Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 1 III,   (4)      |        dlatego też Izrael, choć ma na sumieniu łamanie Przymierza, a więc
 2  VI,            |            przeciw ludzkiej wolności, sumieniu, religii, tłumaczy ów niepokój,


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 3   2,            |        kształtuje się w woli — oraz w sumieniu — człowieka przede wszystkim
 4   2,            |         przypomniał katolicką naukę o sumieniu mówiąc o powołaniu człowieka,
 5   2,            |              Prawdy dozwala ludzkiemu sumieniu uczestniczyć w tamtym bólu,
 6   2,            |      nawrócenia, dokonanego przezeń w sumieniu. Jeśli Chrystus mówi, że
 7   3,            |          Prawdy, obecnego w sercu i w sumieniu człowieka, i nierzadko znaczą


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 8  IV,   37       |              więc chrześcijanin ma na sumieniu brzemię grzechu ciężkiego,


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 9   I,  4,        |             Boga, który rozbrzmiewa w sumieniu każdego człowieka: właśnie
10  II,  1,        |        kobiety — rozbrzmiewa w każdym sumieniu „od początku”, to znaczy
11 III,  6,        |           ludzi. Rozbrzmiewa bowiem w sumieniu każdego człowieka niczym


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12 VII,  1,   (106)|       człowieka, w jego sercu, w jego sumieniu". Redemptor hominis (4 marca
13 VII,  2,        |       Powstała tendencja, by przyznać sumieniu jednostki wyłączny przywilej


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
14  II,  6         |       człowieka, w jego sercu, w jego sumieniu. Jakże wspaniałym potwierdzeniem


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
15   I,  2,        |               do działania wbrew jego sumieniu ani nie przeszkadzano mu


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
16 III,  1,        |          działań, nie mogą wystarczyć sumieniu chrześcijan, wyznających


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
17 Wprow,  1,      |             które toczą się w sercu i sumieniu. ~
18  II,  2,        |       deklarują się jako ateistyczne. Sumieniu indywidualnemu przyznaje
19  II,  2,        |       Powstała tendencja, by przyznać sumieniu jednostki wyłączny przywilej
20  II,  8,        |             sercu” osoby, czyli w jej sumieniu. „W głębi sumienia — pisze
21  II, 10,        |            syntezę doktryny o błędnym sumieniu, wypracowanej przez Kościół
22  II, 10,        |        Kościół pragnie jedynie służyć sumieniu, pomagać mu, aby nie poruszał
23 III,  8,        |              od nich, by uważali je w sumieniu za moralnie obowiązujące.
24 Zak,  1,        | zmartwychwstałego mogą dać pokój jego sumieniu i obdarzyć zbawieniem. ~