1-domni | domow-krzyw | krzyz-oblup | oboje-poszl | potaj-smeci | smecz-wezra | wezre-zwied | zwier-zywo
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
2506 60 | wielikiej roboty częstokroć sie smęczyli a domu niejednego a gospody
2507 536 | biczowania szatanowego a boleść smętka miał w sercu od biczowania
2508 402 | barzo udręczony wielkim smętkiem. Tedy rzekł miły Jesus świętemu
2509 1 | ucieszy mnie, nędzną a barzo smętną żonę, nie oddalaj mnie tako
2510 1 | nędznych, jeż tako widzi smętne, aby ich nie wysłuchał,
2511 107 | k nie mu uźrzy ji barzo smętnego a pocznie pytać, czemu by
2512 6 | pomocnik każdemu nędznemu i smętnemu". ~ ~
2513 547 | dziewice przesławna, matko smętnych macior, tenci nikakiej nie
2514 10 | młodsze, nad nędznymi i nad smętnymi by się slutowała a by ubogim
2515 415 | przeklęty zdrajca, czemuś sie śmiał tknąć oblicza Jesu krystowego?
2516 149 | jest moc. Jest praw[d]a śmiara podać sie więcszemu prze[
2517 14 | silno śmierne, iże jego śmiary i jego krasy i też wielikie
2518 52 | powiedają, bo tego pisać nie śmiem, ale ku czci i ku chwale
2519 298 | jemu: "Gospodnie, jużci śmierdzi, boć <cz>t<e>rzy dni leżał
2520 529 | nielutościwi Żydowie rzucili sie na śmiernego baranka miłego Jesukrysta
2521 40 | Strącił mocarze z stolca a śmiernie powyszył. Łaczne nakarmił
2522 144 | ja ninie cirpieć człowiek śmiertelny, ale zmartwychwstanę Bog
2523 14 | sobie, aby się mogła jego śmierze niektorą rzeczą przypodobać
2524 545 | twardości, tożby sie nad nim smiłowali, ale jedwo ji uźrą, smiłują
2525 545 | smiłowali, ale jedwo ji uźrą, smiłują sie nad nim i puszczą ji".
2526 331 | mogło stać dobrze, ale nie śmim gniewać ojca mego". ~ ~
2527 14 | umiatać kościoł. A jako smiotła proch w gromadę, nie majęcy
2528 70 | puszcze silne, charpęci, węże, smoki, źwierzęta okropna, wilki,
2529 61 | matki i stał przeciw onym smokom machając rękoma, a smokowie
2530 434 | płociennie, i to opuściwszy, snadź kiedy był połapion, nag
2531 547 | wszech ludzi niepodobniejszy; snadziesmy zdradzeni, iże wierzymy,
2532 545 | uźrawszy ji tako zbitego a snędz[z]onego, a ono jego święte
2533 404 | oblicze, aby ji zbudził ze snu, by jego iny zły wąż jadowity
2534 290 | był jest ślep. A było w sobotę, kiedy miły Jesus uczynił
2535 290 | człowiek od Boga, ktory soboty nie święci". A drudzy rzekli: "
2536 128 | 128. O wargach Jesu sowych et cetera ~ ~Wargi miał
2537 99 | porodzi, tedy wszytki bałwany spadną i złomiony będą. ~ ~
2538 298 | oni m<n>ieli, by rzekł o spaniu sna. Przeto miły Jesus rzekł
2539 401 | czemuś mię opuścił?" I śpiał ty wszytki psalmy aże do
2540 402 | O, czemu, bracia miła, śpicie? A wszakoście mienili prze
2541 298 | zwolenicy <jego>: "Gospodnie, śpilić, będzieć zdrow". A miły
2542 403 | bożej rzekąc: O Boże, my śpimy, a ty czujesz, modląc sie
2543 34 | rozmaitych ksiąg cuda a spisałem jakole prostem pisaniem
2544 402 | świętemu Piotru: "Szymunie, śpisz? Nie mogłeś se mną czuć
2545 Anna | domieśćcie mię anjelskiemu śpiwaniu.~
2546 15 | pas <...>, zawżdy dobrze spleciony <...>, uprawiony i sczosany.
2547 541 | posadzili ji na jednem stolcu a splotwszy koronę albo wieniec tarnowy,
2548 MB | twoje poczęcie, iżby zupełne spomożenie na nas przyszło do Pana
2549 Intro| stulecia, a zachowane w kopii sporządzonej na początku XVI w. Rękopis
2550 503 | miał skruszenie a prawą spowiedź, Bog by był jemu ten grzech
2551 62 | chcienia picia już sie byli spragli i jich dobytek, a już ni
2552 399 | podług dobrowoleństwa twego sprawić, a przeto, jestli podobno,
2553 114 | nowa jako z pirwu, a nigdy spro<s>tniejsza nie była ani
2554 545 | oblec w tę istną pawłokę sprosną.~
2555 415 | nogi umywał, a za takie sprosne myto przedałeś i podał ji
2556 290 | bo Żydowie już sie byli sprzysięgli, iże ktokolwie by poznał,
2557 14 | świętych nog nie obeźrał, spuściła podołek i osuła on proch
2558 150 | było jakoby błyskające i spuściło światłość na ziemię, a Duch
2559 144 | będzie oprawić zły, dyjabeł, sradliwie, jen zwiedzie <niemiłościwie>
2560 503 | porzuciwszy ty istne pieniądze śrebrne w kościele i wszedszy, czusz
2561 Intro| zabytku, Aleksander Brückner, średniowieczny kompilator "ogarnął wszystko,
2562 530 | tako nędznie przywiedzion środ witnice, rzuciwszy sie z
2563 530 | barzo wieliko sie tego sromaję, iże tako sromotnie dali
2564 530 | tych sie miły Jesus barzo sromał, iże tako nag stał. Ale
2565 536 | łając a złymi słowy barzo sromocąc, a takoż dwojako był biczowan,
2566 335 | Maryjej syna, aby ta ko sromotnej męki nie cirpiał ~ ~Matka
2567 37 | podług swego dziewiczego sromu, lęknąwszy się poczęła myślić,
