Rozdzial

  1 1   |             kiedykoli ji wzywają, a też nigdy nie opuści, kiedy
  2 1   |             idęcy iz ziemie, uźrała też drzewa rozkosznym listem
  3 9   |           karmiła i chowała <...> A też błogosławione dzieciątko
  4 9   |          śmierna, cicha i po korna. Też była tako barzo czysta,
  5 10  |            wiedziona do Jerusalem a też o tem, kako piętnaście stopień
  6 10  | nabożeństwem a strzegąc kościoła; a też mieli mieć pieczą o świcach
  7 10  |           miała, w słowie prawdę, a też by czyniła cześć starszym,
  8 10  |           czyniła cześć starszym, a też by miłowała młodsze, nad
  9 10  |             by ubogim pomoc dawała; też ją uczyli święty zakon,
 10 12  |            miały w stroży kościoł a też by ji <...> umiatały <...>
 11 12  |            z> kościelnego skarbu. A też każdy młodzieniec wielmi
 12 12  |       rozumiała rozumem duchownym i też obyczajny dobrze umiała <...>,
 13 13  |           wszemi cnotami okraszona. Też była wielmi [też była] umowna <...>
 14 13  |         okraszona. Też była wielmi [też była] umowna <...> i dostojna
 15 13  |            osobnie miłowały <...> a też ją w wielikiej czci dzierżały
 16 14  |           nigdy proźnia nie była, a też nieco ją samę czczyca była <...>
 17 14  |          jego śmiary i jego krasy i też wielikie pokory nikt wypowiedzieć
 18 15  |             krasnego oblicza <...>. Też była ani barzo wysoka ani
 19 15  |           ani długie <ani gęste>, a też ku sobie nad nos nie barzo
 20 15  |          była światła, nie tłusta a też nie chuda ani krzywa, ale
 21 15  |              a podniesiona <...>, a też nie było widzieć żył na
 22 15  |          barzo leniwa ani płocha, a też nic nie czyniła kwapiąc <...>,
 23 34  |            stały przez Jesu krysta. Też są rozmaite skutki i wielikie
 24 34  |            tem świecie lud nauczał. Też ci, ktorzyż popisali księgi
 25 34  |            w nich <...> I k temu mi też pomaga Honoryjus w księgach,
 26 34  |            biskup święty Euzebijusz też mi poświacza[ją]. Inszy
 27 34  |              Filipus, swojem pismem też mi k temu działu pomogli,
 28 35  |           wołanie świętych ojcow, a też chcąc uczynić rozstanie
 29 35  |          moc, przezdzieciństwo albo też starość ku porodzeniu płodu
 30 37  |         ninie Elżbiota, twa ciotka, też poczęła syna <w> swej starości,
 31 40  |         weszła w dom Zacharyjasza a też o tem, jako Elżbieta wielmi
 32 40  |          jako anjoł zwiastował je a też iże Elżbieta, je ciotka,
 33 40  |           widziała jego narodzenie, też bych <sie> weseliła jego
 34 43  |  wszechmogący[go] ku służbie jego a też na to, by tobie napirwe
 35 43  |           człowieczego, a na to cie też wybrał, by tobie swą matkę
 36 48  |            krolestwie niebieskim, a też jako ją wtenczas światłość
 37 67  |            jęli Jozefa i z Maryją i też z dzieciątkiem <...> a slutowawszy
 38 101 |             miłościwy> [obyczajow i też wielebnych wszyscy dzieci],
 39 101 |             statecznych obyczajow i też wielebnych. <...> wszyscy
 40 106 |        pogarszał, w tej potwarzy, a też bych niewinność moje ukazał,
 41 114 |             s>tniejsza nie była ani też zedrana. Tę suknią nosił
 42 117 |        urodzenia aże dotychmiast, a też iże <sie> ich odkupienie
 43 117 |           Maryja z inny<mi> paniami też szła za nim na pogrzeb wielice
 44 119 |          każdemu sie mił pokazał, a też wielmi wdzięczny, a na źreniu
 45 122 |           Jego święte oczy nie były też głębokie, ale maluśko wysiadłe.
 46 124 |              a nie były cienkie ani też szyrokie <ani rzadkie>.
