Rozdzial
1 1 | synem bożem wezwany a będą jemu dany wszystki krolewstwa
2 12 | sie mogło do stać, iżby jemu dana jedna z tych. Maryja
3 35 | a prawda pośrza<t>ły są jemu", podług prawa prawego człowiek
4 35 | Zacharyjasza, zwiastując jemu narodzenie jego syna Jana,
5 35 | wierzyć <...> Aza sie to jemu nie dokonało, co jemu ślubiono
6 35 | to jemu nie dokonało, co jemu ślubiono w tem poselstwie?
7 37 | Jesus. Bog Wszechmogący da jemu stolec ojca jego Dawidow
8 38 | dziewicy Maryje, a ona sie jemu zasie odkłoniła. Tako odstąpiwszy
9 42 | Boga wszechmogącego, by jemu tę świątość raczył zjawić
10 43 | uciec od niej, pokazał sie jemu anjoł rzekąc: "Jozefie,
11 43 | dziewicy a onej prosił, by jemu odpuściła <...>, ucieszając
12 47 | słow". Tedy pokazało sie jemu nadobne dzieciątko, obleczone
13 52 | Sybilla prorokini i rzekła jemu: ~"Powiedam to tobie, iże
14 59 | Ejiptu, uciekając, jako jemu anjoł przykazał. Kiedy do
15 61 | swego stworzyciela dali są jemu chwałę i poszli przecz natychmiast.~
16 66 | drzewa nakłoniły sie są jemu, obracając sie ku dziecięciu. <...>
17 66 | dziecięciu. <...> dawały jemu chwałę, bo są czuły swego
18 67 | niektory dar od Boga; a wszakoż jemu Jozef nieco o świątości
19 67 | jako umył rany, natychmiast jemu zażyły. Uźrąc drudzy zbojce
20 70 | pokrzepił Jozefa a jako sie jemu droga u krociła, ktorąż
21 70 | pokazał sie Jozefo wi <rzekąc jemu>: "Jozefie, sługo Boga wszechmogącego,
22 70 | podług tego jako anjoł jemu przepowiedział, i wszedł
23 87 | kolana przed nim, ukazując jemu cześć krolewską.~
24 102| niemiłościwi a zazrościwi przeciw jemu podnieśli, gdy są widzieli
25 106| niechaj dadzą to ciało a jemu każę, iże powie moje niewinność". ~
26 106| dziecięcia umarłego i rzekł jemu: "Zenonie, każę tobie, a[
27 106| poklęknąwszy przed Jezusem dał jemu chwałę, przed wszemi ludźmi
28 107| tako barzo smęcien. Powie jemu sługa, iż ukrocił drzewa,
29 109| odpowiedzieć, i jimie myślić, kako jemu miał odpowiedzieć. Jesus
30 114| Jesus nie mowił, kiedy była jemu <suknią> uczyniła. Jakoż
31 117| natychmiast wpadnie w niemoc, iże jemu już idzie ku śmierci. Ubacząc
32 117| trudnej niemocy leży a idzie jemu ku śmierci. Ale widzisz,
33 134| wielikiego chodzenia pokaziły sie jemu, iże były sinie. Bo w jego
34 135| albo elementa, dawały są jemu krew, zimność z wilkością
35 135| zimność z wilkością dawały jemu cielestność, suchość z gorącością
36 135| suchość z gorącością dawały jemu rumianość, zimno z suchem
37 135| ta dwoja elementa dawały jemu białość. Tako ty cztyrzy
38 135| panowały w miłem Panie, ale są jemu służyły. Wszytko, cokoli
39 145| niemocy w epistole, a Jesus jemu odpisał swoję epistołę.