2568 Intro| Greckokatolickiej w Przemyślu (stąd nazwa); obecnie przechowuje
2569 298 | Jerusalem, jakoby na pięćnaście stajań. I przyszło było wiele Żydow
2570 535 | tako niemiłościwie wiążąc, stałam a me ciało na mnie wszystko
2571 135 | takież przeciw jego mocnemu a stałemu przy rodzeniu nic nie błądziły,
2572 536 | Przed tym jego biczowanim stali Żydowie, rozmaicie jemu
2573 37 | rzekła: "Owom ja sługa Boża, stani mi sie podług twego słowa".~
2574 67 | gdyby zasie szli, aby k nim stąpili. ~ ~
2575 Anna | Pozdrowiona bądź matko stara Jezusa miłego,~ twej
2576 336 | aż sie w nich każda żyła starga, abowim je mają rozciągnąć,
2577 121 | a wszakoż nigdy nie były stargane.~
2578 35 | przezdzieciństwo albo też starość ku porodzeniu płodu nawrocić,
2579 430 | rzekąc: Wojska pogańska i starosta ich, ktora była czeladź
2580 10 | słysząc napominanie swych starszych miłościwie posłuszna była [
2581 10 | a też by czyniła cześć starszym, a też by miłowała młodsze,
2582 101 | dzieciątko błogosławione, bo był statecznych obyczajow i też wielebnych. <...>
2583 290 | jemu: "Idzi, umyj sie w stawie Syloe, ktore <sie> wykłada
2584 104 | i przyłączyło sie swemu stawu. Tako nagle ony skorupy [
2585 174 | Żydy chciał umęczyć a po<m>stę bych uczynił nade wszytkiem
2586 545 | tako biczowanego, tako stłuczonego a oskaradzonego? Jakoby
2587 129 | Nie były k sobie nierownie stojące <...> a też nie były skalane
2588 46 | naszych, przed Jego obeźrzenim stoję, iżem męża <nigdy> nie poznała
2589 37 | Bog Wszechmogący da jemu stolec ojca jego Dawidow i będzie
2590 10 | przez szwej pomocy na ony stopienie sama weszła naprzod przed
2591 349 | mną, bo stracęli ciebie, stracę i żywot moj. Wysłuchaj,
2592 349 | smiłuj sie nade mną, bo stracęli ciebie, stracę i żywot moj.
2593 536 | wykupił! Nie dajż jej zasie we stracenie! Ubaczy, widziałliś kiedy
2594 503 | Judasz radniej siebie chciał stracić niż pieniądze, bo kościołu
2595 547 | obleczonego, zumiawszy sie, straciwszy mowę i padła jako umarła.
2596 325 | sie mnie będzie dzieci, stradnej żenie?" ~ ~
2597 70 | lwy, niedźwiedzie i inne straszliwe źwierzęta. Tegodla, <widzili
2598 328 | uźrawszy ją i obrocił sie na stronę a wstawszy przeciw jej i
2599 43 | I był Jozef dziewica [i] stroż czystoty dziewicze i tajemnik
2600 12 | postawione, aby miały w stroży kościoł a też by ji <...>
2601 335 | doczekała, iże me serce gorące strzała przeszła. Moj miły synu,
2602 41 | czystota zawżdy jest anjołem strzeżona, bo miłowała czystotę <nad>
2603 109 | słową el, Jesus rzecze ku mi strzowi: "Co sie przez to słowo
2604 121 | kiedy je czosał, a nigdy nie strzyżone, a wszakoż nigdy nie były
2605 330 | tę sromotną mękę kr<z>y[stu]żową; u czyń to dla mnie,
2606 MB | Zdrowaś, najaśniejsza cnot studnica ogrodow, rzeka wod żywiących,
2607 62 | drzewem palmowem a uczynił studnicę palcem i wywiodł wodę~ ~
2608 Intro| prawdopodobnie w połowie XV stulecia, a zachowane w kopii sporządzonej
2609 135 | wszech rzeczy był z swoim stworzenim, bo dziewica poczęła stworzyciela
2610 400 | na swe kolana przed swem stworzycielem z wieliką czcią, i począł
2611 135 | podług tego jako jem miły stworzycil ustawił albo przydał moc
2612 430 | jego, ktore wszytek świat stworzyły, ręce zaprawdę dziewicze
2613 135 | rzekąca, ktoreż jest zimne a suche <przyrodzenie>, nigdy jego
2614 135 | jemu rumianość, zimno z suchem przyrodzenim albo ta dwoja
2615 135 | dawały jemu cielestność, suchość z gorącością dawały jemu
2616 36 | łożnicy, robięcy swą robotę, sukała złoto na jedwab i pawłoki,
2617 160 | od tego, co sie stało na swadźbie, jakoby w domu uczynione,
2618 13 | gwiazda w nocy świci, tako świ[a]tła dziewica Maryja miedzy
2619 41 | Jozefow pocznie ji weselić, świaczcząc innymi pannami, iż sie to
2620 35 | podobno uczynić, jakoż to świadszą ony trzy przezdziatkinie,
2621 35 | przyrodzonego biegu. Kakoż tedy swiastować tej dostojne dziewicy będę
2622 MB | wybawił. Zdrowaś, Matko przed światem narodzona, wysłuchaj wszytki,
2623 8 | Miesiąc tej no<cy> tako światło świcił, iże swą światłością
2624 144 | kupisz albo złego ducha swiążesz?" Jesus: "Moją śmiercią,
2625 10 | też mieli mieć pieczą o świcach ołtarza a płaszcze albo
2626 1 | uczyniłeś dwie wieliki świce, <...> aby oświcieły wszystko
2627 8 | tej no<cy> tako światło świcił, iże swą światłością słońcu
2628 150 | przyjąć <jedno> w dzień Świczek a nigdy nie d<ru>gdy, mieniąc,
2629 149 | pirworodnego grzechu> a też [świę ty Jan] obrz<ez>aniem? Ale
2630 7 | aby z niego wzniosł jednę świecę, iżby oświcił wszystek świat.
