Rozdzial
1 1 | niebios j<u>że zaszczy[ś]ci, iże będzie brzemienna". Anna
2 1 | mają od swego przyrodzenia, iże swoj płod podług swego czasu
3 3 | wielikie wiesieli poczęło, iże Bog wszechmogący obeźrał
4 3 | przyrodzenia popełniło, iże już było utrącono podług
5 4 | 4. Czcienie o tem, iże dziewica Maryja w żywocie
6 4 | nieczystego grzechu. Tako iże Duch Święty w niej odpoczywał
7 7 | Joachymowi wiesielili się s nimi, iże Bog wszechmogący raczył
8 8 | wilika światłość słoneczna, iże słońce tego dnia tyle dwojc
9 8 | cy> tako światło świcił, iże swą światłością słońcu był
10 9 | 9. Czcienie o tem, iże dziewica Maryja niesiona
11 9 | jako inne panny czynią, iże szukają inych obcych mam,
12 10 | 10. Czcienie o tem, iże dziewica Maryja po trzech
13 10 | wszechmogący z niebios nawiedził, iże was takiem wielebnym i błogosławionym
14 11 | 11. Tu sie pisze o tem, iże dziewica dostojna Maryja
15 12 | dwanaście a z takiem wyłożenim, iże tamo by<dlą>c mieli w czystości
16 12 | dobrem zgadzała sie z nimi, iże wszystkim tem dziewicam
17 12 | krotkiej chwili nawykła, iże przezpiecznie czcić umiała
18 13 | 13. Czcienie o tem, iże dziewica Maryja przeszła
19 13 | przyjaźni nabywała u nich <...>, iże ją wszytki silno a osobnie
20 14 | kościele, przygodziło sie, iże miała umiatać kościoł. Chciąc
21 14 | nadobne i silno śmierne, iże jego śmiary i jego krasy
22 14 | zamieszkała swej służby, iże kościoła nie umiotła a wspomionąwszy
23 15 | przyrodzoną nadobnością okrasił, iże jej ciało wieliką krasą
24 34 | ewanjelisty doświaczsza, iże miły Jesus uczynił wiele
25 34 | żywocie, bo wi<e>dzieli, iże było dosyć potwirdzenia
26 34 | jemuż dobrze wierzemy, iże nijednej fałszywe rzeczy
27 35 | świątości tajemnicę. Wiesz, iże jest ten, ktoregom k mej
28 35 | Wszakoś to dobrze widział, iże ten stary mąż i jego żona
29 35 | To wiem, miły Gospodnie, iże uzdrowić niedostatki przyrodzeniu
30 37 | będzie wielki przed Bogiem, iże będzie wezwan Syn Wirzchniego
31 37 | już jest szosty miesiąc, iże <u Boga> nie będzie nigdy
32 38 | radością powiedając a rzekąc, iże dzisia stało sie wieliki<
33 40 | anjoł zwiastował je a też iże Elżbieta, je ciotka, w starych
34 40 | mi to anjoł powiedział, iże już sześć miesięcy, jakoś
35 40 | wszytkimi <...>" "<...> Iże mi wieliką rzecz uczynił,
36 41 | swą oblubienicę Maryją, iże wiedział, iż jest ona czysta
37 41 | wielebne świadectwo rzekąc, iże Maryja jest czysta dziewica
38 42 | świadectwo Jozefowi o Maryjej, iże Duchem Świętym poczęła,
39 42 | wierzył? Ale to może być, iże ktokoli przyszedł k niej
40 46 | ukazała swą niewinność, iże nie poczęła złym żądanim,
41 47 | przykazanie od cesarza Augusta, iże każdy człowiek w tej włości
42 47 | widziała lud żydowski płacząc, iże są odstąpili od Boga, a
43 47 | widziała pogański weselący sie, iże przystąpili ku Bogu, jako
44 47 | boć już przyszedł czas, iże z pokolenia Abramowego błogosławienie
45 47 | dziewica Maryja, tego dla iże już był czas porodzenia
46 52 | jemu: ~"Powiedam to tobie, iże sie narodził krol wieliki
47 52 | krolowi, jakoż zwiedział, iże miał być więcszy niżli on.
