Rozdzial

 1 1  |       dziewice tobie wypowiem, kako ją masz chować, <powiem>. Tać
 2 1  |        uchowasz do siedmi lat, tako ją dasz do kościoła i polecisz
 3 1  |            bo ta dziewica, o jeżeśm ja to przepowiedział, pocznie
 4 1  | wszechmogącego ze łzami < ...>, aby ją raczył wybawici z tego zamętku
 5 1  |            Boga wszechmogącego, aby ją zbawił tej wielkiej tesknice,
 6 1  |         Czemum się urodziła, kiedym ja sama oddalona tego daru
 7 1  |             od przyrodzenia? Jednom ja mimo inny lud nie płodna
 8 3  |           świętą w to ciało i oblał ją swą świętą miłością, i przyłączył
 9 4  |          Święty <z>stąpił i oświcił ją a tako oczyścił od pirworodnego
10 4  |          niej odpoczywał i napełnił ją siedmiorym miłosierdzim
11 10 |        przykazali Joachymowi, kiedy ją już siedmi lat dochowasz,
12 10 |           siedmi lat dochowasz, aby ją zasie do Jerusalem przywiedli.
13 10 |        przywiedli. A oni im ślubili ją chować miłościwie z jinymi <
14 10 |           im przykazali kapłani, by ją potym przywiedli <...>,
15 10 |          miłem dzieciątkiem chowali ją podług jej świątości i dostojności,
16 10 |      świątości i dostojności, ucząc ją czesnym obyczajom, kaźniąc
17 10 |             wszystko ine napominali ją czystotę, cirpienie i śmiarę
18 10 |            bliznego miłować, uczyli ją, aby we skutce wiarę miała,
19 10 |            ubogim pomoc dawała; też ją uczyli święty zakon, by
20 11 |          lato popełniła, oprawiwszy ją Anna i z Joachimem odzienim,
21 11 |             do Jerusalem i polecili ją kapłanom.~
22 13 |         miesiąc miedzy obłoki <...> Ja ko <...> roża miedzy cirniem,
23 13 |          nabywała u nich <...>, iże ją wszytki silno a osobnie
24 13 |        osobnie miłowały <...> a też ją w wielikiej czci dzierżały
25 14 |       proźnia nie była, a też nieco ją samę czczyca była <...>
26 14 |     wypowiedzieć nie może, abych<ą> ją tem wielebnem dzieciątkiem
27 14 |            Tedy jisty kapłan chciał ją obakać a uźraw światłość
28 15 |            Bog Wszechmogący okrasił ją dobrymi cnotami <...> błogosławił,
29 15 |                 błogosławił, takież ją przyrodzoną nadobnością
30 34 |         Euzebijusz też mi poświacza[ją]. Inszy popiśnicy dziwow,
31 35 |           co nie podobno uczynić, a ja wszytko uczynił i stworzył
32 35 |          niebieskie rady. Na dziesz ją, a ona w malutkim domku
33 35 |          dziwkę nawi<e>dzę a czynię ją matkę, dawaję jej imię porodzicielka.
34 35 |           takoż będzie matka, jemum ja synu bożemu ociec, bo tem
35 35 |      niebieskie dziewicy. Najdziesz ją modlęcy sie Bogu; przystępiż
36 36 |     błogosławiona dziewico, uźrzęli ja twe lice, będęli ja dostojna,
37 36 |         uźrzęli ja twe lice, będęli ja dostojna, abych była sługa
38 37 |           anjoł Gabryjeł, pozdrowił ją i powiedział je wesele zbawienia
39 37 |           mi, jako sie to stanie, a ja męża nigdy nie poznam, bom
40 37 |     dziewica anjołowi rzekła: "Owom ja sługa Boża, stani mi sie
41 39 |          nieporuszonej dziewice, bo ją Duch Święty oświcił i nagotowił
42 40 |          wielmi łaskawie przywitała ją jako swą siestrzankę~ ~Po
43 40 |       dziewica błogosławiona chciąc ją nawiedzić przy jej brzemienności,
44 40 |         ukłoniwszy sie i pozdrowiła ją rzekąc: "Zawitaj Bog, ciotuchno
45 40 |             i ucieszeniu, a przetom ja przyszła, abych widziała
46 40 |             sie k niej i obłapiwszy ją i zawołała wielkim głosem
47 40 |        wspomionąw swe miłosierdzie, ja koż mowił k naszem ojcom,
48 41 |         chciał precz uciec i chciał ją tajemnie opuścić. Maryja
49 42 |            A co mie zwodzicie, iżby ją anjoł ciężką uczynił, abych
50 42 |      mieniąc sie anjołem i zdradził ją". Takoż płakał rzekąc: "
51 42 |             mowiąc myślił>, kako by ją mogł potajemnie opuścić.
