1-domni | domow-krzyw | krzyz-oblup | oboje-poszl | potaj-smeci | smecz-wezra | wezre-zwied | zwier-zywo
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
2003 43 | jako Jozef chciał Maryją potajem nie opuścić. Święty Łukasz
2004 549 | puścić", sam sie osądza i potępia, bo kiedyż to wszytko było
2005 102 | niektorzy skutkow nienaźrąc potępiali [niektorzy jego żywot chwalili].
2006 70 | a wsi i najdziemy kupić potraw a pojdziemy miedzy ludźmi
2007 144 | dobroć <...> albo ktora potrzeba k temu przypędziła, iżeś
2008 150 | ijednego <jedno> przez wieliką potrzebę. A jako sie to stało, to
2009 86 | cokolwie wi<e>dzieli ku jej potrzebie, to jej dawali abo wzajem
2010 47 | aby napisani. A przeto potrzebizna była, aby Jozef z Maryją
2011 34 | e>dzieli, iże było dosyć potwirdzenia świętej wiary <z> jego świętego
2012 535 | patrzęcy, jako by to sama ona powiadała swej przesławnej słudze
2013 8 | świciło niżli inego dnia, powieda<ję> narodzenie dziewice
2014 40 | brzemienności, jako jej anjoł powiedał, weszła w dom Zacharyjaszow
2015 52 | prorokini i rzekła jemu: ~"Powiedam to tobie, iże sie narodził
2016 290 | powiedział im i rzekł: "Powiedziałem wam już <i słyszeliście>;
2017 298 | szedwszy do licemiernikow i powiedzie li im, iże to miły Krystus
2018 Intro| to biblijno-apokryficzna "powieść" o dziejach Świętej Rodziny,
2019 Anna | odpuszczenie~ i złego powietrza oddalenie,~ pobożne
2020 1 | ogień, ziemia, wilkość i powietrze. Tyś to stworzył wielikie
2021 503 | obiesił sie i skrzepł na powietrzu. Bo sie mieni, iże sie urwał
2022 332 | kako sie to mogło stać, powim ci, twa matka: Twa krew
2023 123 | Jesusowych ~ ~Powieki jego były powleczony a silno wielebne, a wszakoż
2024 533 | ostawało na pęgach i na powroziech. Bo ji było tako twardo
2025 Intro| o żywocie Pana Jezusa), powstałe prawdopodobnie w połowie
2026 405 | zakonie, ktoregoż Mojżesz powy[e]szył na puszczy ~ ~Też
2027 7 | będę chwałę Tobie i będę powyszać święte imię Twoje". Tedy
2028 40 | mocarze z stolca a śmiernie powyszył. Łaczne nakarmił szwem dobrem
2029 Anna | jedno ty chciej pożądać.~O wielmożna święta Anno,~
2030 81 | wzdzierżał a dalej ssania nie pożądał. ~
2031 81 | ony ukusiwszy potem nie pożądały. Ale nie tak Jesus przymęcon,
2032 6 | daru, ale mi dał urodzenie pożądanego płodu. To dzie[vy]cię uweseli
2033 Anna | anjołowie na tym świecie będąc pozdrawiali,~ a w twym smętku
2034 40 | pokornie ukłoniwszy sie i pozdrowiła ją rzekąc: "Zawitaj Bog,
2035 62 | wieliką żądzą jęła jego pożędać a wszakoż tego nikomu nie
2036 46 | stoję, iżem męża <nigdy> nie poznała ani kiedy od mej młodości
2037 5 | uzdrowienie; tedy to sie poznali i uźreli, iż była płeć niebieska
2038 12 | postpolstwa mężczyńskiego nie poznały. Tamo były dziwki biskupow
2039 37 | stanie, a ja męża nigdy nie poznam, bom ofiarowała i ślubowała
2040 Intro| modlitw dopisanych przez późniejszego skryptora na końcu zabytku
2041 86 | to jej dawali abo wzajem pożyczali a wieliką cześć jej ukazali
2042 81 | ode ssania, iże dalej nie pożywał piersi matki swej. A wszakoż
2043 144 | moj> miecz twoję duszę pr<z>ynidzie, kiedy ji uźrzysz
2044 Intro| Chrystusie wiedział i wiedzieć pragnął". Język zabytku, wykazujący
2045 12 | ji <...> umiatały <...> a prały odzienie kościelne albo
2046 106 | Przeto iżeś mię wyprawił a prawdęś powiedział, każę tobie,
2047 Intro| żywocie Pana Jezusa), powstałe prawdopodobnie w połowie XV stulecia, a
2048 145 | isto być przeciw drodze prawdy, aby poprawili albo owszeją
2049 174 | Jesukryście, synu bożem, <jest prawdziwe> a już wielikim cudem <na>
2050 130 | ani momotliwy, ale wierny, prawdziwy a też roztropny, miłościwy,
2051 35 | ły są jemu", podług prawa prawego człowiek miał zginąć na
2052 107 | takoż je przyprawią podług prawej miary. ~
2053 40 | bojącym sie. Uczynił moc swoją prawicą, rozpłoszył wszytki pysznej
2054 434 | Dawid prorok: "Baczyłem na prawicę i widziałem ani był, ktory
2055 144 | ducha". Maryja: "Ktore jest prawo, ktore ma być w twej śmierci,
2056 86 | Jupitrow. Gloza na Jeremijasza pro<roka> ~ ~Maryja kiedy jest
2057 144 | twoję śmierć moje serce prochna, smęcił sie duch moj a moja
2058 12 | boże, modlitwy i księgi prorockie czciły z wielikiem nabożeństwem.