2631 120 | słoneczna więcej sie w nim świeciła; a takoż był jako lilija
2632 126 | białość słączona z rumianością świeciły sie rozkosznie <...> albo
2633 160 | E<p>ifaniją, to jest na Świeczki[e] albo na Szczodry Dzień,
2634 41 | mowięcy z Bogiem albo z świętymi anjołmi, od anjoła na każdy
2635 328 | mękę~ ~We środę jedno jęło świtać, jako dziewica błogosławiona
2636 536 | szatanowi, iże biczował ciało swnątrz, ale też poduścił żonę jego,
2637 536 | miał wiele tysięcy ran w swo jem żywocie. Przed tym jego
2638 101 | Eipta. Tamo będąc rosł w swojech leciech, we cnocie i w mądrości,
2639 69 | rzekąc]. Głosem człowieczem swojego stworzyciela poznawszy chwalili
2640 107 | iż był cieśla, dał słudze swojemu dwie drzewie, aby je uciosał
2641 52 | ziemię, gdzie sie modlili swojim bogom i leżał tamo trzydzieści
2642 35 | zgorzał, takież ta moja swolona dziwka, nim k je żywotu
2643 144 | mnie wrociszli się <kiedy>, sy<n>ku, czyli zawżdy na niebie
2644 52 | by sie to miało przydać. Sybilla prorokini i rzekła jemu: ~"
2645 144 | pamiętasz, matko miła, słow Symeonowych, kiedyś mie niosła do Jerusalem
2646 298 | Tako rzekł miły Jesus: "Symnicie ka mień!" A Marta, siostra
2647 40 | ojcom, ku Abramowi i ku jego synom, bo jest on śmierny i miłosierny".~ ~
2648 114 | dziewica Maryja Jesusowi, swemu synowi~ ~Maryja Jesusowi uczyniła
2649 34 | potwirdzonych księgach, a szakoż sie stały przez Jesu krysta.
2650 172 | złe duchy>, [wszelkie] <szalone> uzdrawiasz, paraliżem zarażone
2651 536 | udręczali po jego sercu barzo szaradnymi słowy. A też im ciało naszego
2652 536 | boleść w ciele od biczowania szatanowego a boleść smętka miał w sercu
2653 536 | Nie dosyć było przeklętemu szatanowi, iże biczował ciało swnątrz,
2654 80 | swego urodzenia, ale j<e>szcze dwu lat ni miał, począł
2655 Intro| okres dzieciństwa Jezusa czy szczegółowe opisy urody Maryi i jej
2656 Anna | i paniej anjelskiej.~Szczęsne było twe <w> małżeństwo
2657 37 | nigdy słowo niepodobno". Szczestna dziewica anjołowi rzekła: "
2658 67 | ućcił a ich teże dobytku szczodre potrzeby dał, a wielmi sie
2659 149 | Jesukrystusową pełnie miał być ocz<y>szczon [świętem krzstem], jako
2660 35 | uczynił milczenie skargam i szem żałobam, bo już noc miała
2661 536 | przeń cirpieć, natychmiast szemrzesz a krwie Jesukrystowej oczyma
2662 80 | insze dzieci. <...> pirwej szepiecą, jedno poł słowa wymawiają.
2663 130 | rychły, nie kłokietliwy, nie szepietliwy ani momotliwy, ale wierny,
2664 80 | iże wątpi<ą>c językiem szeplunią, ależ nawykną językiem słowa
2665 40 | anjoł powiedział, iże już sześć miesięcy, jakoś poczęła
2666 533 | każdem człowiece cztyrzysta sześćdziesiąt i dwoje kości, a takież
2667 114 | wszytkie sukni nie był nijeden szew ani żadnego krajania było
2668 119 | jednego pobrudzenia ani żadna szkaradość.~
2669 105 | rzekąc, iże sam czarownik nam szkodę czyni. A przydąc do domu,
2670 Anna | darował.~Pozdrowiona bądź Anno szlachetna,~ w rodzaju niewieścim
2671 160 | skut<c>ech Pana naszego szło porządnie jedno po drugiem,
2672 12 | robić, tako natemmieście szły i modliły się Bogu wszechmogącemu.
2673 120 | był w męstwie, nieco był szod od gorącości słonecznej.~
2674 37 | starości, a temu już jest szosty miesiąc, iże <u Boga> nie
2675 69 | jeden rodzaj ptaszy na imię szpak <...>, jen jął przepowiedać
2676 9 | jako inne panny czynią, iże szukają inych obcych mam, ale swe
2677 62 | byli [z] sobą nabrali; tako szukali studnie a nie mogli najć.
2678 10 | ręku swojej matki przez szwej pomocy na ony stopienie
2679 46 | jen zjawił świątość twą szwemu ludu israelskiemu".~
2680 533 | na jego świętym ciele a szwytko jego święte ciało było krwią
2681 503 | pieniądze wrocił a sam siebie szybienicy oddał, a w tem więcej zgrzeszył
2682 12 | płotna, od wiełny, jedwabiem szyć, pawłoki tkać albo perłami
2683 10 | ołtarza a płaszcze albo pełły <szyli i> sędy czyścili kościelne.
2684 12 | odzienie kościelne albo szyły <...> i nagotowały <...>
2685 402 | Jesus świętemu Piotru: "Szymunie, śpisz? Nie mogłeś se mną
2686 1 | ją masz chować, <powiem>. Tać będzie poświęcona w żywocie
2687 174 | rozmaite skarby i kazał je dać Tadeuszowi. Tadeusz wzgardziw wszytki
2688 52 | dwie lecie; toż dopiro jął tajać, przez jeż sie wypisuje
2689 160 | apostoły wezwał <tajemnie i> tajem[n]nie kazał aże do jęcia
2690 48 | poczęła sie modlić i myślić o tajemnicach niebieskich i takie o krolestwie
2691 12 | pamiętliwie umiała i dzie<r>żała w tajemnicy [v]swego serca <...> Jeszcze
2692 43 | stroż czystoty dziewicze i tajemnik jej świątości, służąc jej
2693 404 | jego, a tego jest rozum taki, bo kiedy węża biją, tedy
2694 336 | cirpieć i dać moje obie ręce targać na krzyżu Żydom, aż sie
2695 430 | gniewem jego świętą brodę targając; niektorzy na jego święte
2696 332 | omyślić, iżby, miły synu, nie targano twoich świętych włos ani
2697 545 | nago aż po pas a koronę tarnową na głowie mającego. Jakoby
2698 541 | splotwszy koronę albo wieniec tarnowy, alboż, jako ini mienią,
2699 67 | rany <krew> sobie umywał, tąż Jesusa Maryja była skąpała.