48 63 | 63. O źwirzętach, iże zabiegały Jezu Krystowi,
49 67 | jego. Tako przygodziło sie, iże zbojce tamo niektorzy przydą,
50 67 | gospodynią jęli sie smęcić, iże od nich tako rychło sie
51 70 | ić, ta się im ukrociła, iże przez jeden dzień szli et
52 78 | 78. Iże Jozef siedm lat był w Eipcie
53 80 | obyczaj jest dziecinny, iże wątpi<ą>c językiem szeplunią,
54 81 | jest ostawion ode ssania, iże dalej nie pożywał piersi
55 99 | Jeremijasz prorok przepowiedział, iże kiedy dziewica porodzi,
56 101| Żydowstwa~ ~Czciemy w piśmie, iże Jesus miał [siedm] <ośm>
57 101| wielebnych wszyscy dzieci], tako iże było <wszytkim miłe> to
58 102| czarnoksiężnik, mieniąc, iże nawykł w Eipcie czarnoksięstwa;
59 102| niektorzy tako mowili, iże s nieba przyszedł. Jesus
60 105| ulicy płacząc a rzekąc, iże sam czarownik nam szkodę
61 105| domu, skarżyły macioram, iże on czarownik kazał nam,
62 106| natychmiast słowo pojdzie, iże by Jezus zepchnął. Poślą
63 106| dawać winę Jezusowi, rzekąc iże on krzyw w jego śmierci.
64 106| dadzą to ciało a jemu każę, iże powie moje niewinność". ~
65 107| przyciągnęli onych drzew, iże były dłuższe, takoż je przyprawią
66 117| natychmiast wpadnie w niemoc, iże jemu już idzie ku śmierci.
67 117| urodzenia aże dotychmiast, a też iże <sie> ich odkupienie bliży".
68 117| bliży". Takoż sie stało, iże Jozef umarł w tej niemocy.
69 132| podnosił, oglądając je, iże był z niego przyszedł. Plecy
70 134| chodzenia pokaziły sie jemu, iże były sinie. Bo w jego piętach
71 135| naszego, na dziewajmy sie, iże w tem nic nie grzeszemy
72 135| sie w jego świętym ciele, iże jedno drugiemu swoim przyrodzenim
73 143| 143. O tem, iże Jesus w młodości czynił
74 143| święty Jan ewanjelista mowi, iże miły Jesus czynił rozmaite
75 144| ale kako sie przygodziło, iże moj syn, tego owszeją nie
76 144| to Mojżesz pisał rzekąc, iże na początku stworzył Bog
77 144| ojca ja ninie opłciony, iże, namilejsza matko, od ciebie
78 144| proroctwo, a na tom posłan, iże we mnie pismo ma <sie> popełnić,
79 144| jen tobie tegdy rzekł, iże <moj> miecz twoję duszę
80 144| maluczko uwieselon tym słowem, iże rzekłeś: mam smartwychwstać,
81 145| epistole do Koryntyjej dolicza, iże <Jesus> po smartwychwstaniu
82 145| pospołu siedząc. <Pisze, iże pokazał sie> w swojem człowiectwie,
83 145| Tegodla <nadzieję sie>, iże przeciw Bogu nic nie zgrzeszę,
84 149| rzekł: "Przeto zakon kazi, iże go pełnić nie może"" A dalej: "
85 149| rozumiał, <jakoby rzekł>, iże człowiek przez cie ma oczyszczon
86 149| pełności oczyszczenia rzekł, iże jeszcze mam oczyszczon być,
87 149| jeszcze mam oczyszczon być, iże jużli[l] oczyszczon był,
88 150| nim był, taka światłość, iże niebo było jakoby błyskające
89 160| Krzciciela. Bo niektorzy minią, iże pirwe Wielikie Nocy po krzczeniu
90 160| obrocił wodę w wino, tegodla iże święty Jan ewanjelista natychmiast
91 160| natychmiast po tym <cudzie> pisze, iże miły Krystus szedł do Jerusalem
92 160| kościoła>; ktoraż rzecz, minią, iże inegdy sie nie stała, lecz
93 160| niektorzy, ktorzyż mowili, iże tego dnia, <kiedy> krszczon,
