7.
Pienie Annino, ktoreż piała przy narodzeniu swej dziewice
Anna takież chwaliła Boga
wszechmogącego i piała pienie wesołe rzekąc:
"Chwalę Ciebie i wielbię, Gospodnie moj, stworzycielu nieba i
ziemie <...> Chwalę Ciebie, iżeś z wiekuistności
<dobry> i szczodry, rodzaj człowieczy kęblesz Twoją
świętą pomocą. Chwalę Ciebie, Gospodnie,
iżeś Ty człowieka raczył stworzyć na Twe
święte oblicze i dałeś je mu duch żywiący
<...> Chwalę Ciebie, iżeś miłował nas
więcej niżli inszy lud ktory na tym świecie i
wybrałeś ji sobie ze wszego luda, aby z niego wzniosł jednę
świecę, iżby oświcił wszystek świat. Toć
jest on[eg]o plemię[nia], jiżeś mie dał,
jegożeś mi pokazał świątość i
dostojnieństwo żywota.To dziecię będzie podwyszono na szwem
świecie, bo Tobie zawżdy będzie <służyć>
czyste. Tegodla, miły Gospod nie, piać będę
chwałę Tobie i będę powyszać święte
imię Twoje". Tedy zebrawszy się przyjaciele i sąsiedzi do
Anny i ku Joachymowi wiesielili się s nimi, iże Bog wszechmogący
raczył się na nie oźrzeć i dał im nadobny płod.
Tako są wzwali dziecięciu Maryja, jako je anjoł
Gabryjeł nauczył.
|