Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  IV,         |           Doświadczenie historyczne Zachodu natomiast wykazuje, że nawet


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 2   V,   50    |   współzawodniczyli » chrześcijanie Zachodu i Wschodu. Jakże więc nie
 3  VI,   57    | starożytnych w Kościołach Wschodu i Zachodu jednomyślnie wspominano


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 4 Wprow,  0,   |             dziejach Wschodu, jak i Zachodu można dostrzec, że człowiek
 5  IV,  1,     |             jakie Ojcowie Wschodu i Zachodu nawiązali ze szkołami filozoficznymi.
 6  IV,  3,     | rozpoznawalne, zwłaszcza w historii Zachodu. Nie ma przesady w stwierdzeniu,


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7  II,  2,     |             Wspólnotami kościelnymi Zachodu76 skupiają się coraz bardziej
 8  II,  2,     |             Wspólnotami kościelnymi Zachodu86. Pielgrzymujący Kościół


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
 9  II,         |        wzajemnych wpływów Wschodu i Zachodu – zapewne już w roku 863,
10  IV,         |         między Kościołami Wschodu i Zachodu. Podział ten został zaostrzony
11 VIII,        |          między Kościołem Wschodu i Zachodu. ~W jego katedrze, wypełnionej


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12   I,  2,     |  poświadczoną przez Ojców Wschodu i Zachodu, Kościół katolicki wierzy,
13  II,  6,     |    Kościołów i Wspólnot kościelnych Zachodu, wyrazili publicznie — w
14  II,  7,     |       Kościołem Wschodu a Kościołem Zachodu oraz odbudowy tej jedności,
15  II,  7,     |            do wielkiego zakonodawcy Zachodu stanowi pośrednie uwydatnienie
16  II,  8,     |             się od siebie Kościołów Zachodu i Wschodu pozbawiło je tego
17  II, 11,     |        Wspólnotami chrześcijańskimi Zachodu, istniejącymi na całym świecie.~


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18 III,  3,     |         religijnych i mądrościowych Zachodu i Wschodu, w których także