1-domni | domow-krzyw | krzyz-oblup | oboje-poszl | potaj-smeci | smecz-wezra | wezre-zwied | zwier-zywo
bold = Main text
Rozdzial grey = Comment text
3007 42 | pojdę do kościoła? Ktorem weźrę i uźrę kapłany boże? Coli
3008 330 | żałości prze cię cirpieć. Weźry na ty piersi, ktorychżeś
3009 15 | światłe i dziwno nadobne; weźrzenia lubieźniego, słodkiego a
3010 15 | wielmi wiesiołego <...>. Jej weźrzenie było barzo ciche, dobrotliwe,
3011 349 | Moj namilejszy synku, weźrzy na moje uranione serce i
3012 404 | Przykład o jednem robaczku albo wężu przez jadu, ktory człowieka
3013 35 | się moc boża rozumie, a wezw<awsz>y ji i rzekł: "O Gabryjele,
3014 47 | wyszedł barzo rącze, chcąc wezwać k temu baby albo panie,
3015 298 | jako to zmowiła, szedszy i wezwała swą siostrę Maryją potajemnie
3016 1 | jenże będzie synem bożem wezwany a będą jemu dany wszystki
3017 104 | wielikiem weselim wezmą swoje wiadra i naczyrpały je wody, i
3018 108 | słońce jako powroz z tym wiadrem.~
3019 41 | jej tem nie zasmucił, a wiarował sie tego nasilnie, by sie
3020 60 | wielikie przewały, grady, wiatry, grzemienie, łyskanie, gory,
3021 533 | nędzno utrudziwszy ji tym wiązanim i poczęli ji tako trudno
3022 144 | zstąpię do piekła i wz[y]wiążę starego nieprzyjaciela,
3023 70 | ku dziewicy Maryje: "Wy wicie, kakosmy wiele złego cirpieli
3024 109 | obłuda, albo niektore boskie widzenie, albo stworzenie Ducha Świętego". ~
3025 14 | pokorna być. W onym rozkosznym widzeniu i zamieszkała swej służby,
3026 290 | miły Jesus rzekł jemu: "Widziałeś ji sercem i ten z tobą mowi,
3027 536 | zasie we stracenie! Ubaczy, widziałliś kiedy albo słyszał tako
3028 9 | nieczystota nigdy nie była widziana. Kiedykolwiek w kolebce
3029 52 | znamiona są po wszemu światu widziany, kiedyż sie miły Jezus narodził,
3030 545 | niektore nieposłuszeństwo, widzicieli, iżciem ji kazał umęczyć
3031 545 | rzekł Piłat: "O Żydowie, i widzieliście kiedy człowieka temu podobnego,
3032 70 | straszliwe źwierzęta. Tegodla, <widzili sie wam>, obroćmy się ku
3033 109 | usłysząc lęknie sie i nie wie, kiedy odpowiedzieć, i jimie
3034 149 | praw[d]a śmiara podać sie więcszemu prze[d] Bog[iem], <...>
3035 144 | początka w jednym bostwie z wieczności przebywamy w rownej mocy
3036 174 | ty ninie cirpisz, a żywot wieczny przezeń pościgniesz". K
3037 325 | udręczenie miała. A jako już było wieczor, po wieczerzy i po kazaniu,
3038 11 | i nanadobniejszym mogli, wiedli do Jerusalem i polecili
3039 104 | odzienia i nosił jako w wiedrze i nijedna kropia nie ukanęła <...>
3040 10 | Maryja po trzech leciech wiedziona do Jerusalem a też o tem,
3041 290 | mijając miły Jesus uźrał czło wieka ślepego od urodzenia. I
3042 149 | wszytko aże do tego czasu albo wieku, jenże wszytki grzechy może
3043 39 | Synu Bożemu. Tedy Syn Boży wiekuiście urodzony zgarną<ł> się w
3044 144 | ojcu memu w tej isności wiekuistej". Maryja: "Ktory jest to
3045 7 | Chwalę Ciebie, iżeś z wiekuistności <dobry> i szczodry, rodzaj
3046 MB | wysłuchaj wszytki, ktorzy wielbią twoje poczęcie, iżby zupełne
3047 7 | rzekąc: "Chwalę Ciebie i wielbię, Gospodnie moj, stworzycielu
3048 Anna | Bog umiłował, bo wielce jest cię darował.~Pozdrowiona
3049 14 | nie może, abych<ą> ją tem wielebnem dzieciątkiem ucieszyl<i>;
3050 41 | dziewica a posromność dziewiczą wielebnie chowała. ~
3051 144 | Ktora to jest Trojca boskie wielebności?" Jesus: "Jestesmy przed
3052 101 | przeszedł swym żywotem a swoimi wielebnymi obyczajmi, bo był mądry,
3053 14 | ucieszyl<i>; bo jej tego wielekroć czynili, kiedykoli <...>
3054 117 | też szła za nim na pogrzeb wielice płaczęcy a narzekając. Takoż
3055 12 | dziwki biskupow żydowskich i wielikich panow, jiż były z wielikiego
3056 40 | porodzisz ji temu światu ku wielikimu weselu i ucieszeniu, a przetom
3057 530 | urodził od matki, barzo wieliko sie tego sromaję, iże tako
3058 327 | by s nią raczył używać wielikonocnego jagnięcia, a rzekęcy: "Miły
3059 37 | porodzisz syna, tenci będzie wielki przed Bogiem, iże będzie
3060 143 | młodości czynił cuda i znamiona wielkie potajemnie ~ ~Taka cuda
3061 Anna | i błogosławiona,~ wielkimi dary w niebie jesteś podarzona,~
3062 434 | wszechmocność, gdzie jest wielmożeństwo twoje? Gdzie jest czeladź
3063 12 | działu, lnianna płotna, od wiełny, jedwabiem szyć, pawłoki
3064 41 | południe przynaszano. My wiemy, iż jest czysta a niepokalana
3065 541 | a splotwszy koronę albo wieniec tarnowy, alboż, jako ini
3066 15 | aby i tam i sam oczyma wierciała, nigdy pyszno nie weźrała
3067 160 | poczyna: Jako pokoleniu swemu wierne stare przykazanie, iże dzisia
3068 52 | ciekły, dając świadectwo wiernemu porodzeniu. Tej nocy po
3069 143 | też nie stały sie przed wiernymi albo dostojnymi ludźmi,
3070 290 | Prorok jest wieliki[e]". Nie wierząc temu Żydowie, aby on był
3071 174 | Jesukrystusowę a krzcił wszytki wierzące, dziwy a cudy rozmaitemi
3072 34 | łacińskie pismo; jemuż dobrze wierzemy, iże nijednej fałszywe rzeczy
3073 34 | dostojnie popisano prze wierzenie wiernych <...> Tegodla brałem <
3074 547 | snadziesmy zdradzeni, iże wierzymy, aby on był, a nie jestci".
