Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1   I,       | sprawiedliwości, która nakazuje oddać każdemu to, co mu się należy. „
 2  IV,       |     ludzkiej. Człowiek nie może oddać się czemuś, co stanowi projekcję


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 3  II, 11,   |       my jesteśmy powołani, aby oddać życie za braci, urzeczywistniając
 4 III,  6,   |        swoje. My także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3,
 5 III,  9,   |         największej, która każe oddać życie za ukochaną osobę (
 6 III,  9,   |       złożyły. On bowiem ma moc oddać życie, które przyniosłyście


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 7  II,  4,   |        przyszedł, «aby służyć i oddać dusze swoją na okup za wielu» (
 8   V,  3,   |          temu zadaniu winny się oddać lokalne wspólnoty kościelne
 9  VI,  3,   | owczarni. „Nie omieszkają (oni) oddać się do dyspozycji Duchowi


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
10  II,       |         starszym bratem Metodym oddać się życiu monastycznemu.


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
11   V,       |       ofiary nawet najwyższej: „oddać życie za braci” (por. 1


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12  II,  8,   |         jaką chrześcijanin może oddać bratu, i podejmując następnie
13 III,  3,   |    błędami, wyznać swoje winy i oddać samego siebie w ręce Tego,


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
14   I,  3,   |   znaczy uznać Pana jako Boga i oddać Mu czci należnej tylko Jemu (
15  II, 14,   |       to miano, ponieważ woleli oddać życie raczej niż dokonać
16 III,  3,   |    których musi być gotów nawet oddać życie. W wyznawaniu, a nade
17 III,  5,   |   respektować prawa bliźniego i oddać mu to, co mu się należy;