Rozdzial

 1 10 |     zawżdy w służbie bożej swe serce miała <...>~
 2 36 |     myśl miała, bo wszytko swe serce i duch w niebiosa obrociła,
 3 132|     niebu patrzył oczyma a swe serce <...> ku Bogu zawsze ojcu
 4 144|      miły synku, rozkociło sie serce moje lękwszy sie a to słowo,
 5 144|         jest lepak wez<d>rżało serce twoje matki, bo usłyszawszy
 6 144|  usłyszawszy twoję śmierć moje serce prochna, smęcił sie duch
 7 144|  takiego smętku ani boleści na serce swoje, ale lepiej slutuj
 8 144|     twoję mękę, a wszakoż moje serce nigdy wesoło nie może być,
 9 332| dziecię, to jeś zatwardził swe serce, iże nie chcesz być przez
10 334|       męki, rozkruszy sie moje serce we mnie". ~ ~
11 335|   Tegom juże doczekała, iże me serce gorące strzała przeszła.
12 349|        weźrzy na moje uranione serce i na me gorzkie łzy, widzisz
13 349|   gorzkie łzy, widzisz jako me serce i dusza zdrga sie przed
14 535|     widziało, iżby ostry miecz serce moje przeszedł, a po małej
15 536|       aby wnątrz draźniła jego serce. Takież nie dosyć było przeklętym