3. Czcienie [o tem, to jest] o poczęciu Maryje dziewice i o wlaniu dusze w jej święte ciało

Tegodla po krotkim czasie Anna poczęła w swem świętym żywocie ten płod wielebny. Dopirko się im obiema wielikie wiesieli poczęło, iże Bog wszechmogący obeźrał ich wieliką troskę. A gdyż już w żywocie święte Anny płod ten wielebny <...> ciała podług przyrodzenia popełniło, iże już było utrącono podług obraza człowieczego <...>, tedy Bog wlał duszę świętą w to ciało i oblał ją swą świętą miłością, i przyłączył k temu ciału świętemu <duszę>, i darował dary rozmaitymi a tako okra sił j<ą> wszemi cnotami przyrodzonymi i okrasił cielestną nadobnością <...>