332. Wtora prośba dziewice Maryjej ku miłemu Jesukrystusowi, aby sie nie dał tako trudno męczyć

Maryja usłyszawszy to jedwe od wielikie żałości przemowiła: "Ach moj synku, me miłe dziecię, to jeś zatwardził swe serce, iże nie chcesz być przez tego, aby sie nie dał na taką trudną mękę. Proszę, twa matka, raczy mie jeszcze wysłuchać, nie daj sie tako wżdy męczyć, bo wim, iżeby to mogł omyślić, iżby, miły synu, nie targano twoich świętych włos ani policzkowano twego świętego oblicza i wielebnego. A pytaszli, synku moj miły, kako sie to mogło stać, powim ci, twa matka: Twa krew boska tako jest droga, iże przelanim jednej kropie twej święte krwie Bog ociec będzie miłościw wykupić człowieka z jego wielikiej nędze".