34. Dokonały się <pirwe> księgi o świętej dziewicy Maryjej. Poczyna sie prolog i wtore księgi o żywocie błogosławionej dziewice

Pismo świętego Jana ewanjelisty doświaczsza, iże miły Jesus uczynił wiele cud, ktoreż nie są popisany w potwirdzonych księgach, a szakoż sie stały przez Jesu krysta. Też są rozmaite skutki i wielikie dziwy, ktoreż nie są popisany w księgach cztyrz ewanjelist, bo ci telko czas jego kazania położyli a cuda <popisali>, ktoreż czynił jedno we trzech leciech, kiedy na tem świecie lud nauczał. Też ci, ktorzyż popisali księgi o jego narodzeniu, dziwy, ktoreż czynił <...>, nie pisali nic do dwudziestu i do dziewiątego lata o jego świętym żywocie, bo wi<e>dzieli, iże było dosyć potwirdzenia świętej wiary <z> jego świętego kazania. Wszakoż nikt ni ma wątpić, wiele cud i wiele dziwow uczynił, jiże pismo dostojnie popisano prze wierzenie wiernych <...> Tegodla brałem <z> rozmaitych ksiąg cuda a spisałem jakole prostem pisaniem w jedny księgi. Napirwe z Ewanjelije nazarańskie <...>, ktorąż święty Jeronim przeminił w łacińskie pismo; jemuż dobrze wierzemy, iże nijednej fałszywe rzeczy nie popisał; ktoreż księgi niepotwirdzone mienią, wszakoż nic fałszywego w nich <...> I k temu mi też pomaga Honoryjus w księgach, ktoryż słową Źwierciadło świętej cerkwie. <W księgach Skolastyki istoryjej> błogosławiony biskup święty Euzebijusz też mi poświacza[ją]. Inszy popiśnicy dziwow, jako Afrykanus, Orozyjus, Jozefus, Filipus, swojem pismem też mi k temu działu pomogli, bo ci widzieli pismo, ktoreż pisano, kiedy miły Jesus był na tem świecie. Przeto zazdrościwy czci ni ma mi uwłoczyć, bo każdemu dana jest moc tych ksiąg polepszać, jako jego wola <...>