2059 36 | robotą cztła księgi Izaijasza proroka, gdzież tako mowi: "Owa
2060 52 | to miało przydać. Sybilla prorokini i rzekła jemu: ~"Powiedam
2061 144 | popełnić, ktore święci prorokowie mowili, bo przez mię ma
2062 MB | narodzić, za nami miłosiernie proś, iżby od grzechow wybawił.
2063 MB | wysłuchaj wołanie nasze, prośbami ubłagając Syna twego, iże
2064 349 | Wysłuchaj, miły synku, <...> prośby mej, uczyń se mną prośbę
2065 144 | odkupion być boską mocą, ale proście a rownie tako będzie odkupion
2066 328 | słuchać, ocz cie twoja matka prosi, smiłuj sie nad nią, nie
2067 43 | dostojnie dziewicy a onej prosił, by jemu odpuściła <...>,
2068 MB | wszytki nabożnie proszące. Prosimy okropienia twojej rzeki,
2069 79 | natychmiast sam wstawszy stał prost, poskoczywszy i począł sam
2070 132 | marszczyła, ale była jego szyja prosta, pełna a nadobna a nosił
2071 34 | ksiąg cuda a spisałem jakole prostem pisaniem w jedny księgi.
2072 79 | a jeden miesiąc, począł prosto stać a chodzić na swych
2073 MB | płynąc<a> na wszytki nabożnie proszące. Prosimy okropienia twojej
2074 40 | szwem dobrem a bogate puścił prozne. Przyjął swe dzieciątko
2075 10 | nieustawiczna albo płocha, nigdy w prozności albo w lekości serca nie
2076 47 | pospolny, jenże tedy był prozny <...> Jozef wwiodąc swe
2077 47 | dzierży klusię a nie mowi proznych słow". Tedy pokazało sie
2078 Intro| Najcenniejszym zabytkiem polskiej prozy średniowiecznej jest tzw.
2079 35 | mąż i jego żona Elżbieta, prz<ez> dziatkini, osobnym darem
2080 144 | jednym bostwie z wieczności przebywamy w rownej mocy boskiej". <
2081 Intro| Przemyślu (stąd nazwa); obecnie przechowuje go Biblioteka Narodowa w
2082 135 | przyrodzenim nigdy sie nie przeciwiło, ale ciało miłe<go> Jesukrysta
2083 1 | przezdziatkini, a przetom wszemu ludu przeciwna. Ale Ty, miłosierny Gospodnie,
2084 172 | bojąc sie ich zdrady i ich przeciwności, ktorąż ukazują przeciw
2085 35 | osobnym darem w swe starości przeciwo wszemu przyrodzeniu wielebny
2086 47 | na osiełku a wołu myślili przedać na strawę i na ine rzeczy
2087 160 | do Jerusalem i wypędził przedające i kupujące <z kościoła>;
2088 396 | Kiedyż niewierny Judasz przedał miłego Jesukrysta a Żydowie
2089 415 | a za takie sprosne myto przedałeś i podał ji w ręce [v]niemiłościwych
2090 107 | kako miłe dzie[vy]cię Jesus przedłużył drzewa ciągnę z sługą z
2091 144 | ućwirdzenie ziemie". Maryja pyta: "Przedtem niż to było stworzono, gdzieżeś
2092 131 | Miedzy brodą miedzy wargą przedział <...>, ale <...> nieco ku
2093 70 | juże jednego dnia z pokojem przedziesz i wnidziesz w tę ziemię,
2094 Intro| podstawa łacińska, niemiecki przekład, wyd. W. Twardzik i F. Keller,
2095 415 | śmierć! Tegodla bądź ty przekląt od Boga ze wszemi zdrajcami
2096 415 | ust pełnych jadu wszego przeklęcia na oblicze krola nieba i
2097 326 | będzie przeklinać, ten będzie przeklęt na wieki. Znam to, krolewno,
2098 536 | swej żony. Nie dosyć było przeklętemu szatanowi, iże biczował
2099 536 | serce. Takież nie dosyć było przeklętym Żydom, iże miły Krystus
2100 333 | matko, wszelika kość moja ma przelać swoję krew i to muszę wszytko
2101 533 | a każdy raz krew osobno przelał, a każdy raz trzy razy w
2102 332 | boska tako jest droga, iże przelanim jednej kropie twej święte
2103 545 | dobrze, nie ubijajcie go ani przelewajcie jego krwie niewinnej, puśćcie
2104 1 | Ryby morskie, dziwy <...> przeliczne w morzu, a na ziemi <...>
2105 399 | nie moja". I począł sie przemagać, aż pot[em] krwawy[m aż]
2106 135 | przyrodzenia, to są swą mocą przemagały a ciało swego stworzyciela
2107 130 | nie było słowo jego przemieniające, nie okropne ani takież
2108 145 | Łazarzowem albo o winie z wody przemienionym i wiele inych rzeczy tem
2109 Intro| Rodziny, uwzględniająca m.in. przemilczany w Ewangeliach okres dzieciństwa
2110 334 | podobnie ziemi i niebu przeminąć sie niżli twemu słowu. Tegodla,
2111 149 | krst[us]owi zakon stary przeminić. Mimo to wszytko aże do
2112 135 | przyrodzona nigdy sie w nim nie przeminiła ani sie kiedy ugnieła, ani [
2113 330 | okrutnej męki, bo ty możesz przemoc, co sam chcesz". ~ ~
2114 328 | taką siłę, iżby ty męki przemogł, ktoreż miał cirpieć. A
2115 403 | nas pokusa wroga złego nie przemogła~ ~Mowi tu święty Biernat
2116 35 | myślił, Bog wszechmogący przemowił k niemu rzekąc: "Co myślisz?
2117 Intro| czcienia") Rozmyślania przemyskiego podajemy w transkrypcji
2118 Intro| Greckokatolickiej Kapituły Przemyskiej wydał A. Brückner, Kraków
2119 Intro| Kapituły Greckokatolickiej w Przemyślu (stąd nazwa); obecnie przechowuje
2120 69 | imię szpak <...>, jen jął przepowiedać głosem człowieczym przyrodzonego
2121 174 | Edyssy, do tego miasta a przepowiedajże ewanjeliją, a krci wszytki,
2122 144 | moje umęczenie <światu> przepowiedali". Maryja: "Po tych czterdzieści
2123 35 | poczestnie i poklęknąwszy przepowiedzże jej niebieskie <z>rządzenie
2124 430 | więcszą i trudniejszą mękę nie przepuścili jego ziemie dopaść ci, ktorzy
2125 399 | naszę wolą karać a na bożą przepuszczać. Tu potem rozkr<z>yżowawszy
2126 117 | mu tak rychło umrzeć, nie przepuszczaj nań śmierci". Miły Jesus
2127 107 | istny nie rozmyśliwszy sie przerąbi ono drzewo i ukroci je,
2128 298 | związano jemu było ręce i nogi <prześciradłem, a oblicze jego chustą było
2129 547 | takiej światłości? O dziewice przesławna, matko smętnych macior,
2130 35 | ogień gorącości Twego przesławnego bostwa?" K temu Bog odpowiedział: "
2131 535 | sama ona powiadała swej przesławnej słudze świętej Bryjidzie
2132 400 | stworzyciela, rzekąc: "O krolu przesławny, kakoż sie śmierci boisz!
