Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  VI,         |     dostrzegą w nim sposobność do czynienia dobra dla samego dobra,


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 2  IV,   35    |         wtakim kontekście mamy do czynienia z prawowitą celebracją Eucharystii


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 3   I,  2,     |   eutanazji. Mielibyśmy z nimi do czynienia na przykład wówczas, gdyby
 4   I,  3,     |  rzeczywistości mamy tu jednak do czynienia jedynie z tragicznym pozorem
 5  II,  1,     |   zwłaszcza zdolność doskonałego „czynienia” tej prawdy (por. J 3, 21),
 6 III,  5,     |        oceny dóbr, z jakimi ma do czynienia: w konsekwencji, tylko on


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7 Wprow,  0,   | dziedzictwo ludzkości. Mamy tu do czynienia jak gdyby z filozofią niesprecyzowaną,
 8 Wprow,  0,   |          rangi opinii. Mamy tu do czynienia jakby z ruchem pozbawionym
 9  IV,  3,     | Analogicznie, gdy rozum nie ma do czynienia z dojrzałą wiarą, brakuje
10   V,  1,     |          postaci. Nie mamy już do czynienia wyłącznie z kwestiami, które
11   V,  1,     |         rzecz biorąc mamy dziś do czynienia z powszechną nieufnością
12  VI,  2,     |   refleksji filozoficznej mamy do czynienia wówczas, gdy sama teologia
13 VII,  1,     |          mamy w rzeczywistości do czynienia z coraz powszechniejszym


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
14  II,         |        Rodzaju. Jeśli sam proces „czynienia sobie ziemi poddaną”, czyli


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
15 III,  5      |           pewnością mamy tutaj do czynienia z radykalną niesprawiedliwością


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
16 III,         |         typu rozwojem mieliśmy do czynienia w ciągu ostatnich dwudziestu


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
17   I,  9,     |          wszystkim, gdy ma się do czynienia ze sformułowaniami doktrynalnymi


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18  II,  2,     |          fałszywy, jako swobodzie czynienia wszystkiego, co tylko się
19  II,  7,     |         donioślejsze od obowiązku czynienia dobra, na który wskazują
20  II,  8,     |          potrzeba, do miłowania i czynienia dobra, a unikania zła, rozbrzmiewa
21  II,  9,     |   wewnętrzną regułą, wezwaniem do czynienia dobra w konkretnej sytuacji.
22  II,  9,     |    naturalnego: jest to obowiązek czynienia tego, co człowiek poprzez
23  II, 10,     |          sumienia prawego mamy do czynienia z przyjętą przez człowieka
24  II, 12,     |          miłości. „Mamy bowiem do czynienia z grzechem śmiertelnym także
25 Zak,  1,     |       dająca człowiekowi zdolność czynienia tego co dobre, szlachetne