40 149| Ale święty Jan odmawiał jemu rzekąc: "Ja mam od ciebie
41 149| Odpowiedziaw miły Jesus i rzekł jemu: "Niechaj ninie, bo tako
42 149| krzczon w Jordanie, dając jemu cześć i chwałę jako stworzycielowi
43 171| Usłyszawszy krol takie dziwy pisał jemu epistołę albo list poselny,
44 173| Jesus Abagarowi~ ~Jesus jemu pisał w swoich liściech,
45 173| swoich liściech, obiecując jemu zdrowie posłać przez swego
46 173| zwolenika jednego a polecę jemu, iż cie uzdrowi a wroci
47 174| oblicze przed nim i dał jemu chwałę a przyjąwszy ji silno
48 174| łaskawie pozdrowił ji a kazał jemu z sobą siedzieć i począł
49 174| przysłać?" Odpowiedział jemu Tadeusz: "Jam jest, ninie
50 290| błotem> na jego oczy, i rzekł jemu: "Idzi, umyj sie w stawie
51 290| Niekakiej, aleć podobny jemu jest". A on zawołał i rzekł: "
52 290| Jaciem". A oni rzekli jemu: "Kako<ć> sie otworzyły
53 290| umyłem sie i widzę". A oni jemu rzekli: "Gdzie jest ten?"
54 290| już widzi, nie wimy; albo jemu kto oczy otworzył, tego
55 290| wezwali onego ślepego i rzekli jemu: "Daj chwałę Bogu! Myć wimy,
56 290| widzę". A oni potem rzekli jemu: "Coć uczynił? Kakoć otworzył
57 290| oni zakląwszy ji i rzekli jemu: "Ty bądź jego zwolenik,
58 290| Odpowiedzieli Żydowie i rzekli jemu: "W grzesze<ch>żeś sie wszytek
59 290| weń?" A miły Jesus rzekł jemu: "Widziałeś ji sercem i
60 290| padszy na swe oblicze i dał jemu chwałę.~ ~
61 298| mieszkał tamo. A wiele luda ku jemu przychodziło a rzekąc, iże
62 298| Tedy zwolenicy rzekli jemu jego: "Niedawno, mistrzu,
63 298| Jesus przyszedł, zabieżała jemu, ale Maryja doma siedziała.
64 298| Wierzyszli temu?" A Marta <rzekła jemu>: "Zawiernie, Gospodnie,
65 298| jeszcze> na tem mieścu, gdzie jemu Marta zabieżała. Tegodla
66 298| oblicze ku jego nogam i rzekła jemu: "Gospodnie, by ty tu był,
67 298| położy li?" A oni rzekli <jemu>: "Gospodnie, pojdzi i uźry!"
68 298| siostra tego umarłego, rzekła jemu: "Gospodnie, jużci śmierdzi,
69 298| ktory był umarł, a związano jemu było ręce i nogi <prześciradłem,
70 324| zwoleniki do Betanijej a tamo jemu była wieczerza przyprawiona.
71 328| Bogu ojcu a prosząc, aby jemu dał taką myśl i taką siłę,
72 400| Wtenczas pokazał sie jemu anjoł s nieba podpomagając
73 400| miłościwie wierzyć temu, iże sie jemu tedy pokazał Gabryjeł archanjoł
74 405| I dobrze[m] możem rzec jemu: "Uzdrow mię, Gospodnie,
75 415| dał, wszakoś wtory był, jemu on nogi umywał, a za takie
76 415| ukazanego miłosierdzia, iże jemu rzekł: "Przyjacielu!", bo
77 430| powroz dzierżeli, ktory jemu na szyję uwiązali; niektorzy
78 486| dziewica bogosławiona, a ten jemu więtszą mękę zadał, niżli
79 503| prawą spowiedź, Bog by był jemu ten grzech odpuścił, bo
80 503| takoż skrzepł, a brzuch sie jemu rozkocił i wypłynęły jego
81 530| iże tako sromotnie dali jemu stać długą chwilę, bo tamo
82 530| mogli ji siepać a też iże jemu tako sromotnie dali stać.
83 536| stali Żydowie, rozmaicie jemu łając a złymi słowy barzo
84 536| albo cirpiał, ktorąś służbę jemu ukazał! Wszytki dni twojego
85 541| poczęli mowić naśmiewając sie jemu i rzekąc: "Otoż ci korona
86 549| go nie wyzwolił. A mogł jemu rzec miły Krystus ono słowo,
|