10. Czcienie o tem, iże dziewica Maryja po trzech leciech wiedziona do Jerusalem a też o tem, kako piętnaście stopień u tego kościoła, na ktore bez pomocy wstąpiła

Kiedyż dziewica Maryja już była ostawio na i trzy lata już była popełniła, tako potym Anna z Joachymem wziąwszy Maryją i nieśli i dali obiatę Bogu wszechmogącemu za nię. A jako przyszli do Salomonowa kościoła, tamo było piętnaście stopień ku drzwiam, tako dzieciątko Maryja wyrwawszy się ku drzwiom z ręku swojej matki przez szwej pomocy na ony stopienie sama weszła naprzod przed swoim ojcem i przed swoją matką <...> A jako <...> przyszli w kościoł i chcieli ofiarować tę istną swą obiatę, tako dzieciątko Maryja wciągnąwszy rękę swą i ofiarowała obiatę z swym ojcem i z swą matką i położywszy ofiarę na ołtarz i skłoniła głowę, jakoby się <...> polecała Bogu. Tu było przy tym wiele rodziny a wszystcy się temu dziwowali rzekąc, kakie to wielebne dziecię będzie [z]w żywocie, i że ma być wielkiej czci. Wszyccy kapłani dziwowali się temu nasilnie a radowali się z jej matką i takież z Joachymem a rzekąc: "Toć was Bog wszechmogący z niebios nawiedził, iże was takiem wielebnym i błogosławionym dzieciątkiem ucieszył". I przykazali Joachymowi, kiedy ją już siedmi lat dochowasz, aby ją zasie do Jerusalem przywiedli. A oni im ślubili ją chować miłościwie z jinymi <dziewicami>, ktorzy przybywali podług Salomonowa kościoła, służąc Bogu z wielikiem nabożeństwem a strzegąc kościoła; a też mieli mieć pieczą o świcach ołtarza a płaszcze albo pełły <szyli i> sędy czyścili kościelne. A jako im przykazali kapłani, by ją potym przywiedli <...>, tako oni wrociwszy się do domu w Nazaret z swoim miłem dzieciątkiem chowali ją podług jej świątości i dostojności, ucząc ją czesnym obyczajom, kaźniąc w dobrych skutcech, by chowała czystotę, by miłowała przyjaźń dobrych ludzi <...> Nade wszystko ine napominali ją czystotę, cirpienie i śmiarę chować, Boga wszechmogącego i swego bliznego miłować, uczyli ją, aby we skutce wiarę miała, w słowie prawdę, a też by czyniła cześć starszym, a też by miłowała młodsze, nad nędznymi i nad smętnymi by się slutowała a by ubogim pomoc dawała; też ją uczyli święty zakon, by żyła podług nauk świętych prorokow. Dziewica Maryja słysząc napominanie swych starszych miłościwie posłuszna była [i miłowała] i chowała wszystko przykazanie ojca swego, słuchając rady matki swej miłej. Nie była podług obyczaja dziecinnego nieustawiczna albo płocha, nigdy w prozności albo w lekości serca nie przystąpiła, ale zawżdy w służbie bożej swe serce miała <...>