325. Czcienie o tem, jako dziewica błogosławiona upominała Gabryjeła archanjoła z o nego wesela, kiedy jej syna zwiastował

Dziewica Maryja, matka jego, kiedy to jest usłyszała, nasilnie poczęła płakać i wielikie udręczenie miała. A jako już było wieczor, po wieczerzy i po kazaniu, wstawszy dostojna dziewica i szła na swą modlitwę, rzekąc do Gabryjeła anjoła: "O Gabryjele anjele, pomniszli ty, kiedyś mi zwiastował poczęcie mego syna, kakoś mi tedy obiecował wielikie wesele rzekąc: "Zdrowa, zdrowa Maryja, miłości pełna"? A ja dzisia pełna wszej żałości i wszytkie boleści. Tedyś mi orędzie dobre nosił, kiedyś mi mowił: "Bog z tobą". Jest se mną podług słowa twego, ale zły lud, niewierni Żydowie, odejmują ji ode mnie. Pamiętasz, iżeś mi rzekł tedy: "Błogosławiona jeś miedzy niewiastami"? Wszakoż już sie bliży, iż mię będą nade wszytek lud przeklinać. Kiedy moj miły syn będzie wisieć na krzyżu, kamo sie mnie będzie dzieci, stradnej żenie?"