2133 401 | psalmu> piał na poły, a tu ji przestał, bo wtenczas krwawy pot
2134 12 | nabożeństwem. Kiedykolwie przestały robić, tako natemmieście
2135 1 | miłosierdzia [jen] nigdy nie przestanie ucieszać nędznych, jeż tako
2136 130 | miał dobrze rozumny a barzo przestrony. Był nauczony mądrości a
2137 15 | Źrenicę miała czarną, ale przeświatłą, bo nijednego zakału w jej
2138 1 | ustawienia świata przeświecaję <...> <Z nich> uczyniłeś
2139 547 | mistrz miły, boć on był prześwietlszy słońca, a tenci jest trędowaty
2140 104 | podług swego przyrodzenia przeszedszy przez chusty i wyciekła
2141 541 | iże ty istne ostry cirnie przeszły jego świętą głowę aże do
2142 60 | słoneczną, zimno, wielikie przewały, grady, wiatry, grzemienie,
2143 172 | tobie ślę wozy i myto od przewozow, strawę i potrzeby podrożne
2144 35 | tobie samemu zjawiam o przewyszeniu świątości tajemnicę. Wiesz,
2145 1 | inny lud nie płodna abo przezdziatkini, a przetom wszemu ludu przeciwna.
2146 35 | jakoż to świadszą ony trzy przezdziatkinie, Sara, Anna a Rebeka, jiż
2147 35 | żywotu wrocić szwą moc, przezdzieciństwo albo też starość ku porodzeniu
2148 104 | Tako Jesus ony skorupy przeżegnawszy i kazał im, ono wszyscy
2149 1 | ma wynić wielebny płod, przezeńże ma być odkupion wszystek
2150 172 | będziesz bydlić na wieki przezpieczno, nie bojąc sie ich zdrady
2151 400 | śmierci boisz! A wszakoś sie przezto[n] raczył na ten świat narodzić
2152 47 | a ubaczywszy, iż sie już przybliża czas dziewice Maryje, wyszedł
2153 47 | wszemu ludu". A gdyż sie przybliżyli ku wrotom blisko betlejmskim,
2154 35 | Maryja; idzi ku dostojnemu przybytku schowania mego; idzi ku
2155 10 | jinymi <dziewicami>, ktorzy przybywali podług Salomonowa kościoła,
2156 40 | trzy dziewice, ktoreż s nią przybywały i poszła barzo rącze w gory,
2157 298 | tamo. A wiele luda ku jemu przychodziło a rzekąc, iże święty Jan <
2158 107 | my je dłuższe uczyniemy a przyciągnąwszy przyprawimy miarę". Parobek
2159 107 | za drugi koniec parobek i przyciągnęli onych drzew, iże były dłuższe,
2160 67 | iże zbojce tamo niektorzy przydą, a wielmi ranieni na zboju
2161 135 | stworzycil ustawił albo przydał moc ich przyrodzeniu <...>
2162 107 | sie smęcił. Jesus wtenczas przydę k nie mu uźrzy ji barzo
2163 172 | albo zadali śmierć. Tegodla przydzi k nam, aby mie uzdrowił,
2164 336 | wszwego grzecha, toż dopiro przydzie czyst przed mego ojca. Matko
2165 122 | białe mleko, przez wsze przygany a nasilnie krasna. ~ ~
2166 106 | siedział niedaleko jich przyglądając. Bieżąc jedno dziecię nieopatrznie
2167 536 | krwie, a ty, acz ci sie przygodzi co maluczko przeń cirpieć,
2168 298 | zmowiwszy miły Jesus rzekł im: "Przyjaciel nasz Łazarz śpi, ale idę,
2169 328 | rzekąc: "Witaj, ma miła przyjaciołko!" Usłyszęcy ona tako łaskawe
2170 35 | poselstwo od Świętej Trojce przyjąw, nieś ku niebieskie dziewicy.
2171 10 | chowała czystotę, by miłowała przyjaźń dobrych ludzi <...> Nade
2172 13 | służbę podług swej mocy a tem przyjaźni nabywała u nich <...>, iże
2173 290 | posłał, gdy jest dzień; przyjdzie i noc, kiedy nikt nie może
2174 404 | ciało człowieczeństwa i przyjętej krewkości, bo tamo była
2175 9 | wszechmogącemu <...> podług przykazania Mojżeszowego. Potym <...>
2176 35 | wieki a miłosierdzie boże przykłoniło sie k naszemu zgrzeszeniu
2177 399 | nagima kolan<om>a na ziemię a przykłoniwszy swoje święte lice ku ziemi
2178 106 | weszli na jedną gorę wielmi przykrą i poczęli jigrać każdy swoje
2179 536 | iże miły Krystus bit barzo przykremi biczmi i pęgami, ale ji
2180 536 | jego była gorzczejsza i przykrsza. O człowiecze, rozpamiętaj,
2181 399 | oblicze, aby śmiarę swej myśli przykryciem ciała ukazał a też, aczby
2182 133 | ręce jego dobrze ciałem przykryte a nijednej żyły skarade
2183 104 | natychmiast aby sie wrociło i przyłączyło sie swemu stawu. Tako nagle
2184 298 | był wykowan z kamienia i przyłożon kamieniem na wirzch. Tako
2185 12 | ściegać <...> K czemu myśl przyłożyła, barzo rychło się nauczyła,
2186 144 | tamo zamkniony, wywiodę i przymę w wiekuisty mir". Maryja: "
2187 81 | pożądały. Ale nie tak Jesus przymęcon, aby ostał piersi matki
2188 1 | nadzieję wielikiego wesela przymi dzisia i na wiek wiekom
2189 41 | brała, ktoreż w południe przynaszano. My wiemy, iż jest czysta
2190 174 | jestem uzdrowion". Tako kazał przynieść rozmaite skarby i kazał
2191 14 | się jej anjeli pokazali a przynieśli przed nię bostwem jedno
2192 144 | albo ktora potrzeba k temu przypędziła, iżeś ty cielestność przyjął?"
