Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1 III,       |        rozbudzić w nim poczucie wspólnej ludzkiej godności.~Wydawało
 2 III,       |       ze sobą złączonych więzią wspólnej kultury i tysiącletniej
 3  IV,       | bolesnych, lecz koniecznych dla wspólnej pracy przedsiębiorstwa i


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
 4   I,  6    |      dialogu, w spotkaniach, we wspólnej modlitwie, w odkrywaniu
 5  IV,  3    |       uczynić tę sprawę tematem wspólnej refleksji, przedmiotem wielu


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
 6  IV,       |         by „zasiadał przy stole wspólnej uczty” 61, zamiast leżeć


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7   I,  5,   | znajduje najpełniejszy wyraz we wspólnej modlitwie. Sobór nazywa
 8   I,  5,   |      przypisać stanowczy prymat wspólnej modlitwie — modlitewnemu
 9   I,  5,   | jednoczyć się coraz bardziej we wspólnej modlitwie wokół Chrystusa,
10   I,  5,   |        skłaniają chrześcijan do wspólnej modlitwy. Pragnę tutaj odwołać
11   I,  8,   |    mówić o większej dojrzałości wspólnej i wzajemnej modlitwy dzięki
12   I, 10,   |      Taka współpraca, oparta na wspólnej wierze, jest nie tylko bogata
13  II,  1,   |         Pogłębia się świadomość wspólnej przynależności do Chrystusa.
14  II,  4,   |      chrześcijańskie płynące ze wspólnej ojcowizny, które się znajdują
15  II, 11,   |  niejeden oczywisty pierwiastek wspólnej starożytnej liturgii” 122.~
16  II, 11,   |    rozpoczęto proces tworzenia „wspólnej grupy roboczej” wespół z
17  II, 12,   | wszystkie inne formy spotkania, wspólnej modlitwy i współdziałania.


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18  II,  7,   |     samym sobie, godności osoby wspólnej wszystkim ludziom. ~Z drugiej