3075 290 | ji> i rzekł k niemu: "Ty wierzysz syna bożego?" Odpowiedziawszy
3076 298 | jest, nie umrze na wieki. Wierzyszli temu?" A Marta <rzekła jemu>: "
3077 298 | ły Jesus nie przyszedł w wieś, ale był <jeszcze> na tem
3078 395 | iże sie daję na śmierć wieść, wszakoż by nie było we
3079 47 | jeden płaczący, a dru<g>i wieselący sie". Odpowiedział Jozef
3080 335 | był czas wszwej radości i wiesiela; ale dzisia jest wszemu
3081 3 | Dopirko się im obiema wielikie wiesieli poczęło, iże Bog wszechmogący
3082 7 | do Anny i ku Joachymowi wiesielili się s nimi, iże Bog wszechmogący
3083 9 | wrociwszy się <...> z wiesielim karmili to dzieciątko w
3084 15 | lubieźniego, słodkiego a wielmi wiesiołego <...>. Jej weźrzenie było
3085 486 | bogosławiona, a ten jemu więtszą mękę zadał, niżli wszytko
3086 549 | ktory mnie tobie podał, więtszy śmiertny grzech ma. Ale
3087 529 | rozgniewał, zewlekwszy ji i więżcież ji u słupa a pokaźnicież
3088 8 | wszemu światu była tako wilika światłość słoneczna, iże
3089 70 | smoki, źwierzęta okropna, wilki, lwy, niedźwiedzie i inne
3090 135 | są jemu krew, zimność z wilkością dawały jemu cielestność,
3091 290 | Odpowiedziawszy on rzekł <im>: "Nie wimci, jestli grzeszny, jednoć
3092 160 | uczynienim cuda uczynił, to jest wina z wody, a to z tego biorą,
3093 145 | wkrzeszeniu Łazarzowem albo o winie z wody przemienionym i wiele
3094 545 | wszakoż ja nie widzę nijednej winy, o ktorą by mogł z prawem
3095 545 | toć człowiek. Otoż ji wam wiodę na dwor. Widzcie, jesli
3096 109 | Maryja wziąwszy syna swego i wiodła do szkoły i poleciła ji
3097 395 | Oliwetnej, pod ktorą była jedna wioska na imię Jetsemani, a tamo
3098 36 | ziemię twoję" aże do tego wirsza: "Co będzie Bog moj mowić".
3099 549 | sędzić jego, by nie była moc wirzchnia ~ ~"Aza nie wiesz, iże mam
3100 325 | Kiedy moj miły syn będzie wisieć na krzyżu, kamo sie mnie
3101 405 | na Jesukrysta na krzyżu wiszącego, natychmiast będą uzdrowion<
3102 328 | barzo łaskawie rzekąc: "Witaj, ma miła przyjaciołko!"
3103 404 | człowieka wzbudza, by jego jado wity wąż nie ujadł etc. ~ ~Mowią
3104 145 | bożem, jako to to cudo o wkrzeszeniu Łazarzowem albo o winie
3105 3 | człowieczego <...>, tedy Bog wlał duszę świętą w to ciało
3106 3 | poczęciu Maryje dziewice i o wlaniu dusze w jej święte ciało~ ~
3107 541 | sprostne obleczon, pojąwszy go włodyki albo sługi Piłatowy i żydowszczy
3108 121 | 121. O włosiech Jezukrystusowych~ ~Włosy
3109 131 | wieliką, nieco obdłużą, włosow miękkich a silno nadobną.
3110 144 | moje będzie w grob [będzie] włożono i będzie tamo leżeć aże
3111 174 | Us<ł>ysząc to Tadeusz włożył nań rękę a w imię Jesukrystusowo
3112 174 | Jesus. <...> A jako Tadeusz wnidzie do krola Abagara, oblicze
3113 70 | dnia z pokojem przedziesz i wnidziesz w tę ziemię, do ktoreś posłan.
3114 MB | studnica ogrodow, rzeka wod żywiących, płynąc<a> na
3115 149 | ciała moc odnowienia dał wodam <...> A miły Jesus wtenczas
3116 101 | dziecięcem stadle tako sie wodził, iż by wszytkie przeszedł
3117 434 | sie k tym tłuszczam, ktore wodziły miłego Jesukrysta, i szedł
3118 Intro| liczący 426 kart do końca wojny znajdował się w Bibliotece
3119 430 | dalej święty Łukasz rzekąc: Wojska pogańska i starosta ich,
3120 172 | Jesukrystusowi~ ~Abagarus krol, Wokaniejski syn, t[e]oparka[now], dobremu
3121 46 | wielikiem weselim <w jej dom> wołając a rzekąc jej: "Bądź imię
3122 430 | naświętszyma z wielikim wołanim figi podawali. ~ ~
3123 144 | mieć a nie będęli z tobą, wolę umrzeć". Jesus odpowieda: "
3124 336 | dziecię, stań sie podług wolej twojej, kiedy nie może pomoc
3125 400 | wszakoż nie przeciw twej woli bierzesz cirpienie, ale
3126 130 | silno rozkoszy a niewyprawne wonie. ~ ~
3127 172 | dawno cirpię. A tobie ślę wozy i myto od przewozow, strawę
3128 117 | robocie człowiek natychmiast wpadnie w niemoc, iże jemu już idzie
3129 415 | usty lizwa potem ukąsi i wpuści jad. O przeklęty Judaszu,
3130 172 | rozmaite młdości, i rozmaite wr<z>ody, i wszytki boleści.