2193 149 | a wszytki ryby tej rzeki przypłynęły ku Jesukrystusowi, kiedy
2194 14 | śmierze niektorą rzeczą przypodobać aby tako śmierna i tako
2195 144 | kusić a jego chytrością przyprawi mię ku śmierci, a jako będę
2196 107 | iże były dłuższe, takoż je przyprawią podług prawej miary. ~
2197 12 | by na święte dni kościoł przyprawiały czysto. Tedy ony tamo będąc
2198 107 | uczyniemy a przyciągnąwszy przyprawimy miarę". Parobek rzecze k
2199 324 | tamo jemu była wieczerza przyprawiona. A jako było po wieczerzy,
2200 135 | Jesukrysta swoim biegiem przyrodzenym tako są opłciły, iż są ciału
2201 135 | jego zawadziła. Takie to przyrodzienie, ktoreż sie znamienuje kolera,
2202 35 | gorący i we wszech mocach przyrodzonych ani[e] jednym rozumem ogarniony.
2203 135 | 135. O przyrodzonym wyłożeniu ciała Jesusowego ~ ~
2204 3 | sił j<ą> wszemi cnotami przyrodzonymi i okrasił cielestną nadobnością <...>~
2205 12 | przyjęli i natemmieście przysadzili ku inym pannam, ktoreż są
2206 12 | kościoła Salomonowego, k niem przysadzona wielebna Maryja~ ~Kapłani
2207 174 | obiecał przez swoj list przysłać?" Odpowiedział jemu Tadeusz: "
2208 12 | wszystko działo od nich, ktoreż przysłucha ku niewieściemu działu,
2209 106 | moje niewinność". ~Takoż przystąpił Jezus z matką swoją ku ciału
2210 47 | pogański weselący sie, iże przystąpili ku Bogu, jako obiecował
2211 35 | Najdziesz ją modlęcy sie Bogu; przystępiż k niej poczestnie i poklęknąwszy
2212 149 | Po trzechdziesiąt lat przyszed <Jesus> ku krst[us]owi zakon
2213 144 | obwiązan jego służbie. Tegodla przyszedłem na ten świat, abych dyjabła
2214 1 | niebios Gabryjeła <...> Przyszedwszy k niemu pozdrowił ji rzekąc: "
2215 40 | miła, a tobie mir z nieba! Przyszłam k tobie, abych sie weseliła
2216 1 | imiała, męcęcy się o kaką przytczą męża swego i wzywała Boga
2217 48 | je <w> swoj płaszczyk i przytuliła k sobie, a potem wziąwszy
2218 101 | obźrzący, cichy, śmierny, przytulny a wielmi pokorny. Rozlana
2219 545 | imają was ku miłosierdziu przywieść, abyście ji puści li". A
2220 328 | a wstawszy przeciw jej i przywitał ją barzo łaskawie rzekąc: "
2221 40 | Elżbieta wielmi łaskawie przywitała ją jako swą siestrzankę~ ~
2222 328 | Usłyszęcy ona tako łaskawe przywitanie nieco miała radości w swem
2223 47 | oprawili to miłe dzieciątko i przyźreli porodzenia. ~
2224 38 | usłyszawszy to wielebne przyzwolenie, natychmiast posromnie poklęknął
2225 69 | świata". Jest jeden rodzaj ptaszy na imię szpak <...>, jen
2226 545 | przelewajcie jego krwie niewinnej, puśćcie ji, jużci dosyć unędzon".
2227 545 | miłosierdziu przywieść, abyście ji puści li". A zatem kazał ji oblec
2228 52 | korabia, wypadły trzy drzewa, puściły odmłodzi zakwitnąwszy i
2229 70 | mogli zbyć tych to silnych puszcz; bo tamo najdziemy miasta
2230 298 | płakać miły Jesus i sł<z>y puszczać. Tedy Żydowie rzekli: "A
2231 144 | Słodka matko moja, nie puszczaj takiego smętku ani boleści
2232 70 | grady a słoneczne gorącości, puszcze silne, charpęci, węże, smoki,
2233 135 | smęcien albo skąp, zazrościw, pyszen albo nieprawdziwy. Tako
2234 40 | prawicą, rozpłoszył wszytki pysznej myśli. Strącił mocarze z
2235 15 | oczyma wierciała, nigdy pyszno nie weźrała albo niełaskawie <...>.
2236 144 | matko, możesz, co chcesz, pytaj, a ja tobie gotow zjawić".
2237 144 | abych o niektore rzeczy pytała?" Jesus odpowiedział: "O
2238 35 | zbawiciela naszego Jesukrysta. Tę radę i tę tajemnicę chciał zjawić
2239 12 | każdy młodzieniec wielmi się radował, ktoremu to sie mogło do
2240 10 | dziwowali się temu nasilnie a radowali się z jej matką i takież
2241 144 | na wiek wiekom nie um<i>rający". <Maryja>: "Po twoim um<
2242 78 | matką jego, a żywili sie z rąk ich roboty, bo Joz<ef>,
2243 536 | obwinął, bo miał wiele tysięcy ran w swo jem żywocie. Przed
2244 536 | dostojnego Jopa trudnemi ranami a jego żona biczowała ji
2245 536 | nie urażono, bo w każdą ranę dziesięć razow uderzono.
