Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1 III,       |              Następstwa te nie mają charakteru mechanicznego ani fatalistycznego,
 2  VI,       |    zabezpieczeniem transcendentnego charakteru osoby ludzkiej”112, którym


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 3 Wpr,    8  |        wręcz powiedzieć kosmicznego charakteru celebracji euchrystycznej.
 4 III,   28  |        także ten sens apostolskiego charakteru. Jak bowiem naucza Sobór
 5   V,   52  |            szanowałaby jej świętego charakteru i jej wymiaru powszechnego. ~ ~


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 6 III,  7,   |         każdego wedle właściwego mu charakteru i posługi. ~Dotyczy to także


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7  VI,  1,   |            ukazywanie uniwersalnego charakteru treści wiary. Nie należy


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
 8  II,       |        rozumu, nabiera równocześnie charakteru przekonania wiary. Kościół
 9  II,       |             wynikający z rodzinnego charakteru życia ludzkiego — muszą
10  IV,       |           dzisiaj. Związki nie mają charakteru „partii politycznych” walczących


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
11 III,  1    |    zabezpieczeniem transcendentnego charakteru osoby ludzkiej” 21. ~Chodzi
12  IV,  4    |            wynika z nierozerwalnego charakteru sakramentalnej instytucji
13  IV,  4    |           wynika z niezniszczalnego charakteru, który Sakrament Kapłaństwa


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
14  II,       |     dokumencie Pawła VI uwypuklenie charakteru etycznego i kulturowego
15 III,       | Uzasadnienie takich określeń nie ma charakteru czysto politycznego, ale


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
16   I,  8,   |           tym dokumencie właściwego charakteru: staje się „dialogiem nawrócenia”
17  II, 13,   |             Pana. Nabiera ono także charakteru przepowiadania, ponieważ


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18  II,  4,   |              nabierając ostatecznie charakteru ateistycznego: „Stworzenie
19  II,  4,   |               jak sądzą niektórzy — charakteru heteronomicznego, tak jakby
20 III,  7,   |        świadomości niepowtarzalnego charakteru moralności ewangelicznej,