Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 1   2,            |     stanowić o tym, co jest dobre i złe — nie może: „znać dobra
 2   2,            |       stanowienia o tym, co dobre i złe. Duch, który „przenika głębokości
 3   2,            |       stanowienia o tym, co dobre i złe; głęboko natomiast jest
 4   3,            |           wady — moralnie dobre lub złe, które jest owocem ulegania (


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 5   V,   52       |      reformy liturgicznej, z powodu źle pojmowanego poczucia kreatywności


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 6   I,  2,        |          głosu zrozumiała — chociaż źle pojęta — litość. Wszystko
 7   I,  3,        |             przypadkach pod wpływem źle pojętego altruizmu albo
 8   I,  4,        |        Dawid, który „uczyniwszy, co złe jest przed Bogiem” i wysłuchawszy
 9   I,  4,        |         zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą” (Ps 51 [
10  II,  3,        |          zdrowi, ale ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wezwać
11  II,  9,        |            trędowatych, wypędzajcie złe duchy !” (Mt 10, 7-8; por.
12 III, 12,        |         swoich uczniów, że niektóre złe duchy można wypędzić tylko


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
13  II,  2,        |      rozsądzić, co jest dobre, a co złe, ale miał kierować się wyższą


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
14 III,            |            może zadania te spełniać źle, broniąc równocześnie dla


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
15  II,  2,        |            tym, co jest dobre, a co złe. Do tezy o obowiązku kierowania
16  II,  3,        |            tym, co jest dobre, a co złe: według nich ludzka wolność
17  II,  8,        |       moralne uznaje za wewnętrznie złe. W ten sposób wprowadza
18  II,  9,        |       stanowienia o tym, co dobre i złe; głęboko natomiast jest
19  II, 13,        |           uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre” (2 Kor 5, 10). ~
20  II, 13,        |          skutkowi towarzyszą skutki złe, moralność danego czynu
21  II, 14,        |        powiadają, że mówimy) czynić złe rzeczy, aby z nich wyszły
22  II, 15,        |      czynach, które są „wewnętrznie złe” (intrinsece malum): są
23  II, 15,        |               intrinsece malum): są złe zawsze i same z siebie,
24  II, 15,   (131)|         Kościół uznał jako z natury złe. Któż bowiem nie dostrzega,
25  II, 15,        |          Jeśli czyny są wewnętrznie złe, dobra intencja lub szczególne
26  II, 15,        |           to czyny „nieodwracalnie” złe, same z siebie i same w
27 III,  1,        |   decydowania o tym, co dobre, a co złe. Relatywizm ten przeniesiony
28 III,  2,        |          chwilę sposobną, bo dni są złe” (Ef 5, 8-11. 15-16; por.
29 III,  3,        |             co prawo Boże uznaje za złe, aby uzyskać w ten sposób
30 III,  3,        |     okolicznościach — akty moralnie złe ze swej istoty; co więcej,
31 III,  5,        | społeczeństwa lub przedsiębiorstwa, złe wykonywanie pracy, oszustwa
32 III,  6,        |            tym, co jest dobre, a co złe. „Tak jak Bóg będziecie