3131 1 | mężu święty i dostojny, wroć sie w dom twoj, aby uci<
3132 144 | trzeciego dnia. Potem ja wrocę sie z duszą, wezmę ciało
3133 41 | 41. Czcienie o wroceniu Jozefowem, kiedy j<u>ż nalazł
3134 173 | polecę jemu, iż cie uzdrowi a wroci tobie <zdrowie> jako ja
3135 117 | miłe dzicię Jesukrysta i wrocili sie do Nazaret. Jozef jako
3136 104 | i naczyrpały je wody, i wrociły sie do domu z wieliką radością,
3137 144 | Maryja: "A ku [m]mnie wrociszli się <kiedy>, sy<n>ku, czyli
3138 48 | położyła w jaśli. Jozef wrociw sie nalazł dziewicę Maryją
3139 35 | świętą miłością są ku płodu wrocony, ale dziewicze porodzenie
3140 403 | nocy modlili, by nas pokusa wroga złego nie przemogła~ ~Mowi
3141 47 | gdyż sie przybliżyli ku wrotom blisko betlejmskim, Jozef <...>
3142 135 | ugnieła, ani [v]ktore boleści wrzodowe w nim po ruszyła. Nie uczyniła
3143 174 | trędowate oczyszczać a wszytki wrzody i wszytki niemocy uzdrawiając.
3144 70 | tamo najdziemy miasta a wsi i najdziemy kupić potraw
3145 334 | niemu trzecie: "Miły synku, wspomieni na to, iżci ciebie jednego
3146 335 | rzekęcy: "Me miłe dziecię, wspomiń na to, coś ty przykazał
3147 160 | Dzień, bo to na każdy rok wspominano. By też niektorzy, ktorzyż
3148 40 | swe dzieciątko israelskie, wspomionąw swe miłosierdzie, ja koż
3149 14 | iże kościoła nie umiotła a wspomionąwszy i pochwaciła się barzo rychło,
3150 Anna | Raczcie mię na wszelki czas wspomoc,~ bo na niebie i na
3151 547 | jako umarła, a potem gdy wstała Maryja Magdalena, rzuciwszy
3152 106 | nagle ono dziecię ożyło i wstało zmartwych a poklęknąwszy
3153 144 | ciało i będę zasie żyw, i wstanę z martwych". <Maryja>: "
3154 503 | mowią, iżby przed bożym wstanim z martwych, a niektorzy,
3155 298 | rzekła: "Wiem, iże wstanie we wstaniu s martwych w sądny dzień".
3156 Anna | było twe <w> małżeństwo wstąpienie,~ bo wszemu światu
3157 174 | trzeciego dnia zmartwychwstał i wstąpił potym na niebo do Boga ojca
3158 10 | kościoła, na ktore bez pomocy wstąpiła~ ~Kiedyż dziewica Maryja
3159 144 | Maryja: "O moj synku jedyny, wstąpiwszy na niebo komu mie tu samę
3160 430 | niektorzy poślad powrozem wstargając, aby nie mogł ani tam ani
3161 545 | koronowanego kazał ukazać. I musił wstępić miły Jesus w jedno okno,
3162 102 | widzieli kogo w ktorą cześć wstępując albo nosząc sie w dostojeństwie <...>
3163 15 | na powiekach były malutko wstoczony, ani rzadkie, ani gęste,
3164 15 | okraszono szwą nadobnością i wszą krasą <...>, bo nijednego
3165 290 | żebrakiem, poczęli mowić: "Wszako to jest on, ktory siedział
3166 290 | otworzył, tego nie wimy; wszakoć ma lata, pytajcie jego,
3167 298 | A miły Jesus rzekł jej: "Wszakociem rzekł, iże będzieszli wierzyć,
3168 334 | iżbych była pełna miłości, a wszakom wszwej żałości pełna. Obiecałeś
3169 402 | bracia miła, śpicie? A wszakoście mienili prze mię umrzeć [
3170 434 | znan, jako on sam mowi. O wszechmocność, gdzie jest wielmożeństwo
3171 35 | chciał swe nam <zesłać> wszechmogące słowo, to jest syna swego
3172 503 | pieniądze śrebrne w kościele i wszedszy, czusz w rozpacz, i obiesił
3173 172 | wyrzucasz złe duchy>, [wszelkie] <szalone> uzdrawiasz, paraliżem
3174 13 | umowna <...> i dostojna wszwe chwały, <...> święta a wszytka
3175 336 | oczyścić, i będzie czyst od wszwego grzecha, toż dopiro przydzie
3176 10 | że ma być wielkiej czci. Wszyccy kapłani dziwowali się temu
3177 10 | przy tym wiele rodziny a wszystcy się temu dziwowali rzekąc,
3178 13 | dziewica Maryja przeszła była wszystkie towarzyszki [przeszła] <...>
3179 12 | zgadzała sie z nimi, iże wszystkim tem dziewicam była miła
3180 327 | sie przy nich być a oni wszytcy mieli wieliką radość <mowiąc>: "
3181 547 | a tenci jest trędowaty i wszytkich skaradszy; syn twoj był
3182 13 | wszem grzechom <...> Miłości wszytkiej była pełna, wszech swych
3183 13 | dziewica Maryja miedzy swemi wszytkiemi towarzyszkami, bo była cicha,
3184 149 | czusz w trzechdziesiąt i wtorego lata, <ścięt>, a trzecie
3185 324 | jako miły Jesus w Wieliki Wtorek przyszedł do Betanijej na
3186 415 | tobie swe ciało dał, wszakoś wtory był, jemu on nogi umywał,
3187 47 | tedy był prozny <...> Jozef wwiodąc swe dobyczęta i uczynił
3188 47 | narodzenia Jesukrysta, i wwiodł ji w jeden dom pospolny,
3189 43 | Toć jest syn boży>, jen wybawi lud israelski i będzie odkupiciel
3190 1 | łzami < ...>, aby ją raczył wybawici z tego zamętku i nawrocił
3191 144 | Dwanaście apostołow sobie wybiorę, tymże ja moj Święty Duch
3192 7 | lud ktory na tym świecie i wybrałeś ji sobie ze wszego luda,
3193 Intro| teologiczno-retoryczne. ~Wybrane rozdziały ("czcienia") Rozmyślania
3194 336 | rozgniewał mego ojca, iże wyciągnął rękę ku jego jabłku, a przeto
3195 104 | przeszedszy przez chusty i wyciekła dziurami przez chusty. Tako
3196 Intro| łacińska, niemiecki przekład, wyd. W. Twardzik i F. Keller,
3197 404 | bo kiedy węża biją, tedy wyda swe wszytko ciało a głowę
3198 Intro| Greckokatolickiej Kapituły Przemyskiej wydał A. Brückner, Kraków 1907. ~ ~ ~
3199 13 | święta a wszytka się była wydała ku służbie Boga wszechmogącego <...>
3200 12 | chciała ić za mąż, tę kapłani wydali a posag je dali <z> kościelnego
3201 Intro| pragnął". Język zabytku, wykazujący cechy średniowiecznej polszczyzny
3202 290 | stawie Syloe, ktore <sie> wykłada posłanem". Tedy on szedł
3203 135 | stworzyciela w wielebnym stadle wykładały. ~
3204 80 | nie tako <...> po lekku wyknął mowić, bo natychmiast z
3205 298 | ku grobu. A tamo grob był wykowan z kamienia i przyłożon kamieniem
3206 396 | mękę i śmierć ku naszemu wykupieniu, tako zebrawszy sługi biskupie
3207 536 | aby duszę twoję zbawił i wykupił! Nie dajż jej zasie we stracenie!