2246 67 | niektorzy przydą, a wielmi ranieni na zboju i uciekli przed
2247 67 | zbojca, ktory był barzo raniony, ten nalewając wody w rany <
2248 536 | mięso na pęgach, bo każdem razem, co uderzyli pęgą i uwiązł
2249 536 | bo w każdą ranę dziesięć razow uderzono. I był tako barzo
2250 35 | przezdziatkinie, Sara, Anna a Rebeka, jiż Twą świętą miłością
2251 79 | 79. Czcienie o tem, kto rego lata począł chodzić Pan
2252 399 | jakoby mogł małym kamieniem ręką rzucić, i padł na ziemię
2253 Intro| sporządzonej na początku XVI w. Rękopis liczący 426 kart do końca
2254 Intro| o żywocie Pana Jezusa. Z rękopisu Greckokatolickiej Kapituły
2255 Intro| virginis Mariae et Salvatoris rhythmica, Historia scholastica Piotra
2256 404 | 404. Przykład o jednem robaczku albo wężu przez jadu, ktory
2257 70 | cirpienie, pragnienie, nędzę, robaki silne, gory, doły, błądzenie,
2258 12 | nabożeństwem. Kiedykolwie przestały robić, tako natemmieście szły
2259 36 | siedziała sama <w> swej łożnicy, robięcy swą robotę, sukała złoto
2260 36 | zamknąwszy się <w> swej komorze robiła a miedzy tą robotą cztła
2261 117 | Jozef jako stary a barzo w robocie człowiek natychmiast wpadnie
2262 36 | komorze robiła a miedzy tą robotą cztła księgi Izaijasza proroka,
2263 36 | swej łożnicy, robięcy swą robotę, sukała złoto na jedwab
2264 9 | kościoła i ofiarowali baranka <rocznego> na to, by je poświęcili
2265 1 | płod podług swego czasu rodzą. Kiedyś stworzył rodzaj
2266 135 | jego mocnemu a stałemu przy rodzeniu nic nie błądziły, aby w
2267 290 | przeźrał, ależ wezwali jego rodzinę, <ktory przeźrał>. I poczęli
2268 298 | Maryjej a Marty, siostr [z] rodzonych. A to była ta Maryja, ktora
2269 149 | trzydzieści a dwie lecie i poł roku, to jest od Bożego Narodzenia
2270 78 | Jesusem. A tak Jozef kupił łan role i orał onym do bytkiem i
2271 114 | suknia s nim podług ciała rosła. Ta suknia nigdy sie nie
2272 134 | świętych przykre kamienie rosło, ktoreż urażały jego święte
2273 52 | od jednej gorącości nie rostajał, ale ji położyli w ziemię,
2274 144 | nieba i ziemie, a byłem rowien ojcu memu w tej isności
2275 144 | boską mocą, ale proście a rownie tako będzie odkupion prawem.
2276 107 | drzewie, aby je uciosał rowno podług miary, ktorąż mu
2277 132 | ale maluczko nachylony a rowny, bo nijedne kości nie było
2278 15 | białe, a miedzy tym jakoby rożanego kwiata ba<r>wa słączona.
2279 404 | biczowan, kiedy na krzyżu rozbijan, natychmiast skrył swą głowę,
2280 104 | Uźrawszy to ine dzieci rozbiły swoje dzbany i jęły czyrpać
2281 104 | matce swej a jako dzbany rozbite czynił cało~ ~Studnia była
2282 104 | dzban, co w ręku nosił, rozbiwszy i naczyrpał wody w podołek
2283 Intro| historię Świętej Rodziny autor rozbudował i uzupełnił m.in. w oparciu
2284 336 | żyła starga, abowim je mają rozciągnąć, aż będą z krzyżem rowne.
2285 349 | nogam swego miłego syna rozciągnienema rękoma, aże je począł miły
2286 Intro| teologiczno-retoryczne. ~Wybrane rozdziały ("czcienia") Rozmyślania
2287 290 | ty> cuda czynić?" I było rozdzielenie miedzy imi. Tedy są rzekli
2288 15 | okrągły i malutko pośrod rozdzielon. Nos miała prosty, mało
2289 126 | jako nadobność czyrwone roże <...> Policzki jego były
2290 66 | są szli po lasu, wszytki rozgi wszelikiego drzewa nakłoniły
2291 35 | wysłuchaw swego stworzyciela rozkazanie, pocznie w sobie myślić
2292 329 | przepowiedano a ninie mi rozkazano ocem moim i to nie może
2293 503 | skrzepł, a brzuch sie jemu rozkocił i wypłynęły jego wnętrze
2294 144 | Maryja>: "O miły synku, rozkociło sie serce moje lękwszy sie
2295 15 | obraza malowanego. Usta jej rozkoszna była a barzo ucieszna, a
2296 536 | naszego miłego Jesukrysta było rozkoszniejsze i wielebniejsze, tem boleść
2297 15 | znamienity, słodki, słuszny, rozkoszny a barzo ucieszny.~
2298 130 | wielebnych ust, słodkie silno rozkoszy a niewyprawne wonie. ~ ~
2299 399 | bożą przepuszczać. Tu potem rozkr<z>yżowawszy swoje święte
2300 334 | mamli patrzyć na twe męki, rozkruszy sie moje serce we mnie". ~ ~
2301 52 | pana naszego Jezukrysta~ ~Rozmaita cuda i znamiona są po wszemu
2302 160 | Epifanije, czusz dzień rozmaitego oświecenia Jesukrystusowego,
2303 160 | 160. Czcienie o rozmaitem położeniu czcienia świętej
2304 174 | wszytki wierzące, dziwy a cudy rozmaitemi poćwirdzał wszytko, ktore
2305 3 | duszę>, i darował dary rozmaitymi a tako okra sił j<ą> wszemi
2306 106 | od niemiłościwych żydow rozmajite potwarzy, jichże winę nie
2307 396 | laterniami, z pochodniami i rozmajitem or[z]ędziem, jakoby na zbojcę
2308 Anna | mieszkanie,~ cnotliwe rozmnożenie,~ dobre dokonanie.~
2309 12 | więcej służba boża była rozmnożona i kazali byli uczynić <...>
2310 Intro| Wybrane rozdziały ("czcienia") Rozmyślania przemyskiego podajemy w
2311 107 | ktorąż mu dał. Ten istny nie rozmyśliwszy sie przerąbi ono drzewo
2312 503 | kościele i wszedszy, czusz w rozpacz, i obiesił sie sidłem. Mowi
2313 40 | Uczynił moc swoją prawicą, rozpłoszył wszytki pysznej myśli. Strącił
2314 101 | iż był umow<n>y a barzo rozprawny[ch] <i miłościwy> [obyczajow
2315 35 | ojcow, a też chcąc uczynić rozstanie onej stare żałobie, o jiż
2316 135 | albo> nieustawiczne<m> ku roztargnieniu myśli. Melankolija tako
2317 13 | towarzyszkami, bo była cicha, mądra, roztropna, śmierna, lubiezna, posłuszna
2318 109 | rzecze: "Przez to słowo rozumi się ja sam s moim ojcem,
2319 35 | przez niegoż się moc boża rozumie, a wezw<awsz>y ji i rzekł: "
2320 434 | od nich. Możemy tego Jana rozumieć, jegoż miły Krystus nad
2321 130 | przykre. Język miał dobrze rozumny a barzo przestrony. Był
2322 535 | urażonem odwiedziona jestem od rozumow, bo mi sie widziało, iżby
2323 298 | Tedy im rzekł miły Jesus: "Rozwiężcież ji, ać chodzi". Tegodla
2324 150 | dzień Świczek a nigdy nie d<ru>gdy, mieniąc, iżby krest
2325 128 | miąższe, ale były nadobnie rumiane a nie były silnie siny <...>,
2326 135 | z gorącością dawały jemu rumianość, zimno z suchem przyrodzenim
2327 15 | ciała świętego była <...> z rumianości biała a wielmi nadobna.
