle ani garbu ktorego,
113 133 | niejedna kość nie była wysiadła na jego rękę. Palce miał wielebne,
114 134 | jako począł odrastać, nigdy na swe nogi nie obuwał. A wszakoż
115 135 | Pana Jesukrysta naszego, na dziewajmy sie, iże w tem
116 143 | aby on będ<ąc> tele lat na świecie by swoje mocy albo
117 143 | on był żyw albo jako sie na świecie dwadzieścia lat
118 144 | rozmaite rzeczy, a miły Jesus na je wszytko pytanie barzo
119 144 | Jesus odpowiedział: "Byłem na początku zawżdy u Boga ojca,
120 144 | Mojżesz pisał rzekąc, iże na początku stworzył Bog niebo
121 144 | służbie. Tegodla przyszedłem na ten świat, abych dyjabła
122 144 | mi zadali, ktoraż będzie na ich złe". <Maryja>: "Bieda
123 144 | popełnić, wszytko proroctwo, a na tom posłan, iże we mnie
124 144 | śmierci, a jako będę cirpieć na krzyżu, on będzie przy tem,
125 144 | takiego smętku ani boleści na serce swoje, ale lepiej
126 144 | Jesus: "Kiedy będę umęczon na krzyżu, z moją duszą zstąpię
127 144 | niemiłościwych Żydow pogaństwu na biczowanie, umęczenie i
128 144 | umęczenie i ukrzyżowanie i umrę na krzyżu a trzeciego dnia
129 144 | zmartwychwstanę Bog oświcony na wiek wiekom nie um<i>rający". <
130 144 | Jesus: "Czterdzieści dni na ziemi będę, moje zwoleniki
131 144 | zwolenicy, co je chcesz na uczać, kiedy na ziemi po
132 144 | je chcesz na uczać, kiedy na ziemi po twym smartwymwstaniu
133 144 | Jesus: "Ja potem wstąpię na niebo do Boga ojca mego,
134 144 | synku jedyny, wstąpiwszy na niebo komu mie tu samę zostawisz?"
135 144 | sy<n>ku, czyli zawżdy na niebie będziesz u Boga ojca
136 144 | ojca twego?" Jesus: "Kiedy na niebo wstąpię, nagotuję
137 144 | nagotuję tobie mieśce, na ktoremże po tym żywocie
138 144 | posadzę, bo kiedy pojdziesz na niebo, z tobą idąc a wźwiąwszy
139 145 | jej, Pana naszego. Prolog na trzecie księgi~ ~Matthaeus,
140 145 | a] będęli nieco pisać na cześć a na chwałę Bogu wszechmogącemu,
141 145 | będęli nieco pisać na cześć a na chwałę Bogu wszechmogącemu,
142 149 | podług tego miły Jesus żył na świecie <telko> trzydzieści
143 149 | takoż miły Krystus był żyw na świecie trzydzieści a dwie
144 149 | święty Jan Złotousty <...> na ewanjeliją świętego Macieja
145 149 | A to rzekł święty Jan na omowę onego słowa, ktoreż
146 150 | błyskające i spuściło światłość na ziemię, a Duch Święty zstąpił
147 150 | wyobrażeniu, i siedział na głowie Jesukrysta miłego.
148 150 | krzcić przed nim>, kiedy na puszczy w osobności żywot
149 150 | krzcił, ale miedzy tymi na kogo uźrysz Ducha Świętego
150 150 | pytają: "Co prosisz?" A na to mają odpowiedzieć: "Wiary
151 160 | sie stało to istne cudo na E<p>ifaniją, to jest na
152 160 | na E<p>ifaniją, to jest na Świeczki[e] albo na Szczodry
153 160 | jest na Świeczki[e] albo na Szczodry Dzień, bo to na
154 160 | na Szczodry Dzień, bo to na każdy rok wspominano. By
155 160 | rzekł: "Tedy Jesus wiedzion na puszczą", minię "tedy",
156 160 | Natychmiast wypędził Jesusa Duch <na puszczą>", mini<ę> "natychmiast",
157 160 | pięciorgu chleba a o dwu rybu. Na to mowi Maksymus biskup
158 160 | poświęcił, dzisia wezwan na swadźbę wodę w wino obrocił,
159 160 | grecku od tego, co sie stało na swadźbie, jakoby w domu
160 160 | siedmy po świętym Pietrze na stolcu antyj<o>kowskiem.
161 160 | apostoły sebrał i kazanie na gor<z>e[czsze] przed uczynienim
162 160 | iże Krystus był wezwan na swadźbę i z zwoleniki. Ale
163 172 | to se mną będziesz bydlić na wieki przezpieczno, nie
164 173 | natychmiast list pisał, na ktorem słowo od słowa tako
165 174 | tobie jednego zwolenika na imię Judę Tadeusza, i posłał
166 174 | posłał ji po swem wstąpieniu na niebo rzekąc: "Idzi do Edyssy,
167 174 | Uźrąc to natychmiast padł na swe oblicze przed nim i
168 174 | Żydowie umęczyli obiesiwszy na krzyżu i ubili. Wierzę też,
169 174 | zmartwychwstał i wstąpił potym na niebo do Boga ojca swego.