3208 12 | liczbie dwanaście a z takiem wyłożenim, iże tamo by<dlą>c mieli
3209 135 | 135. O przyrodzonym wyłożeniu ciała Jesusowego ~ ~Pamiętajmy
3210 135 | czworga przyrodzenia dobrze wyłożeno a tak wielebną płcią dobrze
3211 135 | ćwiorem przyrodzenim było wyłożono. Wszakoż w Jesukrystcie
3212 144 | pytanie proszę cie, by mi wyłożył: Azaliby nie mogł <inako>
3213 349 | ukoiła sie sama i mogła wymawiać słowa, tedy rzekła ku swemu
3214 80 | szepiecą, jedno poł słowa wymawiają. Bo obyczaj jest dziecinny,
3215 80 | począł mowić z pełna słowa wymawiając a nic nie zająkając jako
3216 131 | też na okrąg podług swej wymierności, a weśrzod żłobek maluczki
3217 336 | Odpowiedzenie miłego Jesusa albo wymowienie, iż to inako być nie mogło ~ ~
3218 326 | Odpowiedzienie Gabryjeła archanjoła wymowieniu dziewicy błogosławionej ~ ~
3219 549 | położono w jego mocy, nijednej wymowy mieć nie będzie, iże niewinnie
3220 327 | kako na cie męki rozmaite wymyślają". A miły Jesus nie odpowiedział
3221 150 | gołębiczem odzieniu, to jest wyobrażeniu, i siedział na głowie Jesukrysta
3222 4 | Kiedyż to ciało święte było wyobrażono w żywocie jej matki, Duch
3223 52 | z tego jisnego korabia, wypadły trzy drzewa, puściły odmłodzi
3224 174 | uzdrawiać niemocy, złe duchy wypędzać, trędowate oczyszczać a
3225 52 | jął tajać, przez jeż sie wypisuje dostojne opłcenie a umęczenie
3226 503 | brzuch sie jemu rozkocił i wypłynęły jego wnętrze s niego, bo
3227 14 | też wielikie pokory nikt wypowiedzieć nie może, abych<ą> ją tem
3228 1 | błogosławionej dziewice tobie wypowiem, kako ją masz chować, <powiem>.
3229 106 | niemu: "Przeto iżeś mię wyprawił a prawdęś powiedział, każę
3230 486 | usłyszał ten głos, ktory wypuściła dziewica bogosławiona, a
3231 59 | posiekł dzieci, aby mogł wypytać Jezusa. Tuta nikt nie mnimaj,
3232 61 | a smokowie na nie sie są wyrwali. De infantia salvatoris~ ~
3233 533 | częstokroć mięso biczmi wyrywało z jego świętego ciała i
3234 172 | oczyszczasz trędowate, <wyrzucasz złe duchy>, [wszelkie] <
3235 62 | kopać, tako natychmiast wyrzuciło sie źrzodło wielikie i napili
3236 290 | Krystus, ten z synagogi był wyrzucon. Tegodla rodzina je go rzekła: "
3237 133 | też niejedna kość nie była wysiadła na jego rękę. Palce miał
3238 122 | też głębokie, ale maluśko wysiadłe. A źrzenica, ta była czarna
3239 536 | wysiepnęli ji z ciałem i wysiepali byli mięso na jego świętych
3240 536 | i uwiązł w ciele, to oni wysiepnęli ji z ciałem i wysiepali
3241 290 | czyni jego wolą, tego Bog wysłucha. Od początka świata nie
3242 35 | moje rady". Archanjoł ci to wysłuchaw swego stworzyciela rozkazanie,
3243 15 | Też była ani barzo wysoka ani barzo niska, ale <z>
3244 533 | było tako twardo i tako wysoko u słupa uwiązali, iżby był
3245 160 | przez gwiazdę, jakoby z wysokości uczynione; wtore zową Teofanija,
3246 430 | kości wielebne ze stawow wystąpiły; niektorzy krzywki w jego
3247 135 | Wszytko, cokoli w niem było wysze przyrodzenia, to są swą
3248 1 | nawrocił z weselim <...> Zasie wyszedszy jednego dnia do ogroda,
3249 298 | tako rącze pochwaciła i wyszła, naśladowali jej rzekąc,
3250 536 | zdrano. A tako wiele krwie wyszło z jego święte go ciała,
3251 549 | mnie, być nie była dana od wyszszej mocy, czusz od cesarza albo
3252 12 | i inne okrasy kościelne wyszywając barzo nadobnie złotem i
3253 415 | wszech nie dbając Judasz i wytrącąc sie ze wszego ludu, przystąpiwszy
3254 144 | ktore są tamo zamkniony, wywiodę i przymę w wiekuisty mir".
