122. O oczu Jesukrystusowych. Święty Jan Złotousty pisze

Oczy jego były jako gwiazda świecące, telko dobrotliwość myśli a jego serca niewinność <zjawiające>. Jego uźrenie było lubiezne, śmierne a nadobne <...> Nie były barzo małe ani teże wielikie, ale były w umiar. Jego święte oczy nie były też głębokie, ale maluśko wysiadłe. A źrzenica, ta była czarna a około jej było jako zafirowo koło. Mało szyrokie oczy miał a światłe jako krasa jacynktowa <...> Białość jego oczu jakoby białe mleko, przez wsze przygany a nasilnie krasna.