149. Czcienie o krzczeniu Jesukrysta, ktore sie stało od świętego Jana trzeciegodzieścia lata a pirweg<o> poczynając od jego urodzenia

Tedy przyszedł Jesus od Galilejej do Jordana ku święte mu Janu, aby krzczon był od niego. Ale święty Jan odmawiał jemu rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon być, a ty idziesz ku mnie?" Odpowiedziaw miły Jesus i rzekł jemu: "Niechaj ninie, bo tako podobno <nam> napełnić wszytkę prawdę". A takoż ji krzcił. Trojaka rzecz była podobna, by <Jesus> krzczon od świętego Jana. Pirwa rzecz, aby krest świętego Jana potwirdził. Druga rzecz, a by wszytkę [rzecz] śmiarę popełnił <...> Trzecia rzecz, aby dotknienim swego ciała moc odnowienia dał wodam <...> A miły Jesus wtenczas był trzechdziesiąt lat a <trzydzieści i> pirwego telko trzynaście <dni> poczynał od swego narodzenia. A podług tego miły Jesus żył na świecie <telko> trzydzieści a dwie lecie i poł roku, to jest od Bożego Narodzenia do Wielikiej Nocy, bo tegoż dnia, <ale po lecie>, obrocił wodę w wino, a potym w Wieliką Noc, czusz we trzechdziesiąt a pirwego lata, jęt święty Jan, a <w> drugą Wieliką Noc, czusz w trzechdziesiąt i wtorego lata, <ścięt>, a trzecie Wielikie Nocy, <czusz> we trzechdziesiąt i we trzech lat, Jesukryst od swego urodzenia umęczon. A takoż miły Krystus był żyw na świecie trzydzieści a dwie lecie pełnych, a o<d> trzechdziesiąt i ode trzech lat tako wiele, jako od Bożego Narodzenia do Wielikiej Nocy, coż liczą za poł roka. Ale w dziesiąte omelijej mowi święty Jan Złotousty <...> na ewanjeliją świętego Macieja tako rzekąc: "Po trzechdziesiąt lat przyszed <Jesus> ku krst[us]owi zakon stary przeminić. Mimo to wszytko aże do tego czasu albo wieku, jenże wszytki grzechy może przyjąć, w zakonie bydlił, aby nikt nie rzekł: "Przeto zakon kazi, iże go pełnić nie może"" A dalej: "W trzechdziesiąt lat prawdę zakona pełnił, toż przyszedł ku krst[us]owi ewanjeliją nauczać, jako ze wszem popełnienim zakona <...>" A to rzekł święty Jan na omowę onego słowa, ktoreż był rzekł <Jesus>: "Podobno jest nam popełnić wszytkę sprawiedliwość zakona". A podług tego domnimania był żyw miły Krystus pełnych trzy dzieści i trzy lata, a <trzydzieści i> czwartego lata tako wiele, jako od Bożego Narodzenia aż do Wielikiej Nocy. Ale święty Jan począł odmawiać Jesusowi krzczenia rzekąc: "Ja mam od ciebie krzczon być, a ty idziesz ku mnie?" Cze mu rzekł święty Jan, iżby krzczon mian być, a on w żywocie był poświęcon i oczyszczon <od pirworodnego grzechu> a też [świę ty Jan] obrz<ez>aniem? Ale przez sie rodzaj człowieczy rozumiał, <jakoby rzekł>, iże człowiek przez cie ma oczyszczon być. Albo ilkoż ku pełności oczyszczenia rzekł, iże jeszcze mam oczyszczon być, iże jużli[l] oczyszczon był, ale krzwią Jesukrystusową pełnie miał być ocz<y>szczon [świętem krzstem], jako kto wziąw pewne lekarstwo, <...> będzie uzdrowion [będzie], wszakoż przez dokonania pełno<ść> ma być uzdrowion. Jemuż rz<e>kł Jesus: "Niechaj ninie, bo tako jest nam podobno popełnić wszytkę prawdę, czusz nadopłcienia człowiectwa". Trzy członki baczmy we krzczonym Jesu krystusie: moc, siłę a światłość; dwie wzdzierżał, a jednę dał swym zwolenikom, to jest moc. Jest praw[d]a śmiara podać sie więcszemu prze[d] Bog[iem], <...> opłwita podać sie mniejszemu; jakoby rzekł: Tegodla sie tobie mniejszemu podaję, aby więcszy nie gardzili krzszczenia abo oprawy od mniejszych. To zrozumiawszy święty Jan począł krzcić tego miłego Pana Jesukrysta trzeci kamień albo skałę od Jerycha. A tu sie mieni, Jordan rzeka stała a nie ciekła dalej, dokąd w niej Jesukrysta krzczono, ale wszytka zebrawszy sie [wszytka] około jego stała, a wszytki ryby tej rzeki przypłynęły ku Jesukrystusowi, kiedy krzczon w Jordanie, dając jemu cześć i chwałę jako stworzycielowi i Panu swemu.