2328 126 | Jako białość słączona z rumianością świeciły sie rozkosznie <...>
2329 120 | od słońca, bo był nieco rumion od słońca. A ta rumioność,
2330 120 | nieco rumion od słońca. A ta rumioność, złączywszy sie z białością,
2331 15 | chętności <pełna>. Wargi były runione, nie mięsiste, ale malutko
2332 15 | nim. Włosy jej święte były ruse albo żołte a zuściały się
2333 135 | boleści wrzodowe w nim po ruszyła. Nie uczyniła kry w jego
2334 430 | włosy jego świętej głowy rwąc; niektorzy z wielikim gniewem
2335 160 | pięciorgu chleba a o dwu rybu. Na to mowi Maksymus biskup
2336 400 | wieliką czcią, i począł rycerz krola podpomagać, sługa
2337 130 | umowny a wielebne mowy, nie rychły, nie kłokietliwy, nie szepietliwy
2338 63 | małpy, wilcy, gronostajowie, rysiowie. Leśnia i polnia źwirzęta
2339 149 | ma być uzdrowion. Jemuż rz<e>kł Jesus: "Niechaj ninie,
2340 144 | już ani krola mieli, jedno rządce pogańskie~ ~Maryja, matka
2341 35 | przepowiedzże jej niebieskie <z>rządzenie rzekąc: "Zdrowa bądź, miłości
2342 144 | rzekł, jest lepak wez<d>rżało serce twoje matki, bo usłyszawszy
2343 486 | trudno związanego powrozmi i rzeciądzmi, i poruszyło sie w niej
2344 533 | ciężkie od ciężkich a trudnych rzeciądzow i od pąg. ~ ~
2345 14 | mogła jego śmierze niektorą rzeczą przypodobać aby tako śmierna
2346 399 | po żydowsku tako wiele rzeczono jako 'ociec'. I chciał miły
2347 135 | myśli. Melankolija tako rzekąca, ktoreż jest zimne a suche <
2348 349 | upominać Ojca niebieskiego rzekący.~
2349 144 | uwieselon tym słowem, iże rzekłeś: mam smartwychwstać, a przyjąwszy
2350 47 | światłe odzienie jako śnieg i rzekło Jozefowi: "Czemuś rzekł,
2351 134 | chwalebne, śmierne a nie rzucające [takie stąpanie jego było].
2352 399 | mogł małym kamieniem ręką rzucić, i padł na ziemię na swe
2353 106 | Aniś mię zepchnął ani rzucił, aniś niektore złości uczynił".
2354 430 | rzuciwszy sie jako lwowie rzujący, jęli miłego Jesukrysta
2355 52 | dziewice Maryje czyste, w Rzymie uźrana studnia żywa ciekąca
2356 108 | chciała pić, tako zawiesiwszy sąd na promieniu słonecznym
2357 298 | we wstaniu s martwych w sądny dzień". Miły Jesus <jej>
2358 109 | tem, jako miły Jesus przy sadzon do szkoły. De infantia~ ~
2359 12 | rozumiała, co cztła, Księgi Salomonowy, Job, Księgi Judyt, Krolewskie
2360 404 | przez jadu, ktoremu dzieją saltra, a ten człowieka barzo miłuje
2361 290 | Mać lata, pytajcie jego samego". Tako są potem wezwali
2362 144 | moja miła, nie ostawię cie samej, aleć wiele wesela z tobą
2363 62 | pod nimże siedzieli, a na samem wirzchu jego wisiał owoc.
2364 35 | Gabryjele, bądź poseł, tobie samemu zjawiam o przewyszeniu świątości
2365 104 | ony skorupy [nagle] sie samy zlepiły, a takoż ty istne
2366 35 | ony trzy przezdziatkinie, Sara, Anna a Rebeka, jiż Twą
2367 63 | jelenie, turowie, słoniowie, sarny, liszki, małpy, wilcy, gronostajowie,
2368 149 | wszakoż przez dokonania pełno<ść> ma być uzdrowion. Jemuż
2369 Intro| Salvatoris rhythmica, Historia scholastica Piotra Comestora oraz Passio
2370 35 | mogła w małem tem żywocie schować?" A gdyż anjoł Gabryjeł
2371 144 | poczęła a moję czystotę schowała". Jesus: "Tegodla dyjabeł
2372 62 | weselim, a najadszy sie schowali ostatek sobie na drogę.