 47 124 |           Gęste w nich włosy miał a też krotkie. ~ ~
 48 125 |             był cienki ani krzywy a też nie był miąszy, ale w umiar,
 49 129 |           nierownie stojące <...> a też nie były skalane nijedną
 50 130 |             ale wierny, prawdziwy a też roztropny, miłościwy, lubiezny,
 51 131 |             zakryty w pośrodku, był też na okrąg podług swej wymierności,
 52 132 |           krotka ani barzo długa. A też ni miał gruczoła na garle
 53 132 |          ani garbu ktorego, ani sie też marszczyła, ale była jego
 54 133 |           skarade było tamo baczyć, też niejedna kość nie była wysiadła
 55 134 |         urażały jego święte nogi. A też od jego dziectwa, jako począł
 56 134 |       stąpanie jego było]. Nie było też nieustawiczne <...>, ale
 57 135 |       gnuśnym albo kiedy leniwym, a też nie uczyniła, aby tłustością
 58 143 |              bo były nie popisany a też nie stały sie przed wiernymi
 59 143 |           albo dostojnymi ludźmi, a też iż był jeszcze swoich zwolenikow
 60 143 |          wszemu światu wzjawiali, a też sie jeszcze Jesus nie chciał
 61 143 |     potwirdzonych nie najdziemy ani też <w nie>potwirdzonych <z
 62 143 |           pełna> nie możem najć. Bo też święty Jan ewanjelista mowi,
 63 144 |       ktorąż mam cirpieć niewinnie, tęż mi będzie oprawić zły, dyjabeł,
 64 144 |            pokalania człowieczego i też krewkości człowieczej jestem
 65 144 |            zwoleniki nauczając a je też weseląc". Maryja: "Ktorzy
 66 145 |             skutki Jesukrystusowe a też popisując niektore cuda
 67 149 |             pirworodnego grzechu> a też [świę ty Jan] obrz<ez>aniem?
 68 150 |            w osobności żywot wiodł, też mu był rzekł: "Jako długo
 69 160 |            każdy rok wspominano. By też niektorzy, ktorzyż mowili,
 70 160 |        księgi ze cztyrz, naśladując też Ammonigo Aleksandryj <ski>
 71 171 |            wiele l>at cirpiał ~ ~To też usłyszawszy krol Abagarus,
 72 172 |       podrożne i cokoli by nałożył. Też to słyszę, iż cie Żydowie
 73 174 |             dziewice Maryje. Wierzę też, iże ji niemiłościwi Żydowie
 74 174 |           na krzyżu i ubili. Wierzę też, iże trzeciego dnia zmartwychwstał
 75 290 |            iż ten jest syn <nasz> a też sie ślep urodził, ale jako
 76 324 |          męki miał cirpieć. Tako im też powiedział, iż sie to miało
 77 331 |        człowieka wybawił z piekła a też abych moc tę odjął. Wiem,
 78 334 |          iżci ciebie jednego mam, a też na ony słowa, ktorem ja
 79 334 |            przez boleści być miała, też dzisia zbyć nie mogę. Ślubowałeś,
 80 336 |             będą z krzyżem rowne. A też przeto mam uplwan być na
 81 336 |        przed mego ojca. Matko miła, też to znam, iżeś moja matka,
 82 395 |        modlił sie Bogu ojcu. Judasz też to mieśce dobrze wiedział.
 83 395 |             a pomodlę się, a wy sie też modlcie, abyście nie weszli
 84 399 |          przykryciem ciała ukazał a też, aczby to mogło być, aby
 85 399 |             i takież swej ma<t>ki i też wszytkę swą mękę, ktorąż
 86 400 |            grzesznymi mir uczynił a też by twa święta śmierć była
 87 402 |         rączy duch mieli, obiecując też umrzeć za mie, a krewkie
 88 405 |           powy[e]szył na puszczy ~ ~Też miły Krystus [też] był znamienowan
 89 405 |        puszczy ~ ~Też miły Krystus [też] był znamienowan przez węża
 90 530 |     niemiłościwie mogli ji siepać a też iże jemu tako sromotnie
 91 536 |           piersiach aże do kości. A też na wszytkim jego świętym
 92 536 |         biczował ciało swnątrz, ale też poduścił żonę jego, aby
 93 536 |             biczmi i pęgami, ale ji też udręczali po jego sercu
 94 536 |           barzo szaradnymi słowy. A też im ciało naszego miłego
 95 545 |        człowiek a nie źwierzę, a wy też będąc ludźmi takie męki,
 96 547 |             Święta Maryja Magdalena też uźrawszy swego mistrza tako
 97 549 |       niewinien mej śmierci, ale ty też praw być nie możesz, aby
 98 549 |            jednej, a to przeto, iże też tam końca nie masz.~
 99 Anna|     wielmożna święta Anno,~       i też świętej Anny panno,~       
100 Anna|            tego ślicznego,~       i też Jezusa miłego.~Obiecał Jezus