2700 325 | żałości i wszytkie boleści. Tedyś mi orędzie dobre nosił,
2701 144 | Salomonowego, jen tobie tegdy rzekł, iże <moj> miecz twoję
2702 503 | Jesukrysta całował. Ale tegoli sie [tego] dnia obiesił,
2703 335 | mi zadawasz taką żałość? Tegom juże doczekała, iże me serce
2704 35 | zastarzał sie w grzesze; tegożem stworzył ku świątości, tego
2705 35 | w pałacoch niebieskich. Tejci dawaję mego syna jedynego,
2706 298 | nogi jego swoimi włosy, tejże brat Łazarz był niemocen.
2707 150 | kiedy się krzścił wszy tek lud tej istnej ziemie od
2708 143 | wierzyć, aby on będ<ąc> tele lat na świecie by swoje
2709 144 | będzie obłupion z tego prawa, temże dzierży człowieka pi<r>wego".
2710 35 | tego ćma dawna zaćmiła; ale tenże przez wieliki błąd i wielikie
2711 160 | wysokości uczynione; wtore zową Teofanija, jeż sie stało przy krzście
2712 160 | cezarzyńskiego biskupa a Teofila, jen był siedmy po świętym
2713 64 | im anjoł na drodze dawał. Teofilus o tem pisze~ ~Kiedy szli
2714 Intro| słownictwa, od kolokwialnego po teologiczno-retoryczne. ~Wybrane rozdziały ("czcienia")
2715 326 | zawżdy, jedno sobie nie teskni, krolewno niebieska, bo
2716 1 | aby ją zbawił tej wielkiej tesknice, uźrała zioła a trawę rozkosznie
2717 144 | namilejsza, a wszytkę twoję tesnicę odejmę". Maryja pyta: "Jako
2718 12 | jedwabiem szyć, pawłoki tkać albo perłami ściegać <...>
2719 36 | jedwab i pawłoki, a pawłokę tkała, a ine panny przed uliczką
2720 12 | czysto. Tedy ony tamo będąc tkały pawłoki, oprawiając pierłami
2721 114 | Jesusowi uczyniła suknią tkanem działem, ktorąż była utkała
2722 415 | zdrajca, czemuś sie śmiał tknąć oblicza Jesu krystowego?
2723 13 | w nocy świci, tako świ[a]tła dziewica Maryja miedzy innemi
2724 430 | niektorzy włoczniami koląc i tłukąc jego głowę świętą; niektorzy
2725 15 | Szyja była światła, nie tłusta a też nie chuda ani krzywa,
2726 135 | a też nie uczyniła, aby tłustością ciału jego zawadziła. Takie
2727 434 | nocy i przyłączył sie k tym tłuszczam, ktore wodziły miłego Jesukrysta,
2728 114 | z pirwu, a nigdy spro<s>tniejsza nie była ani też zedrana.
2729 401 | aże do tego psalmu: <"W tobieśm, Gospodnie, imiał nadzieję".
2730 172 | zdrowie i wszytko dobre. O tobiesmy słyszeli wielikie dziwy
2731 290 | poczęli ich pytać rzekąc: "Toli jest wasz syn [boży], <ktorego
2732 144 | wszytko proroctwo, a na tom posłan, iże we mnie pismo
2733 298 | pojdzimy k niemu. Tedy święty Tomasz, ktory wezwan Wątpiący,
2734 15 | jako barwa tego kamienia topazyjon. Warkocz jej święty głowy
2735 13 | była pełna, wszech swych towarzyszek czyniła się niszą, każde
2736 13 | miedzy swemi wszytkiemi towarzyszkami, bo była cicha, mądra, roztropna,
2737 43 | Maryją>, swą oblubieńcę, towarzyszkę swą <...>, bo to, co w niej
2738 13 | przeszła była wszystkie towarzyszki [przeszła] <...> i cnemi
2739 38 | ktoreż stracił Lucyper z jego towarzyszmi.~
2740 545 | byli kamieniem twardości, tożby sie nad nim smiłowali, ale
2741 415 | ktore jest znamię miru, tracisz mir a mnie śmierć oprawiasz.
2742 Intro| skryptora na końcu zabytku transkrybujemy na podstawie edycji: Rozmyślanie
2743 Intro| przemyskie. Transliteracja, transkrypcja, podstawa łacińska, niemiecki
2744 Intro| przemyskiego podajemy w transkrypcji pierwodruk: Rozmyślanie
2745 Intro| Rozmyślanie przemyskie. Transliteracja, transkrypcja, podstawa
2746 66 | idąc. Kwiecie polne <...>, trawa na łąkach, wszytko się Jesukrystusowi
2747 1 | tesknice, uźrała zioła a trawę rozkosznie idęcy iz ziemie,
2748 149 | prawdę". A takoż ji krzcił. Trojaka rzecz była podobna, by <
2749 160 | oświecenie. Wszakoż prze trojakie zjawienie świat<ł>ości dzień
2750 160 | zjawienie świat<ł>ości dzień ten trojakiem imieniem wezwan. Napirwe
2751 3 | wszechmogący obeźrał ich wieliką troskę. A gdyż już w żywocie święte
2752 117 | nasz opiekalnik silno w trudnej niemocy leży a idzie jemu
2753 430 | paść, ale prze więcszą i trudniejszą mękę nie przepuścili jego
2754 328 | będzielić patrzyć na twe trudny męki, będzieć mieć wieliką
2755 533 | barzo ciężkie od ciężkich a trudnych rzeciądzow i od pąg. ~ ~
2756 145 | Lucas, [Ioannes], [cztyrze] <trze> popisali skutki Jesukrystusowe
2757 109 | z mojej szkoły, boć nie trzeba ode mnie wyknąć, bo widzę,
2758 329 | miły Jesus: "Ma miła, nie trzebać za to długo prosić. Dawnoć
2759 149 | tego miłego Pana Jesukrysta trzeci kamień albo skałę od Jerycha.