170 174 | prawdziwe> a już wielikim cudem <na> mnie ukazano, bo przez
171 290 | może działać. Dokąd jestem na świecie, jestem światłość
172 290 | zmowił miły Jesus, plunąwszy na ziemię i uczynił błoto z
173 290 | ślin i pomazał <błotem> na jego oczy, i rzekł jemu: "
174 290 | rzekł: "Położył mi błota na oczy a umywszy sie widziałem".
175 290 | Wierzę, Gospodnie". A padszy na swe oblicze i dał jemu chwałę.~ ~
176 298 | Jesus szedł podle Jordana na to mieśce, gdzie pirwej
177 298 | Tedy był niemocny jeden na imię Łazarz z Betanijej,
178 298 | niemocen, <tedy wżdy> ostał na tym istym mieścu dwa dni.
179 298 | niedaleko Jerusalem, jakoby na pięćnaście stajań. I przyszło
180 298 | mie a żyw jest, nie umrze na wieki. Wierzyszli temu?"
181 298 | boży, ktoryżeś przyszedł na ten świat". A jako to zmowiła,
182 298 | wieś, ale był <jeszcze> na tem mieścu, gdzie jemu Marta
183 298 | Jesus, uźręcy ji i padła na swe kolana i na swe oblicze
184 298 | i padła na swe kolana i na swe oblicze ku jego nogam
185 298 | kamienia i przyłożon kamieniem na wirzch. Tako rzekł miły
186 324 | Wtorek przyszedł do Betanijej na wieczerzą et cetera~ ~Zmowiwszy
187 325 | dostojna dziewica i szła na swą modlitwę, rzekąc do
188 325 | moj miły syn będzie wisieć na krzyżu, kamo sie mnie będzie
189 326 | znam ja, iżeś zdrowa krolew<na> i pełna miłości, ale twoja
190 326 | przeklinać, ten będzie przeklęt na wieki. Znam to, krolewno,
191 327 | mowięcy. Mojci poseł tamo na kożdy dzień [tamo] bywa
192 327 | tamo] bywa i usłyszał, kako na cie męki rozmaite wymyślają".
193 327 | ostawił w takiem smętku. Tako na środę obiecał sie przy nich
194 327 | odprosić, by sie nie oddalał na tę wieliką mękę?" ~ ~
195 328 | swemu synu, by sie nie dał na tak trudną mękę~ ~We środę
196 328 | uźrawszy ją i obrocił sie na stronę a wstawszy przeciw
197 328 | poczęciu posłał, nie dawaj sie na taką wieliką mękę, bo będzielić
198 328 | mękę, bo będzielić patrzyć na twe trudny męki, będzieć
199 330 | prze cię cirpieć. Weźry na ty piersi, ktorychżeś ty
200 330 | ktorychżeś ty używał, i na żywot, w ktorem jesteś noszon.
201 330 | matka twa, nie daj plwać na twe święte oczy, nie daj
202 330 | święte oczy, nie daj sie na tę sromotną mękę kr<z>y[
203 332 | przez tego, aby sie nie dał na taką trudną mękę. Proszę,
204 333 | Odpowiedzenie miłego Jesukrysta na wtorą prośbę swojej matki
205 334 | usłyszawszy to a o[d]mdlawszy na śmierć i padła, a wstawszy
206 334 | Miły synku, wspomieni na to, iżci ciebie jednego
207 334 | ciebie jednego mam, a też na ony słowa, ktorem ja od
208 334 | siebie, bo mamli patrzyć na twe męki, rozkruszy sie
209 335 | Me miłe dziecię, wspomiń na to, coś ty przykazał w starem
210 336 | dać moje obie ręce targać na krzyżu Żydom, aż sie w nich
211 336 | też przeto mam uplwan być na moje oczy, bo tem chcę człowieka
212 349 | namilejszy synku, weźrzy na moje uranione serce i na
213 349 | na moje uranione serce i na me gorzkie łzy, widzisz
214 349 | namilejszej matki i nie mogł na to patrzyć i odszedł jej <
215 395 | ktorą była jedna wioska na imię Jetsemani, a tamo był
216 395 | miły Jesus często bywał na noc i modlił sie Bogu ojcu.
