150. Czcienie o tem, kako Duch Święty zstąpił nad Jesukrysta, kiedy krzczon, a jako głos Boga ojca z niebios słyszan

Stało sie, kiedy się krzścił wszy tek lud tej istnej ziemie od świętego Jana w Jordanie, a miły Krystus przyjąwszy krest i wyszedł z rzeki nag, jako krzczon w wodzie, i poklęknął w piasku gołema kolanoma, i począł sie modlić Bogu ojcu, aby <dał> Duch<a> Świętego tym wszytkim, ktorzyż byli krzczeni i tem wszem, ktorzyż potem byli krz[e]czeni w imię trzech person, czusz ojca, syna a Ducha Świętego, Boga <w Trojcy> jedynego. A gdyż sie tako modlił, natychmiast sie niebiosa otworzyły a światłość wielika Jesukrysta ogarnęła i wszytek lud, ktoryż z nim był, taka światłość, iże niebo było jakoby błyskające i spuściło światłość na ziemię, a Duch Święty zstąpił z nieba w gołębiczem odzieniu, to jest wyobrażeniu, i siedział na głowie Jesukrysta miłego. Przetoż byli niektorzy kacerze, ktorzy mowili, iżby sie miano krzcić i Ducha Świętego przyjąć <jedno> w dzień Świczek a nigdy nie d<ru>gdy, mieniąc, iżby krest inego dnia nimiał mocy ku zbawieniu. Tedy święci ojcowie chciąc to kacyrstwo z korzenia skazić ustawili tego dnia i mocnie przykazali nie krz<c>ić ijednego <jedno> przez wieliką potrzebę. A jako sie to stało, to istne kacerstwo wrociło sie zasie k tej rzeczy, skąd że było przyszło. Wtenczas głos Boga ojca z nieba słyszeli rzekąc: "To jest moj syn namilejszy, w nim sie mnie dobrze ulubiło, czusz w tobie i przez cię lubość ustawiłem moję czynić". Aż od tego głosu stała sie światłość nad Jesu krystem <...> Tedy poznał Krzciciel, co był rzekł, iżby przedtym nie wiedział, aby Krystus sam potym miał krzcić, <czusz> a<by> tę istną moc krzsta sobie zachował, ale służbę krzczenia inszem dał. Bo j<e>nże ji był posłał <krzcić przed nim>, kiedy na puszczy w osobności żywot wiodł, też mu był rzekł: "Jako długo będziesz krzcił, ale miedzy tymi na kogo uźrysz Ducha Świętego zstępić i ostającego, tenci <jest, jenże> krzci Duchem Świętym". Gdzie my mowimy ninie przy krzcie: "Chcesz sie krzcić?", a drudzy pytają: "Co prosisz?" A na to mają odpowiedzieć: "Wiary proszę" <albo: "Krzstu proszę">. A drudzy pytają obojega, to jest i: "Co prosisz?" albo: "Chcesz sie krzcić?" A tem przyjęcim wiary a przyjęcim krzstu Duch Święty wstąpi.