2760 149 | sie stało od świętego Jana trzeciegodzieścia lata a pirweg<o> poczynając
2761 160 | to jest pirwszego lata trzeciegonaście dnia przyszli trzej krolowie
2762 547 | ukazowan Żydom, było jakoby trzeciej godziny. A tedy dziewica
2763 160 | trzeciegonaście dnia przyszli trzej krolowie nawiedzając ji; <
2764 144 | Jesus: "Jestesmy przed trzemi personami w jednym bostwie
2765 149 | trzydzieści i> pirwego telko trzynaście <dni> poczynał od swego
2766 549 | ustawicznem umysłem <...> Tuć mała niedostało, poł albo
2767 63 | zębrowie, łanie, jelenie, turowie, słoniowie, sarny, liszki,
2768 52 | baworskiej ziemi w mieście Tuszem spadł grad silny, miedzy
2769 545 | kromia aczby byli kamieniem twardości, tożby sie nad nim smiłowali,
2770 430 | niektorzy drogą szyję jego twardymi powrozmi wiążąc; niektorzy
2771 Intro| niemiecki przekład, wyd. W. Twardzik i F. Keller, Weiher-Freiburg
2772 172 | niemym mowę, głuchem o[d]twarzasz słuch, chromem czynisz,
2773 35 | jest ten, ktoregom k mej twarzy podobnem uczynił, zastarzał
2774 349 | i dusza zdrga sie przed twema oczyma od wielikiego udręczenia
2775 144 | nie powiedział o z<m>a<r>twemwstaniu, wieliką boleścią musiłabych
2776 332 | miły synu, nie targano twoich świętych włos ani policzkowano
2777 144 | i>rający". <Maryja>: "Po twoim um<o>rzeniu, synku miły,
2778 536 | jemu ukazał! Wszytki dni twojego żywota nie mogą dosyć uczynić
2779 415 | Czemuś sie nie lękł położyć twych ust pełnych jadu wszego
2780 174 | począł jego pytać rzekąc: "Ty-li jeś zwolenik Jesusow, syna
2781 8 | słoneczna, iże słońce tego dnia tyle dwojc świciło niżli inego
2782 150 | będziesz krzcił, ale miedzy tymi na kogo uźrysz Ducha Świętego
2783 144 | apostołow sobie wybiorę, tymże ja moj Święty Duch dam,
2784 536 | płotnem obwinął, bo miał wiele tysięcy ran w swo jem żywocie. Przed
2785 Intro| prozy średniowiecznej jest tzw. Rozmyślanie przemyskie (
2786 117 | jemu już idzie ku śmierci. Ubacząc dziewica Maryja, iż jej
2787 536 | jej zasie we stracenie! Ubaczy, widziałliś kiedy albo słyszał
2788 430 | wołu ku ofierze albo ku ubiciu przed sie ciągnąc; niektorzy
2789 545 | iżciem ji kazał umęczyć i ubiczować? Miejcież na tem dobrze,
2790 545 | przywiedzion do Piłata po tem ubiczowaniu a kako ji Piłat ukazał tako
2791 545 | Miejcież na tem dobrze, nie ubijajcie go ani przelewajcie jego
2792 174 | umęczyli obiesiwszy na krzyżu i ubili. Wierzę też, iże trzeciego
2793 MB | wołanie nasze, prośbami ubłagając Syna twego, iże sie raczył
2794 10 | smętnymi by się slutowała a by ubogim pomoc dawała; też ją uczyli
2795 117 | tego wieliki smętek miała i ubrawszy sie we wdo<w>ie odzienie,
2796 117 | był przy mem narodzeniu i uchowaniu i już widział moje dni aż
2797 1 | wielebną oddoisz <...> i uchowasz do siedmi lat, tako ją dasz
2798 430 | niełaską i z wielikim gniewem uchwaciwszy i związali tako twardo,
2799 1 | wroć sie w dom twoj, aby uci<e>szył i uweselił twoję
2800 415 | nie dbał miłości bożej, uciążon jest grzech i męka jego.
2801 6 | Błogosławion jeś, jenżeś ociec wsze uciechy i pomocnik każdemu nędznemu
2802 434 | czeladź twoja? Zwolenicy uciekają a znani i przyjaciele precz
2803 59 | jego i poskoczył do Ejiptu, uciekając, jako jemu anjoł przykazał.
2804 59 | 59. O uciekaniu Jozefowym z Maryją a z Dzieciątkiem
2805 67 | wielmi ranieni na zboju i uciekli przed swymi nieprzyjacielmi.