3255 62 | uczynił studnicę palcem i wywiodł wodę~ ~Jednego dnia cirpieli
3256 549 | będzie, iże niewinnie go nie wyzwolił. A mogł jemu rzec miły Krystus
3257 144 | duszą zstąpię do piekła i wz[y]wiążę starego nieprzyjaciela,
3258 86 | potrzebie, to jej dawali abo wzajem pożyczali a wieliką cześć
3259 349 | je począł miły syn gorsko wzdychać a żałościw być. Widząc to
3260 130 | omawiający. Rozkoszne było wzdychanie jego wielebnych ust, słodkie
3261 62 | miłej matki, nie mogł sie wzdzierżeć, aby jej dał cirpieć ktore
3262 174 | dać Tadeuszowi. Tadeusz wzgardziw wszytki rzeczy i skarby
3263 43 | To od niej odzierżawszy, wzi<ą>ł oblubienicę swoję Maryją
3264 Anna | w rodzaju twym barzo wzięta,~ twą miłość Bog umiłował,
3265 143 | popisali a potem wszemu światu wzjawiali, a też sie jeszcze Jesus
3266 15 | a teże długie ani mało wzniesione. Brwi jej były dobrze podniesiony
3267 7 | wszego luda, aby z niego wzniosł jednę świecę, iżby oświcił
3268 70 | Mieszkajże tam, ależ cie ja wzowę". Jozef usłyszaw pomoc anjelską
3269 7 | im nadobny płod. Tako są wzwali dziecięciu Maryja, jako
3270 1 | wysłuchał, kiedykoli ji wzywają, a też nigdy nie opuści,
3271 Intro| prawdopodobnie w połowie XV stulecia, a zachowane w
3272 Intro| sporządzonej na początku XVI w. Rękopis liczący 426 kart
3273 135 | Z tego jest dobrze bacz<yć>, iż to dostojne ciało naczystszem
3274 160 | pokładają aże do jęcia [ye] świętego Jana Krzciciela.
3275 144 | miecz twoję duszę pr<z>ynidzie, kiedy ji uźrzysz cirpiąc <
3276 174 | nade wszystką ziemią". Us<ł>ysząc to Tadeusz włożył nań rękę
3277 399 | przepuszczać. Tu potem rozkr<z>yżowawszy swoje święte ręce poklęknął
3278 63 | 63. O źwirzętach, iże zabiegały Jezu Krystowi, kiedy jest
3279 Intro| Intro~Najcenniejszym zabytkiem polskiej prozy średniowiecznej
3280 40 | rącze w gory, gdzie był Zacharyjasz z swą żoną Elżbietą. T<ak>
3281 40 | anjoł powiedał, weszła w dom Zacharyjaszow a uźrawszy sie z swą ciotką
3282 150 | tę istną moc krzsta sobie zachował, ale służbę krzczenia inszem
3283 Intro| w połowie XV stulecia, a zachowane w kopii sporządzonej na
3284 35 | świątości, tego ćma dawna zaćmiła; ale tenże przez wieliki
3285 144 | będzie przy tem, szukając a żądając duszę moję wziąć". Maryja: "
3286 486 | a ten jemu więtszą mękę zadał, niżli wszytko biczowanie,
3287 46 | niewinność, iże nie poczęła złym żądanim, ale Duchem Świętym, a tako
3288 335 | ćcisz, miłe dzicię, kiedy mi zadawasz taką żałość? Tegom juże
3289 536 | poczęli bić pęgami ostrych żądł napełnionymi i miotłami
3290 119 | jednego pobrudzenia ani żadna szkaradość.~
3291 133 | barzo złączone, członki od żadne krosty nie były dołkowaty.
3292 15 | kamienia barwa <...> albo zafirowa. Źrenicę miała czarną, ale
3293 122 | czarna a około jej było jako zafirowo koło. Mało szyrokie oczy
3294 52 | dziecko na ręku. Tego nikt zagadnąć nie mogł, co by to było
3295 35 | wielikie zgrzeszenie aby <nie> zaginęli, muszym z swego mocnego
3296 35 | człowieka, na skonaniu nie chcąc zagubić, jiż na swe święte oblicze
3297 80 | słowa wymawiając a nic nie zająkając jako insze dzieci. <...>
3298 1 | nie będzie pokalana żadnym zakałem grzecha, ale zawżdy czysta
3299 15 | przeświatłą, bo nijednego zakału w jej źrzenicy nie było.
3300 430 | boku pchając; niektorzy zakładając nogam Jesukrystowem swe
3301 290 | jego zwolenicy?" Tedy oni zakląwszy ji i rzekli jemu: "Ty bądź
3302 12 | Salomonowego kościoła jakoby pod zakonem. Tych miało być w liczbie
3303 131 | ło. Podbrodek był u niego zakryty w pośrodku, był też na okrąg
3304 52 | drzewa, puściły odmłodzi zakwitnąwszy i dały owoc. ~Tej nocy w
3305 545 | Widzcie tego, ktory wam żal uczynił, dobrzelim nad nim
3306 12 | pamiętliwie umiała i dzie<r>żała w tajemnicy [v]swego serca <...>
3307 35 | milczenie skargam i szem żałobam, bo już noc miała swe skonanie,
3308 35 | uczynić rozstanie onej stare żałobie, o jiż Dawid mowi: "Miłosierdzie
3309 349 | miły syn gorsko wzdychać a żałościw być. Widząc to wielikie
3310 535 | barzo przykre wiązanie stała żałościwem sercem patrzęcy, jako by
3311 106 | westchnął a przede wszemi żałował rzekąc: "Aniś mię zepchnął
3312 545 | poruszcie sie niektorem żałowanim jego męki, boć jest człowiek
3313 1 | morze a na jego głębokości założyłeś ućwirdzenie ziemie. Ryby
3314 545 | imiejcie dosyć na tem, żałujcie sie jego, bo by on był Bogiem,
3315 1 | zosta[wi]wszy w domu wieliki zamęt i wieliki płacz imiała,
3316 1 | ją raczył wybawici z tego zamętku i nawrocił z weselim <...>
3317 14 | onym rozkosznym widzeniu i zamieszkała swej służby, iże kościoła
3318 39 | ostawszy, nieporuszany i zamki jej czystoty, poczęła w
3319 36 | działo <...>. Maryja sama zamknąwszy się <w> swej komorze robiła
3320 144 | dusze zbożne, ktore są tamo zamkniony, wywiodę i przymę w wiekuisty
3321 172 | szalone> uzdrawiasz, paraliżem zarażone ku zdrowiu wracasz, martwe
3322 106 | potwarzy, jichże winę nie zasłużemy, a wszakoż by sie nikt nie
3323 144 | moja miła, niech cię nie zasmęca to, cociem rzekł, boć sie
3324 144 | męka ma być". Jesus: "Nie zasmęci cię tako moja męka, jako
3325 144 | ktore tyś rzekł, silno mię zasmęciło, bo słyszeć twą śmierć jest
3326 41 | dziwować, co by sie to stało. Zasmęciwszy sie nasilnie jął wielikie
3327 41 | zjawić, aby jej tem nie zasmucił, a wiarował sie tego nasilnie,
3328 8 | mgła, jaż miesiąc zawżdy zastąpa, iż nie świci jako insze
3329 131 | silno nadobną. Niewiele była zastąpiła oblicza, ale telko brodę
3330 35 | twarzy podobnem uczynił, zastarzał sie w grzesze; tegożem stworzył
3331 1 | Świętem s niebios j<u>że zaszczy[ś]ci, iże będzie brzemienna".