94 160| po lecie[ch]. Beda mieni, iże po roce [mini] tegoż dnia
95 160| wierne stare przykazanie, iże dzisia nasz miły zbawiciel
96 160| doktory wiary krześcijańskie, iże niektorzy piszą jedny księgi
97 160| antyj<o>kowskiem. Ci mowią, iże Krystus po swem poszczeniu
98 160| tego biorą, gdyż to cztą, iże Krystus był wezwan na swadźbę
99 160| pospolne domnimanie jest, iże po tem cudzie apostoły wezwał <
100 172| nim mądry a śmierny, tako iże w niem obyjdziewa sie oba
101 173| jest o mnie tako pisano, iże <wiele> będzie ich w mie
102 174| 174. Czcienie o tem, iże Abagarus krol był uzdrowion
103 174| obiecał krolowi Abagarowi, iże po mem wstąpieniu poślę
104 174| pocznie myślić w sercu, iże to jest ten człowiek albo
105 174| Tadeusza: "Ja wierzę w Jezusa, iże jest prawy Bog a prawy syn
106 174| dziewice Maryje. Wierzę też, iże ji niemiłościwi Żydowie
107 174| krzyżu i ubili. Wierzę też, iże trzeciego dnia zmartwychwstał
108 174| Obacząc to Abagarus, iże jednym ręki włożenim zwolenika
109 174| zawołał: "Już wiem zaprawdę, iże wszytko, co przepowiedano
110 290| człowiek czyli rodzina jego, iże sie ślep urodził?" Odpowiedział
111 290| sąsiedzi i ci, ktorzy widzieli, iże pirwej był ślepem żebrakiem,
112 290| mowili <rodzina je go>, iże sie Żydow bali; bo Żydowie
113 290| już sie byli sprzysięgli, iże ktokolwie by poznał, aby
114 290| zwolenicy Mojżeszowi. My wimy, iże z Mojżeszem Bog mowił, ale
115 290| W tym jest dziwna rzecz, iże wy mowicie: "Nie wimy, skąd
116 290| moje oczy. Ale to wimy, iże Bog grzesznych nie słucha,
117 290| Usłyszawszy to miły Jesus, iże ji precz wyrzucili <a nalazwszy
118 298| jemu przychodziło a rzekąc, iże święty Jan <wżdy> nijednego
119 298| Tegodla gdy jest usłyszał, iże Łazarz niemocen, <tedy wżdy>
120 298| miły Jesus rzekł im jawnie, iże Łazarz umarł a weselę sie
121 298| A Marta rzekła: "Wiem, iże wstanie we wstaniu s martwych
122 298| kiedy są uźreli Maryją, iże sie tako rącze pochwaciła
123 298| naśladowali jej rzekąc, iże idzie do grobu płacząc <
124 298| umarł". Miły Jesus uźrawszy, iże płacze ona i Żydowie płaczą,
125 298| jej: "Wszakociem rzekł, iże będzieszli wierzyć, uźrzysz
126 298| wysłuchał. A jam wiedział, iże mie zawżdy słuchasz, alem
127 298| Maryjej i do Marty a widzieli, iże to miły Jesus uczynił, uwierzyli
128 298| licemiernikow i powiedzie li im, iże to miły Krystus uczynił. ~
129 330| powiem, twoja matka, bo wiem, iże możesz człowieka wykupić,
130 331| matce dziewicy Maryjej, iże człowieka nie chciał odkupić
131 332| jeś zatwardził swe serce, iże nie chcesz być przez tego,
132 332| krew boska tako jest droga, iże przelanim jednej kropie
133 333| mowi Dawid w swem czcieniu, iże każdy człowiek ma w sobie
134 334| wielikim udręczeniu, bo wim, iże twe słowo zasie ić nie może;
135 335| niebieskie. Toć, matko, znam, iże k tobie cokolić orędował
136 335| żałość? Tegom juże doczekała, iże me serce gorące strzała
137 336| człowiek rozgniewał mego ojca, iże wyciągnął rękę ku jego jabłku,
138 349| albo opłonęła i urozumiała, iże jej miły syn szedł do Jerusalem,
139 395| prawem człowieczeństwie, iże sie daję na śmierć wieść,