2806 1 | jen] nigdy nie przestanie ucieszać nędznych, jeż tako widzi
2807 43 | by jemu odpuściła <...>, ucieszając w jej płaczu. To od niej
2808 1 | przyrodzonego, ale mi daj Twe ucieszenie, abych porodziła moj płod
2809 144 | nie ostawię cię, ale poślę Uciesznika cichego, to jest Ducha Świętego
2810 1 | Gospodnie, zlutowniku nędznych i ucieszniku miłosierny, racz sie nade
2811 15 | słuszny, rozkoszny a barzo ucieszny.~
2812 107 | swojemu dwie drzewie, aby je uciosał rowno podług miary, ktorąż
2813 298 | Jesukrysta maścią drogą i ucirała nogi jego swoimi włosy,
2814 536 | słodko cirpieć, cokoli przeń ucirpisz. ~ ~
2815 1 | ućwirdzenie niebios <...>, Tyś ućwirdził <wody>, jeż są na niebiesich [
2816 79 | sami stać, a tako po leku uczą sie chodzić. Ale miłe dzieciątko
2817 145 | potwirdzonych. A przeto proszę mężow uczonych, najdąli to to isto być
2818 349 | synku, <...> prośby mej, uczyń se mną prośbę i miłość twą,
2819 107 | rzecze: "A my je dłuższe uczyniemy a przyciągnąwszy przyprawimy
2820 160 | na gor<z>e[czsze] przed uczynienim cuda uczynił, to jest wina
2821 MB | poczęłaś, z Ducha Świętego uczyniłaś, a anjołowi zwiastowanemu
2822 106 | ja ciebie zepchnął albo uczyniłem tobie co złego?". Tedy on
2823 1 | przeświecaję <...> <Z nich> uczyniłeś dwie wieliki świce, <...>
2824 135 | przyrodzenie>, nigdy jego nie uczyniło, aby był smęcien albo skąp,
2825 109 | alboś w człowiece dyjabłem uczynion. Wynidź z mojej szkoły,
2826 541 | mienią, iże ta korona była uczyniona z ciernia morskiego, bardzo
2827 536 | każdą ranę dziesięć razow uderzono. I był tako barzo krwią
2828 536 | pęgach, bo każdem razem, co uderzyli pęgą i uwiązł w ciele, to
2829 536 | biczmi i pęgami, ale ji też udręczali po jego sercu barzo szaradnymi
2830 334 | samę zostawić w wielikim udręczeniu, bo wim, iże twe słowo zasie
2831 402 | bo są ich oczy były barzo udręczony wielkim smętkiem. Tedy rzekł
2832 171 | przebywał podle rzeki <E>ufrates w murzyńskiej ziemi, a tedy
2833 135 | przeminiła ani sie kiedy ugnieła, ani [v]ktore boleści wrzodowe
2834 104 | wiedrze i nijedna kropia nie ukanęła <...> Uźrawszy to ine dzieci
2835 415 | z pirwu usty lizwa potem ukąsi i wpuści jad. O przeklęty
2836 404 | iny zły wąż jadowity nie ukąsił. Duchownie miły Krystus
2837 86 | pożyczali a wieliką cześć jej ukazali miniąc, aby bogini była <
2838 8 | tych znamionach, ktore sie ukazały przy narodzeniu dziewice~ ~
2839 399 | świąt[l]ość męki jego pirwej ukazana. I począł sie modlić rzekąc: "
2840 415 | i męka jego. O słodkości ukazanego miłosierdzia, iże jemu rzekł: "
2841 174 | wielikim cudem <na> mnie ukazano, bo przez lekarstwa i przez
2842 144 | wszakoż będzie przeciw mie ukazować swoję chytrość, o ktorąż
2843 13 | każde czyniła <cześć> i ukazowała służbę podług swej mocy
2844 547 | Zbawiciel Jesus tako jawnie ukazowan Żydom, było jakoby trzeciej
2845 503 | chce ukazać a podobną męką ukazuje, iże czem tu zgrzeszył,
2846 172 | ich zbawienie z nieba i ukazujesz moc twoję miedzy niemi.
2847 40 | ciotką i wielmi pokornie ukłoniwszy sie i pozdrowiła ją rzekąc: "
2848 529 | tako, iże Piłat wżdy chciąc ukoić gniew żydowski, wezwał niektore
2849 349 | A gdyż dziewica Maryja ukoiła sie sama i mogła wymawiać
2850 107 | sie przerąbi ono drzewo i ukroci je, przeto bojęcy sie swego
2851 107 | smęcien. Powie jemu sługa, iż ukrocił drzewa, ktoreż mu był jego
2852 70 | i trzy dni ić, ta się im ukrociła, iże przez jeden dzień szli
2853 144 | biczowanie, umęczenie i ukrzyżowanie i umrę na krzyżu a trzeciego
2854 81 | na swoje piersi, aby ony ukusiwszy potem nie pożądały. Ale
2855 405 | natychmiast będą uzdrowion<i> od ukuszenia grzecha. I dobrze[m] możem
2856 105 | śmiały do domu, ale stały na ulicy płacząc a rzekąc, iże sam
2857 36 | tkała, a ine panny przed uliczką pospołu siedzieli <...>
2858 14 | dziewica Maryja podług tego ułożenia posługowała z jinymi pannami
2859 14 | Chciąc ona zawżdy popełnić ułożenie albo obyczaj swego żywota,
2860 150 | namilejszy, w nim sie mnie dobrze ulubiło, czusz w tobie i przez cię
2861 106 | tobie co złego?". Tedy on umarły westchnął a przede wszemi
2862 399 | stań sie, aby mnie nie umarwszy, śmierć umarła, człowiek
2863 144 | słodko a miłościwie s niem umawianie miewała o rozmaite rzeczy,
2864 396 | Żydowie ji kupili, aby ji umęczeli, aby sie nam grzesznym dostał
2865 174 | ji niemiłościwi Żydowie umęczyli obiesiwszy na krzyżu i ubili.
2866 12 | kościoł a też by ji <...> umiatały <...> a prały odzienie kościelne
2867 78 | oprawiała, bo w tym była dobrze umiejąca, a tym sie żywili z dziecięciem
2868 Anna | wzięta,~ twą miłość Bog umiłował, bo wielce jest
2869 14 | służby, iże kościoła nie umiotła a wspomionąwszy i pochwaciła
2870 144 | jedno eżby ty cirpiał albo umorzon był od tych niemiłościwych
2871 334 | za to, aby mie napr<z>od umorzył, pirwe niżli siebie, bo
2872 172 | nienaźrą a radzi by cie umorzyli albo zadali śmierć. Tegodla
2873 101 | była w jego uściech, iż był umow<n>y a barzo rozprawny[ch] <
2874 349 | błogosławiona w poślednim umowieniu miała <z> swym synem~ ~Usłyszawszy
2875 13 | Też była wielmi [też była] umowna <...> i dostojna wszwe chwały, <...>
2876 130 | Jesukrystusowym ~ ~Język jego umowny a wielebne mowy, nie rychły,
2877 144 | umęczenie i ukrzyżowanie i umrę na krzyżu a trzeciego dnia
2878 298 | wierzy w mie a żyw jest, nie umrze na wieki. Wierzyszli temu?"
