Rozdzial

 1 6  |    stworzyciela nieba i ziemie i rzekł: "Bogosławion Bog moj, jen
 2 35 |      rozumie, a wezw<awsz>y ji i rzekł: "O Gabryjele, bądź poseł,
 3 37 |         pozdrowienie. Tedy anjoł rzekł k niej rzekąc: "Nie lękaj
 4 42 |   wierzyć nie chciał <~ ~A Jozef rzekł>: "A co mie zwodzicie, iżby
 5 47 |       sie". Odpowiedział Jozef i rzekł jej: "Siedzi i dzierży klusię
 6 47 |         rzekło Jozefowi: "Czemuś rzekł, by to proźnia słowa, kiedyś
 7 70 |        szli et cetera ~ ~A Jozef rzekł ku Jesusowi a ku dziewicy
 8 106|   potwarzy co mam odpowiedzieć?" Rzekł Jezus: "Moja miła matko,
 9 106|      onego dziecięcia umarłego i rzekł jemu: "Zenonie, każę tobie,
10 106|    złości uczynił". Dziecię miłe rzekł k niemu: "Przeto iżeś mię
11 106|  Natychmiast jako Jezus to słowo rzekł, nagle ono dziecię ożyło
12 106|         wszemi ludźmi chwaląc ji rzekł: "Toć jest syn Boży, tegoż
13 144|   przebywał?" Jesus: "To, com ja rzekł z początka, nie jest poczynajęcy
14 144|       Bog niebo i ziemię?" Jesus rzekł: "To wierny początek szwego
15 144|          mnie, synku moj, coś to rzekł, aza masz kiedy umrzeć albo
16 144|       cię nie zasmęca to, cociem rzekł, boć sie ma we mnie wszytko
17 144|        sie a to słowo, ktore tyś rzekł, silno mię zasmęciło, bo
18 144|    Salomonowego, jen tobie tegdy rzekł, iże <moj> miecz twoję duszę
19 144|     Zaprawdę, synku miły, <jakoś rzekł>, przez męskiego dotknienia
20 144|          namilejszy, jakoś mi to rzekł, jest lepak wez<d>rżało
21 149|        Odpowiedziaw miły Jesus i rzekł jemu: "Niechaj ninie, bo
22 149|     zakonie bydlił, aby nikt nie rzekł: "Przeto zakon kazi, iże
23 149|   popełnienim zakona <...>" A to rzekł święty Jan na omowę onego
24 149|          onego słowa, ktoreż był rzekł <Jesus>: "Podobno jest nam
25 149|         idziesz ku mnie?" Cze mu rzekł święty Jan, iżby krzczon
26 149|     człowieczy rozumiał, <jakoby rzekł>, iże człowiek przez cie
27 149|         ku pełności oczyszczenia rzekł, iże jeszcze mam oczyszczon
28 149|     podać sie mniejszemu; jakoby rzekł: Tegodla sie tobie mniejszemu
29 150|         poznał Krzciciel, co był rzekł, iżby przedtym nie wiedział,
30 150|          żywot wiodł, też mu był rzekł: "Jako długo będziesz krzcił,
31 160|      uczynił to cudo. Ale Matusz rzekł: "Tedy Jesus wiedzion na
32 174|         temu odpowiedział krol i rzekł tako do Tadeusza: "Ja wierzę
33 290|        Odpowiedział miły Jesus i rzekł: "Ani ten człowiek ani jego
34 290|          błotem> na jego oczy, i rzekł jemu: "Idzi, umyj sie w
35 290|       jemu jest". A on zawołał i rzekł: "Jaciem". A oni rzekli
36 290|          pomazał oczy moi[ch], i rzekł mi: "Idzi w staw Syloe i
37 290|          jako widział. A on <im> rzekł: "Położył mi błota na oczy
38 290|       otworzył twoje oczy?" A on rzekł: "Prorok jest wieliki[e]".
