Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer 1 2, | sprawiedliwości” — czyli do ostatecznego zbawienia w Bogu, do spełnienia
2 3, | perspektywa, a nawet sam korzeń ostatecznego wyniesienia człowieka. ~
3 3, | stworzenie — całe dzieje — do ostatecznego kresu w nieskończoności
4 3, | eschatologiczna, nadzieja ostatecznego spełnienia w Bogu, nadzieja
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf 5 I, 18 | Eucharystia kieruje do ostatecznego celu, jest przedsmakiem
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 6 I, 5, | jest znakiem i zapowiedzią ostatecznego zwycięstwa nad śmiercią,
7 II, 4, | dostrzec odbicie samego Boga, ostatecznego celu i zaspokojenia każdego
8 III, 4, | serca człowieka w chwili ostatecznego zmagania z cierpieniem i
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 9 IV, 1, | warunkiem, że doprowadzi ona do ostatecznego celu, to znaczy do objawienia
10 IV, 3, | prawdy oraz do poszukiwania ostatecznego celu i sensu życia, te formy
11 IV, 3, | istniało ryzyko zagubienia jego ostatecznego celu. Wiara, pozbawiona
12 V, 1, | dostrzeżenie owego pełnego i ostatecznego sensu życia, którego tradycyjnie
13 VII, 1, | mądrościowy jako poszukiwanie ostatecznego i całościowego sensu życia.
14 VII, 1, | podważałaby możliwość istnienia ostatecznego i całościowego sensu, byłaby
15 VII, 1, | odkryć coś absolutnego, ostatecznego, fundamentalnego. Wymóg
16 Zak, 0, | Oby dążenie do mądrości, ostatecznego i właściwego celu każdej
Laborem exercens
Rozdzial, Numer 17 II, | ten nie posiada znaczenia ostatecznego sam dla siebie. Ostatecznie
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf 18 III, 4 | przypominać — obraz Sądu Ostatecznego wedle słów Chrystusa, które
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer 19 III, 1, | jest pośrednikiem aż do ostatecznego dokonania „pełni czasu”,
20 Zak, 0, | rozdziałach Księgi Rodzaju, aż do ostatecznego kresu w perspektywie końca
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 21 VII, | i wino — służą nadejściu ostatecznego królestwa, skoro Pan, przez
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 22 I, 3, | jedynego dobra, pełni życia, ostatecznego celu ludzkiego działania,
23 II, 3, | Bożemu ani podważać istnienia ostatecznego religijnego fundamentu norm
24 II, 13, | odwoływania się do prawdziwego ostatecznego celu człowieka. Słusznie
25 II, 14, | uzdalnia do rozpoznania naszego ostatecznego celu w doskonałym dobru,
26 II, 15, | widziane w perspektywie jego ostatecznego celu. Natomiast czyny, których
27 III, 8, | oraz ich odniesienia do ostatecznego celu człowieka174. Teologowie
|