217 395 | człowieczeństwie, iże sie daję na śmierć wieść, wszakoż by
218 396 | rozmajitem or[z]ędziem, jakoby na zbojcę albo na złodzieja,
219 396 | ędziem, jakoby na zbojcę albo na złodzieja, szukając miłego
220 399 | kako sie modlił, padwszy na swe oblicze ~ ~Tako miły
221 399 | kamieniem ręką rzucić, i padł na ziemię na swe oblicze, aby
222 399 | rzucić, i padł na ziemię na swe oblicze, aby śmiarę
223 399 | naucza naszę wolą karać a na bożą przepuszczać. Tu potem
224 399 | poklęknął nagima kolan<om>a na ziemię a przykłoniwszy swoje
225 399 | padały krwawe kropie aż na ziemię, a w tem ukazał swoj
226 400 | światłością i poklęknął na swe kolana przed swem stworzycielem
227 400 | wszakoś sie przezto[n] raczył na ten świat narodzić i zstępić,
228 400 | by twa święta śmierć była na wykupienie wszem grzesznym.
229 401 | Tako wtem miły Jesus na silnie omdlawszy, potem
230 401 | nadzieję". Tego psalmu> piał na poły, a tu ji przestał,
231 401 | niego poszedł, aże ciekł na ziemię. A gdyż dokonał tej
232 401 | tako medł, iże jedwo stał na nogach, tako wieliki smętek
233 404 | najdzie człowieka śpiąc na puszczy, natychmiast skoczy
234 404 | puszczy, natychmiast skoczy na jego oblicze, aby ji zbudził
235 404 | u słupa biczowan, kiedy na krzyżu rozbijan, natychmiast
236 405 | ktoregoż Mojżesz powy[e]szył na puszczy ~ ~Też miły Krystus [
237 405 | ktorego był podniosł Mojżesz na puszczy, na ktoreg<o> kiedy
238 405 | podniosł Mojżesz na puszczy, na ktoreg<o> kiedy kto weźrał,
239 405 | pkielnem, kiedy nabożnie weźrąć na Jesukrysta na krzyżu wiszącego,
240 405 | nabożnie weźrąć na Jesukrysta na krzyżu wiszącego, natychmiast
241 415 | położyć usta swoje nieczyste na oblicze twego Krysta? O
242 415 | pełnych jadu wszego przeklęcia na oblicze krola nieba i ziemie,
243 430 | brodę targając; niektorzy na jego święte oblicze plując,
244 430 | jego święte oblicze plując, na ktore anjeli patrzyć żądali;
245 430 | powroz dzierżeli, ktory jemu na szyję uwiązali; niektorzy
246 434 | odziany płociennym odzienim na nagie ciało, bo inego odzienia
247 434 | bożem długi czas był żyw na świecie. Ale kako jego naśladował,
248 434 | kako jego naśladował, kiedy na sobie nijednego odzienia
249 434 | miał? Mogło to być, iże na chwilę zruciwszy odzienie
250 434 | wziąwszy to istne odzienie na sie lekko, iż je byli porzucili
251 434 | Dawid prorok: "Baczyłem na prawicę i widziałem ani
252 503 | i obiesił sie i skrzepł na powietrzu. Bo sie mieni,
253 529 | nielutościwi Żydowie rzucili sie na śmiernego baranka miłego
254 530 | stało wiele luda, patrząc na jego sromotną mękę. Niektorzy
255 530 | Niektorzy płakali, patrząc na jego wielikie udręczenie
256 533 | ziemie nie było całe mieśce na jego świętym ciele a szwytko
257 533 | świętego ciała i ostawało na pęgach i na powroziech.
258 533 | ciała i ostawało na pęgach i na powroziech. Bo ji było tako
259 535 | Dziewica błogosławiona Maryja na to wszytko trudne i barzo
260 535 | wiążąc, stałam a me ciało na mnie wszystko było zeschło.
261 536 | trudno, aż ostawało mięso na pęgach, bo każdem razem,
262 536 | ciałem i wysiepali byli mięso na jego świętych piersiach
263 536 | piersiach aże do kości. A też na wszytkim jego świętym ciele
264 541 | żydowszczy i posadzili ji na jednem stolcu a splotwszy
265 541 | wstawiwszy tę istną koronę na głowę miłemu Panu naszemu
266 545 | wieliką młdością nie mogł na nogach stać, począł sobie
267 545 | człowiek. Otoż ji wam wiodę na dwor. Widzcie, jesli podobien
268 545 | człowieczeństwu, imiejcie dosyć na tem, żałujcie sie jego,
269 545 | umęczyć i ubiczować? Miejcież na tem dobrze, nie ubijajcie
270 545 | po pas a koronę tarnową na głowie mającego. Jakoby
271 547 | boleść miała wnątrz, patrzęcy na takie niepodobne męki swego
272 Anna | lutościwa.~Ciebie anjołowie na tym świecie będąc pozdrawiali,~
273 Anna | niebieska manno.~Raczcie mię na wszelki czas wspomoc,~
274 Anna | czas wspomoc,~ bo na niebie i na ziemi wasza
275 Anna | wspomoc,~ bo na niebie i na ziemi wasza wielka jest
276 Anna | oddalenie,~ pobożne na świecie mieszkanie,~
277 MB | wod żywiących, płynąc<a> na wszytki nabożnie proszące.
278 MB | iżby zupełne spomożenie na nas przyszło do Pana Jezukrysta.
|