39 290|    grzeszny". Odpowiedziawszy on rzekł <im>: "Nie wimci, jestli
40 290|        oczy?" Od powiedział im i rzekł: "Powiedziałem wam już <
41 290|       człowiek, ktory był ślep i rzekł im: "W tym jest dziwna rzecz,
42 290|     wyrzucili <a nalazwszy ji> i rzekł k niemu: "Ty wierzysz syna
43 290|    bożego?" Odpowiedziawszy on i rzekł: "A ktory jest, miły Panie,
44 290|       wierzył weń?" A miły Jesus rzekł jemu: "Widziałeś ji sercem
45 290|           A on odpowiedziawszy i rzekł: "Wierzę, Gospodnie". A
46 298|          Jesus u słyszawszy to i rzekł im: "Ta niemoc nie jest
47 298|          A potem swem zwolenikom rzekł: "Pojdźmy <zasie> do żydowskiej
48 298|        Odpowiedział miły Jesus i rzekł: "Azali nie jest dwanaście
49 298|        Tako zmowiwszy miły Jesus rzekł im: "Przyjaciel nasz Łazarz
50 298|     będzieć zdrow". A miły Jesus rzekł był o jego śmierci, a oni
51 298|      śmierci, a oni m<n>ieli, by rzekł o spaniu sna. Przeto miły
52 298|    spaniu sna. Przeto miły Jesus rzekł im jawnie, iże Łazarz umarł
53 298|           ktory wezwan Wątpiący, rzekł ku drugim zwolenikom: "Podźmy
54 298|        smęcił sie sam w sobie, i rzekł: "Gdzieżeście ji położy
55 298|        kamieniem na wirzch. Tako rzekł miły Jesus: "Symnicie ka
56 298|         w gro bie". A miły Jesus rzekł jej: "Wszakociem rzekł,
57 298|     Jesus rzekł jej: "Wszakociem rzekł, iże będzieszli wierzyć,
58 298|          podniosszy swoje oczy i rzekł: "Oczsze, dziękuję tobie,
59 298|        mie zawżdy słuchasz, alem rzekł przed tem ludem, ktory około
60 298|          było związano>. Tedy im rzekł miły Jesus: "Rozwiężcież
61 325|         mnie. Pamiętasz, iżeś mi rzekł tedy: "Błogosławiona jeś
62 395|       Jesus wszedł w ogrod, tedy rzekł k swem zwolenikom: "Posiedźcie
63 396|      tamo nie naleźli, Judasz im rzekł: "Poskoczcie rychło, najdziemy
64 399|     rzekąc: "Abba, pater, jakoby rzekł: Ojcze, ojcze!"; bo to słowo "
65 399|       moja wola, ale twa; jakoby rzekł: Ojcze moj niebieski i Boże,
66 402| udręczony wielkim smętkiem. Tedy rzekł miły Jesus świętemu Piotru: "
67 402|       czuć jednej godziny, a tyś rzekł, abyś se mną chciał umrzeć?
68 402|        gotow, czusz wasz; jakoby rzekł: Gotowyście a barzo rączy
69 402|  baczycie waszę krewkość. Jakoby rzekł tako: O, czemu, bracia miła,
70 415|          a zjawiając grzech jego rzekł: "Judaszu, całowanim syna
71 415| człowieczego zdradzasz? Jako<by> rzekł: Całowanim, ktore jest znamię
72 415| ukazanego miłosierdzia, iże jemu rzekł: "Przyjacielu!", bo chciał
73 545|          wszytek lud obeźrzeć, i rzekł Piłat do Żydow: "Owa toć
74 545|          głowie mającego. Jakoby rzekł Piłat: "O Żydowie, i widzieliście
75 545|          a oskaradzonego? Jakoby rzekł Piłat: O Żydowie, obeźrzycie,
76 549|       moc mam puścić cie? Jakoby rzekł: Miał wiedzieć i żędać mej
77 549|        miłego Jesukrysta. Jakoby rzekł: Pirwej kusił, kakoby ji