140 399| sprawiedliwość Boga ojca miała, iże Krystus miał cirpieć i była
141 399| niebieski i Boże, wiem, iże wszytki rzeczy są w tobie
142 400| miłościwie wierzyć temu, iże sie jemu tedy pokazał Gabryjeł
143 401| przeto dłużej sie modli, iże bliżej ku śmierci idzie,
144 401| i wstał, był tako medł, iże jedwo stał na nogach, tako
145 403| Wiem, Panie Jesukryście, iże mamy czuć i modlić sie,
146 403| podobno albo podobny urząd, iże Maryja, matka Boga wszechmogącego,
147 405| zbaw mię, a zbawion będę, iże sława moja ty jeś". I mowią,
148 405| sława moja ty jeś". I mowią, iże Krystus był przez jadu grzecha
149 415| nijednego słowa, bo widział, iże jeszcze jego nikt nie sięgał
150 415| zdrajcami swych panow! W tem, iże niewierny Judasz nie dbał
151 415| ukazanego miłosierdzia, iże jemu rzekł: "Przyjacielu!",
152 430| i związali tako twardo, iże jego wszytki kości wielebne
153 434| odzienia ni miał? Mogło to być, iże na chwilę zruciwszy odzienie
154 486| padła za martwe. Tu minią, iże miły Jesus usłyszał ten
155 503| sie sidłem. Mowi tu Beda, iże dawno Judasz odstał od miłego
156 503| a podobną męką ukazuje, iże czem tu zgrzeszył, przez
157 503| powietrzu. Bo sie mieni, iże sie urwał ten istny powroz,
158 503| z martwych, a niektorzy, iże usłyszawszy smartwychwstanie,
159 529| nielutościwym katom, le tako, iże Piłat wżdy chciąc ukoić
160 530| wieliko sie tego sromaję, iże tako sromotnie dali jemu
161 530| niemiłościwie mogli ji siepać a też iże jemu tako sromotnie dali
162 530| miły Jesus barzo sromał, iże tako nag stał. Ale ta ista
163 533| mistrowie przyrodzenia, iże w każdem człowiece cztyrzysta
164 535| zeschło. A kiedym uźrała, iże już biorą miotłę, ja ku
165 536| sobą był tako silnie ubit, iże w jego wszytkim żywocie,
166 536| o onem dostojnem Jopie, iże od pięt[ne]y nożnej aż do
167 536| obliczu i po [v]jego żywocie, iże jakoby ji czyrwonem płotnem
168 536| było przeklętemu szatanowi, iże biczował ciało swnątrz,
169 536| dosyć było przeklętym Żydom, iże miły Krystus bit barzo przykremi
170 541| alboż, jako ini mienią, iże ta korona była uczyniona
171 541| ostrego, jako chcą tego, iże wstawiwszy tę istną koronę
172 541| drągoma w głowę tako silnie, iże ty istne ostry cirnie przeszły
173 545| być ku śmierci. A przeto iże mowicie, by przeciw wam
174 545| Bo tu mienią niektorzy, iże Piłat pokazał im miłego
175 547| Mienią tu mistrzowie, iże kiedy nasz miły Zbawiciel
176 547| niepodobniejszy; snadziesmy zdradzeni, iże wierzymy, aby on był, a
177 547| jako to podobno wierzyć, iże barzo trudną boleść miała
178 549| wirzchnia ~ ~"Aza nie wiesz, iże mam moc ukrzyżować cie i
179 549| świętego Jana Złotoustego, iże Piłat mowiąc to słowo: "
180 549| wymowy mieć nie będzie, iże niewinnie go nie wyzwolił.
181 549| jako mowi święty Paweł, iże od tego jest wszytka moc.
182 549| sie cesarza, ale mowisz iże mam moc, a pomoc nie chcesz,
183 549| przeto grzech masz śmiertny, iże niewinnego nie zbawisz śmierci".
184 549| karty jednej, a to przeto, iże też tam końca nie masz.~
185 MB | prośbami ubłagając Syna twego, iże sie raczył narodzić, za
|