2373 35 | ku dostojnemu przybytku schowania mego; idzi ku zwolonemu
2374 35 | szwego świata stworzenie i schowanie odzierżeć nie może? Kakoż
2375 66 | 66. O tem, jako drzewa schylały sie, dając chwałę Jesukrystusowi
2376 15 | nadobnie <...> a głowę maluczko schyliła, jakoż jest podobno <dziewic>
2377 123 | były barzo miąsze ani barzo schylone, ale były czysty, przeze
2378 125 | czas mało okrągły, to jest schylony. Nozdrze jego były czyste
2379 336 | nie uczynił, grozi mię im ściąć". Tedy błogosławiona dziewica
2380 12 | pawłoki tkać albo perłami ściegać <...> K czemu myśl przyłożyła,
2381 149 | trzechdziesiąt i wtorego lata, <ścięt>, a trzecie Wielikie Nocy, <
2382 59 | mieli nijednej drogi ani ścieżki~
2383 15 | barzo zeszłe, ale się były ścisły jeden włos na drugi, jakoby
2384 15 | spleciony <...>, uprawiony i sczosany. Tako jest dziewica Maryja
2385 160 | kuszeniu jawnie kazał, apostoły sebrał i kazanie na gor<z>e[czsze]
2386 549 | ukazał, iż by ni miał mocy sędzić jego, by nie była moc wirzchnia ~ ~"
2387 35 | ten w chierubim groźny, w serafin miłowanim gorący i we wszech
2388 40 | głosem rzekąc: "Błogosławiona si ty miedzy niewiastami wszytkimi <...>" "<...>
2389 144 | matka boża, częstokroć siadawała z synem swoim Jesukrystem,
2390 78 | i orał onym do bytkiem i siał. ~ ~
2391 503 | w rozpacz, i obiesił sie sidłem. Mowi tu Beda, iże dawno
2392 62 | jednemu drzewu palmowemu i siedli pod niem barzo utrudziwszy
2393 333 | każdy człowiek ma w sobie siedmdziesiąt cztyrzysta i dwa członki,
2394 4 | odpoczywał i napełnił ją siedmiorym miłosierdzim Ducha Świętego.
2395 160 | biskupa a Teofila, jen był siedmy po świętym Pietrze na stolcu
2396 117 | do starych ojcow, ktorzy siedzą na piekielnych otchłaniach,
2397 47 | Odpowiedział Jozef i rzekł jej: "Siedzi i dzierży klusię a nie mowi
2398 174 | pozdrowił ji a kazał jemu z sobą siedzieć i począł jego pytać rzekąc: "
2399 35 | wszytki myśli i nad rozum sięga, bo ten w chierubim groźny,
2400 415 | iże jeszcze jego nikt nie sięgał albo jął. O Judaszu zdrajca,
2401 529 | ku biczowaniu z wielikim siepanim ~ ~Kiedyż błogosławiony
2402 40 | łaskawie przywitała ją jako swą siestrzankę~ ~Po ustąpieniu anjelskiem
2403 3 | dary rozmaitymi a tako okra sił j<ą> wszemi cnotami przyrodzonymi
2404 144 | słyszeć twą śmierć jest silna boleść sercu memu a wieliki
2405 52 | mieście Tuszem spadł grad silny, miedzy tym spadł obrazek
2406 70 | azabychmy mogli zbyć tych to silnych puszcz; bo tamo najdziemy
2407 134 | pokaziły sie jemu, iże były sinie. Bo w jego piętach świętych
2408 128 | rumiane a nie były silnie siny <...>, ale były wielmi czyste,
2409 11 | młodości czas mi<n>ęła a już siodme lato popełniła, oprawiwszy
2410 298 | kastellum Maryjej a Marty, siostr [z] rodzonych. A to była
2411 298 | Symnicie ka mień!" A Marta, siostra tego umarłego, rzekła jemu: "
2412 298 | niemocen. Tegodla posłały siostry jego k niemu rzekąc: "Gospodnie,
2413 298 | uźrzysz chwałę bożą".Tedy są sjęli kamień. A miły Jesus podniosszy
2414 Intro| południowo-kresowej, odznacza się bogatą skalą słownictwa, od kolokwialnego
2415 9 | pieluchach leżała, nigdy się nie skalała podług obyczaja dziecięcego,
2416 129 | stojące <...> a też nie były skalane nijedną nieczystotą <....,
2417 149 | Jesukrysta trzeci kamień albo skałę od Jerycha. A tu sie mieni,
2418 135 | uczyniło, aby był smęcien albo skąp, zazrościw, pyszen albo
2419 67 | tąż Jesusa Maryja była skąpała. Tedy jako umył rany, natychmiast
2420 133 | przykryte a nijednej żyły skarade było tamo baczyć, też niejedna
2421 545 | przed wszytkiem ludem tako skaradego, tako uplwanego a nędzno
2422 133 | miękki <...> a nijednej skaradości nimiały, długie, gładkie,
2423 547 | jest trędowaty i wszytkich skaradszy; syn twoj był krasszy anjołow,
2424 12 | je dali <z> kościelnego skarbu. A też każdy młodzieniec
2425 35 | zgrzeszeniu i uczynił milczenie skargam i szem żałobam, bo już noc
2426 150 | to kacyrstwo z korzenia skazić ustawili tego dnia i mocnie
2427 160 | też Ammonigo Aleksandryj <ski>ego, Euzebijusza, cezarzyńskiego
2428 404 | na puszczy, natychmiast skoczy na jego oblicze, aby ji
2429 415 | swoje święte usta. Widząc skonałą zgłobę jego a zjawiając
2430 145 | 145. Skonawają sie wtore księgi słodkiej
2431 120 | Joannes Damascenus pisze.~ ~Skora była jego ciała biała jako
2432 60 | wierzyć nie chce, ten słuchaj skromnie a nie mowi tego <...>, być
2433 503 | świętego Jeronima by był miał skruszenie a prawą spowiedź, Bog by
2434 404 | swe wszytko ciało a głowę skryje. Takież miły Krystus kiedy
2435 Intro| dopisanych przez późniejszego skryptora na końcu zabytku transkrybujemy
2436 404 | krewkości, bo tamo była skryta moc jego. ~ ~
2437 395 | by nie było we mnie prawe skryte bostwo, nie mogł<ob>y być
2438 117 | działo, aby złemu, dyjabłu, skryto było człowiectwo miłego
2439 160 | czcienie <o> młodości i o skut<c>ech Pana naszego szło
2440 10 | miłować, uczyli ją, aby we skutce wiarę miała, w słowie prawdę,
2441 43 | pisze~ ~Kiedyż Jozef o ten skutek błogosławionej dziewicy
2442 35 | synu bożemu ociec, bo tem skutkiem chcę wszemu światu pomoc.
