402. O tem, jako miły Jesus wrociwszy sie po pirwej modlitwie ku swym apostołom i upominał je o ich krewkość, a nawięcej świętego Piotra

A wrociwszy sie do onych trzech apostołow nalazł je śpiąc, bo są ich oczy były barzo udręczony wielkim smętkiem. Tedy rzekł miły Jesus świętemu Piotru: "Szymunie, śpisz? Nie mogłeś se mną czuć jednej godziny, a tyś rzekł, abyś se mną chciał umrzeć? Duch jest gotow, czusz wasz; jakoby rzekł: Gotowyście a barzo rączy duch mieli, obiecując też umrzeć za mie, a krewkie ciało, to jest mdło; już baczycie waszę krewkość. Jakoby rzekł tako: O, czemu, bracia miła, śpicie? A wszakoście mienili prze mię umrzeć [prze mię], a małej godziny nie możecie czuć se mną?"