3332 35 | żywotu świętemu zstąpię, moim zaszczyceniem nie będzie w czystości urażona.
3333 332 | me miłe dziecię, to jeś zatwardził swe serce, iże nie chcesz
3334 486 | wielikim głosem jedno słowo, a zatym padła za martwe. Tu minią,
3335 430 | mogł ani tam ani sam <...> zawadzając; niektorzy z boku pchając;
3336 135 | aby tłustością ciału jego zawadziła. Takie to przyrodzienie,
3337 298 | A Marta <rzekła jemu>: "Zawiernie, Gospodnie, jam uwierzyła,
3338 108 | ktorąż ona chciała pić, tako zawiesiwszy sąd na promieniu słonecznym
3339 108 | O tem, jako miły Jezus zawieszał dzban na promieniu słonecznym~ ~
3340 40 | i pozdrowiła ją rzekąc: "Zawitaj Bog, ciotuchno miła, a tobie
3341 327 | nijednego słowa, ale kazał zawołać swoję miłą matkę dziewicę
3342 135 | oprawiono. Bo jest tam było zawrotne z Bo<g>iem przyrodzenie
3343 102 | 102. O zazdrości żydowskiej przeciw dziecięciu
3344 102 | niemiłościwych Żydow poczęła sie zażegać przeciw dziecięciu miłemu
3345 102 | dostojeństwie <...> Tegodla zazrość niemiłościwych Żydow poczęła
3346 135 | aby był smęcien albo skąp, zazrościw, pyszen albo nieprawdziwy.
3347 102 | obyczajow niemiłościwi a zazrościwi przeciw jemu podnieśli,
3348 67 | umył rany, natychmiast jemu zażyły. Uźrąc drudzy zbojce umyli
3349 135 | tem nic nie grzeszemy ani zb<ł>ądziemy. Bo to ciało,
3350 405 | Gospodnie, a zdrow będę; zbaw mię, a zbawion będę, iże
3351 41 | wzywać ze łzami umorzyć albo zbawić tej wielikie mierzączki,
3352 172 | dobremu Jesukrystusowi, zbawicielowi szwego świata, patryjarsze
3353 174 | przepowiedał o Jezu kryście, naszem zbawicielu. ~
3354 150 | inego dnia nimiał mocy ku zbawieniu. Tedy święci ojcowie chciąc
3355 70 | ludźmi przezpiecznie, a zbędziem tej przykre drogi". Tedy
3356 101 | i w mądrości, i w słu[b]żbie bożej. Wszem ludziem uczynił
3357 63 | polnia źwirzęta wszelika zbieżała sie, dając cześć i chwałę
3358 533 | wielika, a ty wszytki oń zbito, drugie razy od biczow i
3359 60 | błądzenie, strachy wielikie od zbojec, we dnie gorącość, a w nocy
3360 67 | przydą, a wielmi ranieni na zboju i uciekli przed swymi nieprzyjacielmi.
3361 65 | dając, aby tym on święty zbor miał pokarmienie, a tako
3362 13 | dziewica Maryja w tym świętem zborze <bydliła>, widziała sie
3363 144 | nieprzyjaciela, dyjabła, a dusze zbożne, ktore są tamo zamkniony,
3364 173 | słowo od słowa tako pisał: "Zbożny jeś ty a błogosławiony,
3365 536 | żydkimi tako trudno, aż zbroździli jego ciało wszytko. Bo ji
3366 404 | na jego oblicze, aby ji zbudził ze snu, by jego iny zły
3367 106 | sie swalilo [z] skały i zdechło, a to miły Jezus wskrzesił
3368 106 | skały, padnie na ziemię i zdechnie. Użrąc to jine dzici i poskoczą
3369 172 | przezpieczno, nie bojąc sie ich zdrady i ich przeciwności, ktorąż
3370 547 | niepodobniejszy; snadziesmy zdradzeni, iże wierzymy, aby on był,
3371 415 | sie nauczył temu znamieniu zdradzenia? Nie w szkole Jesukrystowej,
3372 415 | przekląt od Boga ze wszemi zdrajcami swych panow! W tem, iże
3373 430 | upewnieni Judaszowem całowanim zdrajce, rzuciwszy sie jako lwowie
3374 536 | całe skory, ktore by nie zdrano. A tako wiele krwie wyszło
3375 349 | widzisz jako me serce i dusza zdrga sie przed twema oczyma od
3376 15 | Powieki miała <...> zdrowe przeze wszej zawady. Włosy
3377 106 | a popełnił dni swoje we zdrowi". Natychmiast jako Jezus
3378 536 | wirzchu głowy nie było w nim zdrowia, czusz nie było mieśce,
3379 172 | uzdrawiasz, paraliżem zarażone ku zdrowiu wracasz, martwe krzesisz,
3380 133 | nimiały, długie, gładkie, zdrowy a prosty. Od jego wielebnego
3381 37 | Wirzchniego i jimię jego zdziejesz Jesus. Bog Wszechmogący
3382 145 | świętego Jana ewanjelisty, syna Zebedeuszowa, ktoreż on popisał wiele
3383 129 | 129. O zębiech miłego Jezusa~ ~Zęby jego
3384 14 | majęcy tako rychło wecz zebrać i pobrała przed się w suknią,
3385 290 | widzieli, iże pirwej był ślepem żebrakiem, poczęli mowić: "Wszako