2443 102 | żywot chwalili, a niektorzy skutkow nienaźrąc potępiali [niektorzy
2444 298 | począł płakać miły Jesus i sł<z>y puszczać. Tedy Żydowie
2445 105 | 105. Czcienie o tem jako słali Jezusa po ogień Maryja i
2446 104 | ktore sie w małe skorupy słamały, były całe natychmiast jako
2447 405 | mię, a zbawion będę, iże sława moja ty jeś". I mowią, iże
2448 Anna | rodzaju niewieścim barzo sławetna,~ a Bogu i jego anjołom
2449 144 | Jesus: "Bylismy w tej sławie nasz[v]ej Trojce, w tej
2450 35 | przyrodzeniu wielebny i prze sławny płod przyjęli. Azaby mi
2451 Anna | Uproś mi łaskę owoca tego ślicznego,~ i też Jezusa miłego.~
2452 290 | ziemię i uczynił błoto z ślin i pomazał <błotem> na jego
2453 144 | dusza lękła sie". Jesus: "Słodka matko moja, nie puszczaj
2454 15 | Jej głos był znamienity, słodki, słuszny, rozkoszny a barzo
2455 15 | weźrzenia lubieźniego, słodkiego a wielmi wiesiołego <...>.
2456 145 | Skonawają sie wtore księgi słodkiej a miłościwej dziewicy Maryjej
2457 104 | słyszą, rzekąc, aby każde słomienie natychmiast aby sie wrociło
2458 104 | zlepiły, a takoż ty istne sędy słomiony były potem całe, i dzbany,
2459 70 | deszcze, grady a słoneczne gorącości, puszcze silne,
2460 120 | nieco był szod od gorącości słonecznej.~
2461 63 | łanie, jelenie, turowie, słoniowie, sarny, liszki, małpy, wilcy,
2462 Intro| odznacza się bogatą skalą słownictwa, od kolokwialnego po teologiczno-retoryczne. ~
2463 1 | bieg ućwirdzenia niebios], słożyłeś gorącość niebieską z niemi,
2464 101 | cnocie i w mądrości, i w słu[b]żbie bożej. Wszem ludziem
2465 46 | żądała] i ten [ktorym] Bogu ślub od mej młodości uczyniła,
2466 46 | uczyniła, iżbych w tego ślubie <ostała>, jen mie stworzył;
2467 10 | Jerusalem przywiedli. A oni im ślubili ją chować miłościwie z jinymi <
2468 35 | jemu nie dokonało, co jemu ślubiono w tem poselstwie? Wszakoś
2469 37 | poznam, bom ofiarowała i ślubowała me dziewictwo i czystotę
2470 334 | też dzisia zbyć nie mogę. Ślubowałeś, iżbych była pełna miłości,
2471 172 | mowę, głuchem o[d]twarzasz słuch, chromem czynisz, iż chodzą,
2472 290 | iże Bog grzesznych nie słucha, jedno tego, ktory jest
2473 10 | przykazanie ojca swego, słuchając rady matki swej miłej. Nie
2474 298 | wiedział, iże mie zawżdy słuchasz, alem rzekł przed tem ludem,
2475 541 | świętej głowy, a Żydowie i słudzy Piłatowi poczęli mowić naśmiewając
2476 396 | sługi biskupie i barzo wiele sług żydowskich mędrcow i licemiernikow
2477 52 | Tedy cesarz kazał swoj słup zrucić na cześć i na chwałę
2478 52 | był uczynić swoj obraz na słupie i kazał sie przed nim modlić
2479 134 | odzienie jego wszytko było słuszne. ~ ~
2480 15 | Poszłali albo chodziła, słuszno a poczestnie, podniowszy
2481 15 | był znamienity, słodki, słuszny, rozkoszny a barzo ucieszny.~
2482 10 | nędznymi i nad smętnymi by się slutowała a by ubogim pomoc dawała;
2483 67 | też z dzieciątkiem <...> a slutowawszy sie nad nimi przyjęli je
2484 144 | serce swoje, ale lepiej slutuj sie nad rodzajem człowieczym.
2485 12 | przywiedli, aby tym więcej służba boża była rozmnożona i kazali
2486 14 | widzeniu i zamieszkała swej służby, iże kościoła nie umiotła
2487 59 | jidąc; a mieli teże dziewkę służebną a trzy parobki, ktorzy służyli
2488 59 | służebną a trzy parobki, ktorzy służyli Jozefowi a dziewicy Maryje.
2489 135 | miłem Panie, ale są jemu służyły. Wszytko, cokoli w niem
2490 104 | i kazał im, ono wszyscy słyszą, rzekąc, aby każde słomienie
2491 150 | głos Boga ojca z niebios słyszan~ ~Stało sie, kiedy się krzścił
2492 172 | cokoli by nałożył. Też to słyszę, iż cie Żydowie nienaźrą
2493 290 | Powiedziałem wam już <i słyszeliście>; czemu jeszcze chcecie
2494 403 | nas, Gospodnie, daj nam słz[l]y, abychmy z świętą ma<
2495 15 | wysokie a nie szyrokie <...>, smarsku nijednego nie było na nim.
2496 127 | nie barzo podniesione, nie smarszczone, ale okrągłe a wielmi cudne. ~ ~
2497 144 | słowem, iże rzekłeś: mam smartwychwstać, a przyjąwszy ciało lepak
2498 144 | krzyżu a trzeciego dnia smartwychwstanę <...>" Maryja: "By mi był
2499 503 | niektorzy, iże usłyszawszy smartwychwstanie, ktorego sie nie nadział,
2500 145 | dolicza, iże <Jesus> po smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi
2501 144 | kiedy na ziemi po twym smartwymwstaniu będziesz mieszkać?" Jesus: "
2502 67 | gospodarz z gospodynią jęli sie smęcić, iże od nich tako rychło
2503 37 | kiedy jest to usłyszała, smęciła sie podług swego dziewiczego
2504 99 | tego żałowali a wielmi sie smęcili przez Jesukrysta miłego <...>
2505 35 | Co myślisz? Czemu się smęcisz? Azaliś pirwej poselstwa
|