52 46 |            mieli k niej. I dowiedli ją wszyscy kapłani i wszytek
53 48 |   krolestwie niebieskim, a też jako ją wtenczas światłość ogarnęła
54 70 |      ciężkie silno się męcisz <...> Ja z nieba posłan k tobie,
55 70 |            Mieszkajże tam, ależ cie ja wzowę". Jozef usłyszaw pomoc
56 86 |     obcowała z obcem ludem, wszyscy ją barzo miłowali a cokolwie
57 106|             przed wszem ludem, jest ja ciebie zepchnął albo uczyniłem
58 109|           Przez to słowo rozumi się ja sam s moim ojcem, bo el
59 114|       ciałem była zwleczona, a tedy ją opuścił.~
60 117|           synku, iżeś jeszcze młoda ja jako żeńczyzna nie wiem
61 117|           wiem sie opiekać, tegodla ja ciebie proszę, nie daj mu
62 117|            Wszytki Żydowki cieszyły ją rzekąc: "O miła pani, nie
63 117|         mamy". Temi słowy rozmaicie ją cieszyły <...> A to sie
64 144|         możesz, co chcesz, pytaj, a ja tobie gotow zjawić". Maryja
65 144|         przebywał?" Jesus: "To, com ja rzekł z początka, nie jest
66 144|          Wiekuisty syn od Boga ojca ja ninie opłciony, iże, namilejsza
67 144|           rodzajem człowieczym. Boć ja przeto mam umrzeć, abych
68 144|         człowieczy a za ich grzechy ja mam być umęczon". <Maryja>: "
69 144|            do trzeciego dnia. Potem ja wrocę sie z duszą, wezmę
70 144|        lepak będziesz żyw". Jesus: "Ja będę poddan od niemiłościwych
71 144|         zmartwewstanie, bo acz będę ja ninie cirpieć człowiek śmiertelny,
72 144|      apostołow sobie wybiorę, tymże ja moj Święty Duch dam, aby
73 144|           gdzie pojdziesz?" Jesus: "Ja potem wstąpię na niebo do
74 144|              Maryja>: "Przez ciebie ja nijednego wesela nie będę
75 149|          Jan odmawiał jemu rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon być,
76 149|         Jesusowi krzczenia rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon być,
77 172|      czynisz takie cuda i znamiona, ja wierzę, iżeś Bog albo syn
78 172|           mie od mej niemocy, ktorą ja dawno cirpię. A tobie ślę
79 173|          wroci tobie <zdrowie> jako ja sam".~ ~
80 174|            rzekł tako do Tadeusza: "Ja wierzę w Jezusa, iże jest
81 290|             były sie w nim zjawiły. Ja muszę czynić uczynki tego,
82 298|          Jesus <jej> odpowiedział: "Ja ciem wstanie s martwych
83 298|           byli s nią w domu ciesząc ją, kiedy są uźreli Maryją,
84 325|           Maryja, miłości pełna"? A ja dzisia pełna wszej żałości
85 326|           Odpowiedział anjoł: "Znam ja to, znam ja, iżeś zdrowa
86 326|            anjoł: "Znam ja to, znam ja, iżeś zdrowa krolew<na>
87 328|            miał cirpieć. A uźrawszy ją i obrocił sie na stronę
88 328|             przeciw jej i przywitał ją barzo łaskawie rzekąc: "
89 330|            to mogłoby sie stać, toć ja tobie powiem, twoja matka,
90 333|           może to dobrze być, abych ja mogł jedną kropią wykupić
91 334|            też na ony słowa, ktorem ja od ciebie słyszała, iżem
92 335|   krolewstwa niebieskiego, aliż sie ja dam naprzod umęczyć, toż
93 336|            ku jego jabłku, a przeto ja mam ninie mękę cirpieć i
94 336|            człowieczeństwo; bostwem ja mogę uczynić, co chcę, ale
95 535|       uźrała, iże już biorą miotłę, ja ku pirwemu razu jako sercem
96 541|             Jesukrystowi i wcisnęli ją dwiema drągoma w głowę tako
97 545|            nad nim pomścił; wszakoż ja nie widzę nijednej winy,