3386 396 | 396. O tem, kako Judasz zebrał wojskę około siebie i szukał
3387 104 | Tedy Jesus kazał im, aby zebrały swoje dzbany <...> Tako
3388 62 | drogę. Tedy to jistne święte zebranie siedzieli tamo przez noc,
3389 63 | lwowie, niedźwiedziowie, zębrowie, łanie, jelenie, turowie,
3390 290 | jest on, ktory siedział żebrząc". Niektorzy mowili: "Ten",
3391 114 | tniejsza nie była ani też zedrana. Tę suknią nosił miły Jesus
3392 535 | uźrałam ciało jego wszytko zedrane". ~
3393 117 | była, wszyscy umrzemy i zemrzeć mamy". Temi słowy rozmaicie
3394 325 | będzie dzieci, stradnej żenie?" ~ ~
3395 106 | umarłego i rzekł jemu: "Zenonie, każę tobie, a[by] powiedział
3396 290 | rzekli jemu: "W grzesze<ch>żeś sie wszytek urodził a ty
3397 535 | ciało na mnie wszystko było zeschło. A kiedym uźrała, iże już
3398 35 | krolewskiego chciał swe nam <zesłać> wszechmogące słowo, to
3399 35 | mego miłego syna na świat zesłanie. Idziż rącze ku dziewicy,
3400 144 | nasz[v]ej Trojce, w tej żesmy i ninie nasze boskie mocy.
3401 15 | sobie nad nos nie barzo zeszłe, ale się były ścisły jeden
3402 529 | i wasze pany rozgniewał, zewlekwszy ji i więżcież ji u słupa
3403 145 | lubo, aby wszytki księgi zeż<g>li, aby zazdrościwy mnie
3404 105 | brali ogień w suknie, i zeżgliśmy suknie sobie. Bieżawszy
3405 105 | takież jine dzieci uczynić i zeżgły sobie suknie, a nie śmiały
3406 12 | dziewicami we wszem dobrem zgadzała sie z nimi, iże wszystkim
3407 39 | Boży wiekuiście urodzony zgarną<ł> się w żywocie błogosławionej
3408 35 | prawa prawego człowiek miał zginąć na wieki a miłosierdzie
3409 415 | święte usta. Widząc skonałą zgłobę jego a zjawiając grzech
3410 405 | był przez jadu grzecha i zgłoby i miłował człowieka miłością
3411 35 | jenże ogień gorzał a nie zgorzał, takież ta moja swolona
3412 144 | personie moje bostwo sie zgromadziło a w twem żywocie i w twym
3413 145 | iże przeciw Bogu nic nie zgrzeszę, ale ji sobie miłościwie
3414 35 | wieliki błąd i wielikie zgrzeszenie aby <nie> zaginęli, muszym
3415 35 | przykłoniło sie k naszemu zgrzeszeniu i uczynił milczenie skargam
3416 290 | człowiek ani jego rodzina zgrzeszyli, ale by uczynki boże były
3417 174 | przez lekarstwa i przez ziela jednym słowem a ręki włożenim
3418 172 | nieznajomem, bo przez lekarstwa zielnego albo korzennego uzdrawiasz
3419 135 | tako rzekąca, ktoreż jest zimne a suche <przyrodzenie>,
3420 135 | elementa, dawały są jemu krew, zimność z wilkością dawały jemu
3421 1 | daje swoj płod rozmaitych zioł, drzewo daje swoj owoc <...>
3422 1 | wielkiej tesknice, uźrała zioła a trawę rozkosznie idęcy
3423 415 | Widząc skonałą zgłobę jego a zjawiając grzech jego rzekł: "Judaszu,
3424 122 | a jego serca niewinność <zjawiające>. Jego uźrenie było lubiezne,
3425 35 | bądź poseł, tobie samemu zjawiam o przewyszeniu świątości
3426 160 | oświecenie. Wszakoż prze trojakie zjawienie świat<ł>ości dzień ten trojakiem
3427 41 | nasilnie, by sie to nie zjawiło aby Maryja nie była odwieszczona
3428 290 | uczynki boże były sie w nim zjawiły. Ja muszę czynić uczynki
3429 530 | Maryja [matka jego] Kleofe zjąwszy rąbek z swej głowy i podała
3430 135 | elementa albo przyrodzenia zjednały sie w jego świętym ciele,
3431 160 | potem jawnie kazał. Tegoż zjednania naśladujmy, drugiemu nie
3432 144 | przez męskiego dotknienia i złączenia albo pokalania człowieczego
3433 133 | wielebne, długie a barzo złączone, członki od żadne krosty
3434 120 | słońca. A ta rumioność, złączywszy sie z białością, silno ji
3435 117 | to sie przeto działo, aby złemu, dyjabłu, skryto było człowiectwo
3436 104 | skorupy [nagle] sie samy zlepiły, a takoż ty istne sędy słomiony
3437 106 | tegoż chwalą anjeli, ale źli duchowi nie naźrą, jako
3438 533 | dwoje kości, a takież ich zliczono w miłem Jesusie. A tam nie
3439 533 | uwiązali, iżby był mogł zliczyć w jego świętym żywocie wszytki
3440 533 | Dawida, gdzież tako stoi: "Zliczyli są wszytki kości moje".
