12. Czcienie o dziewicach, ktore są przebywały podle kościoła Salomonowego, k niem przysadzona wielebna Maryja

Kapłani dziewicę Maryją miłościwie przyjęli i natemmieście przysadzili ku inym pannam, ktoreż są przebywały podle Salomonowego kościoła jakoby pod zakonem. Tych miało być w liczbie dwanaście a z takiem wyłożenim, iże tamo by<dlą>c mieli w czystości służyć Bogu wszechmogącemu, kościoła i ornatow kościelnych strzegąc. Żydowie ten obyczaj byli przeto przywiedli, aby tym więcej służba boża była rozmnożona i kazali byli uczynić <...> podle <Salomonowego> kościoła jeden dom klasztorowi podobny, tamo są zebrali dziewice czyste a nabożne, jeż jeszcze postpolstwa mężczyńskiego nie poznały. Tamo były dziwki biskupow żydowskich i wielikich panow, jiż były z wielikiego pokolenia. Ty istne na to były postawione, aby miały w stroży kościoł a też by ji <...> umiatały <...> a prały odzienie kościelne albo szyły <...> i nagotowały <...> a by na święte dni kościoł przyprawiały czysto. Tedy ony tamo będąc tkały pawłoki, oprawiając pierłami i bisiorem, popony, płaszcze ołtarzne i inne okrasy kościelne wyszywając barzo nadobnie złotem i jedwabiem. A kapłani dawali im wszystki potrzeby, picie, jedzenie i odzienie barzo porządnie, a ony by<dli>ły [barzo] zawżdy w służbie boże, psalmy, pienie boże, modlitwy i księgi prorockie czciły z wielikiem nabożeństwem. Kiedykolwie przestały robić, tako natemmieście szły i modliły się Bogu wszechmogącemu. Takoż na każdy dzień w służbie boże są tamo bydliły aż do tego czasu, kiedy podobne były już ku małżeństwu. A potem ktora chciała ić za mąż, tę kapłani wydali a posag je dali <z> kościelnego skarbu. A też każdy młodzieniec wielmi się radował, ktoremu to sie mogło do stać, iżby jemu dana jedna z tych. Maryja będąc z temi dostojnymi dziewicami we wszem dobrem zgadzała sie z nimi, iże wszystkim tem dziewicam była miła a nawykła wszystko działo od nich, ktoreż przysłucha ku niewieściemu działu, lnianna płotna, od wiełny, jedwabiem szyć, pawłoki tkać albo perłami ściegać <...> K czemu myśl przyłożyła, barzo rychło się nauczyła, bo była barzo silno myśliwa a dobrego przyrodzenia. Bo ku wszemu myśl miała i nauczała się w krotkiem czasu Mojżeszowego zakonu, i świętych prorokow barzo w krotkiej chwili nawykła, iże przezpiecznie czcić umiała i rozumiała, co cztła, Księgi Salomonowy, Job, Księgi Judyt, Krolewskie księgi, Pienie krola Dawidowo, Psalmy będąc jeszcze w młodości wielmi pamiętliwie umiała i dzie<r>żała w tajemnicy [v]swego serca <...> Jeszcze w jej młodości wszystki księgi Starego Zakonu były jej znajomy, bo wszystki rozumiała rozumem duchownym i też obyczajny dobrze umiała <...>, bo wszystko Święte Pismo i filozofiją mądrości niebieskie rychło nawykła.