2879 290 | oczy, i rzekł jemu: "Idzi, umyj sie w stawie Syloe, ktore <
2880 290 | mi: "Idzi w staw Syloe i umyjże sie!" A szedszy umyłem sie
2881 290 | i umyjże sie!" A szedszy umyłem sie i widzę". A oni jemu
2882 67 | zażyły. Uźrąc drudzy zbojce umyli swoje rany i byli wszyscy
2883 415 | chciał ji jeszcze ode złego umysła odezwać! O przeklęty zdrajca,
2884 549 | ale już jakoby ustawicznem umysłem <...> Tuć mała niedostało,
2885 290 | Położył mi błota na oczy a umywszy sie widziałem". Tedy niektorzy
2886 545 | puśćcie ji, jużci dosyć unędzon". Bo tu mienią niektorzy,
2887 547 | uźrawszy swego mistrza tako unędzonego, jednąc krzyknąwszy padła
2888 503 | urwał ten istny powroz, a upadł a takoż skrzepł, a brzuch
2889 430 | miłego Jesukrysta w mowie i upewnieni Judaszowem całowanim zdrajce,
2890 336 | rowne. A też przeto mam uplwan być na moje oczy, bo tem
2891 545 | ludem tako skaradego, tako uplwanego a nędzno koronowanego kazał
2892 399 | Takież miły Krystus barzo upomina, to rzekąc: "Ojcze, ojcze,
2893 349 | szedł do Jerusalem, poczęła upominać Ojca niebieskiego rzekący.~
2894 402 | modlitwie ku swym apostołom i upominał je o ich krewkość, a nawięcej
2895 325 | jako dziewica błogosławiona upominała Gabryjeła archanjoła z o
2896 399 | polsku, kiedy kogo pilno upominamy: "A bracie, bracie, możesz
2897 403 | 403. Upominanie świętego Biernata, abychmy
2898 15 | dobrze spleciony <...>, uprawiony i sczosany. Tako jest dziewica
2899 Anna | niewymownie pocieszona.~Uproś mi łaskę owoca tego ślicznego,~
2900 107 | dłuższe>, jedno jako je urąbi, aby je nawięcej ciągnął".
2901 349 | namilejszy synku, weźrzy na moje uranione serce i na me gorzkie łzy,
2902 134 | przykre kamienie rosło, ktoreż urażały jego święte nogi. A też
2903 405 | Takież i oni, ktorzy byli urażeni wężem pkielnem, kiedy nabożnie
2904 405 | miłosierdzia a wzbudza ji, by nie urażon jadowitem wężem pkielnym.~ ~
2905 35 | zaszczyceniem nie będzie w czystości urażona. Tegodla, Gabryjele, idzi
2906 535 | pirwemu razu jako sercem urażonem odwiedziona jestem od rozumow,
2907 536 | było mieśce, ktore by nie urażono, bo w każdą ranę dziesięć
2908 Intro| Jezusa czy szczegółowe opisy urody Maryi i jej Syna. Rozmyślanie
2909 6 | takiego daru, ale mi dał urodzenie pożądanego płodu. To dzie[
2910 1 | będzie, <...> pocznie i urodzi dzieciątko wielebne, jenże
2911 39 | Tedy Syn Boży wiekuiście urodzony zgarną<ł> się w żywocie
2912 107 | mu był jego pan <kazał> urownać, to jest [Czyos] ukrocić.
2913 349 | k sobie albo opłonęła i urozumiała, iże jej miły syn szedł
2914 134 | wartkie jego poście a silno urupne <...>, ale było silno poczesne
2915 503 | powietrzu. Bo sie mieni, iże sie urwał ten istny powroz, a upadł
2916 403 | jest podobno albo podobny urząd, iże Maryja, matka Boga
2917 101 | Rozlana miłość była w jego uściech, iż był umow<n>y a barzo
2918 298 | przyszedł a zowie cie". A ona usłuszawszy pochwaciła sie natychmiast
2919 70 | ależ cie ja wzowę". Jozef usłyszaw pomoc anjelską s wielikiem
2920 328 | ma miła przyjaciołko!" Usłyszęcy ona tako łaskawe przywitanie
2921 40 | jako swą siestrzankę~ ~Po ustąpieniu anjelskiem dziewica Maryja
2922 549 | mogł puścić, ale już jakoby ustawicznem umysłem <...> Tuć mała niedostało,
2923 134 | wszech jego obyczajoch był ustawiczny a śmierny. Stanie, ruszanie,
2924 1 | ućwirdzenia niebios <...> ustawienia świata przeświecaję <...> <
2925 1 | wszystki rzeczy <...> w ustawieniu <...> i oprawiłeś nadobnym
2926 150 | tobie i przez cię lubość ustawiłem moję czynić". Aż od tego
2927 415 | niedźwiadkowo, jen z pirwu usty lizwa potem ukąsi i wpuści
2928 131 | ale <...> nieco ku uszyma nadobnie podniesiona.~ ~
2929 114 | tkanem działem, ktorąż była utkała chytrze, bo we wszytkie
2930 3 | popełniło, iże już było utrącono podług obraza człowieczego <...>,
2931 70 | uweselił <i twoję czeladź> utrudzoną potwirdził. Przez Jesusa
2932 13 | śmierna, lubiezna, posłuszna i utulna <...> i innemi wszemi cnotami
2933 79 | ależ sie im kości utwirdzą, aby mogli sami stać, a
2934 6 | dzierży], <...> wszystko utwirdzenie niebieskie <...> Błogosławion
2935 144 | będęli mieć od ciebie ktore uweselenie?" Jesus: "Jako zmartwychwstanę,
2936 174 | cudze? Podobniej jest nam uwiarować sie ich". Tako tu mieszkaw
2937 536 | razem, co uderzyli pęgą i uwiązł w ciele, to oni wysiepnęli
2938 173 | błogosławiony, iżeś w mię uwierzył a swoima oczyma nigdy mię
2939 298 | Zawiernie, Gospodnie, jam uwierzyła, iżeś ty krystus, syn boży,
2940 MB | się podług słowa twego"; i uwierzyłaś, i porodziłaś Zbawiciela
2941 298 | mowił, to była prawda, i uwierzyło weń wiele luda. Tedy był
2942 144 | smęcien>, jest maluczko uwieselon tym słowem, iże rzekłeś:
2943 144 | Jesus odpowieda: "Przez uwiesielenia mojego nie ostawię cię,
2944 102 | niektorzy miłe mu dzieciątku uwłaczali <...> A niektorzy syna boże<
2945 160 | naśladujmy, drugiemu nie uwłocząc. ~
2946 34 | zazdrościwy czci ni ma mi uwłoczyć, bo każdemu dana jest moc
2947 145 | zazdrościwy mnie nijeden w tym nie uwłoczył ani ktory zły człowiek ni
2948 Intro| dziejach Świętej Rodziny, uwzględniająca m.in. przemilczany w Ewangeliach
2949 174 | albo bożą a w imię boże uzdrawiać niemocy, złe duchy wypędzać,
2950 174 | wrzody i wszytki niemocy uzdrawiając. Usłysząc to krol Abagarus
2951 67 | dostał wielikiego imienia, bo uzdrawiał wszelikiego niemocnego tą
2952 173 | jednego a polecę jemu, iż cie uzdrowi a wroci tobie <zdrowie>
2953 67 | swoje rany i byli wszyscy uzdrowieni[e]. Gospodarz z gospodynią
2954 5 | jenże wszemu światu dano uzdrowienie; tedy to sie poznali i uźreli,
2955 174 | twoje niemocy wszytki będą uzdrowiony, ktoreż ty ninie cirpisz,
2956 43 | swą matkę polecił". Jozef uznawszy pewność wielebnej świątości
2957 535 | małej chwili ocuciwszy sie uźrałam ciało jego wszytko zedrane". ~
2958 104 | natychmiast jako przedtym. Jako to uźrały dzieci, wielikiem weselim
2959 52 | Maryje czyste, w Rzymie uźrana studnia żywa ciekąca czystem
2960 15 | poczesne. Nigdy tego u niej nie uźrano, aby i tam i sam oczyma
2961 14 | kapłan chciał ją obakać a uźraw światłość wieliką około
2962 42 | kościoła? Ktorem weźrę i uźrę kapłany boże? Coli mi myślić?" <
2963 298 | tu, gdzie był miły Jesus, uźręcy ji i padła na swe kolana
2964 122 | niewinność <zjawiające>. Jego uźrenie było lubiezne, śmierne a
2965 150 | ale miedzy tymi na kogo uźrysz Ducha Świętego zstępić i
2966 48 | stworzycielowi. Dziewica Maryja, uźrzawszy swe miłe dzieciątko, nieco
2967 36 | błogosławiona dziewico, uźrzęli ja twe lice, będęli ja dostojna,
2968 Intro| Rodziny autor rozbudował i uzupełnił m.in. w oparciu o Vita beatae
2969 327 | Jesukrysta, by s nią raczył używać wielikonocnego jagnięcia,
2970 330 | ty piersi, ktorychżeś ty używał, i na żywot, w ktorem jesteś
2971 Intro| w oparciu o Vita beatae virginis Mariae et Salvatoris rhythmica,
2972 Intro| uzupełnił m.in. w oparciu o Vita beatae virginis Mariae et
2973 Intro| Passio Christi... Jakuba de Vitry. Jak pisał przed laty odkrywca
2974 15 | jakoby rożanego kwiata ba<r>wa słączona. Lice je świciło
2975 128 | 128. O wargach Jesu sowych et cetera ~ ~
2976 15 | tego kamienia topazyjon. Warkocz jej święty głowy wisiał
2977 Intro| go Biblioteka Narodowa w Warszawie. Jest to biblijno-apokryficzna "
2978 134 | nieustawiczne <...>, ale było wartkie jego poście a silno urupne <...>,
2979 132 | nie bar szyrokie ani barzo wąskie, ale maluczko nachylony
2980 Anna | bo na niebie i na ziemi wasza wielka jest moc.~Pozdrowiona
2981 80 | obyczaj jest dziecinny, iże wątpi<ą>c językiem szeplunią,
2982 503 | obiesił, czyli potem, w tem wątpią [w tem]. Niektorzy mowią,
2983 298 | święty Tomasz, ktory wezwan Wątpiący, rzekł ku drugim zwolenikom: "
2984 34 | kazania. Wszakoż nikt ni ma wątpić, wiele cud i wiele dziwow
2985 160 | Mimo to jeszcze <jest> wątpienie <...> miedzy nawyszemi doktory
2986 10 | tako dzieciątko Maryja wciągnąwszy rękę swą i ofiarowała obiatę
2987 541 | Panu naszemu Jesukrystowi i wcisnęli ją dwiema drągoma w głowę
2988 117 | miała i ubrawszy sie we wdo<w>ie odzienie, jako tedy
2989 Anna | i duszam nabożnym wielmi wdzięczna.~Pozdrowiona bądź Anno błogosławiona,~
2990 105 | ogień. Tedy on, wziąwszy węgla w łono swej suknie, poniosł.
2991 144 | temże dzierży człowieka pi<r>wego". Maryja: "Ktorą on tobie
2992 Intro| W. Twardzik i F. Keller, Weiher-Freiburg i. Br 1998, t. 1; 2000,
2993 144 | zwoleniki nauczając a je też weseląc". Maryja: "Ktorzy to są
2994 40 | temu światu ku wielikimu weselu i ucieszeniu, a przetom
2995 119 | okrasiło, iż oblicza silno wesołego, a barzo krasnego, iż w
2996 144 | wszakoż moje serce nigdy wesoło nie może być, kiedy wim,
2997 131 | podług swej wymierności, a weśrzod żłobek maluczki miał, jen
2998 106 | złego?". Tedy on umarły westchnął a przede wszemi żałował
2999 144 | mi to rzekł, jest lepak wez<d>rżało serce twoje matki,
3000 70 | puszcze silne, charpęci, węże, smoki, źwierzęta okropna,
3001 104 | dzieci, wielikiem weselim wezmą swoje wiadra i naczyrpały
3002 144 | Potem ja wrocę sie z duszą, wezmę ciało i będę zasie żyw,
3003 405 | pkielnem, kiedy nabożnie weźrąć na Jesukrysta na krzyżu
3004 405 | na ktoreg<o> kiedy kto weźrał, ktorego wąż ujadł, natychmiast
3005 15 | wierciała, nigdy pyszno nie weźrała albo niełaskawie <...>.
3006 48 | światłością niebieską, a weźrawszy na ziemię uźrzy <w> wielikie
|