Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1 III,       |    małodusznością, która ulega złu, a przemocą, która chce
 2 III,       |      który stale pociąga go ku złu i sprawia, że potrzebuje


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 3  IV,       |     jak gdyby zapomina o całym złu, którego przedtem dopuścił
 4  IV,       |         nie daje się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwycięża” (
 5   V,       | miłosiernej w świecie poddanym złu. Stanowi równocześnie znak


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 6   2,       |  źródłem stanowienia o dobru i złu poprzez wewnętrzną prawdę
 7   2,       | rzekomego „prawa” do trwania w złu, we wszystkich innych grzechach,
 8 Zakon,     |       przekonywa o grzechu”, o złu, w tym celu, ażeby odbudowywać


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 9   I,  3,   | przyjmuje już prawdy o dobru i złu jako jedynego i niepodważalnego
10  II,  4,   |        ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył” (Syr


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
11   V,   (65)|        zamaskowanego udziału w złu, albo z obojętności; tego,


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12  II,  3,   |   władza decydowania o dobru i złu nie należy do człowieka,
13  II,  8,   | instancję orzekającą o dobru i złu. Na tej podstawie próbuje
14  II,  9,   |      prawdy o moralnym dobru i złu, w którą sumienie ma się
15  II, 11,   |      wyraźnie, iż o „dobru” i „złu” moralnym można mówić jedynie
16  II, 13,   |        czyli o ich dobroci lub złu, miałaby decydować wyłącznie
17 III,  8,   |       mówiący prawdę o dobru i złu. Słowo wypowiedziane przez