434. Tu sie pisze o tem, jako święty Jan ewanjelista naśladował miłego Jesukrysta a tako kiedy połapion, opuścił odzienie i uciekł

Ale młodzieniec jeden naśladował jego, odziany płociennym odzienim na nagie ciało, bo inego odzienia ni miał jedno płociennie, i to opuściwszy, snadź kiedy był połapion, nag uciekł od nich. Możemy tego Jana rozumieć, jegoż miły Krystus nad ine miłował, a ten <od> tego czasu podrożnikiem był, bo po śmierci i po umęczeniu bożem długi czas był żyw na świecie. Ale kako jego naśladował, kiedy na sobie nijednego odzienia ni miał? Mogło to być, iże na chwilę zruciwszy odzienie uciekł, a potem natychmiast wziąwszy to istne odzienie na sie lekko, iż je byli porzucili nie dbając jego, a on oblekwszy sie i wrocił sie k nim jako w nocy i przyłączył sie k tym tłuszczam, ktore wodziły miłego Jesukrysta, i szedł jako iny s nich, aże przyszedł ku domu wyszego biskupa, ktoremu był on znan, jako on sam mowi. O wszechmocność, gdzie jest wielmożeństwo twoje? Gdzie jest czeladź twoja? Zwolenicy uciekają a znani i przyjaciele precz bieżą, podług tego jako mowi Dawid prorok: "Baczyłem na prawicę i widziałem ani był, ktory by mię poznał".