Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 III, | żądanie sprawiedliwości i uznania godności pracy, zgodnie
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf 2 II, 25(49)| znakiem miłości i wyrazem uznania dla Chrystusa Pana tam obecnego »:
3 V, 52 | niektórych regionach, do uznania za nieobowiązujące « formy »
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 4 I, 2, | tego stopnia, że żąda się uznania ich pełnej legalności przez
5 I, 2, | przypadkom ich prawnego uznania oraz włączeniu w nie niektórych
6 I, 5, | między narodami, godnego uznania wzrostu wrażliwości na potrzeby
7 II, 2, | ciemności wiara prowadzi do uznania „tajemnicy” z ufnością i
8 III, 5, | tendencja do żądania ich uznania prawnego, jak gdyby chodziło
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 9 V, 1, | jest wynikiem umowy, a nie uznania przez rozum rzeczywistości
10 VI, 1, | Objawienia od innych zjawisk lub uznania jego wiarygodności, zdolność
11 VI, 1, | prawdy skłaniają umysł do uznania, że rzeczywiście istnieje
12 VI, 2, | filozoficznej, ale domaga się raczej uznania samowystarczalności myślenia,
13 VI, 2, | przedsięwzięcia skłaniają rozum do uznania, że istnieje prawda i rzeczywistość
Laborem exercens
Rozdzial, Numer 14 II, | niekiedy, bez należytego uznania ze strony społeczeństwa,
15 IV, | nawet przede wszystkim, od uznania słusznych praw rolników
16 V, | rozbrzmiewa tym samym akcentem uznania dla dzieła, jakiego dokonał
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer 17 V, 8, | nawrócenia serca i umysłu, do uznania godności każdej osoby, usposabia
18 VI, 4, | 70. Szczególne słowa uznania kieruję do zakonnic misjonarek,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer 19 V, | czy małego, i z lojalnego uznania właściwości i praw braci
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 20 IV, | problematyką rozwoju i do uznania za obowiązek pastorski j
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer 21 I, 8, | Takie radykalne wezwanie do uznania własnej grzeszności powinno
22 II, 1, | poczucia rodzinności. Wynika z uznania jednego Chrztu i z płynącego
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 23 I, 3, | korzeni religijnych, do uznania Boga - jedynego dobra, pełni
24 I, 3, | przykazań, która wzywa do uznania Boga jako jedynego i absolutnego
25 II, 3, | tylko na mocy uprzedniego uznania ich przez rozum ludzki,
26 II, 6, | wolności przez nią samą i do uznania jej za instancję tworzącą
27 II, 14, | usprawiedliwienia — to znaczy uznania za moralnie dobre — świadomych
28 III, 7, | domagające się pełnego uznania kulturowego i społecznego. ~
|