3441 131 | swej wymierności, a weśrzod żłobek maluczki miał, jen potem
3442 396 | jakoby na zbojcę albo na złodzieja, szukając miłego Jesusa,
3443 70 | błądzenie, strachy przed złodziejmi, <...> deszcze, grady a
3444 99 | wszytki bałwany spadną i złomiony będą. ~ ~
3445 106 | ani rzucił, aniś niektore złości uczynił". Dziecię miłe rzekł
3446 12 | wyszywając barzo nadobnie złotem i jedwabiem. A kapłani dawali
3447 36 | robięcy swą robotę, sukała złoto na jedwab i pawłoki, a pawłokę
3448 549 | tu podług świętego Jana Złotoustego, iże Piłat mowiąc to słowo: "
3449 1 | Ty, miłosierny Gospodnie, zlutowniku nędznych i ucieszniku miłosierny,
3450 46 | niewinność, iże nie poczęła złym żądanim, ale Duchem Świętym,
3451 536 | rozmaicie jemu łając a złymi słowy barzo sromocąc, a
3452 144 | męka, jako cie uweseli moje zmartwewstanie, bo acz będę ja ninie cirpieć
3453 174 | też, iże trzeciego dnia zmartwychwstał i wstąpił potym na niebo
3454 144 | odejmę". Maryja pyta: "Jako zmartwychwstaniesz, gdzież więc potem będziesz
3455 536 | chcesz obeźrzeć. Tegodla zmieszaj twoję gorzkość <i> twe cirpienie
3456 1 | miłosierny, racz sie nade mną zmiłować, ucieszy mnie, nędzną a
3457 298 | na ten świat". A jako to zmowiła, szedszy i wezwała swą siostrę
3458 67 | kąpiel dziecięciu a Maryja zmyła je, matka jego. Tako przygodziło
3459 43 | swe opiekanie i pocznie zmyślać jej wszytki potrzeby. I
3460 Intro| 426 kart do końca wojny znajdował się w Bibliotece Kapituły
3461 172 | chromem, obcem <i bliskiem>, znajomem i nieznajomem, bo przez
3462 12 | Starego Zakonu były jej znajomy, bo wszystki rozumiała rozumem
3463 37 | Nie lękaj sie, Maryja, znalazłaś miłość u Boga. Oto poczniesz
3464 117 | dziewice Maryje, legł i umarł~ ~Znalazszy miłe dzicię Jesukrysta i
3465 135 | dziewiczym ciele poczęte znamienito jest, iż jest było ciało
3466 15 | barzo pokorne. Jej głos był znamienity, słodki, słuszny, rozkoszny
3467 415 | gdzieś sie nauczył temu znamieniu zdradzenia? Nie w szkole
3468 405 | Też miły Krystus [też] był znamienowan przez węża miedzianego,
3469 135 | przyrodzienie, ktoreż sie znamienuje kolera, nigdy go nie uczyniła
3470 434 | biskupa, ktoremu był on znan, jako on sam mowi. O wszechmocność,
3471 434 | twoja? Zwolenicy uciekają a znani i przyjaciele precz bieżą,
3472 15 | jej święte były ruse albo żołte a zuściały się jako barwa
3473 1 | będzie brzemienna". Anna zosta[wi]wszy w domu wieliki zamęt
3474 327 | miłego Jesusa, aby s nimi został w Betanijej przez ty dni
3475 1 | ale zawżdy czysta dziewica zostanie <...> Tegodla kiedy tę dziwkę
3476 81 | obyczajem, jako ine dziatki zostawiają insze ich matki <...>, kładą
3477 334 | a dziś mię chcesz samę zostawić w wielikim udręczeniu, bo
3478 81 | był miły Jesus, kiedy był zostawion~ ~Kiedy Jesus był we dwu
3479 144 | na niebo komu mie tu samę zostawisz?" Jesus: "Matko moja miła,
3480 298 | rzekęcy: "Mistrzci przyszedł a zowie cie". A ona usłuszawszy
3481 15 | barwa <...> albo zafirowa. Źrenicę miała czarną, ale przeświatłą,
3482 119 | też wielmi wdzięczny, a na źreniu każdemu mił. Bowim było
3483 60 | drzewem leżeli; tako <...> sie zrobili idąc <...> ~ ~
3484 Intro| kompilacją najrozmaitszych źródeł: biblijnych, apokryficznych,
3485 149 | oprawy od mniejszych. To zrozumiawszy święty Jan począł krzcić
3486 52 | Tedy cesarz kazał swoj słup zrucić na cześć i na chwałę narodzonemu
3487 434 | Mogło to być, iże na chwilę zruciwszy odzienie uciekł, a potem
3488 122 | ale maluśko wysiadłe. A źrzenica, ta była czarna a około
3489 15 | Okrąg jej oczu około źrzenice jakoby drogiego ijacynkta,
3490 15 | bo nijednego zakału w jej źrzenicy nie było. Białość w oczu
3491 62 | natychmiast wyrzuciło sie źrzodło wielikie i napili sie i
3492 545 | ono jego święte oblicze zsinia ło, oczy i wargi opuchły
3493 MB | wielbią twoje poczęcie, iżby zupełne spomożenie na nas przyszło
3494 13 | Maryja. Jako się lilija zuści nad inne kwiecie, tako się
3495 15 | święte były ruse albo żołte a zuściały się jako barwa tego kamienia
3496 13 | nad inne kwiecie, tako się zuściła dziewica Maryja miedzy swemi
3497 35 | pomoc. Juże Jewa nie będzie zwana, ale matka wszech na świecie
3498 MB | Świętego uczyniłaś, a anjołowi zwiastowanemu odpowiedziałaś: "Oto dzieweczka
3499 MB | Pana Jezukrysta. I przez zwiastowanie Gabryjela archanjoła, zdrowaś
3500 37 | 37. Czcienie o zwiastowaniu miłego Jesusa~ ~Kiedy wszedł
3501 35 | posłan do Zacharyjasza, zwiastując jemu narodzenie jego syna
3502 144 | ten świat, abych dyjabła związał a rodzaj człowieczy od <
3503 430 | jako miły Krystus był jęt i związan barzo trudno ~ ~I pisze
3504 486 | miłego syna, tako trudno związanego powrozmi i rzeciądzmi, i
3505 395 | czusz aby pokusa ni miała zwicięstwa nad wami. Bo kakokolwie
3506 52 | narodzonemu krolowi, jakoż zwiedział, iże miał być więcszy niżli
3507 144 | dyjabeł, sradliwie, jen zwiedzie <niemiłościwie> lud żydowski,
3508 99 | Pogaństwo eipskie kiedy są zwiedzieli poście Jozefowo a dziewice
|